ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਕਾਟਿ ਕੀਏ ਨਿਰਵੈਰੇ ਜੀਉ ॥
ଗୁରୁ ମୋର ଦ୍ଵିଧା ଏବଂ ଭୟ ନିବୃତ୍ତ କରି ମୋତେ ଶତ୍ରୁହୀନ କରିଦେଇଛନ୍ତି।
ਗੁਰ ਮਨ ਕੀ ਆਸ ਪੂਰਾਈ ਜੀਉ ॥੪॥
ଗୁରୁ ମୋର ମନର ଆଶା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଦେଇଛନ୍ତି ॥4॥
ਜਿਨਿ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਸੋ ਧਨਵੰਤਾ ਜੀਉ ॥
ଯିଏ ନାମ-ଧନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, ସେ ଧନବାନ ବନିଯାଇଛି।
ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਇਆ ਸੁ ਸੋਭਾਵੰਤਾ ਜੀਉ ॥
ଯିଏ ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନ କରିଛି, ସେ ସୌଭାଗ୍ୟବାନ ବନିଯାଇଛି।
ਜਿਸੁ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਤਿਸੁ ਸਭ ਸੁਕਰਣੀ ਜੀਉ ॥
ହେ ନାନକ! ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ରହିଥାଏ, ତାହାର ସବୁ କର୍ମ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ਜੀਉ ॥੫॥੧॥੧੬੬॥
ଆଉ ଏପରି ବ୍ୟକ୍ତି ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ସତ୍ୟରେ ଲୀନ ଥାଏ ॥5॥1॥166॥
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ਮਾਝ ॥
ଗଉଡି ମାଲା ମହଲା 5 ॥
ਆਉ ਹਮਾਰੈ ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ରାମଜୀ! ଆସ, ଆମ ହୃଦୟରେ ନିବାସ କର।
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਚਿਤਾਰੇ ਜੀਉ ॥
ଦିନ ରାତି ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ତୋହର ହିଁ ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ।
ਸੰਤ ਦੇਉ ਸੰਦੇਸਾ ਪੈ ਚਰਣਾਰੇ ਜੀਉ ॥
ହେ ସନ୍ଥଜନ! ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଚରଣ ସ୍ପର୍ଶ କରୁଅଛି, ମୋର ଏହି ସନ୍ଦେଶ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖକୁ ପହଞ୍ଚାଇଦିଅ,
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਤਰੀਐ ਜੀਉ ॥੧॥
ତୋର ବିନା ଭବସାଗରରେ ମୋର କିପରି କଲ୍ୟାଣ ହେବ?
ਸੰਗਿ ਤੁਮਾਰੈ ਮੈ ਕਰੇ ਅਨੰਦਾ ਜੀਉ ॥
ମୁଁ ତୋର ସଙ୍ଗତିରେ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ।
ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਸੁਖ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ਜੀਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ, ବନ, ବନସ୍ପତି ଏବଂ ତିନିଲୋକରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛ, ତୁମେ ସୁଖ ଏବଂ ପରମ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଅ।
ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਬਿਗਸੰਦਾ ਜੀਉ ॥
ତୋର ସାଥିରେ ମୋତେ ଏହି ଶେଯ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିଥାଏ ଏବଂ ମୋର ଏହି ମନ କୃତାର୍ଥ ହୋଇଯାଏ।
ਪੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਇਹੁ ਸੁਖੁ ਲਹੀਐ ਜੀਉ ॥੨॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ତୋର ଦର୍ଶନ କରି ମୋତେ ଏହି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ॥2॥
ਚਰਣ ਪਖਾਰਿ ਕਰੀ ਨਿਤ ਸੇਵਾ ਜੀਉ ॥
ହେ ନାଥ! ମୁଁ ତୋର ସୁନ୍ଦର ଚରଣ ଧୋଇଥାଏ ଆଉ ପ୍ରତିଦିନ ତୋର ଶ୍ରଦ୍ଧା ପୂର୍ବକ ସେବା କରିଥାଏ।
ਪੂਜਾ ਅਰਚਾ ਬੰਦਨ ਦੇਵਾ ਜੀਉ ॥
ହେ ଦେବ! ମୁଁ ତୋର ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନା ଏବଂ ବନ୍ଦନା କରିଥାଏ,
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲੇਵਾ ਜੀਉ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମୁଁ ତୋର ଦାସର ଦାସୀ ଅଟେ ଆଉ ତୋର ନାମର ଭଜନ କରିଥାଏ।
ਬਿਨਉ ਠਾਕੁਰ ਪਹਿ ਕਹੀਐ ਜੀਉ ॥੩॥
ହେ ସନ୍ଥଜନ! ମୋର ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନା ମୋର ଠାକୁରଙ୍କ ପାଖରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଦିଅ ॥3॥
ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਜੀਉ ॥
ମୋର ମନୋକାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ମୋର ମନ ଏବଂ ତନ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ ହୋଇଯାଇଛି।
ਦਰਸਨ ਪੇਖਤ ਸਭ ਦੁਖ ਪਰਹਰਿਆ ਜੀਉ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୋର ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਜਪਿ ਤਰਿਆ ਜੀਉ ॥
ହରି-ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ନାମ ଜପ କରି ମୁଁ ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଇଛି।
ਇਹੁ ਅਜਰੁ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਸਹੀਐ ਜੀਉ ॥੪॥੨॥੧੬੭॥
ହେ ନାନକ! ସିଏ ପ୍ରଭୁ ଦର୍ଶନର ଏହି ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ସୁଖକୁ ସହନ କରିଛନ୍ତି ॥4॥2॥167॥
