ਧੰਨੁ ਸੁ ਥਾਨੁ ਬਸੰਤ ਧੰਨੁ ਜਹ ਜਪੀਐ ਨਾਮੁ ॥
ଯେଉଁଠି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ଜପ କରାଯାଏ, ସେହି ସ୍ଥାନ ଧନ୍ୟ ଅଟେ ଆଉ ସେଠାରେ ରହିବା ବାଲା ମଧ୍ୟ ଧନ୍ୟ ଅଟେ।
ਕਥਾ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰਿ ਅਤਿ ਘਨਾ ਸੁਖ ਸਹਜ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥੩॥
ସେଠାରେ ହରିଙ୍କ କଥା ଓ କୀର୍ତ୍ତନ ଯଥେଷ୍ଟ ହେଉଥାଏ ଆଉ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ସୁଖ ଓ ଶାନ୍ତି ବନି ରହିଥାଏ॥3॥
ਮਨ ਤੇ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਅਨਾਥ ਕੋ ਨਾਥ ॥
ଅନାଥର ନାଥ ପରମେଶ୍ଵର କେବେ ମଧ୍ୟ ମନରୁ ବିସ୍ମୃତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜਾ ਕੈ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਾਥ ॥੪॥੨੯॥੫੯॥
ନାନକ ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଅଛନ୍ତି, ଯାହାର ହାତରେ ସବୁକିଛି ଅଛି||4||29||59||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਜਿਨਿ ਤੂ ਬੰਧਿ ਕਰਿ ਛੋਡਿਆ ਫੁਨਿ ਸੁਖ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ॥
ହେ ଜୀବ! ଯିଏ ତୋତେ ଗର୍ଭର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ କରି ପୁନଃ ଜୀବନର ସୁଖରେ ରଖିଛନ୍ତି,
ਸਦਾ ਸਿਮਰਿ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਸੀਤਲ ਹੋਤਾਇਆ ॥੧॥
ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କ ଚରଣର ସ୍ମରଣ କର, ଏହିପରି ତୁ ସୁଖୀ ଏବଂ ଶୀତଳ ହୋଇଯିବୁ॥1॥
ਜੀਵਤਿਆ ਅਥਵਾ ਮੁਇਆ ਕਿਛੁ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ବଞ୍ଚି ରହିବା ଅଥବା ମରଣ ପରେ କିଛି କାମରେ ଆସେ ନାହିଁ।
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇਆ ਕੋਊ ਤਿਸ ਸਿਉ ਰੰਗੁ ਲਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯିଏ ଏହା ରଚନା କରିଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ସ୍ତୁତିରେ ଲୀନ ରହିବା ଉଚିତ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਰੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਉਸਨ ਸੀਤ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਘਾਮ ਤੇ ਕਾਢੈ ॥
ହେ ପ୍ରାଣୀ! କର୍ତ୍ତା ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଏବଂ ଶୀତ ବନାଇଛନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଦୁଖରୁ ବାହାର କରିଛନ୍ତି।
ਕੀਰੀ ਤੇ ਹਸਤੀ ਕਰੈ ਟੂਟਾ ਲੇ ਗਾਢੈ ॥੨॥
ସେ ସାଧାରଣ ପିମ୍ପୁଡିକୁ ବଳବାନ ହାତୀରେ ବନାଇ ଦିଅନ୍ତି ଆଉ ଭଙ୍ଗା ହୋଇଥିବାକୁ ମଧ୍ୟ ଯୋଡି ଦିଅନ୍ତି॥2॥
ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜਾ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਇਹ ਕਿਰਤਿ ॥
ଅଣ୍ଡଜ, ଜରାଜ, ସ୍ଵେଦଜ ତଥା ଉଦ୍ଭିଦଜ- ଏହି ଚାରି ସ୍ରୋତ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ରଚନା କରିଛନ୍ତି।
ਕਿਰਤ ਕਮਾਵਨ ਸਰਬ ਫਲ ਰਵੀਐ ਹਰਿ ਨਿਰਤਿ ॥੩॥
ହରିନାମ ସ୍ମରଣର ଶୁଭ କର୍ମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ॥3॥
ਹਮ ਤੇ ਕਛੂ ਨ ਹੋਵਨਾ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭ ਸਾਧ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମ ଦ୍ଵାରା କିଛି ମଧ୍ୟ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ, ଏଣୁ ସାଧୁଙ୍କ ଶରଣ ନିଅ।
ਮੋਹ ਮਗਨ ਕੂਪ ਅੰਧ ਤੇ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕਾਢ ॥੪॥੩੦॥੬੦॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ମାୟାର ମୋହରେ ମଗ୍ନ ରହିଥିଲି, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁ ମୋତେ ଏହି ସଂସାର ରୂପୀ ଅନ୍ଧକୂପରୁ ବାହାର କରି ଦେଇଛନ୍ତି||4||30||60||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਮੈ ਫਿਰਾ ਖੋਜਉ ਬਨ ਥਾਨ ॥
ଅନେକ ଜଙ୍ଗଲ ଓ ସ୍ଥାନରେ ଖୋଜି ଖୋଜି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସନ୍ଧାନ କରିଥାଏ।
ਅਛਲ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਪ੍ਰਭ ਐਸੇ ਭਗਵਾਨ ॥੧॥
ଆମର ଭଗବାନ ଏପରି ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ଛଳ ରହିତ, ଅନଶ୍ଵର ଏବଂ ରହସ୍ୟମୟ ଅଟନ୍ତି॥1॥
ਕਬ ਦੇਖਉ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਨਾ ਆਤਮ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥
ଜଣା ନାହିଁ ମୁଁ ନିଜ ଆତ୍ମାର ରଙ୍ଗରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ କେବେ ଦେଖିବି?
ਜਾਗਨ ਤੇ ਸੁਪਨਾ ਭਲਾ ਬਸੀਐ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଜାଗି ରହିବା ଠାରୁ ସ୍ଵପ୍ନ ଭଲ ଅଟେ, ଯେଉଁଥିରେ ଆମେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସାଥିରେ ବାସ କରିଥିଲେ॥1॥ରୁହ॥
ਬਰਨ ਆਸ੍ਰਮ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੁਨਉ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਿਆਸ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଦର୍ଶନର ତୃଷ୍ଣାରେ, ମୁଁ ଚାରି ବର୍ଣ୍ଣ, ଚାରି ଆଶ୍ରମ ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ରର ଉପଦେଶ ଶୁଣିଥାଏ।
ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਨ ਪੰਚ ਤਤ ਠਾਕੁਰ ਅਬਿਨਾਸ ॥੨॥
ଆମର ଠାକୁର ଅବିନାଶୀ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନା କୌଣସି ରୂପ ଅଛି, ନା କୌଣସି ଆକାର ଅଛି ଆଉ ନା ପାଞ୍ଚ ତତ୍ତ୍ଵରେ ବନା ହୋଇଛନ୍ତି॥2॥
ਓਹੁ ਸਰੂਪੁ ਸੰਤਨ ਕਹਹਿ ਵਿਰਲੇ ਜੋਗੀਸੁਰ ॥
ବିରଳ ଯୋଗେଶ୍ଵର ଓ ସନ୍ଥଜନ ତାହାଙ୍କ ସ୍ଵରୁପକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥାନ୍ତି।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਾ ਕਉ ਮਿਲੇ ਧਨਿ ਧਨਿ ਤੇ ਈਸੁਰ ॥੩॥
ନିଜ କୃପା କରି ଇଶ୍ଵର ଯାହା ସହିତ ମିଳନ ହୁଅନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ ଅଟେ॥3॥
ਸੋ ਅੰਤਰਿ ਸੋ ਬਾਹਰੇ ਬਿਨਸੇ ਤਹ ਭਰਮਾ ॥
ସେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭିତରେ ଓ ବାହାରେ ସବୁ ଜାଗାରେ ଦେଖିଥାନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଭ୍ରମ ନାଶ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਭੇਟਿਆ ਜਾ ਕੇ ਪੂਰਨ ਕਰਮਾ ॥੪॥੩੧॥੬੧॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁ ତାହା ସହିତ ହିଁ ମିଳନ କରନ୍ତି, ଯାହାର ଭାଗ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ||4||31||61||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਭ ਪਰਤਾਪ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରତାପ ଦେଖି ସାରା ଜୀବ ସୁପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି।
ਕਰਜੁ ਉਤਾਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਰਿ ਆਹਰੁ ਆਪ ॥੧॥
ସଦଗୁରୁ ସ୍ଵୟଂ ପ୍ରୟାସ କରି ମୋର ଋଣ କ୍ଷମା କରି ଦେଇଛନ୍ତି॥1॥
ਖਾਤ ਖਰਚਤ ਨਿਬਹਤ ਰਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਅਖੂਟ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଅକ୍ଷୟ ଅଟେ, ଏହା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବା ତଥା ଉପଯୋଗ କରିବାରେ ସମାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ।
ਪੂਰਨ ਭਈ ਸਮਗਰੀ ਕਬਹੂ ਨਹੀ ਤੂਟ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଆମର ନାମ ରୂପୀ ସାମଗ୍ରୀ ଏକାଠି ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ କେବେ ମଧ୍ୟ ଏଥିରେ ଅଭାବ ରହେ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਸਾਧਸੰਗਿ ਆਰਾਧਨਾ ਹਰਿ ਨਿਧਿ ਆਪਾਰ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ହରିଙ୍କ ଆରାଧନା କରିବା ଦ୍ଵାରା ଅପାର ନିଧି ମିଳିଯାଏ।
ਧਰਮ ਅਰਥ ਅਰੁ ਕਾਮ ਮੋਖ ਦੇਤੇ ਨਹੀ ਬਾਰ ॥੨॥
ଧର୍ମ, ଅର୍ଥ, କାମ ଏବଂ ମୋକ୍ଷ ଦେବାରେ ପ୍ରଭୁ କୌଣସି ବିଳମ୍ବ କରନ୍ତି ନାହିଁ॥2॥
ਭਗਤ ਅਰਾਧਹਿ ਏਕ ਰੰਗਿ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਪਾਲ ॥
ଭକ୍ତ ସର୍ବଦା ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଆରାଧନାରେ ହିଁ ମଗ୍ନ ରହିଥାଏ।
ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਨੁ ਸੰਚਿਆ ਜਾ ਕਾ ਨਹੀ ਸੁਮਾਰੁ ॥੩॥
ସେ ରାମନାମ ରୂପୀ ଧନ ସଞ୍ଚୟ କରିଛନ୍ତି, ଯାହା ଅସୁମାରି ଅଟେ॥3॥
ਸਰਨਿ ਪਰੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀਆ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଭକ୍ତ ତୋର ଶରଣରେ ପଡି ରହିଥାଏ ଆଉ ଏହା ତୋର ହିଁ ବଡିମା ଅଟେ।
ਨਾਨਕ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਬੇਅੰਤ ਗੁਸਾਈ ॥੪॥੩੨॥੬੨॥
ହେ ନାନକ! ସେହି ଅନନ୍ତ ମାଲିକଙ୍କ ଅନ୍ତ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ||4||32||62||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਭੂ ਕਾਰਜ ਭਏ ਰਾਸਿ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ।
ਕਰਤਾਰ ਪੁਰਿ ਕਰਤਾ ਵਸੈ ਸੰਤਨ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
କର୍ତ୍ତା ପରମେଶ୍ଵର ସନ୍ଥଙ୍କ ପାଖରେ ଅର୍ଥାତ ସତସଙ୍ଗରେ ନିବାସ କରିଥାନ୍ତି॥1॥
ਬਿਘਨੁ ਨ ਕੋਊ ਲਾਗਤਾ ਗੁਰ ਪਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ପାଖରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦ୍ଵାରା କୌଣସି ବିଘ୍ନ ଆସେ ନାହିଁ।
ਰਖਵਾਲਾ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਇ ਭਗਤਨ ਕੀ ਰਾਸਿ ॥੧॥
ଗୋବିନ୍ଦ ନିଜ ଭକ୍ତର ରକ୍ଷାକାରୀ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଜୀବନ ପୁଞ୍ଜି ଅଟେ॥1॥