ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਓ ਹਮ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਨ ਪਖੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କରିଛି, ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਊਤਮ ਜਗੰਨਾਥ ਜਗਦੀਸੁਰ ਹਮ ਪਾਪੀ ਸਰਨਿ ਰਖੇ ॥
ହେ ଜଗନ୍ନାଥ, ହେ ଜଗଦୀଶ୍ଵର! ତୁ ମହାନ ଅଟୁ, ମୋ’ ଭଳି ପାପୀକୁ ଶରଣରେ ରଖିଛୁ।
ਤੁਮ ਵਡ ਪੁਰਖ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਹਰਿ ਦੀਓ ਨਾਮੁ ਮੁਖੇ ॥੧॥
ତୁ ପରମ ପୁରୁଷ ଏବଂ ଦୀନାର ଦୁଃଖ ନାଶ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ, ହେ ହରି! ତୁ ହିଁ ମୋର ମୁଖରେ ନାମ-ସ୍ମରଣର ସାମର୍ଥ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରିଛୁ||1||
ਹਰਿ ਗੁਨ ਊਚ ਨੀਚ ਹਮ ਗਾਏ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਸਖੇ ॥
ହରିଙ୍କ ମହିମା ସର୍ବୋପରି ଅଟେ, ଏଣୁ ଗୁରୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ମୋ’ ଭଳି ନୀଚ ତାହାଙ୍କ ହିଁ ଗୁଣଗାନ କରିଛି।
ਜਿਉ ਚੰਦਨ ਸੰਗਿ ਬਸੈ ਨਿੰਮੁ ਬਿਰਖਾ ਗੁਨ ਚੰਦਨ ਕੇ ਬਸਖੇ ॥੨॥
ଯେପରି ଚନ୍ଦନ ସଙ୍ଗରେ ନିମ୍ବ ବୃକ୍ଷ ଚନ୍ଦନ ଗୁଣ ପାଇଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ଆମର ଦଶା ହୋଇଛି||2||
ਹਮਰੇ ਅਵਗਨ ਬਿਖਿਆ ਬਿਖੈ ਕੇ ਬਹੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ਨਿਮਖੇ ॥
ମୋ’ ଠାରେ ବିକାରର ଅନେକ ଅବଗୁଣ ଅଛି, ଯାହା ମୁଁ ପ୍ରତି କ୍ଷଣରେ କରିଥାଏ।
ਅਵਗਨਿਆਰੇ ਪਾਥਰ ਭਾਰੇ ਹਰਿ ਤਾਰੇ ਸੰਗਿ ਜਨਖੇ ॥੩॥
ମୁଁ ଅବଗୁଣୀ ଏବଂ ଭାରି ପଥର ବନି ଯାଇଛି, ପରନ୍ତୁ ହରି ନିଜ ଭକ୍ତଙ୍କ ସଂଗତି ଦ୍ଵାରା ଉଦ୍ଧାର କରିଛନ୍ତି||3||
ਜਿਨ ਕਉ ਤੁਮ ਹਰਿ ਰਾਖਹੁ ਸੁਆਮੀ ਸਭ ਤਿਨ ਕੇ ਪਾਪ ਕ੍ਰਿਖੇ ॥
ହେ ହରି ଯେଉଁ ଭକ୍ତର ତୁ ରକ୍ଷା କରୁ, ତାହାର ସବୁ ପାପ ନାଶ ହୋଇଯାଏ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਦਇਆਲ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮ ਦੁਸਟ ਤਾਰੇ ਹਰਣਖੇ ॥੪॥੩॥
ହେ ନାନକଙ୍କ ଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵାମୀ! ତୁ ହିରଣ୍ୟକଶିପୁ ଭଳି ଦୁଷ୍ଟର ମଧ୍ୟ ନିସ୍ତାର କରି ଦେଇଛୁ||4||3||
ਨਟ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ନଟ ମହଲା 4 ॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਰੰਗੇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ପ୍ରେମପୂର୍ବକ ‘ହରି-ହରି’ ନାମ ଜପ କର।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗਦੀਸੁਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਓ ਜਨ ਪਗਿ ਲਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଜଗଦୀଶ୍ଵର ହରି ଯେତେବେଳେ କୃପା କରିଛନ୍ତି, ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗି ତାହାଙ୍କ ଭଜନ କରିଛି॥1॥ରୁହ॥
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਭੂਲ ਚੂਕ ਹਮ ਅਬ ਆਏ ਪ੍ਰਭ ਸਰਨਗੇ ॥
ଆମେ ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତରରୁ ଭ୍ରମରେ ଥିଲୁ, କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଛୁ।
ਤੁਮ ਸਰਣਾਗਤਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਕ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਰਾਖਹੁ ਵਡ ਪਾਪਗੇ ॥੧॥
ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! ତୁ ସବୁଙ୍କ ପ୍ରତିପାଳକ ଅଟୁ ଏବଂ ଶରଣାଗତଙ୍କ ଉପରେ ଦୟାଳୁ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ, ମୋ’ ଭଳି ପାପୀର ରକ୍ଷା କର||1||
ਤੁਮਰੀ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਕੋ ਕੋ ਨ ਉਧਰਿਓ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਪਤਿਤ ਪਵਗੇ ॥
ହେ ହରି! ସଙ୍ଗତିରେ ଆସିବା ବାଲା କିଏ କିଏ ଉଦ୍ଧାର ହୋଇ ନାହାନ୍ତି?
ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਛੀਪਾ ਦੁਸਟਾਰਿਓ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖੀ ਪੈਜ ਜਨਗੇ ॥੨॥
ବ୍ରାହ୍ମଣ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରୁଥିବା ଭକ୍ତ ନାମଦେବଙ୍କୁ ଦୁଷ୍ଟ-ଦୁଷ୍ଟ କହି ନିନ୍ଦା କରିଥିଲେ, ପରନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କ ମଧ୍ୟ ସମ୍ମାନ ରକ୍ଷା କରିଥିଲେ||2||
ਜੋ ਤੁਮਰੇ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ਸੁਆਮੀ ਹਉ ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਤਿਨਗੇ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ଯିଏ ତୁମର ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ।
ਭਵਨ ਭਵਨ ਪਵਿਤ੍ਰ ਸਭਿ ਕੀਏ ਜਹ ਧੂਰਿ ਪਰੀ ਜਨ ਪਗੇ ॥੩॥
ଯେଉଁଠି ଯେଉଁଠି ଭକ୍ତର ଚରଣ-ଧୂଳି ପଡିଛି, ସେହି ସବୁ ଘର ପବିତ୍ର ହୋଇ ଯାଇଛି||3||
ਤੁਮਰੇ ਗੁਨ ਪ੍ਰਭ ਕਹਿ ਨ ਸਕਹਿ ਹਮ ਤੁਮ ਵਡ ਵਡ ਪੁਰਖ ਵਡਗੇ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମେ ତୁମର ଗୁଣ ବ୍ୟକ୍ତ କରି ପାରିବୁ ନାହିଁ, କାରଣ ତୁ ମହାନ ଓ ପରମ ପୁରୁଷ ଅଟୁ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਹਮ ਸੇਵਹ ਤੁਮ ਜਨ ਪਗੇ ॥੪॥੪॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ଆମ ଉପରେ ଦୟା କର, ଯେପରି ତୋର ଭକ୍ତର ଚରଣ-ସେବାର ରତ ରହିବି ||4||4||
ਨਟ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ନଟ ମହଲା 4॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨੇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ହରିନାମର ଉପାସନା କର।
ਜਗੰਨਾਥਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਧਾਰੀ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮ ਬਨੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯେତେବେଳେ ଜଗନ୍ନାଥ ପ୍ରଭୁ କୃପା କରିଛନ୍ତି, ମୋର ମତି ଗୁରଙ୍କୁ ମତ ଅନୁସାରେ ନାମରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି ॥1॥ରୁହ॥
ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਜਸੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਇਓ ਉਪਦੇਸਿ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਸੁਨੇ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ଉପଦେଶ ଶୁଣି ହରି-ଭକ୍ତ ହରିଙ୍କ ହିଁ ଯଶୋଗାନ କରିଛି।
ਕਿਲਬਿਖ ਪਾਪ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕਾਟੇ ਜਿਵ ਖੇਤ ਕ੍ਰਿਸਾਨਿ ਲੁਨੇ ॥੧॥
ହରିନାମ ତାହାର ସବୁ କ୍ଲେଶ-ପାପ ଏପରି କାଟି ଦେଇଛନ୍ତି, ଯେପରି କୃଷକ ଖେତରେ ଫସଲ କାଟିଥାଏ||1||
ਤੁਮਰੀ ਉਪਮਾ ਤੁਮ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਜਾਨਹੁ ਹਮ ਕਹਿ ਨ ਸਕਹਿ ਹਰਿ ਗੁਨੇ ॥
ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ତୋର ଉପମା ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜାଣି ଅଛୁ, ଆମେ ତୋର ଗୁଣ ବ୍ୟକ୍ତ କରିପାରିବୁ ନାହିଁ।
ਜੈਸੇ ਤੁਮ ਤੈਸੇ ਪ੍ਰਭ ਤੁਮ ਹੀ ਗੁਨ ਜਾਨਹੁ ਪ੍ਰਭ ਅਪੁਨੇ ॥੨॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯେପରି ତୁମେ ଅଟ, ସେପରି ହିଁ ନିଜ ଗୁଣକୁ ତୁମେ ଜାଣିଛ||2||
ਮਾਇਆ ਫਾਸ ਬੰਧ ਬਹੁ ਬੰਧੇ ਹਰਿ ਜਪਿਓ ਖੁਲ ਖੁਲਨੇ ॥
ଜୀବ ମାୟାର ଅନେକ ବନ୍ଧନରେ ଫସି ରହିଛି, ପରନ୍ତୁ ହରିଙ୍କ ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇପାରେ।
ਜਿਉ ਜਲ ਕੁੰਚਰੁ ਤਦੂਐ ਬਾਂਧਿਓ ਹਰਿ ਚੇਤਿਓ ਮੋਖ ਮੁਖਨੇ ॥੩॥
ଯେପରି ଜଳରେ କୁମ୍ଭୀର ହାତୀକୁ ବାନ୍ଧିଥିଲା, ପରନ୍ତୁ ହରିଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ତାହାର ମୁକ୍ତି ହୋଇଥିଲା||3||
ਸੁਆਮੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸਰੁ ਤੁਮ ਖੋਜਹੁ ਜੁਗ ਜੁਗਨੇ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ, ପରଂବ୍ରହ୍ମ-ପରମେଶ୍ଵର! ଯୁଗ-ଯୁଗାନ୍ତରରୁ ମୁଁ ତୋତେ ହିଁ ଖୋଜି ଆସିଛି।
ਤੁਮਰੀ ਥਾਹ ਪਾਈ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਵਡਨੇ ॥੪॥੫॥
ହେ ନାନକଙ୍କ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ମହିମାର ଅନ୍ତ ପାଇ ପାରିବା ନାହିଁ||4||5||
ਨਟ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ନଟ ମହଲା 4॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਕਲਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਵਣੇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! କଳିଯୁଗରେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତିଗାନ ହିଁ ମଞ୍ଜୁର ହୋଇଥାଏ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰੀ ਲਗਿ ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਜਪਣੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁ ଯେତେବେଳେ ଦୟା କରିଛନ୍ତି, ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗି ହରିଙ୍କ ଜପ କରିଛି॥1॥ରୁହ॥