ODIA PAGE 152

ਸਰਮ ਸੁਰਤਿ ਦੁਇ ਸਸੁਰ ਭਏ ॥ଲଜ୍ଜା ଏବଂ ସୁରତି ଦୁଇଟି ମୋର ଶାଶୁ-ଶଶୁର ବନି ଯାଇଛନ୍ତି। ਕਰਣੀ ਕਾਮਣਿ ਕਰਿ ਮਨ ਲਏ ॥੨॥ସଦାଚାରଣକୁ ମୁଁ ମୋର ପତ୍ନୀ ବନାଇଛି। ॥2॥ ਸਾਹਾ ਸੰਜੋਗੁ ਵੀਆਹੁ ਵਿਜੋਗੁ ॥ସତସଙ୍ଗ ମୋର ବିବାହର ସମୟ ଅଟେ ଆଉ ସଂସାରରୁ ଦୂର ହେବା ମୋର ବିବାହ ଅଟେ। ਸਚੁ ਸੰਤਤਿ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੋਗੁ ॥੩॥੩॥ହେ ନାନକ! ଏପରି ପ୍ରଭୁ ମିଳନରୁ ମୋର ଏହି ସତ୍ୟର ସନ୍ତାନ ଉତ୍ପନ୍ନ

Odia Page 831

ਜੋਗ ਜਗ ਨਿਹਫਲ ਤਿਹ ਮਾਨਉ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਜਸੁ ਬਿਸਰਾਵੈ ॥੧॥ଯିଏ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଯଶ ଭୁଲି ଯାଇଥାଏ, ତାହାର ଯୋଗ ଏବଂ ଯଜ୍ଞ କରିବା ନିଷ୍ଫଳ ହୋଇଥାଏ॥1॥          ਮਾਨ ਮੋਹ ਦੋਨੋ ਕਉ ਪਰਹਰਿ ਗੋਬਿੰਦ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥ହେ ନାନକ! ଯିଏ ଅଭିମାନ ଓ ମୋହ ତ୍ୟାଗ କରି ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ,               ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਕਹਾਵੈ ॥੨॥੨॥ଏହି ବିଧି ଦ୍ଵାରା

Odia Page 832

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ବିଲାବଲୁ ମହଲା 1॥ ਮਨ ਕਾ ਕਹਿਆ ਮਨਸਾ ਕਰੈ ॥ଯାହା ମନ କହିଥାଏ, ତାହା ସଂକଲ୍ପ କରିଥାଏ।     ਇਹੁ ਮਨੁ ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਉਚਰੈ ॥ଏହି ମନ ହିଁ ପାପ-ପୂଣ୍ୟର କଥା କହିଥାଏ।                   ਮਾਇਆ ਮਦਿ ਮਾਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥ମାୟାର ନିଶାରେ ମସ୍ତ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ତାହାର ତୃପ୍ତି ହୁଏନାହିଁ।       ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਮੁਕਤਿ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਭਾਵੈ ॥੧॥ଯଦି ମନକୁ ସତ୍ୟ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ,

Odia Page 833

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਜਾਨੈ ॥ସଚ୍ଚା ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସତ୍ୟ-ନାମକୁ ଜାଣି ହୁଏ।       ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲੈ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੈ ॥ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜୀବକୁ ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳନ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ସାରା ଅଭିମାନ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ।           ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਖਾਨੈ ॥੫॥ଗୁରୁମୁଖୀ ସର୍ବଦା ହିଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ନାମର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥାଏ॥5॥     ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਜਾਈ ॥ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରିବା ଦ୍ଵାରା

Odia Page 834

ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਮੈ ਹਿਰਡ ਪਲਾਸ ਸੰਗਿ ਹਰਿ ਬੁਹੀਆ ॥੧॥ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ମୁଁ ପରମ ପଦ ପାଇଛି, ଯେପରି କିଛି ବୃକ୍ଷ ଚନ୍ଦନ ଗଛର ସଂଗତି କରି ଚନ୍ଦନ ବନିଯାନ୍ତି, ସେପରି ହିଁ ମୁଁ ହରିରସରେ ମିଶି ସୁଗନ୍ଧିତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥  ਜਪਿ ਜਗੰਨਾਥ ਜਗਦੀਸ ਗੁਸਈਆ ॥ଜଗନ୍ନାଥ, ଜଗଦୀଶ, ଗୋସାଇଁଙ୍କ ଜପ କର,    ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਉ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਉਧਾਰਿ ਸਮਈਆ ॥੧॥

