Odia Page 963

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 5॥  ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਅਮਿਉ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ॥ଏହି ଅମୃତମୟ ବାଣୀ ଅମୃତ ରୂପୀ ରସ ଅଟେ ଆଉ ହରିଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଅମୃତ ଅଟେ।         ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਿਰਦੈ ਸਿਮਰਿ ਹਰਿ ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ନିଜ ମନ, ତନ ଏବଂ ହୃଦୟରେ ହାରୀଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର ଆଉ ଆଠ ପ୍ରହର ତାହାଙ୍କ ହିଁ ସ୍ତୁତିଗାନ କର। ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਹੁ ਤੁਮ

Odia Page 962

ਤਿਥੈ ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਜਿਥੈ ਕੋਇ ਨਾਹਿ ॥ହେ ଈଶ୍ଵର! ଯେଉଁଠାରେ କେହି ସମର୍ଥ ନୁହନ୍ତି, ସେଠାରେ ତୁ ହିଁ ସମର୍ଥ ଅଟୁ।      ਓਥੈ ਤੇਰੀ ਰਖ ਅਗਨੀ ਉਦਰ ਮਾਹਿ ॥ମାତାର ଗର୍ଭ-ଅଗ୍ନିରେ ତୁ ହିଁ ଜୀବର ରକ୍ଷା କରୁ ଏବଂ      ਸੁਣਿ ਕੈ ਜਮ ਕੇ ਦੂਤ ਨਾਇ ਤੇਰੈ ਛਡਿ ਜਾਹਿ ॥ତୋର ନାମ ଶୁଣି ଯମଦୂତ ଛାଡି ଚାଲିଯାଏ।         ਭਉਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਅਸਗਾਹੁ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਪਾਰਿ

Odia Page 961

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਵਸੇਹਾ ॥ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ବାଣୀ ଅମୃତମୟ ଅଟେ, ପରନ୍ତୁ ଏହା ତାହାର ହୃଦୟରେ ହିଁ ବାସ କରିଥାଏ, ଯାହା ଉପରେ ସେ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି।     ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਤਿਸ ਕਾ ਕਟੀਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਹਾ ॥੨॥ଗୁରୁ ତାହାର ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ର ଦୂର କରି ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ତାହାକୁ ସର୍ବଦା ସୁଖ ହିଁ ମିଳିଥାଏ। ||2||     ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥ ਜੋ

Odia Page 960

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਇਕੁ ਦੇਹੁ ਦਰਸੁ ਮਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥ନାନକ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଠାରୁ ଏକ ଏହି ଦାନ ମାଗିଥାଏ ଯେ ମୋତେ ନିଜର ଦର୍ଶନ ଦିଅ ଏବଂ ମନରେ ସର୍ବଦା ପ୍ରେମ ବନି ରହିଥାଏ||2||          ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥  ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸੁਖ ॥ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ଯାହାକୁ ତୁ ସ୍ମରଣ କରାଉ, ତାହାକୁ ସଦା ସୁଖ ହିଁ ମିଳିଥାଏ।        ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸੁ ਜਮ

Odia Page 959

ਵਡਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਨਿ ਤਾਰਿਆ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥ଗୁରୁ ମୋତେ ମାଲିକ-ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଦେଇଛନ୍ତି, ଯିଏ ସାରା ଜଗତର ଉଦ୍ଧାର କରିଥାନ୍ତି।          ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਪਾਇਆ ਧੁਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥ମୋର ଭାଗ୍ୟରେ ଆରମ୍ଭରୁ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସଂଯୋଗ ଲେଖା ହୋଇଛି ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋର ମନୋକାମନା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି।     ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਹੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗ ॥੧॥ହେ ନାନକ! ଯିଏ

