Odia Page 973

ਅਖੰਡ ਮੰਡਲ ਨਿਰੰਕਾਰ ਮਹਿ ਅਨਹਦ ਬੇਨੁ ਬਜਾਵਉਗੋ ॥੧॥ଏଣୁ ଅଖଣ୍ଡ ମଣ୍ଡଳ ନିରାକାରଙ୍କ ଠାରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ହୋଇ ଅନାହତ ବୀଣା ବାଜିଥାଏ||1||                                                                            ਬੈਰਾਗੀ ਰਾਮਹਿ ਗਾਵਉਗੋ ॥ମୁଁ ବୈରାଗୀ ବନି ରାମଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିବି ଏବଂ                                                                                                                       ਸਬਦਿ ਅਤੀਤ ਅਨਾਹਦਿ ਰਾਤਾ ਆਕੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਜਾਉਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଶବ୍ଦର ଅତୀତ ଅନାହତ ଧ୍ୱନିରେ ରତ ହୋଇ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଘର ପ୍ରାପ୍ତ କରିବି॥1॥ରୁହ॥                                                                           ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਅਉਰੁ ਸੁਖਮਨਾ ਪਉਨੈ ਬੰਧਿ

Odia Page 972

ਜਬ ਨਖ ਸਿਖ ਇਹੁ ਮਨੁ ਚੀਨੑਾ ॥ଯେତେବେଳେ ଶିଖ ମନକୁ ଜାଣି ଦେଇଛି,            ਤਬ ਅੰਤਰਿ ਮਜਨੁ ਕੀਨਾ੍ ॥੧॥ଅନ୍ତର୍ମନରେ ତୀର୍ଥ-ସ୍ନାନ କରି ନେଇଛି||1||                                                   ਪਵਨਪਤਿ ਉਨਮਨਿ ਰਹਨੁ ਖਰਾ ॥ପ୍ରାଣର ପତି ମନର ପରମାନନ୍ଦରେ ରହିଥାଏ,                                                                                                                  ਨਹੀ ਮਿਰਤੁ ਨ ਜਨਮੁ ਜਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥କାରଣ ଏହି ଅବସ୍ଥାରେ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥାଏ, ନା ଜନ୍ମ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ନା ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟର ରