Odia Page 525

ਗੂਜਰੀ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਕੇ ਪਦੇ ਘਰੁ ੧
ଗୁଜରୀ ଶ୍ରୀ ନାମଦେବ ଜୀ ପଦ ଘର 1  

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ           

ਜੌ ਰਾਜੁ ਦੇਹਿ ਤ ਕਵਨ ਬਡਾਈ ॥
ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ଯଦି ତୁ ମୋତେ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଦେଉ, ସେଥିରେ ମୋର କଣ ବଡିମା ଅଛି? 

ਜੌ ਭੀਖ ਮੰਗਾਵਹਿ ਤ ਕਿਆ ਘਟਿ ਜਾਈ ॥੧॥
ଯଦି ତୁ ମୋତେ ଭିକାରୀ ବନାଇ ଭିକ୍ଷା ମଗାଉ, ତାହାହେଲେ ମଧ୍ୟ ଏଥିରେ ମୋର କଣ କମ ହୋଇଯିବ?॥1॥        

ਤੂੰ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਨੁ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ତୁ ହରିଙ୍କ ଭଜନ କର, ତୋତେ ମୋକ୍ଷ ପଦବୀ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯିବ।  

ਬਹੁਰਿ ਨ ਹੋਇ ਤੇਰਾ ਆਵਨ ਜਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହିପରି ଏହି ଦୁନିଆରେ ତୋର ପୁଣି ଜନ୍ମ ମରଣ ହେବ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥      

ਸਭ ਤੈ ਉਪਾਈ ਭਰਮ ਭੁਲਾਈ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ସାରା ସୃଷ୍ଟି ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛୁ ତଥା ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଏଥିରେ ଭ୍ରମରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ କରାଇଛୁ।        

ਜਿਸ ਤੂੰ ਦੇਵਹਿ ਤਿਸਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥੨॥
ଯାହାକୁ ତୁ ସୁମତି ପ୍ରଦାନ କରିଛୁ, ସେ ତୋତେ ବୁଝିଥାଏ॥2॥  

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸਹਸਾ ਜਾਈ ॥
ଯେବେ ସଦଗୁରୁ ମିଳିଯାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ମନର ଦ୍ଵିଧା ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ।      

ਕਿਸੁ ਹਉ ਪੂਜਉ ਦੂਜਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਈ ॥੩॥
ହେ ଭଗବାନ! ତୋର ବିନା ମୁଁ କାହାର ପୂଜା କରିବି? କାରଣ ମୋଟୀ ଆଉ କେହି ଗୁଣଦାତା ଦେଖାଯାଉ ନାହାନ୍ତି॥3॥       

ਏਕੈ ਪਾਥਰ ਕੀਜੈ ਭਾਉ ॥
ବଡ ଅସୁବିଧା ଯେ ଏକ ପଥର ମୂର୍ତ୍ତି ବନାଇ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସହିତ ପୂଜା କରାଯାଏ ଏବଂ      

ਦੂਜੈ ਪਾਥਰ ਧਰੀਐ ਪਾਉ ॥
ଅନ୍ୟ ପଥର ଉପରେ ପାଦ ରଖି ଚାଲିଥାନ୍ତି।      

ਜੇ ਓਹੁ ਦੇਉ ਤ ਓਹੁ ਭੀ ਦੇਵਾ ॥
ଯଦି ଏକ ପଥର ଦେବତା ଅଟେ, ତାହାହେଲେ ଅନ୍ୟଟି ମଧ୍ୟ ଦେବତା ଅଟେ।           

ਕਹਿ ਨਾਮਦੇਉ ਹਮ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥੪॥੧॥
ନାମଦେବ କହନ୍ତି ଯେ ଆମେ ମୂର୍ତ୍ତି ପୂଜାକୁ ତ୍ୟାଗ କରି ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ହିଁ ସେବା କରୁ॥4॥1॥            

