ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿਓ ਭਗਤਿ ਸਰੇਸਟ ਪੂਰੀ ॥ଖୋଜି ଖୋଜି ଏହି ସାର ତତ୍ତ୍ଵ ପାଇଛି ଯେ ଭକ୍ତି ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ। ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਇਕ ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਅਵਰ ਸਗਲ ਬਿਧਿ ਊਰੀ ॥੨॥੬੨॥੮੫॥ହେ ନାନକ! ରାମନାମ ବିନା ଅନ୍ୟ ସବୁ ଉପାୟ ଅସମାପ୍ତ ଓ ଅସଫଳ ଅଟେ||2||62||85|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਸਾਚੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾਤਾਰਾ ॥ସଚ୍ଚା ସଦଗୁରୁ ସବୁଙ୍କୁ ଦେବା ବାଲା
ਛੋਡਹੁ ਕਪਟੁ ਹੋਇ ਨਿਰਵੈਰਾ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸੰਗਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥ଯିଏ ଛଳ କପଟ ତ୍ୟାଗ କରି ନିଃଶତ୍ରୁ ସଜ୍ଜନ ବନି ରହିଥାଏ, ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଆଖପାଖରେ ହିଁ ଦେଖିଥାଏ। ਸਚੁ ਧਨੁ ਵਣਜਹੁ ਸਚੁ ਧਨੁ ਸੰਚਹੁ ਕਬਹੂ ਨ ਆਵਹੁ ਹਾਰੇ ॥੧॥ସେ ସଚ୍ଚା ନାମ ଧନର ବ୍ୟାପାର କରିଥାଏ, ସଚ୍ଚା ଧନ ହିଁ ସଞ୍ଚୟ କରିଥାଏ ||1|| ਖਾਤ ਖਰਚਤ ਕਿਛੁ ਨਿਖੁਟਤ ਨਾਹੀ ਅਗਨਤ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰੇ ॥ହରିନାମର ଅସଂଖ୍ୟ ଭଣ୍ଡାର
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਗਤਿ ਠਾਂਢੀ ॥ହରିନାମର ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନ ସର୍ବଦା ମନରେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ। ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਧੂ ਜਨ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਕਾਢੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ବେଦ, ପୁରାଣ ଏବଂ ସ୍ମୃତିର ବିଶ୍ଳେଷଣ କରି ସାଧୁ ପୁରୁଷ ଏହି ନିଷ୍କର୍ଷ କାଢିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥ ਸਿਵ ਬਿਰੰਚ ਅਰੁ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕ ਤਾ ਮਹਿ ਜਲਤੌ ਫਿਰਿਆ ॥ଶିବ, ବ୍ରହ୍ମା ଏବଂ ଇନ୍ଦ୍ରଲୋକ ତମ ଗୁଣରେ
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਮੇਰੈ ਗੁਰਿ ਮੋਰੋ ਸਹਸਾ ਉਤਾਰਿਆ ॥ମୋର ଗୁରୁ ମୋର ସଂଶୟ-ଭୟ ଦୂର କରି ଦେଇଛନ୍ତି। ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੈ ਜਾਈਐ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଏପରି ଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ, ସର୍ବଦା ସମର୍ପିତ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਜਪਿਓ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਮਨਿ ਧਾਰਿਆ ॥ମୁଁ ଦିନ-ରାତି ଗୁରୁଙ୍କ ନାମ ଜପିଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁ-ଚରଣକୁ
ਜਿਨ ਸੰਤਨ ਜਾਨਿਆ ਤੂ ਠਾਕੁਰ ਤੇ ਆਏ ਪਰਵਾਨ ॥ହେ ଠାକୁର! ଯେଉଁ ସଜ୍ଜନ ତୋତେ ଜ୍ଞାନ ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇ ଯାଇଛି। ਜਨ ਕਾ ਸੰਗੁ ਪਾਈਐ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਸੰਤਨ ਕੈ ਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥੪੧॥੬੪॥ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତ ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ମୁଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ||2||41||64|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଗ ମହଲା 5॥ ਕਰਹੁ ਗਤਿ ਦਇਆਲ ਸੰਤਹੁ ਮੋਰੀ
