ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ରାଗ ସୁହୀ ମହଲା 5 ଘର 3 ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਮਿਥਨ ਮੋਹ ਅਗਨਿ ਸੋਕ ਸਾਗਰ ॥କାରଣ ସଂସାରର ନଶ୍ଵର ପଦାର୍ଥର ମୋହ ତୃଷ୍ଣାଗ୍ନି ଏବଂ ଶୋକର ସାଗର ଅଟେ, ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਉਧਰੁ ਹਰਿ ਨਾਗਰ ॥੧॥ହେ ଶ୍ରୀହରି! କୃପା କରି ମୋତେ ରକ୍ଷା କର॥1॥ ਚਰਣ ਕਮਲ
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਗੁਣ ਨਾਮ ਕਾ ਮੈ ਤਿਸੁ ਦੇਖਣ ਕਾ ਚਾਉ ॥ସଦଗୁରୁ ଗୁଣ ଓ ନାମର ସାଗର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନର ବଡ ଉତ୍ସୁକ ଅଟେ। ਹਉ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਊ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥੬॥ତାହାଙ୍କ ବିନା ମୁଁ ଏକ କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ଜୀବିତ ରହିପାରେ ନାହିଁ ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିବା ବିନା ମୋର ଜୀବନ-ଲୀଳା ହିଁ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ॥6॥ ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ
ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਸੋਭ ਕਰੇ ਜਲੁ ਬਰਸੈ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਬਿਗਸਾਈ ॥੧੬॥ଯେପରି ବର୍ଷା ହେଲେ ପୃଥିବୀ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଶିଷ୍ୟ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଥାଏ॥16॥ ਸੇਵਕ ਕਾ ਹੋਇ ਸੇਵਕੁ ਵਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਿਨਉ ਬੁਲਾਈ ॥੧੭॥ମୁଁ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କ ସେବକର ସେବକ ବନି ତାହାଙ୍କ ସେବା କରିଥାଏ ଆଉ ବିନତି କରି ତାହାଙ୍କୁ ବୋଲାଇଥାଏ॥17॥ ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀ ਹਰਿ ਪਹਿ
ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਮਨਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਰਵੰਨਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ଯିଏ ସର୍ବଦା ନିଜ ମନରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰੁ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਪੁਰਖ ਲਹੰਨੑਿ ॥ଗୁରୁ ମାନସରୋବର ରୂପୀ ପବିତ୍ର ସରୋବର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଭାଗ୍ୟବାନ ବ୍ୟକ୍ତି ତାହାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ। ਸੇਵਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿਆ ਸੇ ਹੰਸੁਲੇ ਨਾਮੁ ਲਹੰਨਿ ॥੨॥ଯେଉଁ ସେବକ ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ਓਥੈ ਕੂੜੇ ਨਾ ਟਿਕੰਨਿ ॥ପରମାତ୍ମା ସଚ୍ଚା ସାହୁକାର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ସଚ୍ଚା ବ୍ୟାପାରୀ ଅଟନ୍ତି, ମିଥ୍ୟାର ବ୍ୟାପାରୀ ସତ୍ୟର ଦ୍ଵାରରେ ତିଷ୍ଠି ପାରେ ନାହିଁ। ਓਨਾ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵਈ ਦੁਖ ਹੀ ਮਾਹਿ ਪਚੰਨਿ ॥੧੮॥କାରଣ ତାହାକୁ ସତ୍ୟ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ ଆଉ ସେ ଦୁଃଖରେ ହିଁ ବରବାଦ ହୋଇଯାଏ॥18॥ ਹਉਮੈ ਮੈਲਾ ਜਗੁ ਫਿਰੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ଅହଂକାର
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧੦ରାଗ ସୁହୀ ମହଲା 3 ଘର ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਦੁਨੀਆ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਵੰਞਸੀ ॥ହେ ଜୀବ! ଦୁନିଆର ମିଥ୍ୟା ପ୍ରଶଂସା କର ନାହିଁ, କାରଣ ଏହା ନଶ୍ଵର ଅଟେ। ਲੋਕਾ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਖਾਕੁ ਥੀਈ ॥੧॥ଲୋକଙ୍କୁ ଖୋସମତ କର ନାହିଁ, କାରଣ ଲୋକ ମରି
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਤਿ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥ସେ ପ୍ରିୟ ଗୁରୁଙ୍କ ଇଛା ଅନୁସାରେ ହରିଙ୍କ ନାମକୁ ସତ୍ୟ ମାନିଥାଏ। ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥ସେ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ହିଁ ନାମର ସଚ୍ଚା ବଡିମା ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ଆଉ ସତ୍ୟ ନାମ ସହିତ ହିଁ ପ୍ରେମ କରିଥାଏ। ਏਕੋ ਸਚਾ ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਵੀਚਾਰੇ ॥ଏକ ସଚ୍ଚା
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ॥੫॥ତୁ ହିଁ ଏହି ସଂସାର ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛୁ, ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜାତ କରି ନାଶ କରୁ ଏବଂ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ଅନେକ ଜୀବକୁ ତୁ ସତ୍କୃତ କରୁ॥5॥ ਦੇਹੀ ਭਸਮ ਰੁਲਾਇ ਨ ਜਾਪੀ ਕਹ ਗਇਆ ॥ଜଣା ନାହିଁ ଯେ ଜୀବ ନିଜ ଦେହକୁ ମାଟିରେ ମିଳାଇ କେଉଁ ଆଡେ ଚାଲିଯାଏ। ਆਪੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ਸੋ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭਇਆ ॥੬॥ପରମାତ୍ମା ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସବୁଙ୍କ
ਲਾਲਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੨॥ଯେତେବେଳେ ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ପାଇଯାଏ, ତାହାର ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମ ରୂପୀ ଗାଢ ଲାଲ-ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଯାଏ॥2॥ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ਅੰਤਰਿ ਤੂ ਵਸੈ ॥ହେ ଇଶ୍ଵର! ଯେତେବେଳେ ତୁ ମୋର ମନରେ ବାସ କରୁ, ମୁଁ ତୋର ଗୁଣର ସ୍ମରଣ କରି ହିଁ ଜୀବିତ ରହିଥାଏ। ਤੂੰ ਵਸਹਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਹਜੇ ਰਸਿ
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੯ସୁହୀ ମହଲା 1 ଘର 9 ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਕਚਾ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭ ਕਾ ਥੋੜੜਿਆ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਜੀਉ ॥ଯେପରି କୁସୁମ ଫୁଲର ରଙ୍ଗ କଚ୍ଚା ହିଁ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଅଳ୍ପ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ରହିଥାଏ। ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੀਆ ਠਗਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰਿ ਜੀਉ ॥ସେପରି ହିଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