ਗੂਜਰੀ ਘਰੁ ੧ ॥
ଗୁଜରୀ ଘର 1 ॥ 

ਮਲੈ ਨ ਲਾਛੈ ਪਾਰ ਮਲੋ ਪਰਮਲੀਓ ਬੈਠੋ ਰੀ ਆਈ ॥
ହେ ଭଉଣୀ! ସେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ମୋହ-ମାୟାର ଲେଶ ମାତ୍ର ଚିହ୍ନ ନଥାଏ, ସେ ମଇଳାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ ଅଛନ୍ତି, ଅର୍ଥାତ ପବିତ୍ର-ପାବନ ଅଟନ୍ତି ତଥା ଚନ୍ଦନର ସୁଗନ୍ଧି ସମାନ ସବୁଙ୍କ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଛନ୍ତି।    

ਆਵਤ ਕਿਨੈ ਨ ਪੇਖਿਓ ਕਵਨੈ ਜਾਣੈ ਰੀ ਬਾਈ ॥੧॥
ସେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ କେହି ଆସିବାର ଦେଖି ନାହିଁ, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ କିଏ ଜାଣି ପାରିବ ଯେ ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱରୂପ କିପରି ଅଟେ?॥1॥       

ਕਉਣੁ ਕਹੈ ਕਿਣਿ ਬੂਝੀਐ ਰਮਈਆ ਆਕੁਲੁ ਰੀ ਬਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ଭଉଣୀ! ସର୍ବବ୍ୟାପକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣ ବିଷୟରେ କିଏ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରିବ ଆଉ ତାହାଙ୍କ ସ୍ଵରୁପକୁ କିଏ ବୁଝି ପାରିବ? ସେ କୁଳ ରହିତ ଅଟନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥

ਜਿਉ ਆਕਾਸੈ ਪੰਖੀਅਲੋ ਖੋਜੁ ਨਿਰਖਿਓ ਨ ਜਾਈ ॥
ଯେପରି ଆକାଶରେ ପକ୍ଷୀ ଉଡିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ତାହାର ରାସ୍ତା ନଜର ଆସେ ନାହିଁ,       

ਜਿਉ ਜਲ ਮਾਝੈ ਮਾਛਲੋ ਮਾਰਗੁ ਪੇਖਣੋ ਨ ਜਾਈ ॥੨॥
ଯେପରି ଜଳରେ ମାଛ ପହଁରି ଥାଏ, କିନ୍ତୁ ତାହାର ରାସ୍ତା ନଜର ଆସେ ନାହିଁ॥2॥      

ਜਿਉ ਆਕਾਸੈ ਘੜੂਅਲੋ ਮ੍ਰਿਗ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭਰਿਆ ॥
ଯେପରି ଆକାଶରେ ମୃଗତୃଷ୍ଣା ଭଳି ଜଳ ଭରା ପାତ୍ର ଦେଖାଯାଏ, କିନ୍ତୁ ତାହାର ନିଶ୍ଚିତ ସ୍ଥାନ ମିଳେନାହିଁ ଅର୍ଥାତ ସେପରି ହିଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନିଶ୍ଚିତ ଠିକଣା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ।      

ਨਾਮੇ ਚੇ ਸੁਆਮੀ ਬੀਠਲੋ ਜਿਨਿ ਤੀਨੈ ਜਰਿਆ ॥੩॥੨॥
ନାମଦେବଙ୍କ ସ୍ଵାମୀ ବିଠଲ ଭଗବାନ ଏପରି ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ତିନି ସଂତାପ ନାଶ କରିଦେଇଛନ୍ତି॥3॥2॥          

ਗੂਜਰੀ ਸ੍ਰੀ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀ ਕੇ ਪਦੇ ਘਰੁ
ଗୁଜରୀ ଶ୍ରୀ ରବିଦାସ ଜୀ ପଦ ଘର 3  

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ                

ਦੂਧੁ ਤ ਬਛਰੈ ਥਨਹੁ ਬਿਟਾਰਿਓ ॥
ଦୁଧ ଗାଇର ସ୍ତନରେ ବାଛୁରୀ ଅଇଁଠା କରି ଦେଇଛି,    

ਫੂਲੁ ਭਵਰਿ ਜਲੁ ਮੀਨਿ ਬਿਗਾਰਿਓ ॥੧॥
ଫୁଲକୁ ଭଅଁର ଶୁଙ୍ଘିଛି ତଥା ଜଳକୁ ମାଛ ଅଶୁଦ୍ଧ କରି ଦେଇଛି॥1॥     

ਮਾਈ ਗੋਬਿੰਦ ਪੂਜਾ ਕਹਾ ਲੈ ਚਰਾਵਉ ॥
ହେ ମୋର ମାତା! ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନା କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ କେଉଁ ସାମଗ୍ରୀ ଅର୍ପଣ କରିବି?  

