ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଓଂକାର ଏକ ଅଟେ, ତାହାର ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ, ସେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା, ସେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟେ, ସେ ନିର୍ଭୟ, ନିଃଶତ୍ରୁ, କାଳାତୀତ, ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ର ରହିତ ଅଟେ, ସେ ସ୍ଵତଃ ପ୍ରକାଶମାନ ହୋଇଛି ଏବଂ ତାହାର ଲବଧି ଗୁରୁ-କୃପାରୁ ହୋଇଥାଏ।
ਰਾਗੁ ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥
ରାଗ ଦେବାଙ୍ଗଧାରୀ ମହଲା 4 ଘର 1 ॥
ਸੇਵਕ ਜਨ ਬਨੇ ਠਾਕੁਰ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥
ଯେଉଁ ଲୋକ ଠାକୁରଙ୍କ ସେବକ ବନିଛି, ତାହାର ଲଗ୍ନ ସେଥିରେ ଲାଗିଯାଇଛି।
ਜੋ ਤੁਮਰਾ ਜਸੁ ਕਹਤੇ ਗੁਰਮਤਿ ਤਿਨ ਮੁਖ ਭਾਗ ਸਭਾਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ମାଲିକ! ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ତୋର ଯଶୋଗାନ କରିଛି, ତାହାର ମୁଖ ଭାଗ୍ୟବାନ ବନିଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਟੂਟੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬੰਧਨ ਫਾਹੇ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥
ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇଲେ ମୋହ-ମାୟାର ବନ୍ଧନ-ଜାଲ କଟିଯାଏ।
ਹਮਰਾ ਮਨੁ ਮੋਹਿਓ ਗੁਰ ਮੋਹਨਿ ਹਮ ਬਿਸਮ ਭਈ ਮੁਖਿ ਲਾਗੇ ॥੧॥
ମନକୁ ମୁଗ୍ଧ କରିବା ବାଲା ଗୁରୁ ଆମର ମନ ମୋହି ନେଇଛନ୍ତି ତଥା ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ଆମେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଚକିତ ହୋଇ ଯାଇଛୁ ॥1॥
ਸਗਲੀ ਰੈਣਿ ਸੋਈ ਅੰਧਿਆਰੀ ਗੁਰ ਕਿੰਚਤ ਕਿਰਪਾ ਜਾਗੇ ॥
ମୁଁ ନିଜ ଜୀବନ ରୂପୀ ସାରା ରାତ୍ରିରେ ମୋହ-ମାୟାର ଅନ୍ଧକାରରେ ହିଁ ଶୋଇ ରହିଛି, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁଙ୍କ ସାମାନ୍ୟ କୃପାରୁ ଏବେ ଜାଗି ରହିଛି।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਸੁੰਦਰ ਸੁਆਮੀ ਮੋਹਿ ਤੁਮ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਲਾਗੇ ॥੨॥੧॥
ହେ ନାନକଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ସୁନ୍ଦର ସ୍ଵାମୀ! ତୋ’ ଭଳି ଆଉ କେହି ମୋର ନଜରରେ ଆସୁ ନାହାନ୍ତି॥2॥1॥
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
ଦେବଙ୍ଗଧାରୀ ॥
ਮੇਰੋ ਸੁੰਦਰੁ ਕਹਹੁ ਮਿਲੈ ਕਿਤੁ ਗਲੀ ॥
ହେ ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥ! ମୋତେ କୁହ, ମୋର ସୁନ୍ଦର ପ୍ରଭୁ କେଉଁଠି ମିଳିବେ?
