ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਆਸ ਪੁਜਾਏ ॥੪॥
ହେ ନାନକ! ମୋର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଦଗୁରୁ ଧନ୍ୟ-ଧନ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ମୋ’ ମନର ଆଶା ପୁରା କରିଥାନ୍ତି॥4॥
ਗੁਰੁ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ ਮੇਲਿ ਹਰੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਾ ॥
ହେ ହରି! ମୋତେ ମୋର ସଜ୍ଜନ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଦିଅ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ମୁଁ ହରି-ନାମର ଧ୍ୟାନ କରି ପାରିବି।
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਹੁ ਹਰਿ ਗੋਸਟਿ ਪੂਛਾਂ ਕਰਿ ਸਾਂਝੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾਂ ॥
ମୁଁ ଗୁରୁ-ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ହରିଙ୍କ ଗୋଷ୍ଠୀ-ବାର୍ତ୍ତା ପଚାରି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ହରିଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ।
ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਸਦ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨੁ ਜੀਵੈ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਤੇਰਾ ॥
ହେ ହରି! ମୁଁ ନିତ୍ୟ ତୋର ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ ଏବଂ ତୋର ନାମ ଶୁଣି ମୋର ମନ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ରୂପରେ ଜୀବିତ ଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਵੇਲਾ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਮਰਿ ਜਾਇ ਜੀਉ ਮੇਰਾ ॥੫॥
ହେ ନାନକ! ଯେଉଁ ସମୟରେ ମୋତେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ ବିସ୍ମୃତ ହୋଇଯାନ୍ତି, ସେହି ସମୟ ମୋର ଆତ୍ମା ମୃତ ହୋଇଯାଏ॥5॥
ਹਰਿ ਵੇਖਣ ਕਉ ਸਭੁ ਕੋਈ ਲੋਚੈ ਸੋ ਵੇਖੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ॥
ସମସ୍ତେ ହରି-ଦର୍ଶନର ତୀବ୍ର ଲାଳସା କରିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ହରି ତାହାକୁ ହିଁ ଦର୍ଶନ ଦେଇଥାନ୍ତି, ଯାହାକୁ ସେ କୃପା କରିଥାନ୍ତି।
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥
ମୋର ପ୍ରିୟତମ ଯାହା ଉପରେ କୃପା ଦୃଷ୍ଟି କରିଥାନ୍ତି, ସେ ସର୍ବଦା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ।
ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਜਿਸੁ ਸਤਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੇਰਾ ਮਿਲਿਆ ॥
ଯାହାକୁ ମୋର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଦଗୁରୁ ମିଳିଯାନ୍ତି, ସେ ସର୍ବଦା ହିଁ ହରି-ନାମର ଆରାଧନା କରିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਇਕੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਲਿਆ ॥੬॥੧॥੩॥
ହେ ନାନକ! ହରିଙ୍କ ସେବକ ଏବଂ ହରି ଏକ ରୂପ ଅଟନ୍ତି, କାରଣ ହରିଙ୍କ ଜପ କରି ହରି-ସେବକ ମଧ୍ୟ ହରିଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ ହୋଇଥାଏ ||6||1||3||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧
ୱାଡହଂସ ମହଲା 5 ଘର 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਅਤਿ ਊਚਾ ਤਾ ਕਾ ਦਰਬਾਰਾ ॥
ସେହି ଭଗବାନଙ୍କ ଦରବାର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉଚ୍ଚ ଅଟେ ତଥା
ਅੰਤੁ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
ତାହାଙ୍କ କୌଣସି ଅନ୍ତ ନଥାଏ।
ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਲਖ ਧਾਵੈ ॥
ଜୀବ କୋଟି କୋଟି ଥର ପ୍ରୟାସ କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ
ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਤਾ ਕਾ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥੧॥
ତାହାଙ୍କ ଯଥାର୍ଥ ନିବାସର ଭେଦ ଏକ ତିଳେ ମାତ୍ର ପାଇ ହୁଏନାହିଁ॥1॥
ਸੁਹਾਵੀ ਕਉਣੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହା କେଉଁ ଶୁଭ ମୂହୁର୍ତ୍ତ ଅଟେ, ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମିଳନ ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਲਾਖ ਭਗਤ ਜਾ ਕਉ ਆਰਾਧਹਿ ॥
ଯେଉଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଭକ୍ତ ଆରାଧନା କରିଥାନ୍ତି।
ਲਾਖ ਤਪੀਸਰ ਤਪੁ ਹੀ ਸਾਧਹਿ ॥
ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ତପସ୍ଵୀ ତାହାଙ୍କ ତପସ୍ୟା କରିଥାନ୍ତି।
ਲਾਖ ਜੋਗੀਸਰ ਕਰਤੇ ਜੋਗਾ ॥
ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଯୋଗୀ ଯୋଗ-ସାଧନା କରିଥାନ୍ତି।
ਲਾਖ ਭੋਗੀਸਰ ਭੋਗਹਿ ਭੋਗਾ ॥੨॥
ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଭୋଗୀ ତାହାଙ୍କ ଭୋଗକୁ ଭୋଗ କରିଥାନ୍ତି॥2॥
ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਸਹਿ ਜਾਣਹਿ ਥੋਰਾ ॥
ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ହୃଦୟରେ ନିବାସ କରିଥାନ୍ତି, ପରନ୍ତୁ କିଛି ମାତ୍ର ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣିଥାନ୍ତି।
ਹੈ ਕੋਈ ਸਾਜਣੁ ਪਰਦਾ ਤੋਰਾ ॥
କଣ କେହି ଏପରି ସଜ୍ଜନ ଅଛନ୍ତି, ଯିଏ ପ୍ରଭୁ ଏବଂ ଆମ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ମିଥ୍ୟା ପ୍ରାଚୀର ଭାଙ୍ଗି ଦେବେ?