ਗਉੜੀ ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗଉଡି ମହଲା 5 ମାଝ ॥
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਮਨ ਮਿਤ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ! ହେ ମୋର ମନର ମିତ! ମୋର ବିନତି ଧ୍ୟାନପୂର୍ବକ ଶୁଣ।
ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾ ਇਹੁ ਜੀਉ ਭਿ ਵਾਰੇ ਜੀਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋର ମନ ଏବଂ ତନ ସବୁ କିଛି ତୋର ଅଟେ ଆଉ ପ୍ରାଣ ମଧ୍ୟ ତୁମ ଠାରେ ଉତ୍ସର୍ଗିତ ଅଟେ।
ਵਿਸਰੁ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰੇ ਜੀਉ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମୁଁ ତୁମକୁ କେବେ ମଧ୍ୟ ବିସ୍ମୃତ କରିବି ନାହିଁ, ତୁମେ ମୋର ପ୍ରାଣର ଆଧାର ଅଟ।
ਸਦਾ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਜੀਉ ॥੧॥
ହେ ଠାକୁର! ମୁଁ ସର୍ବଦା ହିଁ ତୋର ଶରଣରେ ରହିଛି ॥1॥
ਜਿਸੁ ਮਿਲਿਐ ਮਨੁ ਜੀਵੈ ਭਾਈ ਜੀਉ ॥
ହେ ଭାଇ! ଯାହାର ମିଳନରେ ମୋର ମନ ଜୀବିତ ହୋଇଯାଏ,
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਾਈ ਜੀਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ମୁଁ ସେହି ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି।
ਸਭ ਕਿਛੁ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਪ੍ਰਭ ਕੀਆ ਜਾਈ ਜੀਉ ॥
ସମସ୍ତ ପଦାର୍ଥ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ହିଁ ଅଟେ ଆଉ ସବୁ ସ୍ଥାନ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ହିଁ ଅଟେ।
ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿ ਜਾਈ ਜੀਉ ॥੨॥
ମୁଁ ନିଜ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରତି ସର୍ବଦା ସମର୍ପିତ ଅଟେ ॥2॥
ਏਹੁ ਨਿਧਾਨੁ ਜਪੈ ਵਡਭਾਗੀ ਜੀਉ ॥
କେହି ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ହିଁ ଏହି ନାମର ଭଣ୍ଡାରକୁ ଭଜନ କରିଥାଏ।
ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਜੀਉ ॥
ସେ ଏକ ପବିତ୍ର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ବୃତ୍ତି ଲଗାଇଥାଏ।
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਮਿਟਾਇਆ ਜੀਉ ॥
ଯାହାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ମିଳିଯାନ୍ତି, ତାହାର ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ਜੀਉ ॥੩॥
ମୁଁ ଆଠ ପହର ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଯଶ ଗାନ କରିଥାଏ ॥3॥
ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ਜੀਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ନାମ ରତନର ଖଜଣା ଅଟେ।
ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਭਗਤੁ ਵਣਜਾਰਾ ਜੀਉ ॥
ତୁ ସଚ୍ଚା ସାହୁକାର ଅଟୁ ଆଉ ତୋର ଭକ୍ତ ତୋର ନାମର ବ୍ୟାପାରୀ ଅଟନ୍ତି।
ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰਾ ਜੀਉ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ଯକ୍ତିର ପାଖରେ ହରିନାମ ରୂପୀ ଧନ ଅଛି ତାହାର ହିଁ ବ୍ୟାପାର ସଚ୍ଚା ଅଟେ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਾ ਜੀਉ ॥੪॥੩॥੧੬੮॥
ଜନ ନାନକ ସର୍ବଦା ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଆନ୍ତି ॥4॥3॥168॥
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫
ରାଗ ଗଉଡି ମାଝ ମହଲା 5
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପାଇ ହୁଏ।
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਬਹੁ ਮਾਣੁ ਕਰਤੇ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਬਹੁ ਮਾਣੁ ॥
ହେ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା! ମୁଁ ତୋ’ ଉପରେ ବଡ ଗର୍ବ କରିଥାଏ, କାରଣ ତୁ ହିଁ ମୋର ସ୍ଵାଭିମାନ ଅଟୁ।
ਜੋਰਿ ਤੁਮਾਰੈ ਸੁਖਿ ਵਸਾ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତୋର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ମୁଁ ସୁଖପୂର୍ବକ ନିବାସ କରିଥାଏ, ତୋର ସତ୍ୟ ନାମ ହିଁ ମୋର ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ ଅଟେ ॥1॥ରୁହ॥
ਸਭੇ ਗਲਾ ਜਾਤੀਆ ਸੁਣਿ ਕੈ ਚੁਪ ਕੀਆ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ସବୁ କିଛି ଜାଣିଥାଏ , ପରନ୍ତୁ, ଶୁଣି ସେ ଚୁପ ରହିଥାଏ।
ਕਦ ਹੀ ਸੁਰਤਿ ਨ ਲਧੀਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੜਿਆ ॥੧॥
ମାୟାରେ ମୋହିତ ହୋଇ ସେ କଦାପି ଧ୍ୟାନ ଦିଏ ନାହିଁ ॥1॥
ਦੇਇ ਬੁਝਾਰਤ ਸਾਰਤਾ ਸੇ ਅਖੀ ਡਿਠੜਿਆ ॥
ପ୍ରଥମରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ସଂକେତ ଦିଆଯାଇଛି, ତାହାକୁ ପ୍ରାଣୀ ନିଜ ନଯନରେ ଦେଖୁଛି।