Odia Page 573

ਏਕ ਦ੍ਰਿਸ੍ਟਿ ਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹਰਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣੀ ॥ଏକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ମୁଁ ଦେଖିଅଛି, ଏକକୁ ଜାଣିଅଛି ଏବଂ ଏକକୁ ହିଁ ହୃଦୟରେ ଅନୁଭବ କରୁଅଛି।         ਹੰਉ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਹੰਉ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਖਰੀ ਨਿਮਾਣੀ ॥੧॥ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ବିନା ବଡ ବିନୀତ ଏବଂ ତୁଚ୍ଛ ଅଟେ॥1॥              ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਰਾਮ ॥ଯିଏ ସଦଗୁରୁଙ୍କୁ ପାଇ ଯାଇଛି,

Odia Page 523

ਸਿਰਿ ਸਭਨਾ ਸਮਰਥੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥੧੭॥ତୁ ହିଁ ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଉପରେ ସମର୍ଥ ମାଲିକ ଅଟୁ, ଏବଂ ନିଜ କୃପା ଦୃଷ୍ଟିରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କୃତାର୍ଥ କରୁ॥17॥      ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 5 ॥  ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮਦ ਲੋਭ ਮੋਹ ਦੁਸਟ ਬਾਸਨਾ ਨਿਵਾਰਿ ॥ହେ ମୋର ଇଶ୍ଵର! କାମ, କ୍ରୋଧ, ଅହଂକାର, ଲୋଭ, ମୋହ ତଥା ଦୁଷ୍ଟର ନାଶ କରି ମୋର ରକ୍ଷା କର।  ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੇ

Odia Page 524

ਮਥੇ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਮੁਤੇ ॥ସେ ନିନ୍ଦୁକର ମସ୍ତକର କେଶ ଧରି ଘୋଷାଡ଼ି ନେଇ ଯମର ମାର୍ଗରେ ପକାଇ ଥାଆନ୍ତି।     ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਬਿਲਲਾਣਿਆ ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਸੁਤੇ ॥ସେ ତାହାକୁ ଘୋର ନର୍କକୁ ପଠା ଥାଆନ୍ତି, ଯେଉଁଠି ସେ ଦୁଃଖୀ ହୋଇ କ୍ରନ୍ଦନ କରିଥାଏ।      ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਦਾਸ ਰਖਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥੨੦॥ହେ ନାନକ! କିନ୍ତୁ ନିଜ ଦାସକୁ ଗଳାରେ ଲଗାଇ ସଚ୍ଚା ହରି ତାହାଙ୍କ ରକ୍ଷା

Odia Page 525

ਗੂਜਰੀ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਕੇ ਪਦੇ ਘਰੁ ੧ଗୁଜରୀ ଶ୍ରୀ ନାମଦେବ ଜୀ ପଦ ଘର 1   ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ            ਜੌ ਰਾਜੁ ਦੇਹਿ ਤ ਕਵਨ ਬਡਾਈ ॥ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ଯଦି ତୁ ମୋତେ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଦେଉ, ସେଥିରେ ମୋର କଣ ବଡିମା ଅଛି?  ਜੌ ਭੀਖ ਮੰਗਾਵਹਿ ਤ ਕਿਆ ਘਟਿ ਜਾਈ ॥੧॥ଯଦି ତୁ

Odia Page 526

ਭਰਮੇ ਭੂਲੀ ਰੇ ਜੈ ਚੰਦਾ ॥ହେ ଜୟ ଚାନ୍ଦ! ସାରା ସଂସାର ଭ୍ରମରେ ପଡି କୁମାର୍ଗଗାମୀ ହୋଇଯାଇଛି ଏବଂ          ਨਹੀ ਨਹੀ ਚੀਨੑਿਆ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ତାହା ପରମାନନ୍ଦ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଅନୁଭବ କରି ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥             ਘਰਿ ਘਰਿ ਖਾਇਆ ਪਿੰਡੁ ਬਧਾਇਆ ਖਿੰਥਾ ਮੁੰਦਾ ਮਾਇਆ ॥ଘରୁ ଘରୁ ଭିକ୍ଷା ନେଇ ଖାଇ ପେଟକୁ ମୋଟା କରିଛି ଏବଂ ମାୟାର ଲାଳସା ଆବରଣ ଏବଂ କାନରେ କୁଣ୍ଡଳ ଧାରଣ କରି ଘୁରି