ਤਿਨ ਸਿਉ ਰਾਚਿ ਮਾਚਿ ਹਿਤੁ ਲਾਇਓ ਜੋ ਕਾਮਿ ਨਹੀ ਗਾਵਾਰੀ ॥੧॥ମନୁଷ୍ୟ ତାହା ସହିତ ପ୍ରେମ ଲଗାଇ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଥାଏ, ଯିଏ ତାହାର କୌଣସି କାମରେ ଆସେ ନାହିଁ||1|| ਹਉ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਮੇਰਾ ਨਾ ਹਮਰੋ ਬਸੁ ਚਾਰੀ ॥ମୁଁ କିଛି ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ, ନା ମୋର କିଛି ବିଜର ଅଛି ଆଉ ଆମର ବଶରେ କିଛି ଚାଲି ପାରିବ ନାହିଁ। ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਸੰਤਨ ਸੰਗਿ
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮਨਹਿ ਆਧਾਰੋ ॥ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଅମୃତ ନାମ ମନର ସାହାରା ଅଟେ। ਜਿਨ ਦੀਆ ਤਿਸ ਕੈ ਕੁਰਬਾਨੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਨਮਸਕਾਰੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଯିଏ ଏହା ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଆମର କରବଦ୍ଧ ପ୍ରଣାମ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥ ਬੂਝੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਹਜਿ ਸੁਹੇਲਾ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਖੁ ਜਾਰੋ ॥ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି, ସାରା ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟି
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮਿਲਿ ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਤੇ ਮਗਨ ਭਏ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥੨੫॥੪੮॥ହେ ନାନକ! ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ମିଶି ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନରେ ମଗ୍ନ ରହିଥାଏ||2||25||48|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥ ਅਪਨਾ ਮੀਤੁ ਸੁਆਮੀ ਗਾਈਐ ॥ନିଜ ମିତ୍ର ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କର, ਆਸ ਨ ਅਵਰ ਕਾਹੂ ਕੀ ਕੀਜੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଅନ୍ୟ କାହାର ଆଶା କରନାହିଁ, ସୁଖଦାତା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କର॥1॥ରୁହ॥ ਸੂਖ ਮੰਗਲ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੈ ਅਤੁਲ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭੈ ਲਾਥੇ ॥੨॥੨੦॥੪੩॥ହେ ନାନକ! ମୁଁ ଅସୀମ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି ଏବଂ ଜନ୍ମ-ମରଣର ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି||2||20||43|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥ ਰੇ ਮੂੜ੍ਹ੍ਹੇ ਆਨ ਕਾਹੇ ਕਤ ਜਾਈ ॥ଆରେ ମୂର୍ଖ! ତୁ କେଉଁଠିକୁ ଆଉ କାହିଁକି ଯାଉ? ਸੰਗਿ ਮਨੋਹਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਰੇ ਭੂਲਿ ਭੂਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମନୋହର ଅମୃତ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਦਰਸੁ ਪੇਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸਾ ॥੨॥੧੫॥੩੮॥ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଦ୍ଵାରା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ସବୁ କାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥାଏ||2||15||38|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥ ਚਰਨਹ ਗੋਬਿੰਦ ਮਾਰਗੁ ਸੁਹਾਵਾ ॥ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମାର୍ଗ ହିଁ ଚରଣ ପାଇଁ ସୁଖମୟ ଅଟେ, ਆਨ ਮਾਰਗ ਜੇਤਾ ਕਿਛੁ ਧਾਈਐ ਤੇਤੋ ਹੀ ਦੁਖੁ ਹਾਵਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥କାରଣ ଅନ୍ୟ ମାର୍ଗ