Odia Page 958

ਮਃ ੫ ॥ମହଲା 5॥  ਵਿਣੁ ਤੁਧੁ ਹੋਰੁ ਜਿ ਮੰਗਣਾ ਸਿਰਿ ਦੁਖਾ ਕੈ ਦੁਖ ॥ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ତୋ’ ବିନା ଆଉ କିଛି ମାଗିବା ମସ୍ତକରେ ଦୁଃଖର ଭାର ସହନ କରିବା ଭଳି ଅଟେ।        ਦੇਹਿ ਨਾਮੁ ਸੰਤੋਖੀਆ ਉਤਰੈ ਮਨ ਕੀ ਭੁਖ ॥ମୋତେ ନିଜ ନାମ ଦାନ ଦିଅ, ଯାହା ଫଳରେ ମୋତେ ସନ୍ତୋଷ ମିଳିବ ଆଉ ମନର କ୍ଷୁଧା ଦୂର ହୋଇଯିବ।    ਗੁਰਿ ਵਣੁ ਤਿਣੁ ਹਰਿਆ

Odia Page 957

ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫ରାମକଲୀ ୱାର ମହଲା 5               ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।           ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 5॥  ਜੈਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੁਣੀਦਾ ਤੈਸੋ ਹੀ ਮੈ ਡੀਠੁ ॥ଯେପରି ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଯଶ ଶୁଣି ଅଛି, ସେପରି ହିଁ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛି।        ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਬਸੀਠੁ ॥ସେ ବିଚ୍ଛେଦ

Odia Page 956

ਸਚੁ ਪੁਰਾਣਾ ਹੋਵੈ ਨਾਹੀ ਸੀਤਾ ਕਦੇ ਨ ਪਾਟੈ ॥ସତ୍ୟ କେବେ ପୁରୁଣା ହୁଏନାହିଁ ନା କେବେ ଫାଟିଥାଏ।        ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੋ ਸਚਾ ਤਿਚਰੁ ਜਾਪੀ ਜਾਪੈ ॥੧॥ହେ ନାନକ! ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵର ସର୍ବଦା ଶାଶ୍ଵତ ଅଟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଜୀବକୁ ଏହା ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସତ୍ୟ ଲାଗିଥାଏ, ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ନାମ ଜପ କରିଥାଏ||1||      ਮਃ ੧ ॥ମହଲା 1॥  ਸਚ ਕੀ ਕਾਤੀ ਸਚੁ ਸਭੁ ਸਾਰੁ ॥ଯଦି ସତ୍ୟର

Odia Page 955

ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥  ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਗੜੁ ਕੋਟੁ ਹੈ ਸਭਿ ਦਿਸੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥ମାନବ ଶରୀର ମଧ୍ୟରେ ଦୁର୍ଗ ଓ ସବୁ ପ୍ରକାର ସାମଗ୍ରୀ ଉପଲବ୍ଧ ଅଛି।               ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਸਭ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥ଈଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସମାଧି ଲଗାଇଛନ୍ତି ଆଉ ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିଛନ୍ତି।             ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਗੁਪਤੁ ਰਖੇਸਾ ॥ସେ ସ୍ଵୟଂ ହି ସୃଷ୍ଟି-ରଚନା କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ନିଜକୁ ଗୁପ୍ତ ରଖିଥାନ୍ତି।        

Odia Page 954

ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥ତାପରେ ବନରେ ସୀତା ଏବଂ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଠାରୁ ବିଚ୍ଛେଦ ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ।  ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥ନିଜର ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣର ଲଙ୍କା ହରାଇ ରବଣ ବହୁତ ଦୁଃଖୀ ହୋଇଥିଲା।  ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥ଯିଏ ଛଳରେ ସାଧୁଙ୍କ ବେଶ ଧାରଣ କରି ସୀତାଙ୍କୁ ହରଣ କରି ନେଇଥିଲେ।  ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ ॥ଏକ ବର୍ଷର ଅଜ୍ଞାତ ବାସ ପରେ ଯେତେବେଳେ ପାଞ୍ଚ ପାଣ୍ଡବ ରାଜା ବିରାଟଙ୍କ ନଉକର

error: Content is protected !!