Odia Page 827

ਸਹੀ ਸਲਾਮਤਿ ਮਿਲਿ ਘਰਿ ਆਏ ਨਿੰਦਕ ਕੇ ਮੁਖ ਹੋਏ ਕਾਲ ॥
ଦାସ ସକୁଶଳ ଘରକୁ ଆସିଛନ୍ତି ଆଉ ନିନ୍ଦୁକର ମୁହଁ କଳା ହୋଇ ଯାଇଛି।        

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪ੍ਰਭ ਭਏ ਨਿਹਾਲ ॥੨॥੨੭॥੧੧੩॥
ହେ ନାନକ! ମୋର ସଦଗୁରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରଭୁ ମୋ’ ଉପରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି||2||27||113||           

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥

ਮੂ ਲਾਲਨ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਨੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସହିତ ମୋର ଅତୁଟ ପ୍ରୀତି ବନି ରହିଛି॥ରୁହ॥  

ਤੋਰੀ ਨ ਤੂਟੈ ਛੋਰੀ ਨ ਛੂਟੈ ਐਸੀ ਮਾਧੋ ਖਿੰਚ ਤਨੀ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେମର ଡୋର ଏପରି ବନାଇଛନ୍ତି ଯାହା ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରିଲେ ମଧ୍ୟ ଭାଙ୍ଗେ ନାହିଁ ଆଉ ନା ଛଡାଇଲେ ଛାଡେ ନାହିଁ॥1॥               

ਦਿਨਸੁ ਰੈਨਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ਬਸਤੁ ਹੈ ਤੂ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਅਪਨੀ ॥੨॥
ବର୍ତ୍ତମାନ ଦିନରାତି ସେ ମୋର ମନରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି, ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ନିଜ କୃପା କରିଚାଲ॥2॥             

ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਉ ਸਿਆਮ ਸੁੰਦਰ ਕਉ ਅਕਥ ਕਥਾ ਜਾ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ॥੩॥
ମୁଁ ସେହି ଶ୍ୟାମସୁନ୍ଦର ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଛି ଯେ ସେ ଅକଥନୀୟ ଅଟନ୍ତି॥3॥          

ਜਨ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਮੋਹਿ ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਠਾਕੁਰ ਅਪੁਨੀ ॥੪॥੨੮॥੧੧੪॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ମୋତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦାସର ଦାସ କୁହାଯାଏ, ହେ ଠାକୁର! ମୋ’ ଉପରେ ନିଜ କୃପା କର||4||28||114||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥

ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਨ ਜਪਿ ਜਾਂਉ ਕੁਰਬਾਨੁ ॥
ମୁଁ ହରିଙ୍କ ଚରଣକୁ ଜପ କରି ହିଁ ଉତ୍ସର୍ଗିତ ହୋଇଥାଏ।      

ਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਤਾ ਕਾ ਹਿਰਦੈ ਧਰਿ ਮਨ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁ ହିଁ ମୋର ପରଂବ୍ରହ୍ମ-ପରମେଶ୍ଵର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କରି ତାହାଙ୍କ ହିଁ ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥   

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਾ ਕਾ ਕੀਆ ਸਗਲ ਜਹਾਨੁ ॥
ଯିଏ ଏହି ସାରା ସଂସାର ବନାଇଛନ୍ତି, ସେହି ସୁଖଦାତା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ମରଣ ବାରମ୍ବାର କର। 

ਰਸਨਾ ਰਵਹੁ ਏਕੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹੁ ਮਾਨੁ ॥੧॥
ନିଜ ଜିହ୍ଵାରେ ଏକ ନାରାୟଣଙ୍କୁ ଜପ କର ଏବଂ ସଚ୍ଚା ଦରବାରରେ ସମ୍ମାନ ପ୍ରାପ୍ତ କର॥1॥      

ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਪਰਾਪਤਿ ਜਾ ਕਉ ਤਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ਏਹੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥
ଯାହାକୁ ସାଧୁଙ୍କ ସଂଗତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି, ସେ ଏହି ନାମ ରୂପୀ ଖଜଣା ହାସଲ କରିଛି।         

ਗਾਵਉ ਗੁਣ ਕੀਰਤਨੁ ਨਿਤ ਸੁਆਮੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕ ਦੀਜੈ ਦਾਨੁ ॥੨॥੨੯॥੧੧੫॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ହେ ସ୍ଵାମୀ! କୃପା କରି ଏହି ଦାନ ଦିଅ ଯେ ନିତ୍ୟ ତୋର ଗୁଣଗାନ ଏବଂ କୀର୍ତ୍ତନ କରୁଥିବି||2||29||115||   

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥

ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣ ॥
ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଶରଣରେ ପରମାତ୍ମା ଆମର ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି।              

ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਹੋਆ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਮੇਰੋ ਤਾਰਣ ਤਰਣ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋର ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଭବସାଗରରୁ ପାର କରାଇବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସାରା ଜଗତରେ ତାହାଙ୍କ ଜୟ-ଜୟକାର ହେଉଅଛି॥1॥ରୁହ॥       

ਬਿਸ੍ਵੰਭਰ ਪੂਰਨ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਪੋਖਣ ਭਰਣ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁଖଦାତା ବିଶ୍ଵମ୍ବର ସାରା ସୃଷ୍ଟିର ଭରଣ ପୋଷଣ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି। 

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਂਈ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਣ ॥੧॥
ସେ ଦେଶ-ଦେଶାନ୍ତର ସବୁଠାରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଆଉ ମୁଁ ସେହି ହରିଙ୍କ ଚରଣରେ ସମର୍ପିତ ଅଟେ॥1॥             

ਜੀਅ ਜੁਗਤਿ ਵਸਿ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਸਰਬ ਸਿਧਿ ਤੁਮ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ॥
ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଜୀବନ-ଯୁକ୍ତି ତୋର ବଶରେ ଅଛି ଆଉ ତୁ ସର୍ବ ସିଦ୍ଧିର କର୍ତ୍ତା ଅଟୁ।      

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਡਰਣ ॥੨॥੩੦॥੧੧੬॥
ହେ ନାନକ! ଯୁଗ-ଯୁଗାନ୍ତରରେ ପ୍ରଭୁ ନିଜ ଭକ୍ତର ରକ୍ଷା କରି ଆସିଛନ୍ତି ତଥା ତାହାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ କୌଣସି ଭୟ ରହେ ନାହିଁ ||2||30||116|| 

ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ਦੁਪਦੇ ਘਰੁ
ରାଗ ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5 ଦୁପଦୀ ଘର 8 

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।      

ਮੈ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ କିଛି ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ ଆଉ ସବୁକିଛି ତୋ’ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଦିଆ ଯାଇଛି।  

ਈਘੈ ਨਿਰਗੁਨ ਊਘੈ ਸਰਗੁਨ ਕੇਲ ਕਰਤ ਬਿਚਿ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋର ସ୍ଵାମୀ ନିର୍ଗୁଣ ସ୍ୱରୂପ ଏବଂ ସଗୁଣ ସ୍ଵରୁପରେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଲୀଳା କରୁଛନ୍ତି॥1॥        

ਨਗਰ ਮਹਿ ਆਪਿ ਬਾਹਰਿ ਫੁਨਿ ਆਪਨ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਕੋ ਸਗਲ ਬਸੇਰਾ ॥
ଶରୀର ରୂପୀ ନଗରୀରେ ସେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ବାହାରେ ମଧ୍ୟ ବାସ କରୁଛନ୍ତି, ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ମୋର ପ୍ରଭୁ ସବୁଠାରେ ନିବାସ କରୁଛନ୍ତି।        

ਆਪੇ ਹੀ ਰਾਜਨੁ ਆਪੇ ਹੀ ਰਾਇਆ ਕਹ ਕਹ ਠਾਕੁਰੁ ਕਹ ਕਹ ਚੇਰਾ ॥੧॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ରାଜା ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ପ୍ରଜା ଅଟନ୍ତି, ସେ କେଉଁଠି ମାଲିକ ଓ କେଉଁଠି ଚେଲା ହୋଇଥାନ୍ତି॥1॥    

ਕਾ ਕਉ ਦੁਰਾਉ ਕਾ ਸਿਉ ਬਲਬੰਚਾ ਜਹ ਜਹ ਪੇਖਉ ਤਹ ਤਹ ਨੇਰਾ ॥
ମୁଁ କେଉଁ ବସ୍ତୁ ଲୁଚାଇ ରଖିବି ଆଉ କାହାଠାରେ ଛଳ-କପଟ କରିବି, ମୁଁ ଯେଉଁଠି ଦେଖିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ମୋତେ ନିକଟରୁ ଦେଖାଯାନ୍ତି। 

ਸਾਧ ਮੂਰਤਿ ਗੁਰੁ ਭੇਟਿਓ ਨਾਨਕ ਮਿਲਿ ਸਾਗਰ ਬੂੰਦ ਨਹੀ ਅਨ ਹੇਰਾ ॥੨॥੧॥੧੧੭॥
ହେ ନାନକ! ମୋତେ ସାଧୁ ସ୍ୱରୂପ ଗୁରୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି, ଏବେ ମୁଁ ଦେଖିଛି ଯେ ଯେପରି ସାଗରରୁ ମିଳିଥିବା ଜଳ ବିନ୍ଦୁ ସେଥିରୁ ଭିନ୍ନ ହୋଇ ନଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ଜ୍ୟୋତି ପରମ ଜ୍ୟୋତିରେ ମିଳନ କରି ଭିନ୍ନ ହୁଏନାହିଁ ||2||1||117||      

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥

error: Content is protected !!