ODIA PAGE 336

ਬਿਖੈ ਬਾਚੁ ਹਰਿ ਰਾਚੁ ਸਮਝੁ ਮਨ ਬਉਰਾ ਰੇ ॥ହେ ମୂର୍ଖ ମନ! ବିକାରରୁ ବଞ୍ଚ, ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ ହୁଅ ଆଉ ଏହି ଉପଦେଶ ଧାରଣ କର! ਨਿਰਭੈ ਹੋਇ ਨ ਹਰਿ ਭਜੇ ਮਨ ਬਉਰਾ ਰੇ ਗਹਿਓ ਨ ਰਾਮ ਜਹਾਜੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ହେ ମୂର୍ଖ ମନ! ତୁ ନିର୍ଭୀକ ହୋଇ ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କରି ନାହୁଁ ଆଉ ରାମ ନାମ ରୂପୀ ଜାହାଜ ଉପରେ ସବାର ହୋଇ ନାହଁ॥1॥ରୁହ॥

ODIA PAGE 335

ਥਿਰੁ ਭਈ ਤੰਤੀ ਤੂਟਸਿ ਨਾਹੀ ਅਨਹਦ ਕਿੰਗੁਰੀ ਬਾਜੀ ॥੩॥ତାର ସ୍ଥିର ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ଛିଣ୍ଡୁ ନାହିଁ ତଥା (ମୋର ଭିତରେ) ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ଅନାହତ ଶବ୍ଦ ବାଜୁଅଛି ॥3॥ ਸੁਨਿ ਮਨ ਮਗਨ ਭਏ ਹੈ ਪੂਰੇ ਮਾਇਆ ਡੋਲ ਨ ਲਾਗੀ ॥ତାହାକୁ ଶୁଣିବା ଦ୍ଵାରା ମୋର ମନ ମଗ୍ନ ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ତାହାକୁ ମୋହିନୀର ଧକ୍କା ଲାଗେ ନାହିଁ। ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਤਾ ਕਉ ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮੁ ਨਹੀ ਖੇਲਿ ਗਇਓ

ODIA PAGE 334

ਤਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੩॥କେବଳ ସେତେବେଳେ ସେହି ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ସୌଭାଗ୍ୟବତୀ ବୁଝାଯାଏ, ଯଦି ସେ ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦକୁ ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ ॥3॥ ਕਿਰਤ ਕੀ ਬਾਂਧੀ ਸਭ ਫਿਰੈ ਦੇਖਹੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥(କିନ୍ତୁ, ହେ ଭାଇ!) ଏଥିରେ କଣ ଅଛି? ସେ ବିଚାରୀ କଣ କରିପାରିବ? ନିଜେ କରିଥିବା କର୍ମ କାରଣରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି। ਏਸ ਨੋ ਕਿਆ ਆਖੀਐ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰੀ ॥੪॥ଆଖି ଖୋଲି ଆପଣ ଏହା

ODIA PAGE 333

ਦਹ ਦਿਸ ਬੂਡੀ ਪਵਨੁ ਝੁਲਾਵੈ ਡੋਰਿ ਰਹੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੩॥ମାୟାର ବିକାରରେ ବୁଡିଥିବା ପ୍ରାଣୀ ବାୟୁରେ ଦଶ ଦିଗରେ ଝୁଲୁଥାଏ, ପରନ୍ତୁ, ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରୀତିର ସୂତ୍ରରେ ଯୋଡି ହୋଇଛି ॥3॥ ਉਨਮਨਿ ਮਨੂਆ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਨਾ ਦੁਬਿਧਾ ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਗੀ ॥ଭ୍ରମ ଦୂର ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ ହୋଇଛି ଆଉ ଦ୍ଵିଧା ତଥା ଦୁର୍ବୁଦ୍ଧି ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି। ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਅਨਭਉ ਇਕੁ ਦੇਖਿਆ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ

ODIA PAGE 332

ਆਂਧੀ ਪਾਛੇ ਜੋ ਜਲੁ ਬਰਖੈ ਤਿਹਿ ਤੇਰਾ ਜਨੁ ਭੀਨਾਂ ॥ଜ୍ଞାନର ଅନ୍ଧାର ପଛରେ ଯେଉଁ ନାମର ବର୍ଷା ହୋଇଥାଏ, ସେଥିରେ ତୋର ଭକ୍ତ ଭିଜି ଯାଇଥାନ୍ତି। ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮਨਿ ਭਇਆ ਪ੍ਰਗਾਸਾ ਉਦੈ ਭਾਨੁ ਜਬ ਚੀਨਾ ॥੨॥੪੩॥କବୀର ଜୀ କହନ୍ତି – ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ହେବାର ଦେଖିଥାଏ, ସେତେବେଳେ ହୃଦୟରେ ଉଜ୍ଜଳ ହିଁ ଉଜ୍ଜଳ ହୋଇଯାଏ ॥2॥43॥ ਗਉੜੀ ਚੇਤੀଗଉଡି ଚେତି ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ

ODIA PAGE 331

ਕਉਨੁ ਕੋ ਪੂਤੁ ਪਿਤਾ ਕੋ ਕਾ ਕੋ ॥କିଏ କାହାର ପୁତ୍ର? କିଏ କାହାର ବାପା? ଅର୍ଥାତ, କିଏ କାହାର ରକ୍ଷକ ନୁହନ୍ତି। ਕਉਨੁ ਮਰੈ ਕੋ ਦੇਇ ਸੰਤਾਪੋ ॥੧॥କିଏ ମରିଥାଏ ଆଉ କିଏ କାହାକୁ ଦୁଃଖ ଦେଇଥାଏ? ॥1॥ ਹਰਿ ਠਗ ਜਗ ਕਉ ਠਗਉਰੀ ਲਾਈ ॥ସେହି ଛଳିଆ ଭଗବାନ ସାରା ଦୁନିଆକୁ ମୋହ ରୂପୀ ମାୟା ଦ୍ଵାରା ମୁଗ୍ଧ କରି ରଖିଛନ୍ତି। ਹਰਿ ਕੇ ਬਿਓਗ ਕੈਸੇ ਜੀਅਉ ਮੇਰੀ

ODIA PAGE 330

ਜਬ ਨ ਹੋਇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଯଦି ରାମଙ୍କ ନାମର ଆଧାର ନ ହୁଏ ॥1॥ରୁହ॥ ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਖੋਜਉ ਅਸਮਾਨ ॥ହେ କବୀର! ମୁଁ ଆକାଶ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସନ୍ଧାନ କରିଅଛି ਰਾਮ ਸਮਾਨ ਨ ਦੇਖਉ ਆਨ ॥੨॥੩੪॥କିନ୍ତୁ, ମୋତେ ରାମ ତୁଲ୍ୟ ଅନ୍ୟ କେହି ଦେଖା ଯାଇ ନାହାନ୍ତି ॥2॥34॥ ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥ଗଉଡି କବୀର ଜୀ ॥ ਜਿਹ ਸਿਰਿ ਰਚਿ ਰਚਿ ਬਾਧਤ ਪਾਗ ॥ଯେଉଁ

ODIA PAGE 329

ਮਨਹਿ ਮਾਰਿ ਕਵਨ ਸਿਧਿ ਥਾਪੀ ॥੧॥ନିଜ ମନକୁ ମାରି କିଏ ସିଦ୍ଧ ବନିଛି?॥1॥ ਕਵਨੁ ਸੁ ਮੁਨਿ ਜੋ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ॥ସେ କିଭଳି ମୁନି, ଯିଏ ନିଜ ମନକୁ ମାରିଦେଇଛି? ਮਨ ਕਉ ਮਾਰਿ ਕਹਹੁ ਕਿਸੁ ਤਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥କୁହ, ମନକୁ ନଷ୍ଟ କରି ସେ କାହାର କଲ୍ୟାଣ କରିଅଛି? ॥1॥ରୁହ॥ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬੋਲੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥ମନ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନୁଷ୍ୟ ବୋଲିଥାଏ। ਮਨ ਮਾਰੇ ਬਿਨੁ

ODIA PAGE 1160

ਹੈ ਹਜੂਰਿ ਕਤ ਦੂਰਿ ਬਤਾਵਹੁ ॥ଈଶ୍ଵର ତ ପାଖରେ ଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଦୂର ବୋଲି କାହିଁକି କହୁଅଛ।                                                                              ਦੁੰਦਰ ਬਾਧਹੁ ਸੁੰਦਰ ਪਾਵਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଅଯଥା ଦ୍ଵନ୍ଦ୍ଵକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ରଖ ଆଉ ସୁନ୍ଦର ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କର॥1॥ରୁହ॥                                    ਕਾਜੀ ਸੋ ਜੁ ਕਾਇਆ ਬੀਚਾਰੈ ॥କାଜୀ ସେ ହିଁ ଅଟେ, ଯିଏ ଶରୀରର ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ,   ਕਾਇਆ ਕੀ ਅਗਨਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਜਾਰੈ ॥ଶରୀରର ଅଗ୍ନିରେ ବ୍ରହ୍ମକୁ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ଵଳିତ କରିଥାଏ ଏବଂ                                                                     ਸੁਪਨੈ

ODIA PAGE 1159

ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਛਾਡੇ ਦੋਊ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥କାରଣ ପଣ୍ଡିତ ଓ ମୁଲ୍ଲା ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ତ୍ୟାଗ କରି ଦେଇଛି॥1॥ରୁହ॥                                                                                                     ਬੁਨਿ ਬੁਨਿ ਆਪ ਆਪੁ ਪਹਿਰਾਵਉ ॥ଅହଂ ବୁଣି ବୁଣି ତାହାକୁ ପିନ୍ଧୁ ଅଛି। ਜਹ ਨਹੀ ਆਪੁ ਤਹਾ ਹੋਇ ਗਾਵਉ ॥੨॥ଯେଉଁଠି ଅହଂ ନଥାଏ, ତାହାଙ୍କ ହିଁ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ||2||                                                                                                          ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਜੋ ਲਿਖਿ ਦੀਆ ॥ପଣ୍ଡିତ ଓ ମୁଲ୍ଲା ଯାହା ଲେଖିଛନ୍ତି,   ਛਾਡਿ ਚਲੇ ਹਮ ਕਛੂ ਨ

error: Content is protected !!