Odia Page 835

ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਸਤਤਿ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਖਿ ਰਖਿ ਚਰਣ ਹਰਿ ਤਾਲ ਪੂਰਈਆ ॥੫॥ମୁଁ ହରି-ଚରଣକୁ ନିଜ ମନରେ ସ୍ଥାପନ କରି ତଥା ପାଦକୁ ସ୍ଵରରେ ମିଳାଇ ସ୍ତୁତି କରିଥାଏ॥5॥      ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਗਾਵੈ ਰਸਿ ਰਸਾਲ ਰਸਿ ਸਬਦੁ ਰਵਈਆ ॥ଏହି ମନ ହରିଙ୍କ ରଙ୍ଗରେ ଲୀନ ହୋଇ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ ଆଉ ରସ ଶବ୍ଦକୁ ଜପ କରିଥାଏ।            ਨਿਜ ਘਰਿ ਧਾਰ ਚੁਐ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ

Odia Page 836

ਮਨ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਮਨ ਹੀ ਜਾਣੈ ਅਵਰੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਕੋ ਪੀਰ ਪਰਈਆ ॥੧॥ମନର ବ୍ୟଥା ମନ ହିଁ ଜାଣିଥାଏ, ଆଉ କିଏ ପର ପୀଡାକୁ ଜାଣି ପାରିବ?॥1॥   ਰਾਮ ਗੁਰਿ ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਮਨੁ ਲਈਆ ॥ପ୍ରିୟ ଗୁରୁ ମୋର ମନ ମୋହି ନେଇଛନ୍ତି।             ਹਉ ਆਕਲ ਬਿਕਲ ਭਈ ਗੁਰ ਦੇਖੇ ਹਉ ਲੋਟ ਪੋਟ ਹੋਇ ਪਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମୁଁ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇଥିଲି, ପରେ ଗୁରୁଙ୍କୁ

Odia Page 837

ਸੇਜ ਏਕ ਏਕੋ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਈਆ ॥ହୃଦୟ ରୂପୀ ଶେଯ ଏକ ହିଁ ଅଟେ ଆଉ ଠାକୁର ପ୍ରଭୁ ତାହା ଉପରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ମନମୁଖୀ ଜୀବ ଭ୍ରମରେ ହି ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଥାଏ ଆଉ ତାହାକୁ ଆତ୍ମସ୍ଵରୂପ ମିଳେନାହିଁ।              ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਕਰਤ ਸਰਣਿ ਜੇ ਆਵੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ਮਿਲੈ ਖਿਨੁ ਢੀਲ ਨ ਪਈਆ ॥੫॥ଯିଏ ‘ଗୁରୁ-ଗୁରୁ’ କହି ତାହାଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଥାଏ, ସେ

Odia Page 838

ਕਰਿ ਦਇਆ ਲੇਹੁ ਲੜਿ ਲਾਇ ॥ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ଦୟା କରି ମୋତେ ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳନ କରାଇ ଦିଅ,          ਨਾਨਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ମୁଁ ନାମର ହିଁ ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ॥1॥      ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਦਇਆਲ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਦਇਆਲ ॥ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! ତୁ ଦୀନନାଥ ଏବଂ ବଡ ଦୟାଳୁ ଅଟୁ ଆଉ      ਜਾਚਉ ਸੰਤ ਰਵਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମୁଁ ସନ୍ଥଙ୍କ

Odia Page 839

ਜੋ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਵੈ ਤਿਸ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥ଯିଏ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଥାଏ ଓ ଦେଖାଇ ଥାଏ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ।          ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈ ॥੧॥ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ହିଁ ମୋକ୍ଷ ମିଳିଥାଏ॥1॥    ਕਿਆ ਜਪੁ ਜਾਪਉ ਬਿਨੁ ਜਗਦੀਸੈ ॥ଜଗଦୀଶଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କଣ ଜପ କରିବି?    ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਦੀਸੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସଚ୍ଚା ଘର

error: Content is protected !!