ਹਰਿ ਜਨ ਕਰਣੀ ਊਤਮ ਹੈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਜਗਿ ਬਿਸਥਾਰਿ ॥੩॥ଏହିପରି ହରିଭକ୍ତର ଆଚରଣ ଉତ୍ତମ ଅଟେ, ଯାହା ସାରା ଜଗତରେ ହରିଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତିର ପ୍ରସାର କରିଥାଏ||3|| ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਠਾਕੁਰ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥ହେ ମୋର ଠାକୁର! ମୋ’ ଉପରେ କୃପା କର, ଯେପରି ହରିନାମ ହୃଦୟରେ ଧାରଣ କରି ପାରିବି। ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਜਪਿਆ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੪॥੯॥ଗୁରୁ ନାନକ
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਾਚੀ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੨॥ଜୀବ ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦରେ ଲୀନ ରହି ସଦା ବୈରାଗୀ ରହିଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସଚ୍ଚା ଦରବାରରେ ଯଶ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ||2|| ਇਹੁ ਮਨੁ ਖੇਲੈ ਹੁਕਮ ਕਾ ਬਾਧਾ ਇਕ ਖਿਨ ਮਹਿ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥ହୁକୁମରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ଏହି ମନ ଅନେକ ଖେଳ ଖେଳିଥାଏ ଏବଂ ଏକ କ୍ଷଣରେ ହିଁ ଦଶ ଦିଗରେ ଭ୍ରମଣ କରି ଆସିଥାଏ।
ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥ଜୀବନ ଦେଇ ସେ ତୃପ୍ତ କରିଛନ୍ତି, ଏଣୁ ସଚ୍ଚା ନାମରେ ସମାହିତ ରହିଥାଏ। ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਹੀ ॥੨॥ଯାହାର ହୃଦୟରେ ନିତ୍ୟ ପରମେଶ୍ଵର ଲୀନ ରହିଥାନ୍ତି, ସେ ସ୍ଵାଭାବିକ ସମାଧିରେ ରହିଥାଏ||2|| ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੇਦਿਆ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥ସଚ୍ଚା ଗୁରୁଙ୍କ ଉପାଏସ ଏହି ମନକୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ କରି ଦେଇଥାଏ ଏବଂ ହୃଦୟରେ
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਤਿਸਹਿ ਸਮਾਣਾ ਚੂਕਿ ਗਇਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥੪॥੧॥ଯେଉଁ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଏ, ସେଥିରେ ହିଁ ବିଲୀନ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସାରା ପ୍ରସାର ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ||4||1|| ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ମଲାର ମହଲା 3॥ ਜਿਨੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਮੇਲੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥ଯିଏ ମାଲିକଙ୍କ ହୁକୁମକୁ ଜାଣି ନେଇଥାଏ, ସେ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ଅହଂ ଜଳାଇ ସତ୍ୟରେ ମିଶି ଯାଇଥାଏ। ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਚਿ
ਨਿਤ ਨਿਤ ਲੇਹੁ ਨ ਛੀਜੈ ਦੇਹ ॥ପ୍ରତିଦିନ ଏପରି ଔଷଧ ନିଅ, ତୋର ଶରୀର ନଷ୍ଟ ହେବ ନାହିଁ, ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਠੇਹ ॥੧॥ଅନ୍ୟଥା ଅନ୍ତିମ ସମୟରେ ଯମ ତୋତେ ମାରିଦେବେ||1|| ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਖਾਹਿ ਗਵਾਰ ॥ହେ ମୂର୍ଖ! ଏପରି ଔଷଧ ସେବନ କର, ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤੇਰੇ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଯାହା ସେବନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ତୋର ବିକାର ଦୂର ହୋଇଯିବ॥1॥ରୁହ॥ ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਜੋਬਨੁ
ਦੁਖ ਸੁਖ ਦੋਊ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸੰਸਾਰ ॥ସେ ଦୁଃଖ-ସୁଖ ଦୁଇଟିକୁ ସମାନ ଭାବିଥାଏ ଏବଂ ସଂସାରରେ ଭଲ-ମନ୍ଦକୁ ଏକ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିଥାଏ। ਸੁਧਿ ਬੁਧਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਪਿਆਰ ॥੨॥ଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରେମ ସହିତ ସତସଙ୍ଗ ହିଁ ଜ୍ଞାନ, ବୁଦ୍ଧି, ବିବେକ ତଥା ହରିନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||2|| ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥ଦାତା ଗୁରୁ ଯାହାକୁ ନାମ ଦେଇଥାନ୍ତି, ସେ
ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਾਰੀ ਰਤੁ ਨਿੰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ସେ ପର ଧନ, ପର ନାରୀରେ ଲୀନ ରହି ନିନ୍ଦାର ଜହର ଖାଇ ଦୁଃଖ ହିଁ ପାଇଥାଏ। ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਭੈ ਕਪਟ ਨ ਛੂਟੇ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥ଶବ୍ଦକୁ ଜାଣି ତାହାର ଭୟ ଏବଂ କପଟ ଦୂର ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ ମନ ଏବଂ ମୁଖରେ ଧନ-ଦୌଲତର ଲାଳସା କରିଥାଏ। ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦੇ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਮਰਿ ਜਨਮੇ
ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ରାଗ ମଲ୍ହାର ଚଉପଦୀ ମହଲା 1 ଘର 1 ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ପରମାତ୍ମା ଏକ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ। ସେ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି। ତାହାଙ୍କ ଠାରେ କୌଣସି ଭୟ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ, କାହା ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁତା ନାହିଁ, ସେ କାଳାତୀତ, ଅଜନ୍ମା ଏବଂ ସ୍ଵୟଂଭୂ ଅଟନ୍ତି ଆଉ
ਏਕ ਸਮੈ ਮੋ ਕਉ ਗਹਿ ਬਾਂਧੈ ਤਉ ਫੁਨਿ ਮੋ ਪੈ ਜਬਾਬੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥କୌଣସି ସମୟରେ ଯଦି ଭକ୍ତ ମୋତେ ପ୍ରେମ-ଭକ୍ତିରେ ବାନ୍ଧି ନେଇଯାଏ, ତାହାହେଲେ ପୁନଃ ଆପତ୍ତି କରିପାରେ ନାହିଁ||1|| ਮੈ ਗੁਨ ਬੰਧ ਸਗਲ ਕੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੇ ਦਾਸ ॥ମୁଁ ଗୁଣରେ ରହିଥିବା ସବୁଙ୍କ ଜୀବନ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ମୋର ଭକ୍ତ ହିଁ ମୋର ଜୀବନ ଅଟେ। ਨਾਮਦੇਵ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਐਸੀ ਤੈਸੋ
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਪੂਜਹੁ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤ ॥ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭକ୍ତ ସର୍ବଦା ସ୍ଥିର ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପିଥାଏ। ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਤ ਹੈ ਗੋਬਿਦੁ ਤੇ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਤ ॥੩॥ଯାହା ଉପରେ ଗୋବିନ୍ଦ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ସେ ସତସଙ୍ଗରେ ମିଶିଥାଏ। ||3|| ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਨਿਤਾ ਸੁਤ ਸੰਪਤਿ ਅੰਤਿ ਨ ਚਲਤ ਸੰਗਾਤ ॥ମାତା-ପିତା, ପତ୍ନୀ-ପୁତ୍ର ଏବଂ ସମ୍ପତ୍ତି ଅନ୍ତରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ସାଥିରେ ଯାଏ