ਕਰਉ ਜਤਨ ਜੇ ਹੋਇ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ॥
ମୁଁ ଏପରି କିଛି ପ୍ରୟାସ କରୁଛି ଯେ ପରମାତ୍ମା ଆମ ଉପରେ ଦୟାଳୁ ହୋଇଯିବେ ଏବଂ
ਤਾ ਕਉ ਦੇਈ ਜੀਉ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥੩॥
ପୁଣି ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ନିଜ ଜୀବନ ସମର୍ପଣ କରି ଦେବି॥3॥
ਫਿਰਤ ਫਿਰਤ ਸੰਤਨ ਪਹਿ ਆਇਆ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସନ୍ଧାନ କରି କରି ମୁଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଛି ଏବଂ
ਦੂਖ ਭ੍ਰਮੁ ਹਮਾਰਾ ਸਗਲ ਮਿਟਾਇਆ ॥
ସେ ମୋର ସବୁ ଦୁଃଖ ଏବଂ ଭ୍ରମ ଦୂର କରି ଦେଇଛନ୍ତି।
ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਇਆ ਪ੍ਰਭ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭੂੰਚਾ ॥
ନାମାମୃତ ପାନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ନିଜ ଚରଣାଶ୍ରୟକୁ ଡାକିଛନ୍ତି।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਊਚਾ ॥੪॥੧॥
ହେ ନାନକ! ମୋର ପ୍ରଭୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ଏବଂ ସର୍ବୋପରି ଅଟେ ||4||1||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ୱାଡହଂସ ମହଲା 5 ॥
ਧਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਦਰਸਨੁ ਕਰਣਾ ॥
ସେହି ସମୟ ବଡ ଶୁଭ ଏବଂ ଧନ୍ୟ ଅଟେ, ଯେବେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣਾ ॥੧॥
ମୁଁ ନିଜ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ॥1॥
ਜੀਅ ਕੇ ਦਾਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ ଆମ ସବୁଙ୍କ ପ୍ରାଣଦାତା ଅଟୁ।
ਮਨੁ ਜੀਵੈ ਪ੍ਰਭ ਨਾਮੁ ਚਿਤੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋର ମନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କରିବାରେ ହିଁ ଜୀବିତ ରହିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਚੁ ਮੰਤ੍ਰੁ ਤੁਮਾਰਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
ହେ ସର୍ବେଶ୍ଵର! ତୁମର ନାମ-ମନ୍ତ୍ର ହିଁ ସତ୍ୟ ଅଟେ ଏବଂ ତୁମର ବାଣୀ ଅମୃତ ଅଟେ।
ਸੀਤਲ ਪੁਰਖ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸੁਜਾਣੀ ॥੨॥
ତୁ ଶୀତଳ ଶାନ୍ତି ଦାତା ଅଟୁ ଏବଂ ତୋର ଦୃଷ୍ଟି ତ୍ରିକାଳଦର୍ଶୀ ଅଟେ॥2॥
ਸਚੁ ਹੁਕਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੀ ॥
ତୁମର ହୁକୁମ ସତ୍ୟ ଅଟେ ଏବଂ ତୁମେ ହିଁ ସିଂହାସନରେ ବିରାଜମାନ ହୋଇଥାଅ।
ਆਇ ਨ ਜਾਵੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥੩॥
ମୋର ପ୍ରଭୁ ଅମର ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ସେ ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ରରେ ଆସେ ନାହିଁ॥3॥
ਤੁਮ ਮਿਹਰਵਾਨ ਦਾਸ ਹਮ ਦੀਨਾ ॥
ତୁମେ ଆମର ଦୟାଳୁ ମାଲିକ ଅଟୁ ଏବଂ ଆମେ ତୋର ଦୀନ ସେବକ ଅଟୁ।
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਭਰਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥੪॥੨॥
ହେ ନାନକ! ସବୁଙ୍କ ମାଲିକ ପ୍ରଭୁ ସର୍ବବ୍ୟାପକ ଅଟନ୍ତି ||4||2||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ୱାଡହଂସ ମହଲା 5 ॥
ਤੂ ਬੇਅੰਤੁ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਜਾਣੈ ॥
ହେ ହରି! ତୁ ଅନନ୍ତ ଆଉ କେହି ବିରଳ ହିଁ ଏହି ରହସ୍ୟକୁ ଜାଣିଥାଏ।
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕੋ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥੧॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ କେହି ବିରଳ ହିଁ ଶବ୍ଦକୁ ଜାଣିଥାଏ॥1॥
ਸੇਵਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਪਿਆਰੇ ॥
ହେ ପ୍ରିୟତମ! ତୋର ସେବକର ଏହି ବିନମ୍ର ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