ODIA PAGE 1241

ਕੁੰਗੂ ਚੰਨਣੁ ਫੁਲ ਚੜਾਏ ॥ସେ କେଶର, ଚନ୍ଦନ ଏବଂ ଫୁଲ ଚଢାଇ ଥାଏ ଓ  ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਏ ॥ତାହାଙ୍କ ଗୋଡ ତଳେ ପଡି ପଡି ମନାଇବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରିଥାଏ।  ਮਾਣੂਆ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਪੈਨੑੈ ਖਾਇ ॥ସମାଜର ଅଦ୍ଭୁତ ବିଡମ୍ବନା ଯେ ସେ ଲୋକଙ୍କ ଠାରୁ ଦାନ ଦକ୍ଷିଣା ମାଗି ମାଗି ଖାଇଥାଏ ଓ ପିନ୍ଧିଥାଏ।  ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥ଏହି ପ୍ରକାର ଅଜ୍ଞାନତା ପୂର୍ଣ୍ଣ କର୍ମରେ ଅନ୍ଧ

ODIA PAGE 1240

ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਨਾਨਕਾ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪੈ ਆਖਿ ॥੨॥ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମହିମାର ବର୍ଣ୍ଣନା ବଡ କଷ୍ଟକର ଅଟେ, ମାତ୍ର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଲେ ତାହାଙ୍କ ମହିମାର ଅନୁଭବ କରି ହୁଏନାହିଁ||2|| ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥  ਨਾਇ ਸੁਣਿਐ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਨਾਮੇ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥ହରିନାମର ମହିମା ଶୁଣିବା ଦ୍ଵାରା ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାଏ, ଏହାଦ୍ୱାରା ମନକୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।  ਨਾਇ ਸੁਣਿਐ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਸਭ ਦੁਖ ਗਵਾਈ ॥ହରିନାମର ମହିମା

ODIA PAGE 1239

ਮਹਲਾ ੨ ॥ମହଲା 2॥  ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰੇ ਸੋਇ ਸਾਲਾਹਿ ॥ଦୁନିଆର ପ୍ରଶଂସା କଣ କରିବ? ଯିଏ ବନାଇଛନ୍ତି, ସେହି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କର। ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਦਾਤਾ ਨਾਹਿ ॥ହେ ନାନକ! ଏକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କେହି ଦାତା ନାହାନ୍ତି।                                       ਕਰਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕੀਤਾ ਆਕਾਰੁ ॥ସେହି ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ ସ୍ତୁତି କର, ଯିଏ ସୃଷ୍ଟି ରଚନା କରିଛନ୍ତି।                                                                                                                      ਦਾਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ

ODIA PAGE 1238

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 2॥  ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਰਖੈ ਵੇਕ ॥ହେ ନାନକ! ଈଶ୍ଵର ସବୁଙ୍କୁ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଥାନ୍ତି, ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଅଲଗା-ଅଲଗା ରଖିଥାନ୍ତି।  ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾਂ ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ॥ମନ୍ଦ କାହାକୁ କୁହାଯିବ, ଯେତେବେଳେ ସବୁଙ୍କ ମାଲିକ ଏକ ହିଁ ଅଟନ୍ତି। ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਵੇਖੈ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ॥ସବୁଙ୍କ ମାଲିକ ଏକ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଅଟନ୍ତି, ସେ ସବୁଙ୍କୁ ଅଲଗା-ଅଲଗା

ODIA PAGE 1237

ਕਿਉ ਨ ਅਰਾਧਹੁ ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਸਾਧਹੁ ਘਰੀ ਮੁਹਤਕ ਬੇਲਾ ਆਈ ॥ଜୀବନ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମିଳିଅଛି, ମୃତ୍ୟୁ ନିଶ୍ଚିତ ଅଟେ, ତେବେ କାହିଁକି ସାଧୁ-ପୁରୁଷଙ୍କ ସହିତ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଆରାଧନା କରାଯିବ ନାହିଁ? ਅਰਥੁ ਦਰਬੁ ਸਭੁ ਜੋ ਕਿਛੁ ਦੀਸੈ ਸੰਗਿ ਨ ਕਛਹੂ ਜਾਈ ॥ଧନ-ଦୌଲତ ଯାହା କିଛି ଦେଖାଯାଇ ଥାଏ, ମରଣ ପରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ସାଥିରେ ଯାଏ ନାହିଁ। ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਹੁ ਕਵਨ ਉਪਮਾ

