ODIA PAGE 259

ਸਲੋਕੁ ॥ଶ୍ଳୋକ॥ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ਪਰਧਾਨ ਤੇ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਮਨ ਮੰਤ ॥ଯାହାର ମନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ମନ୍ତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ ହୋଇଥାଏ, ତାହାଙ୍କ ବୁଦ୍ଧି ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଇଥାଏ ଆଉ ସେ ବିଖ୍ୟାତ ହୋଇଯାଏ। ਜਿਹ ਜਾਨਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੁਨਾ ਨਾਨਕ ਤੇ ਭਗਵੰਤ ॥੧॥ହେ ନାନକ! ସେହି ଜୀବ ବଡ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟେ, ଯିଏ ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଜାଣିନିଏ ॥1॥ ਪਉੜੀ ॥ପଉଡି॥ ਮਮਾ ਜਾਹੂ ਮਰਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥ମ- ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭେଦ ପାଇଛି,

Odia Page 942

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭਿ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥ନିଜ ହୃଦୟରେ ଭଲ ଭାବରେ ବିଚାର କରି ଦେଖି ନିଅ ଯେ , ବ୍ରହ୍ମ ଶବ୍ଦ ବିନା ମନୁଷ୍ୟ ଦୈତ୍ୟଭାବ ରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ। ਨਾਨਕ ਵਡੇ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩੪॥ହେ ନାନକ! ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ବଡ଼ ଏବଂ ଭାଗ୍ୟବାନ ଅଟେ, ଯିଏ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସତ୍ୟ କୁ ସ୍ଥାପିତ କରିଥାଏ।।  34  ।। ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਤਨੁ ਲਹੈ

Odia Page 941

ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁ ਮੁਕਤੁ ਭਇਆ ॥ଏହି ଭେଦକୁ ସେ ହିଁ ବୁଝେ,ଯାହାକୁ ପରମାତ୍ମା ସ୍ଵୟଂ ଜ୍ଞାନ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଜୀବ ମୁକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି। ਨਾਨਕ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹਉਮੈ ਦੂਜਾ ਪਰਹਰਿਆ ॥੨੫॥ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଯିଏ ନିଜ ଅଭିମାନ ଏବଂ ଦୈତ୍ୟଭାବ ତ୍ୟାଗ କରି ଦେଇଛି, ରକ୍ଷାକାରୀ ପରମେଶ୍ୱର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ତାହାଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ଦେଇଛନ୍ତି।। 25  ।।

Odia Page 940

ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਖਾਈ ॥ତୁ କେଉଁ ବିଧି ଦ୍ଵାରା ନିଜର ଆଶା ଏବଂ ଅଭିଳାଷକୁ ସମାପ୍ତ କରି ନେଇଛୁ ଏବଂ  ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥କେଉଁ ବିଧି ଦ୍ଵାରା ପରମଜ୍ୟୋତି ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନେଇଛୁ?  ਬਿਨੁ ਦੰਤਾ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥ଦାନ୍ତ ବିନା ଅହଂ ରୂପୀ ଲୁହା କେମିତି ଚୋବାଇ ହେବ? ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧੯॥ହେ ନାନକ! ଏହି ବିଷୟରେ ସତ୍ୟ ବିଚାର କର।।  19 ।।

Odia Page 939

ਤੀਰਥਿ ਨਾਈਐ ਸੁਖੁ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕਾਈ ॥ଆମେ ତୀର୍ଥରେ ସ୍ନାନ କରୁ ଏବଂ ଏହାର ସୁଖ ରୂପୀ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁ ଏବଂ ମନକୁ ଟିକେ ମଧ୍ୟ ଅହଂ ର ମଇଳା ଲାଗେ ନାହିଁ। ਗੋਰਖ ਪੂਤੁ ਲੋਹਾਰੀਪਾ ਬੋਲੈ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਬਿਧਿ ਸਾਈ ॥੭॥ଗୋରଖ ର ପୁଅ ଲୋହାରିପା କହେ ଯେ କି ଯୋଗ ର ଉକ୍ତି ଏହା ଅଟେ।।7।। ਹਾਟੀ ਬਾਟੀ ਨੀਦ ਨ ਆਵੈ ਪਰ

