ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਲਾਲ ਲਾਲ ਮੋਹਨ ਗੋਪਾਲ ਤੂ ॥ହେ ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ସବୁଙ୍କ ପାଳକ ଅଟୁ, ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਪਾਖਾਣ ਜੰਤ ਸਰਬ ਮੈ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਤੂ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥କୀଟ, ହାତୀ, ପଥର ଏବଂ ଜୀବ ଇତ୍ୟାଦି ତୁ ସବୁଙ୍କ ପାଳନ ପୋଷଣ କରିଥାଉ॥1॥ରୁହ॥ ਨਹ ਦੂਰਿ ਪੂਰਿ ਹਜੂਰਿ ਸੰਗੇ ॥ତୁ କେଉଁଠି ଦୂରରେ ନାହୁଁ, ଆମର ଆଖପାଖରେ ହିଁ ଅଛୁ। ਸੁੰਦਰ ਰਸਾਲ ਤੂ
ਸੰਤਨ ਕੈ ਚਰਨ ਲਾਗੇ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਲੋਭ ਤਿਆਗੇ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲ ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਲਬਧਿ ਅਪਨੀ ਪਾਈ ॥੧॥ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣରେ ଆସିବା ଦ୍ଵାରା କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ ତ୍ୟାଗ କରାଯାଇ ଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ କୃପାରୁ ମନୋକାମନା ପୁରା ହୋଇଯାଏ||1|| ਬਿਨਸੇ ਭ੍ਰਮ ਮੋਹ ਅੰਧ ਟੂਟੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬੰਧ ਪੂਰਨ ਸਰਬਤ੍ਰ ਠਾਕੁਰ ਨਹ ਕੋਊ ਬੈਰਾਈ ॥ଭ୍ରମ ନାଶ ହୋଇଥାଏ, ମୋହର ଅନ୍ଧକାର ସମାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ମାୟାର ସବୁ
ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੫ସାରଗ ମହଲା 5 ଚଉପଦୀ ଘର 5 ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਹਰਿ ਭਜਿ ਆਨ ਕਰਮ ਬਿਕਾਰ ॥ହେ ଜନ! ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କର, କାରଣ ଅନ୍ୟ କର୍ମ ବିକାରଯୁକ୍ତ ଏବଂ ବେକାର ଅଟେ। ਮਾਨ ਮੋਹੁ ਨ ਬੁਝਤ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਲ ਗ੍ਰਸ ਸੰਸਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମାନ-ମୋହରେ ତୃଷ୍ଣା କେବେ ମେଣ୍ଟେ ନାହିଁ
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੀਨੇ ਕਰਿ ਅਪੁਨੇ ਉਪਜੀ ਦਰਸ ਪਿਆਸ ॥ଈଶ୍ଵର କୃପା କରି ନିଜର ବନାଇଛନ୍ତି, ଏଣୁ ମନରେ ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନର ତୃଷ୍ଣା ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି। ਸੰਤਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ਬਿਨਸੀ ਦੁਤੀਆ ਆਸ ॥੧॥ସନ୍ଥ ପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଛି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟ ସବୁ ଆଶା ସମାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ ਮਹਾ ਉਦਿਆਨ ਅਟਵੀ ਤੇ ਕਾਢੇ ਮਾਰਗੁ ਸੰਤ ਕਹਿਓ ॥ସନ୍ଥ ପୁରୁଷ ଜଗତ ରୂପୀ ଭୟାନକ
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਮਾਈ ਰੀ ਮਾਤੀ ਚਰਣ ਸਮੂਹ ॥ହେ ମା’! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲୀନ ଅଛି। ਏਕਸੁ ਬਿਨੁ ਹਉ ਆਨ ਨ ਜਾਨਉ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਸਭ ਲੂਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଏକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ ଏବଂ ସମସ୍ତ ଦୈତ୍ୟଭାବ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥ ਤਿਆਗਿ ਗੋੁਪਾਲ ਅਵਰ ਜੋ ਕਰਣਾ ਤੇ ਬਿਖਿਆ ਕੇ ਖੂਹ ॥ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବନ୍ଦନାକୁ ତ୍ୟାଗ କରି