ਅਵਰੁ ਨ ਫੂਲੁ ਅਨੂਪੁ ਨ ਪਾਵਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋତେ ଆଉ କିଛି ଅନୁପ ସୁନ୍ଦର ଫୁଲ ମିଳିପାରିବ ନାହିଁ, କଣ ଏହି ଅଭାବ ଯୋଗୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିପାରିବି ନାହିଁ।         

ਮੈਲਾਗਰ ਬੇਰ੍ਹੇ ਹੈ ਭੁਇਅੰਗਾ ॥
ବିଷାକ୍ତ ସାପ ଚନ୍ଦନ ଗଛରେ ଲପଟି ରହିଛି,

ਬਿਖੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬਸਹਿ ਇਕ ਸੰਗਾ ॥੨॥
ବିଷ ଏବଂ ଅମୃତ ସାଗରରେ ସାଥି ସାଥି ରହିଥାଏ॥2॥      

ਧੂਪ ਦੀਪ ਨਈਬੇਦਹਿ ਬਾਸਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଧୂପ, ଦୀପ, ନୈବେଦ୍ୟ ଏବଂ ସୁଗନ୍ଧି ଦ୍ଵାରା 

ਕੈਸੇ ਪੂਜ ਕਰਹਿ ਤੇਰੀ ਦਾਸਾ ॥੩॥
ତୋର ସେବକ ପୂଜା କରି ପାରିବ? କାରଣ ସେ ମଧ୍ୟ ଅଶୁଦ୍ଧ ଅଟେ॥3॥     

ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪਉ ਪੂਜ ਚਰਾਵਉ ॥
ନିଜ ତନ-ମନ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଅର୍ପଣ କରି ପୂଜା କରାଗଲେ       

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਵਉ ॥੪॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ନିରଞ୍ଜନ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ॥4॥       

ਪੂਜਾ ਅਰਚਾ ਆਹਿ ਨ ਤੋਰੀ ॥
ରବିଦାସଙ୍କ କଥନ ଯେ ହେ ଇଶ୍ଵର! ଯଦି ମୋ’ ଦ୍ଵାରା ତୋର ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନା ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ, ତାହାହେଲେ 

ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਕਵਨ ਗਤਿ ਮੋਰੀ ॥੫॥੧॥
ପୁଣି ପରେ ମୋର ଗତି କଣ ହେବ?॥5॥1॥    

ਗੂਜਰੀ ਸ੍ਰੀ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਜੀਉ ਕੇ ਪਦੇ ਘਰੁ
ଗୁଜରୀ ଶ୍ରୀ ତ୍ରିଲୋଚନ ଜୀ ପଦ ଘର 1  

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ                          

ਅੰਤਰੁ ਮਲਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਹੀ ਕੀਨਾ ਬਾਹਰਿ ਭੇਖ ਉਦਾਸੀ ॥
ଯଦି ଅନ୍ତର ମଇଳା ଅଛି ଆଉ ତାହାକୁ ନିର୍ମଳ କରାଯାଇ ନାହିଁ ତଥା ବାହାରୁ ଉଦାସୀନ ବେଶ ଧାରଣ କରିଛି, ତାହାହେଲେ ତାହାର ଅଭିପ୍ରାୟ କଣ ?        

ਹਿਰਦੈ ਕਮਲੁ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨ ਚੀਨੑਾ ਕਾਹੇ ਭਇਆ ਸੰਨਿਆਸੀ ॥੧॥
ହେ ଭାଇ! ନିଜ ହୃଦୟ କମଳରେ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ନପାରି କାହିଁକି ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ହୋଇଛୁ?॥1॥        

error: Content is protected !!