Odia Page 938

ਬਿਦਿਆ ਸੋਧੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥ସେ ବିଦ୍ୟାର ଯାଞ୍ଚ ପଡତାଳ କରି ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତ କରେ ଏବଂ ରାମ ନାମ ରେ ଧ୍ୟାନ ଲଗାଇ ରଖେ। ਮਨਮੁਖੁ ਬਿਦਿਆ ਬਿਕ੍ਰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਟੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥ମନମୁଖ ଜୀବ ବିଦ୍ୟାର ବିକ୍ରୟକରେ,ଏହି ପରି ବିଷ ପ୍ରାପ୍ତ କରେ ଏବଂ ବିଷ ଖାଏ। ਮੂਰਖੁ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨਈ ਸੂਝ ਬੂਝ ਨਹ ਕਾਇ ॥੫੩॥ମୂର୍ଖକୁ ଶବ୍ଦର ଜ୍ଞାତ ହୁଏ ନାହିଁ ଏବଂ

Odia Page 937

ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥ଏହି ଜୀବ ରୂପୀ ନାରୀ ହିଁ ହରି ରୂପୀ ବାର ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, ଯାହାର ଅହଂ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ତାହାର ଦୁଃଖ କଟି ଯାଇଛି ||47||               ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥ସଂସାରରେ ସମସ୍ତେ ସୁନା ରୂପା ଏକାଠି କରିବାରେ ଲାଗିଥାନ୍ତି, ପରନ୍ତୁ ଏହି ଧନ କଚ୍ଚା ଓ ବିଷ ରୂପୀ ପାଉଁଶ ସମାନ ଅଟେ।      ਸਾਹੁ

Odia Page 936

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਭਾਲਿ ॥ଅନେକ ଜୀବ ଏହି ମାୟା ମୋର ଅଟେ କହି ପ୍ରଭୁ ନାମ ବିନା ଦୁଃଖ ଭୋଗ କରି ଜୀବନ ତ୍ୟାଗ ଦେଇଛନ୍ତି।  ਗੜ ਮੰਦਰ ਮਹਲਾ ਕਹਾ ਜਿਉ ਬਾਜੀ ਦੀਬਾਣੁ ॥ବାଜିଗରର ଖେଳ ଭଳି ରାଜାର ଦୁର୍ଗ, ମନ୍ଦିର, ମହଲ ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଦରବାର କେଉଁଠି ରହିଯାଏ?  ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਝੂਠਾ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥ହେ ନାନକ! ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସଚ୍ଚା ନାମ

Odia Page 935

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥ନା ତାହା ପାଖରେ କୌଣସି ଜ୍ଞାନ-ଧ୍ୟାନ ଥାଏ ଆଉ ନା କୌଣସି ଧର୍ମର ଧ୍ୟାନ ଥାଏ।      ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥ନାମ ବିନା କେହି ନିର୍ଭୀକ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ଆଉ ଅଭିମାନର ଦୁଃଖ ବୁଝିପାରେ ନାହିଁ।             ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥ମୁଁ ଥକି ଯାଇଛି, ପୁଣି ମୁଁ

Odia Page 934

ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਤਿਸੁ ਸੇਵਸਾ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥ଯିଏ ମୋତେ ନାମ ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ହିଁ ସେବା କରିଥାଏ ଆଉ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ।            ਜੋ ਉਸਾਰੇ ਸੋ ਢਾਹਸੀ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥ଯିଏ ଦୁନିଆକୁ ବନାଇଛନ୍ତି, ସେ ହିଁ ତାହାଙ୍କ ନାଶ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କେହି ସମର୍ଥ ନୁହନ୍ତି।            ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਤਿਸੁ ਸੰਮ੍ਹ੍ਹਲਾ ਤਾ ਤਨਿ ਦੂਖੁ

error: Content is protected !!