ਧੰਧੈ ਧਾਵਤ ਜਗੁ ਬਾਧਿਆ ਨਾ ਬੂਝੈ ਵੀਚਾਰੁ ॥ମାୟା ସଂସାର ଧନ୍ଦାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଜଗତକୁ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ନେଇଛି, ପରନ୍ତୁ ଏହି ସତ୍ୟ ବୁଝା ପଡେ ନାହିଁ। ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥ମନମୁଖୀ ଜୀବ ଜନ୍ମ-ମରଣକୁ ଭୁଲି ମୂର୍ଖ ଓ ବୋକା ବନିଥାଏ। ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੭॥ଯିଏ ସଚ୍ଚା ଶବ୍ଦର ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ, ଗୁରୁ ତାହାର ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ତାହାର
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਕਾਟੈ ਮਨ ਪੀਰਾ ॥੨॥ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କୁ ମୋର ସାବାସ ଅଟେ, ଯିଏ ମନର ପୀଡା ଦୂର କରି ଦେଇଛନ୍ତି||2|| ਲਾਲਾ ਗੋਲਾ ਧਣੀ ਕੋ ਕਿਆ ਕਹਉ ਵਡਿਆਈਐ ॥ଯିଏ ମାଲିକଙ୍କ ଗୋଲାମ ଓ ଦାସ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କଣ କରିବି? ਭਾਣੈ ਬਖਸੇ ਪੂਰਾ ਧਣੀ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥ପୂର୍ଣ୍ଣ ମାଲିକ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ଅନୁକମ୍ପା କରିଥାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସଚ୍ଚା କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଥାଏ। ਵਿਛੁੜਿਆ ਕਉ
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੭॥ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା ଦ୍ଵାରା ସଦା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ସେବା ମଧ୍ୟ ସେ କରିଥାଏ ଯାହାଦ୍ୱାରା ହୁକୁମ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରାଯାଇ ଥାଏ||7|| ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸਭ ਧਾਤੁ ਹੈ ਮਾਟੀ ਰਲਿ ਜਾਈ ॥ସୁନା-ରୂପା ଆଦି ଧାତୁ ଶେଷରେ ମାଟିରେ ହିଁ ମିଶି ଯାଏ। ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ସଦଗୁରୁ ଏହି ରହସ୍ୟ ବତାଇଛନ୍ତି
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਨ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝੈ ਬਾਹਰਿ ਪੂਅਰ ਤਾਪੈ ॥ଗୁରୁଙ୍କ ବିନା ତହନ ଅନ୍ତର୍ମନରୁ ତୃଷ୍ଣାଗ୍ନି ଲିଭେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ବାହାରୁ ତାପ ବିକୀରଣ ହୋଇଥାଏ। ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਚੀਨਸਿ ਆਪੈ ॥ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା ବିନା ଭକ୍ତି ହୁଏନାହିଁ, ସେ ଅନ୍ତରାତ୍ମାକୁ କିପରି ଜାଣି ପାରିବ? ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ਅੰਤਰਿ ਆਤਮ ਜਾਪੈ ॥ଅନ୍ତରାତ୍ମା ସହିତ ଏପରି ଲାଗିଥାଏ ଯେ
ਲਾਗੀ ਭੂਖ ਮਾਇਆ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਮੋਹਿ ਖਰੇ ॥੩॥ପୁଣି ତାହାକୁ ତୃଷ୍ଣାର କ୍ଷୁଧା ଲାଗିଯାଏ, ସେ ଧନ-ଦୌଲତ ପାଇବା ପାଇଁ ଦୌଡି ଥାଏ, କିନ୍ତୁ ମାୟାର ମୋହ ତାହା ଠାରୁ ମୋକ୍ଷ-ପଦାର୍ଥ ନେଇଯାଇ ଥାଏ||3|| ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਇਤ ਉਤ ਢੂਢਤ ਥਾਕਿ ਪਰੇ ॥ସେ ଧନ ପାଇଁ ପରିଶ୍ରମ କରିଥାଏ, ପରନ୍ତୁ ତାହାକୁ ସେତିକି ଧନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ, ସେ ଯେତିକି ଚାହିଁ ଥାଏ, ପୁଣି ସେ