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਬਤਾਵਹੁ ਮਾਰਗੁ ਹਮ ਪੀਛੈ ਲਾਗਿ ਚਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋର ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କର, ଯାହା ଫଳରେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିବି ॥1॥ରୁହ॥
ਪ੍ਰਿਅ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਖਾਨੇ ਹੀਅਰੈ ਇਹ ਚਾਲ ਬਨੀ ਹੈ ਭਲੀ ॥
ମୋର ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବଚନ ମନକୁ ମିଠା ଲାଗିଛି, ଏବେ ଏହି ଯୁକ୍ତି ଭଲ ବନିଛି।
ਲਟੁਰੀ ਮਧੁਰੀ ਠਾਕੁਰ ਭਾਈ ਓਹ ਸੁੰਦਰਿ ਹਰਿ ਢੁਲਿ ਮਿਲੀ ॥੧॥
ଯଦି ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତାହାହେଲେ ସେ ସୁନ୍ଦର ବନିଯାଏ, ସେ ବିନମ୍ର ହୋଇ ପତି-ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳିଯାଏ ॥1॥
ਏਕੋ ਪ੍ਰਿਉ ਸਖੀਆ ਸਭ ਪ੍ਰਿਅ ਕੀ ਜੋ ਭਾਵੈ ਪਿਰ ਸਾ ਭਲੀ ॥
ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁ ଏକ ହିଁ ଅଟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେହି ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ଅନେକ ସଖୀ (ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ) ଅଛନ୍ତି, ଯିଏ ପ୍ରିୟତମଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ସେ ଭାଗ୍ୟଶାଳିନୀ ଅଟେ।
ਨਾਨਕੁ ਗਰੀਬੁ ਕਿਆ ਕਰੈ ਬਿਚਾਰਾ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਰਾਹਿ ਚਲੀ ॥੨॥੨॥
ନାନକ ଗରିବ ବିଚରା କଣ କରି ପାରିବ? ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ସେ ସେହି ମାର୍ଗରେ ଚାଲିଥାଏ॥2॥2॥
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
ଦେବଙ୍ଗଧାରୀ ॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੀਐ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ମୁଖରେ ହରିଙ୍କ ‘ହରି-ହରି’ ନାମ ହିଁ ବୋଲିବା ଉଚିତ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੈ ਰਾਤੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਭੀਨੀ ਚੋਲੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ହରି-ପ୍ରେମରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଛି ଆଉ ହରି-ପ୍ରେମରେ ହିଁ ମୋର ହୃଦୟ ଭିଜି ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਹਉ ਫਿਰਉ ਦਿਵਾਨੀ ਆਵਲ ਬਾਵਲ ਤਿਸੁ ਕਾਰਣਿ ਹਰਿ ਢੋਲੀਐ ॥
ସେହି ପ୍ରିୟତମ ହରିଙ୍କ ମିଳନ ପାଇଁ ମୁଁ ପାଗଳ ହୋଇ ବୁଲୁଛି।
ਕੋਈ ਮੇਲੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਹਮ ਤਿਸ ਕੀ ਗੁਲ ਗੋਲੀਐ ॥੧॥
ଯିଏ କେହି ମଧ୍ୟ ଯଦି ମୋତେ ମୋର ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଦେବ, ମୁଁ ତାହାର ଦାସୀର ଦାସୀ ବନି ରହିବି॥1॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਵਹੁ ਅਪੁਨਾ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਝੋਲੀਐ ॥
ନିଜ ସଦଗୁରୁ ମହାପୁରୁଷଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ କରି ନିଅ ଆଉ ହରିନାମ ରୂପୀ ଅମୃତର ପାନ କରି ଝୁମି ଉଠ।
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਲਾਧਾ ਦੇਹ ਟੋਲੀਐ ॥੨॥੩॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ନାନକ ନିଜ ଦେହରେ ହିଁ ହରିଙ୍କୁ ସନ୍ଧାନ କରି ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛନ୍ତି॥2॥3॥
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥
ଦେବଙ୍ଗଧାରୀ ॥
ਅਬ ਹਮ ਚਲੀ ਠਾਕੁਰ ਪਹਿ ਹਾਰਿ ॥
ଏବେ ମୁଁ ସବୁ ପ୍ରକାର ହାରି ନିଜ ଠାକୁରଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଛି।
ਜਬ ਹਮ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭੂ ਕੀ ਆਈ ਰਾਖੁ ਪ੍ਰਭੂ ਭਾਵੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏବେ, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଛି, ସେତେବେଳେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ ଚାହିଁଲେ ମୋତେ ମାରି ଦିଅ କିମ୍ବା ରକ୍ଷା କର ॥1॥ରୁହ॥