ਨਿਤ ਜੋਬਨੁ ਜਾਵੈ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਜਮੁ ਸਾਸ ਹਿਰੇ ॥
ନିତ୍ୟ ଯୌବନ ଅତିବାହିତ ହେଉଅଛି ଆଉ ମୃତ୍ୟୁ ମୋର ଶ୍ଵାସ ଚୋରି ହେଉଛି।
ਭਾਗ ਮਣੀ ਸੋਹਾਗਣਿ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥੨॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ସେହି ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ଭାଗ୍ୟବାନ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ବାସ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି॥2॥
ਪਿਰ ਰਤਿਅੜੇ ਮੈਡੇ ਲੋਇਣ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਬੂੰਦ ਜਿਵੈ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ମୋର ଆଖି ନିଜ ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଛି, ଯେପରି ଚାତକ ଜଳ ବିନ୍ଦୁ ପାଇଁ ଉତ୍ସୁକ ଥାଏ
ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਆ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ ਬੂੰਦ ਪੀਵੈ ॥
ହେ ପ୍ରିୟ! ହରିନାମ ରୂପୀ ସ୍ଵାତି ବୁନ୍ଦାକୁ ପାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୋର ମନ ଶୀତଳ ହୋଇଯାଇଛି।
ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਜਗਾਵੈ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਨੀਦ ਨ ਪਵੈ ਕਿਵੈ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ମୋର ମନରେ ଜାତ ହୋଇଥିବା ଯନ୍ତ୍ରଣା ମୋତେ ଜାଗ୍ରତ ରଖିଥାଏ ଆଉ ମୋତେ କିଛି ନିଦ୍ରା ଆସୁ ନାହି।
ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਲਧਾ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਲਿਵੈ ॥੩॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ନାନକଙ୍କ ଗୁରୁ ପ୍ରେମ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି।
ਚੜਿ ਚੇਤੁ ਬਸੰਤੁ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਭਲੀਅ ਰੁਤੇ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ଚିତ୍ରର ମୋହରେ ସୁନ୍ଦର ବସନ୍ତ ଋତୁ ଆସିଛି।
ਪਿਰ ਬਾਝੜਿਅਹੁ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਆਂਗਣਿ ਧੂੜਿ ਲੁਤੇ ॥
କିନ୍ତୁ ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ମୋର ହୃଦୟ ଅଗଣାରେ ଧୂଳି ଉଡୁଅଛି।
ਮਨਿ ਆਸ ਉਡੀਣੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਦੁਇ ਨੈਨ ਜੁਤੇ ॥
ମୋର ଉଦାସ ମନରେ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଆଶା କାୟମ ଅଛି ଆଉ ମୋର ଦୁଇଟି ନେତ୍ର ସେହି ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା କରୁଛି।
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਦੇਖਿ ਵਿਗਸੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਜਿਉ ਮਾਤ ਸੁਤੇ ॥੪॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ଏବେ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଦେଖି ମୋର ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାଇଛି, ଯେପରି ବାଳକ ନିଜ ମାତାକୁ ଦେଖି ଖୁସି ହୋଇଯାଏ॥4॥
ਹਰਿ ਕੀਆ ਕਥਾ ਕਹਾਣੀਆ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਈਆ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ମୋର ସଚ୍ଚା ଗୁରୁ ମୋତେ ହରିଙ୍କ କଥା କାହାଣୀ ଶୁଣାଇଛନ୍ତି।
ਗੁਰ ਵਿਟੜਿਅਹੁ ਹਉ ਘੋਲੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਮੇਲਾਈਆ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ମୁଁ ନିଜ ଗୁରୁ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ଯିଏ ମୋତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରାଇଛନ୍ତି।
ਸਭਿ ਆਸਾ ਹਰਿ ਪੂਰੀਆ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਅੜਾ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ପ୍ରଭୁ ମୋର ସବୁ ଆଶା ପୁରା କରିଛନ୍ତି ଆଉ ମୋତେ ମନୋବାଞ୍ଚିତ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି।
ਹਰਿ ਤੁਠੜਾ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ଯେବେ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରସନ୍ନ ହୁଅନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ନାନକ ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ରହନ୍ତି॥5॥
ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਖੇਲਸਾ ॥
ହେ ପ୍ରିୟ! ନିଜ ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହାର ପ୍ରେମରେ ପଡିବି ନାହିଁ।
ਕਿਉ ਪਾਈ ਗੁਰੁ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਪਿਆਰਾ ਦੇਖਸਾ ॥
ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କୁ କିପରି ପ୍ରାପ୍ତ କରିବି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ପାରିବି?