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਤਿਆ ਬਹੁਰਿ ਨ ਜੂਐ ਹਾਰਿ ॥੧॥ଗୁରୁଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ମାନବ-ଜୀବନକୁ ଜିତି ନେଇଛି ଏବଂ ପୁନଃ ଜୁଆରେ ହାରେ ନାହିଁ||1|| ਆਠ ਪਹਰ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਪੂਰਨ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶବ୍ଦର ଚିନ୍ତନ ଦ୍ଵାରା ଆଠ ପ୍ରହର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ। ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਜਨੁ ਤੇਰਾ ਪੁਨਹ ਪੁਨਹ ਨਮਸਕਾਰਿ ॥੨॥੮੯॥੧੧੨॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ନାନକ ତୋର ଦାସର ଦାସ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ବାରମ୍ବାର ତୋତେ ପ୍ରଣାମ
ਪੂਰਨ ਹੋਤ ਨ ਕਤਹੁ ਬਾਤਹਿ ਅੰਤਿ ਪਰਤੀ ਹਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥କିନ୍ତୁ ଏହା କେବେ ପୁରା ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ ଅନ୍ତରେ ପ୍ରାଣୀ ହାରି ଯାଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥ ਸਾਂਤਿ ਸੂਖ ਨ ਸਹਜੁ ਉਪਜੈ ਇਹੈ ਇਸੁ ਬਿਉਹਾਰਿ ॥ବାସ୍ତବରେ ଏହା ଯୋଗୁଁ ମନରେ ସୁଖ, ଶାନ୍ତି ଏବଂ ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୁଏନାହିଁ। ਆਪ ਪਰ ਕਾ ਕਛੁ ਨ ਜਾਨੈ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧਹਿ ਜਾਰਿ ॥੧॥ବ୍ୟକ୍ତି କାମ, କ୍ରୋଧର ଅଗ୍ନିରେ ଜଳିଥାଏ ଏବଂ ତାହାକୁ ନିଜ
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਦਰਸੁ ਪ੍ਰਭ ਜਾਚੈ ਮਨ ਤਨ ਕੋ ਆਧਾਰ ॥੨॥੭੮॥੧੦੧॥ଦାସ ନାନକ ପ୍ରଭୁ ଦର୍ଶନ ହି ଚାହିଁ ଥାଏ, ସେ ହିଁ ମନ ତନର ଆଶ୍ରା ଅଟନ୍ତି||2||78||101|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਮੈਲਾ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਜੀਉ ॥ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ବିନା ଜୀବ ମଇଳା ଅଟେ। ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਆਪਿ ਭੁਲਾਇਆ ਬਿਖੈ ਠਗਉਰੀ ਪੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ବାସ୍ତବରେ ବିକାରର ଜଡିବୁଟି ପାନ କରାଇ
ਸਾਜਨ ਮੀਤ ਸਖਾ ਹਰਿ ਮੇਰੈ ਗੁਨ ਗੋੁਪਾਲ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥ଈଶ୍ଵର ହିଁ ମୋର ସଜ୍ଜନ, ମିତ୍ର ଏବଂ ହିତୈଷୀ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ। ਬਿਸਰਿ ਨ ਜਾਈ ਨਿਮਖ ਹਿਰਦੈ ਤੇ ਪੂਰੈ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ସେ ଏକ କ୍ଷଣ ପାୟଣମଧ୍ୟ ହୃଦୟରୁ ଭୁଲି ନ ଯାଆନ୍ତୁ, ଏଥିପାଇଁ ମୋତେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଳାଇ ଦେଇଛନ୍ତି||1|| ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਰਾਖੇ ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਵਸਿ ਜਾ ਕੈ ॥ସେ
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਜੀਵਨਿ ॥ପରମାତ୍ମା ହିଁ ଭକ୍ତଙ୍କ ଜୀବନ ଅଟନ୍ତି, ਬਿਖੈ ਰਸ ਭੋਗ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪੀਵਨਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ସେ ଅମୃତମୟ ସୁଖସାଗର ରାମନାମର ହିଁ ଜପ କରିଥାଏ ଏବଂ ଏହି ରସକୁ ଭୋଗ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥ ਸੰਚਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਨੁ ਰਤਨਾ ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਸੀਵਨਿ ॥ସେ ରାମନାମ ଧନକୁ ସଞ୍ଚୟ କରିଥାଏ