ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੫ ਪੜਤਾਲ
ରାଗ ସୁହୀ ମହଲା 5 ଘର ପଦାତାଲ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਗੁਰੀਆ ਮੋਹਨ ਲਾਲਨਾ ॥
ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମ ଜଗତର ସବୁ ପ୍ରେମ ଠାରୁ ଉତ୍ତମ ଏବଂ ସୁଖଦାୟକ ଅଟେ।
ਜਪਿ ਮਨ ਗੋਬਿੰਦ ਏਕੈ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਕੋ ਲੇਖੈ ਸੰਤ ਲਾਗੁ ਮਨਹਿ ਛਾਡੁ ਦੁਬਿਧਾ ਕੀ ਕੁਰੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏଥିପାଇଁ ମନରେ କେବଳ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଜପ କର, କାରଣ ଅନ୍ୟ ସବୁ କାମ ନିଷ୍ଫଳ ହିଁ ଅଟେ, ହେ ବନ୍ଧୁ! ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗି ରୁହ ଏବଂ ନିଜ ମନରୁ ଦ୍ଵିଧାର ମାର୍ଗ ଛାଡି ଦିଅ॥1॥ରୁହ॥
ਨਿਰਗੁਨ ਹਰੀਆ ਸਰਗੁਨ ਧਰੀਆ ਅਨਿਕ ਕੋਠਰੀਆ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਭਿਨ ਕਰੀਆ ॥
ପରମାତ୍ମା ନିର୍ଗୁଣ ଅଟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେ ନିଜର ସଗୁଣ ରୂପ ଧାରଣ କରିଛନ୍ତି, ସେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଶରୀରୀର କୋଠରି ବନାଇଛନ୍ତି
ਵਿਚਿ ਮਨ ਕੋਟਵਰੀਆ ॥
ଯେଉଁଠି ପୋଲିସ ରୂପୀ ମନ ବାସ କରିଥାଏ।
ਨਿਜ ਮੰਦਰਿ ਪਿਰੀਆ ॥
ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ ସବୁ ମନ୍ଦିର ରୂପୀ ଶରୀରରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ
ਤਹਾ ਆਨਦ ਕਰੀਆ ॥
ସେ ସେଠାରେ ଆନନ୍ଦ କରିଥାଏ।
ਨਹ ਮਰੀਆ ਨਹ ਜਰੀਆ ॥੧॥
ତାହାଙ୍କ ନା ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥାଏ ଆଉ ନା ତାହାଙ୍କ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଆସିଥାଏ ॥1॥
ਕਿਰਤਨਿ ਜੁਰੀਆ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਫਿਰੀਆ ਪਰ ਕਉ ਹਿਰੀਆ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ଦୁନିଆର ଧନ୍ଦାରେ ଯୋଡି ରହିଥାଏ, ବହୁତ ପ୍ରକାର ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଥାଏ ଏବଂ ପର ଧନ ହରଣ କରିଥାଏ।
ਬਿਖਨਾ ਘਿਰੀਆ ॥
ସେ ବିକାର ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଘେରି ରହିଥାଏ।
ਅਬ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਪਰੀਆ ॥
ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ଆସିଛି,
ਹਰਿ ਦੁਆਰੈ ਖਰੀਆ ॥
ସେ ହରିଙ୍କ ଦ୍ଵାରକୁ ଆସିଛି ଏବଂ
ਦਰਸਨੁ ਕਰੀਆ ॥
ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିଛି।
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਮਿਰੀਆ ॥
ହେ ନାନକ! ତାହାକୁ ଗୁରୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି ଆଉ
ਬਹੁਰਿ ਨ ਫਿਰੀਆ ॥੨॥੧॥੪੪॥
ସେ ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ରରେ ପଡେ ନାହିଁ ||2||1||44||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୁହୀ ମହଲା
ਰਾਸਿ ਮੰਡਲੁ ਕੀਨੋ ਆਖਾਰਾ ॥
ପରମାତ୍ମା ଏହି ପୃଥିବୀକୁ ଜୀବ ରୂପୀ ଗୋପୀଙ୍କ ପାଇଁ ରାସ କରିବା ପାଇଁ ଏକ ଆଖଡା ବନାଇଛନ୍ତି।
ਸਗਲੋ ਸਾਜਿ ਰਖਿਓ ਪਾਸਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ସାରା ରଚନା ରଚି ଏହି ଜଗତର ପ୍ରସାର କରିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਰੂਪ ਰੰਗ ਆਪਾਰਾ ॥
ପରମାତ୍ମା ଅନେକ ପ୍ରକାରର ଅପାର ରୂପ ରଙ୍ଗର ଦୁନିଆ ବନାଇଛନ୍ତି।
ਪੇਖੈ ਖੁਸੀ ਭੋਗ ਨਹੀ ਹਾਰਾ ॥
ସେ ଏହାକୁ ଖୁଶିର ସହିତ ପାଳନ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ଵୟଂ ଜୀବଙ୍କ ରୂପରେ ସବୁ ପଦାର୍ଥକୁ ଭୋଗ କରି ଥକି ଯାଇ ନାହାନ୍ତି।
ਸਭਿ ਰਸ ਲੈਤ ਬਸਤ ਨਿਰਾਰਾ ॥੧॥
ସେ ଜୀବଙ୍କ ରୂପରେ ସବୁ ପଦାର୍ଥର ସ୍ଵାଦର ଆନନ୍ଦ ନେଇଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେ ସବୁଙ୍କ ଠାରୁ ନିରଳ ଅଟନ୍ତି॥1॥
ਬਰਨੁ ਚਿਹਨੁ ਨਾਹੀ ਮੁਖੁ ਨ ਮਾਸਾਰਾ ॥
ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ତୋର କୌଣସି ରଙ୍ଗ ଓ ଚିହ୍ନ ନାହିଁ ଆଉ ମାଂସ ନିର୍ମିତ କୌଣସି ମୁଖ ମଧ୍ୟ ତୋର ନାହିଁ।
ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ਖੇਲੁ ਤੁਹਾਰਾ ॥
ତୋର ଜଗତ ରୂପୀ ଖେଳ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਰੇਣ ਸੰਤ ਚਰਨਾਰਾ ॥੨॥੨॥੪੫॥
ନାନକ ତୋର ସନ୍ଥଜନଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳିର ହିଁ କାମନା କରିଥାନ୍ତି ||2||2||45||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୁହୀ ମହଲା 5 ॥
ਤਉ ਮੈ ਆਇਆ ਸਰਨੀ ਆਇਆ ॥
ହେ ମାଲିକ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ତୋ’ ପାଖକୁ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଛି।
ਭਰੋਸੈ ਆਇਆ ਕਿਰਪਾ ਆਇਆ ॥
ମୁଁ ତୋର ଭରସାରେ ତୋର କୃପାରୁ ଆସିଛି।
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਸੁਆਮੀ ਮਾਰਗੁ ਗੁਰਹਿ ਪਠਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯେପରି ତୋତେ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ମୋର ରକ୍ଷା କର, ହେ ସ୍ଵାମୀ! ତୋର ଏହି ମାର୍ଗକୁ ମୋତେ ଗୁରୁ ପଠାଇଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਮਹਾ ਦੁਤਰੁ ਮਾਇਆ ॥
ମାୟା ରୂପୀ ସାଗରରେ ପାର ହେବା କଠିନ ଅଟେ।
ਜੈਸੇ ਪਵਨੁ ਝੁਲਾਇਆ ॥੧॥
ଏହି ମାୟା ଏପରି ଅଟେ, ଯେପରି ତେଜ ଝଡ ହେଉଛି॥1॥
ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਹੀ ਡਰਾਇਆ ॥ ਕਰਰੋ ਧ੍ਰਮਰਾਇਆ ॥੨॥
ଏହା ଶୁଣି ଶୁଣି ମୁଁ ବହୁତ ଡରି ଯାଇଛି ଯେ ଯମରାଜ ବଡ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଅଟନ୍ତି॥2॥
ਗ੍ਰਿਹ ਅੰਧ ਕੂਪਾਇਆ ॥
ଜଗତ ରୂପୀ ଘର ଏକ ଅନ୍ଧ କୂଅ ଅଟେ ଆଉ
ਪਾਵਕੁ ਸਗਰਾਇਆ ॥੩॥
ଏଥିରେ ତୃଷ୍ଣା ରୂପୀ ଅଗ୍ନି ହିଁ ଭରି ରହିଛି॥3॥
ਗਹੀ ਓਟ ਸਾਧਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥
ମୁଁ ସାଧୁଙ୍କ ଆଶ୍ରା ନେଇଛି, ହେ ନାନକ! ମୁଁ ଭଗବାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ-ମନନ କରିଛି ଏବଂ
ਅਬ ਮੈ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੩॥੪੬॥
ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମାନନ୍ଦଙ୍କୁ ପାଇ ଯାଇଛି ||4||3||46||
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੬
ରାଗ ସୁହୀ ମହଲା 5 ଘର 6
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ਬੇਨੰਤੀਆ ਮਿਲੈ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰਾ ॥
ସଦଗୁରୁଙ୍କ ପାଖରେ ମୋର ଏହି ବିନତି ଯେ ମୋତେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ମିଳୁ, ଯାହା ମୋର ଜୀବନର ଆଧାର ଅଟେ।
ਤੁਠਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਤਾਪੁ ਗਇਆ ਸੰਸਾਰਾ ॥੧॥
ସଚ୍ଚା ବାଦଶାହ ମୋ’ ଉପରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି ଆଉ ମୋର ସଂସାରର ତାପ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥
ਭਗਤਾ ਕੀ ਟੇਕ ਤੂੰ ਸੰਤਾ ਕੀ ਓਟ ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਿਰਜਨਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ଭକ୍ତର ସାହାରା ଅଟୁ, ତୁ ଭକ୍ତର ସହାୟକ ଅଟୁ ଏବଂ ତୁ ହିଁ ସଚ୍ଚା ସୃଜନହାର ଅଟୁ ॥1॥ରୁହ॥
ਸਚੁ ਤੇਰੀ ਸਾਮਗਰੀ ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਦਰਬਾਰਾ ॥
ତୋର ସାମଗ୍ରୀ ଅଟେ ଏବଂ ତୋର ଦରବାର ସତ୍ୟ ଅଟେ।
ਸਚੁ ਤੇਰੇ ਖਾਜੀਨਿਆ ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਪਾਸਾਰਾ ॥੨॥
ତୋର ଖଜଣା ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ଅଟେ ଏବଂ ତୋର ଜଗତର ପ୍ରସାର ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ଅଟେ॥2॥
ਤੇਰਾ ਰੂਪੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਅਨੂਪੁ ਤੇਰਾ ਦਰਸਾਰਾ ॥
ତୋର ରୂପ ଅଗମ୍ୟ ଅଟେ ଆଉ ତୋର ଦର୍ଶନ ଅନୁପମ ଅଟେ।
ਹਉ ਕੁਰਬਾਣੀ ਤੇਰਿਆ ਸੇਵਕਾ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥੩॥
ମୁଁ ତୋର ସେହି ସେବକ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ଯାହାକୁ ତୋର ନାମ ବଡ ପ୍ରିୟ ଲାଗିଥାଏ॥3॥