ODIA PAGE 1236

ਅਨਿਕ ਪੁਰਖ ਅੰਸਾ ਅਵਤਾਰ ॥ଅନେକ ପୁରୁଷ ତାହାଙ୍କ ଅଂଶାବତାର ଅଟନ୍ତି।  ਅਨਿਕ ਇੰਦ੍ਰ ਊਭੇ ਦਰਬਾਰ ॥੩॥ଅନେକ ଇନ୍ଦ୍ର ତାହାଙ୍କ ଦରବାରରେ ହୁକୁମ ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇଥାନ୍ତି||3|| ਅਨਿਕ ਪਵਨ ਪਾਵਕ ਅਰੁ ਨੀਰ ॥ଅନେକ ବାୟୁ, ଅଗ୍ନି ଓ ପାଣି ସକ୍ରିୟ ଅଟେ, ਅਨਿਕ ਰਤਨ ਸਾਗਰ ਦਧਿ ਖੀਰ ॥ଅନେକ ପ୍ରକାରର ରତ୍ନ, ଦୁଧ-ଦହିର ସାଗର ତାହାଙ୍କ ଉତ୍ପତ୍ତି ଅଟେ।  ਅਨਿਕ ਸੂਰ ਸਸੀਅਰ ਨਖਿਆਤਿ ॥ଅନେକ ଅନେକ ସୂର୍ଯ୍ୟ,

ODIA PAGE 1235

ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥੭॥ନିଜ ମନ ଅନୁସାରେ ଚାଲିବା ବାଲା ଦୈତ୍ୟଭାବରେ ପଡି ଭ୍ରମରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଥାଏ ଏବଂ ତଥ୍ୟକୁ ବୁଝେ ନାହିଁ||7|| ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਆਪੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ॥ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ଗୁରୁ ଅଟନ୍ତି, ଦେବା ବାଲା ମଧ୍ୟ ସ୍ଵୟଂ ସେ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜଗତର ଲୀଳା କରି ଦେଖିଥାନ୍ତି। ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਥਾਇ ਪਏ ਹੈ ਜਿਨ ਕੀ

ODIA PAGE 1234

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਭਉ ਭੰਜਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ସେ ହିଁ ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମର ପାପ ଏବଂ ଭୟ ନାଶ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରୁ ଦର୍ଶନ ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥                                       ਕੋਟਿ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨ ਹਰਿ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥କୋଟି କୋଟି ଜନ୍ମର ପାପକୁ ସମାପ୍ତ କରିବା ବାଲା ସଚ୍ଚା ପ୍ରଭୁ ହିଁ ମୋର ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାନ୍ତି।     ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ

ODIA PAGE 1233

ਮਨ ਰਤਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਲਾ ॥੩॥ମନ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମରେ ଲୀନ ରହିଛି, ସେ ଯୁଗ-ଯୁଗରେ ଦୟା କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି||3|| ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੋਰਾ ਬਡੈ ਭਾਗ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ ମୋର ମନ ମୋହି ନେଇଛନ୍ତି ଏବଂ ବଡ ଭାଗ୍ୟରୁ ସେଥିରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇଛନ୍ତି। ਸਾਚੁ ਬੀਚਾਰਿ ਕਿਲਵਿਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਨਰਾਗੀ ॥੪॥ପରମ ସତ୍ୟର ଚିନ୍ତନ କରିଲେ ପାପ ଭୟ ଦୂର

ODIA PAGE 1232

ਬਿਖਿਆਸਕਤ ਰਹਿਓ ਨਿਸਿ ਬਾਸੁਰ ਕੀਨੋ ਅਪਨੋ ਭਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଦିନରାତି ବିକାରରେ ଆସକ୍ତ ରହି ଥାଏ॥1॥ରୁହ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਨਿਓ ਨਹਿ ਕਾਨਨਿ ਪਰ ਦਾਰਾ ਲਪਟਾਇਓ ॥ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶକୁ କାନ ଲଗାଇ ଶୁଣି ନାହିଁ ଏବଂ ପର ନାରୀ ସହିତ ଲିପ୍ତ ରହିଛି। ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਕਾਰਨਿ ਬਹੁ ਧਾਵਤ ਸਮਝਿਓ ਨਹ ਸਮਝਾਇਓ ॥੧॥ପରନିନ୍ଦା ପାଇଁ ବହୁତ ଦୌଡି ଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଉତ୍ତମ କଥା ବୁଝେ ନାହିଁ||1|| ਕਹਾ ਕਹਉ ਮੈ

error: Content is protected !!