ਹਰਿ ਦਾਤੜੇ ਮੇਲਿ ਗੁਰੂ ਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਸਾ ॥
ହେ ଦାତା ହରି! ମୋତେ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଦିଅ, କେବଳ ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ମୁଁ ତୁମ ସହିତ ମିଶି ପାରିବି।
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਸਾ ॥੬॥੧੪॥੨੧॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ! ମୋତେ ଗୁରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହାଇ ଯାଇଛନ୍ତି, କାରଣ ଆଦିରୁ ହିଁ କପାଳରେ ଲେଖା ହୋଇଛି॥6॥14॥21॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ਛੰਤ ਘਰੁ ੧ ॥
ରାଗ ଆଶା ମହଲା 5 ଛନ୍ତ ଘର 1 ॥
ਅਨਦੋ ਅਨਦੁ ਘਣਾ ਮੈ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਡੀਠਾ ਰਾਮ ॥
ମୋର ଅନ୍ତରାତ୍ମାରେ ଆନନ୍ଦ ହିଁ ଆନନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇଛି, କାରଣ ମୁଁ ଭଗବାନଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ନେଇଛି।
ਚਾਖਿਅੜਾ ਚਾਖਿਅੜਾ ਮੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਰਾਮ ॥
ମୁଁ ମିଠା ହରିରସ ଚାଖିଛି।
ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਮਨ ਮਹਿ ਵੂਠਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੂਠਾ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ॥
ମିଠା ହରିରସରେ ମୋର ମନରେ ବର୍ଷା ହେଉଛି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ସଦଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରସନ୍ନତା ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵାଭାବିକ ଶାନ୍ତି ମିଳିଯାଇଛି।
ਗ੍ਰਿਹੁ ਵਸਿ ਆਇਆ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ਪੰਚ ਦੁਸਟ ਓਇ ਭਾਗਿ ਗਇਆ ॥
ମୋର ହୃଦୟ- ଘର ଏବେ ସ୍ଥିର ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ମୋର ଜ୍ଞାନେନ୍ଦ୍ରିୟ ମଙ୍ଗଳ ଗୀତ ଗାନ କରୁଛି, କାରଣ କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ, ଅହଂକାର- ପାଞ୍ଚ ଦୁଷ୍ଟ ବିକାର ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି।
ਸੀਤਲ ਆਘਾਣੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੇ ਸਾਜਨ ਸੰਤ ਬਸੀਠਾ ॥
ଅମୃତମୟୀ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ମୁଁ ଶୀତଳ ଏବଂ ତୃପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି, ସନ୍ଥ ଗୁରୁଦେବ ମୋର ଓକିଲ ବନି ଯାଇଛନ୍ତି।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨੈਣੀ ਡੀਠਾ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ମୋର ମନ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସାଥିରେ ଲୀନ ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ନିଜ ନୟନରେ ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିଛି॥1॥
ਸੋਹਿਅੜੇ ਸੋਹਿਅੜੇ ਮੇਰੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰੇ ਰਾਮ ॥
ହେ ରାମ! ମୋର ମନ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ଶୋଭାବାନ ହୋଇଯାଇଛି।
ਪਾਹੁਨੜੇ ਪਾਹੁਨੜੇ ਮੇਰੇ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਰਾਮ ॥
ମୋର ପ୍ରିୟ ସନ୍ଥ ଅତିଥି ବନି ଯାଇଛନ୍ତି।
ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਿ ਲਗੇ ਸੇਵਾ ॥
ଯେବେ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରି ତାହାଙ୍କ ସେବାରେ ଲାଗି ଯାଇଛି, ସେତେବେଳେ ସେ ମୋର ବିବାହ କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ କରି ଦେଇଛନ୍ତି।
ਆਪੇ ਜਾਞੀ ਆਪੇ ਮਾਞੀ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ਆਪਿ ਦੇਵਾ ॥
ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ବରଯାତ୍ରୀ ଅଟନ୍ତି, ସ୍ଵୟଂ ହିଁ କନ୍ୟା ପକ୍ଷ ଅଟନ୍ତି, ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସ୍ଵାମୀ ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଦେବତା ଅଟନ୍ତି।
ਅਪਣਾ ਕਾਰਜੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਆਪੇ ਧਾਰਨ ਧਾਰੇ ॥
ସେ ନିଜ କାର୍ଯ୍ୟ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସଫଳ କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସୃଷ୍ଟିକୁ ସାହାରା ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਹੁ ਘਰ ਮਹਿ ਬੈਠਾ ਸੋਹੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥
ହେ ନାନକ! ପତି-ପରମେଶ୍ଵର ମୋର ହୃଦୟ ଘରେ ବିରାଜମାନ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି ଆଉ ହୃଦୟ-ଘରେ ସୁନ୍ଦର ଦ୍ଵାର ଶୋଭାଯୁକ୍ତ ହୋଇଛି॥2॥
ਨਵ ਨਿਧੇ ਨਉ ਨਿਧੇ ਮੇਰੇ ਘਰ ਮਹਿ ਆਈ ਰਾਮ ॥
ହେ ରାମ! ମୋର ହୃଦୟ ଘରେ ବିଶ୍ଵର ନବନିଧି ଆସି ଯାଇଛି।
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੈ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਰਾਮ ॥
ରାମ ନାମର ଧ୍ୟାନ କରି ମୁଁ ସବୁ କିଛି ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି
ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਸਦਾ ਸਖਾਈ ਸਹਜ ਸੁਭਾਈ ਗੋਵਿੰਦਾ ॥
ସ୍ଵାଭାବିକ-ସ୍ଵଭାବ ଦ୍ଵାରା ନାମର ଧ୍ୟାନ କରି ଗୋବିନ୍ଦ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ସଖା ବନିଯାଇଛନ୍ତି।
ਗਣਤ ਮਿਟਾਈ ਚੂਕੀ ਧਾਈ ਕਦੇ ਨ ਵਿਆਪੈ ਮਨ ਚਿੰਦਾ ॥
ତାହାର ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି, ମନର ଦ୍ଵିଧା ମଧ୍ୟ ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ତାହାର ମନକୁ କେବେ ଚିନ୍ତା ଆସେ ନାହିଁ।
ਗੋਵਿੰਦ ਗਾਜੇ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਅਚਰਜ ਸੋਭ ਬਣਾਈ ॥
ଯେବେ ଗୋବିନ୍ଦ ପ୍ରକଟ ହୋଇଯାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ଅନାହଦ ନାଦ ବାଜିଥାଏ ଆଉ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଶୋଭାର ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଯାଏ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪਿਰੁ ਮੇਰੈ ਸੰਗੇ ਤਾ ਮੈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੩॥
ହେ ନାନକ! ଯେବେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁ ମୋ’ ସାଥିରେ ଅଛନ୍ତି, ସେତେବେଳ ମୋତେ ବିଶ୍ଵର ନବନିଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି॥3॥
ਸਰਸਿਅੜੇ ਸਰਸਿਅੜੇ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਸਭ ਮੀਤਾ ਰਾਮ ॥
ହେ ରାମ! ମୋର ସବୁ ଭାଇ ଏବଂ ମିତ୍ର ସୁପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଛନ୍ତି।