Odia Page 527

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଓଂକାର ଏକ ଅଟେ, ତାହାର ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ, ସେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା, ସେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟେ, ସେ ନିର୍ଭୟ, ନିଃଶତ୍ରୁ, କାଳାତୀତ, ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ର ରହିତ ଅଟେ, ସେ ସ୍ଵତଃ ପ୍ରକାଶମାନ ହୋଇଛି ଏବଂ ତାହାର ଲବଧି ଗୁରୁ-କୃପାରୁ ହୋଇଥାଏ।       ਰਾਗੁ ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥ରାଗ ଦେବାଙ୍ଗଧାରୀ ମହଲା 4 ଘର

Odia Page 528

ਲੋਕਨ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ਉਪਮਾ ਤੇ ਬੈਸੰਤਰਿ ਜਾਰਿ ॥ଲୋକଙ୍କ ଚତୁରତା ଏବଂ ଉପମାକୁ ମୁଁ ଅଗ୍ନିରେ ଜଳାଇ ଦେଇଛି।        ਕੋਈ ਭਲਾ ਕਹਉ ਭਾਵੈ ਬੁਰਾ ਕਹਉ ਹਮ ਤਨੁ ਦੀਓ ਹੈ ਢਾਰਿ ॥੧॥ମୋତେ ଏବେ କେହି ଭଲ କହୁ ବା ମନ୍ଦ କହୁ, ମୁଁ ନିଜ ତନ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରି ଦେଇଛି॥1॥   ਜੋ ਆਵਤ ਸਰਣਿ ਠਾਕੁਰ ਪ੍ਰਭੁ ਤੁਮਰੀ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥ହେ ଠାକୁର

Odia Page 529

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥ଦେବଙ୍ଗଧାରୀ ॥   ਮਾਈ ਸੁਨਤ ਸੋਚ ਭੈ ਡਰਤ ॥ହେ ମୋର ମାତା! ଯେବେ ମୁଁ କାଳ(ମୃତ୍ୟୁ) ବିଷୟରେ ଶୁଣିଥାଏ ଏବଂ ଶୋଚନା କରିଥାଏ, ସେତେବେଳେ ମୋର ମନ ଘାବରି ଯାଇ ଡରିଯାଏ।         ਮੇਰ ਤੇਰ ਤਜਉ ਅਭਿਮਾਨਾ ਸਰਨਿ ਸੁਆਮੀ ਕੀ ਪਰਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଏବେ ମୋର-ତୋର ଅଭିମାନ ଛାଡି ମୁଁ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଛି ॥1॥ରୁହ॥             ਜੋ ਜੋ ਕਹੈ ਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨਉ ਨਾਹਿ ਨ

Odia Page 530

ਮਹਾ ਕਿਲਬਿਖ ਕੋਟਿ ਦੋਖ ਰੋਗਾ ਪ੍ਰਭ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤੁਹਾਰੀ ਹਾਤੇ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ!ତୋର କରୁଣା ଦୃଷ୍ଟିରେ ମହା ଅପରାଧ, କୋଟି କୋଟି ଦୋଷ ଏବଂ ରୋଗ ନାଶ ହୋଇଯାଏ।  ਸੋਵਤ ਜਾਗਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਚਰਨ ਪਰਾਤੇ ॥੨॥੮॥ହେ ନାନକ! ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣକୁ ଆସି ଶୋଇବା-ଜାଗିବା ସବୁ ସମୟରେ ହରି ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଯଶୋଗାନ କରିଥାଏ ||2||8||    ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ੫ ॥ଦେବଙ୍ଗଧାରୀ ମହଲା 5 ॥   ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ

Odia Page 531

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ੫ ॥ଦେବଙ୍ଗଧାରୀ 5 ॥    ਮਾਈ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥ହେ ମା’! ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣ ଗାନ କରିଥାଏ,                  ਸਫਲ ਆਇਆ ਜੀਵਨ ਫਲੁ ਤਾ ਕੋ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଦୁନିଆରେ ତାହାର ଜନ୍ମ ନେବା ସଫଳ ଅଟେ, ତାହାକୁ ଜୀବନର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ଠାରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇ ଥାଏ॥1॥ରୁହ॥    ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਘੜੁ ਸੂਰੁ ਸੋ ਬੇਤਾ ਜੋ

error: Content is protected !!