ਕਿਤੀ ਚਖਉ ਸਾਡੜੇ ਕਿਤੀ ਵੇਸ ਕਰੇਉ ॥ନିଃସଙ୍କୋଚରେ କେତେ ପଦାର୍ଥର ସ୍ଵାଦ ଚାଖିଥାଏ, କେତେ ସୁନ୍ଦର ପୋଷାକ ଧାରଣ କରିଥାଏ, ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਗਇਅਮੁ ਵਾਢੀ ਝੂਰੇਦੀ ਝੂਰੇਉ ॥੫॥ପରନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଯୌବନ ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ଠାରୁ ବିଚ୍ଛେଦ ହୋଇ ଚିନ୍ତାଗ୍ରସ୍ତ ରହିଥାଏ||5|| ਸਚੇ ਸੰਦਾ ਸਦੜਾ ਸੁਣੀਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥ଗୁରୁଙ୍କ ଜ୍ଞାନ-ବିଚାର ଦ୍ଵାରା ସଚ୍ଚା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସଚ୍ଚା ଉପଦେଶ ଶୁଣିବା ଉଚିତ। ਸਚੇ ਸਚਾ
ਕਲਰ ਖੇਤੀ ਤਰਵਰ ਕੰਠੇ ਬਾਗਾ ਪਹਿਰਹਿ ਕਜਲੁ ਝਰੈ ॥ନାମ ବିନା ମନୁଷ୍ୟର ଜୀବନ ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ, ଯେପରି ବଞ୍ଜର ଭୂମିରେ ବୁଣିଥିବା ଫସଲ ଅଟେ, ଦରିଆର ତଟରେ ଗଛ ଥାଏ ଏବଂ ସେଠାରେ ଧବଳ ବସ୍ତ୍ର ଧାରଣ କରିଥିଲେ ଯେଉଁଠି କାଳିମା ଉଡି ଉଡି ବସ୍ତ୍ର ଉପରେ ପଡିଥାଏ। ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਤਿਸੈ ਕੀ ਕੋਠੀ ਜੋ ਪੈਸੈ ਸੋ ਗਰਬਿ ਜਰੈ ॥੬॥ଏହି ସଂସାର ତୃଷ୍ଣାର ଘର ଅଟେ, ଯିଏ ତାହାର
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆମାରୁ ମହଲା 5 ଘର 3 ଅଷ୍ଟପଦୀ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭ੍ਰਮਤੇ ਭ੍ਰਮਤੇ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਅਬ ਪਾਇਓ ॥੧॥ଚଉରାଶି ଲକ୍ଷ ଯୋନିରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହି ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ଦୁର୍ଲଭ ମାନବ ଜନ୍ମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି||1|| ਰੇ ਮੂੜੇ ਤੂ ਹੋਛੈ ਰਸਿ ਲਪਟਾਇਓ ॥ଆରେ ମୂର୍ଖ! ତୁ ତୁଚ୍ଛ ପଦାର୍ଥର
ਚਰਣ ਤਲੈ ਉਗਾਹਿ ਬੈਸਿਓ ਸ੍ਰਮੁ ਨ ਰਹਿਓ ਸਰੀਰਿ ॥ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି କାଠ ନିର୍ମିତ ନାବରେ ପାଦ ଦବାଇ ସେଥିରେ ବସିଥାଏ, ତାହାର ଶରୀରର କ୍ଳାନ୍ତ ଦୂର ହୋଇଯାଏ। ਮਹਾ ਸਾਗਰੁ ਨਹ ਵਿਆਪੈ ਖਿਨਹਿ ਉਤਰਿਓ ਤੀਰਿ ॥੨॥ମହାସାଗର ମଧ୍ୟ କୌଣସି ବିଘ୍ନ ଜାତ କରେ ନାହିଁ ଏବଂ ଏକ କ୍ଷଣରେ ହିଁ ସାଗର ତଟରେ ଲାଗିଯାଏ||2|| ਚੰਦਨ ਅਗਰ ਕਪੂਰ ਲੇਪਨ ਤਿਸੁ ਸੰਗੇ ਨਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥ଧରିତ୍ରୀ ଚନ୍ଦନ, ଅଗର, କର୍ପୁରର
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ମାରୁ ମହଲା 5॥ ਜੀਵਨਾ ਸਫਲ ਜੀਵਨ ਸੁਨਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਸਦ ਜੀਵਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ତାହାର ଜୀବନ ସଫଳ ଅଟେ, ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବନ୍ଦନା ଏବଂ ମହିମାଗାନ ଶୁଣି ଜୀବନ ବିତାଇ ଥାଏ॥1॥ରୁହ॥ ਪੀਵਨਾ ਜਿਤੁ ਮਨੁ ਆਘਾਵੈ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪੀਵਨਾ ॥੧॥ତାହା ପାନ କରିବା ଉଚିତ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ମନ ତୃପ୍ତ ହୋଇଯାଏ, ଏଥିପାଇଁ ନାମାମୃତ ରସ ପାନ କରିବା ଉଚିତ||1|| ਖਾਵਨਾ ਜਿਤੁ ਭੂਖ