ODIA PAGE 1255

ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਾਰੀ ਰਤੁ ਨਿੰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ସେ ପର ଧନ, ପର ନାରୀରେ ଲୀନ ରହି ନିନ୍ଦାର ଜହର ଖାଇ ଦୁଃଖ ହିଁ ପାଇଥାଏ।  ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਭੈ ਕਪਟ ਨ ਛੂਟੇ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥ଶବ୍ଦକୁ ଜାଣି ତାହାର ଭୟ ଏବଂ କପଟ ଦୂର ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ ମନ ଏବଂ ମୁଖରେ ଧନ-ଦୌଲତର ଲାଳସା କରିଥାଏ।  ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦੇ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਮਰਿ ਜਨਮੇ

ODIA PAGE 1254

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ରାଗ ମଲ୍ହାର ଚଉପଦୀ ମହଲା 1 ଘର 1  ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ପରମାତ୍ମା ଏକ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ। ସେ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି। ତାହାଙ୍କ ଠାରେ କୌଣସି ଭୟ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ, କାହା ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁତା ନାହିଁ, ସେ କାଳାତୀତ, ଅଜନ୍ମା ଏବଂ ସ୍ଵୟଂଭୂ ଅଟନ୍ତି ଆଉ

ODIA PAGE 1253

ਏਕ ਸਮੈ ਮੋ ਕਉ ਗਹਿ ਬਾਂਧੈ ਤਉ ਫੁਨਿ ਮੋ ਪੈ ਜਬਾਬੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥କୌଣସି ସମୟରେ ଯଦି ଭକ୍ତ ମୋତେ ପ୍ରେମ-ଭକ୍ତିରେ ବାନ୍ଧି ନେଇଯାଏ, ତାହାହେଲେ ପୁନଃ ଆପତ୍ତି କରିପାରେ ନାହିଁ||1|| ਮੈ ਗੁਨ ਬੰਧ ਸਗਲ ਕੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੇ ਦਾਸ ॥ମୁଁ ଗୁଣରେ ରହିଥିବା ସବୁଙ୍କ ଜୀବନ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ମୋର ଭକ୍ତ ହିଁ ମୋର ଜୀବନ ଅଟେ।  ਨਾਮਦੇਵ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਐਸੀ ਤੈਸੋ

ODIA PAGE 1252

ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਪੂਜਹੁ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤ ॥ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭକ୍ତ ସର୍ବଦା ସ୍ଥିର ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପିଥାଏ।  ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਤ ਹੈ ਗੋਬਿਦੁ ਤੇ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਤ ॥੩॥ଯାହା ଉପରେ ଗୋବିନ୍ଦ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ସେ ସତସଙ୍ଗରେ ମିଶିଥାଏ। ||3|| ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਨਿਤਾ ਸੁਤ ਸੰਪਤਿ ਅੰਤਿ ਨ ਚਲਤ ਸੰਗਾਤ ॥ମାତା-ପିତା, ପତ୍ନୀ-ପୁତ୍ର ଏବଂ ସମ୍ପତ୍ତି ଅନ୍ତରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ସାଥିରେ ଯାଏ

ODIA PAGE 1251

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 3॥  ਅਮਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਸਿਆਣਪ ਨ ਚਲਈ ਨ ਹੁਜਤਿ ਕਰਣੀ ਜਾਇ ॥ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଶକ୍ତି ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ହୁକୁମ ଅଟଳ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ସାଥିରେ କୌଣସି ଚତୁରତା ଚଳିବ ନାହିଁ ଏବଂ ନା ଆପତ୍ତି କରାଯାଇ ପାରିବ।  ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਸਰਣਾਇ ਪਵੈ ਮੰਨਿ ਲਏ ਰਜਾਇ ॥ଯିଏ ନିଜ ଅହଂ ତ୍ୟାଗ କରି ଶରଣରେ ଆସିଥାଏ, ତାହାର ଇଚ୍ଛାକୁ ମାନି ନେଇଥାନ୍ତି,  ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮ

ODIA PAGE 1250

ਅੰਤਿ ਹੋਵੈ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧੁ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਛਡਾਇਆ ॥ଶେଷରେ ଧନ ପାଇଁ ଶତ୍ରୁତା ହୋଇଥାଏ ଏବଂ କେହି ମଧ୍ୟ ଏଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇ ନାହାନ୍ତି। ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮੋਹੁ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩੨॥ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁ-ନାମ ବିନା ଏପରି ମୋହକୁ ଧିକ୍କାର ଅଟେ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଦୁଃଖ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||32|| ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 3॥  ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਭ

ODIA PAGE 1249

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਗੁਰ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥੩੦॥ହେ ନାନକ! ଗୁରୁ ପରମେଶ୍ଵର ରକ୍ଷାକାରୀ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିବା ଦ୍ଵାରା ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ।||30|| ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 3॥  ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥ଗ୍ରନ୍ଥ-ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ପଢି ପଣ୍ଡିତ ତର୍କ-ବିତର୍କ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ମୋହ-ମାୟାରେ ପଡି ରହିଥାନ୍ତି।  ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥ସେ ଦୈତ୍ୟଭାବରେ ଲୀନ

ODIA PAGE 1248

ਪਾਪ ਬਿਕਾਰ ਮਨੂਰ ਸਭਿ ਲਦੇ ਬਹੁ ਭਾਰੀ ॥ସେ ପାପ-ବିକାରରେ ସଢି ଲୁହାର ଭାରି ବୋଝ ଲଦି ବୁଲୁଥାଏ।  ਮਾਰਗੁ ਬਿਖਮੁ ਡਰਾਵਣਾ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥ସଂସାର-ସମୁଦ୍ରର ରାସ୍ତା ବହୁତ ଭୟାନକ ଏବଂ କଷ୍ଟକର ଅଟେ। ଏଥିରୁ କିପରି ପାର କରାଯାଇ ପାରିବ? ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰੀ ॥੨੭॥ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ବାଲା ଅଟେ ଏବଂ ଗୁରୁ ତାହାଦ୍ୱାରା

ODIA PAGE 1247

ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥ ਗੜ੍ਹ੍ਹਿ ਕਾਇਆ ਸੀਗਾਰ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਣਾਈ ॥ଶରୀର ରୂପୀ ଦୁର୍ଗକୁ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ଶୃଙ୍ଗାର କରି ବନା ଯାଇଛି।  ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਕਤੀਫਿਆ ਪਹਿਰਹਿ ਧਰ ਮਾਈ ॥ଜୀବ ରଙ୍ଗ-ବେରଙ୍ଗ ବସ୍ତ୍ର ଏହା ଉପରେ ପିନ୍ଧିଥାଏ। ਲਾਲ ਸੁਪੇਦ ਦੁਲੀਚਿਆ ਬਹੁ ਸਭਾ ਬਣਾਈ ॥ସେ ଲାଲ, ଧଳା ଗଦି, ଶେଯକୁ କୋଠରୀରେ ସଜାଇ ଥାଏ ଏବଂ ਦੁਖੁ ਖਾਣਾ ਦੁਖੁ ਭੋਗਣਾ ਗਰਬੈ ਗਰਬਾਈ ॥ଅଭିମାନରେ ଦୁଃଖକୁ ହିଁ ଖାଇଥାଏ ଏବଂ

ODIA PAGE 1246

ਮਃ ੧ ॥ମହଲା 1 ॥  ਮਨਹੁ ਜਿ ਅੰਧੇ ਕੂਪ ਕਹਿਆ ਬਿਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ॥ମନରେ ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧ ଲୋକ କାଉ ସମାନ ଅଟେ, ସେ ନିଜ ବଚନ ପାଳନ କରେ ନାହିଁ।   ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਊਂਧੈ ਕਵਲਿ ਦਿਸਨੑਿ ਖਰੇ ਕਰੂਪ ॥ମନରେ ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧ ଲୋକର ହୃଦୟ-କମଳ ଓଲଟା ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ତାହାର କୁରୂପ ହିଁ ହୋଇଥାଏ। ਇਕਿ ਕਹਿ ਜਾਣਹਿ ਕਹਿਆ ਬੁਝਹਿ ਤੇ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸਰੂਪ ॥କିଛି

error: Content is protected !!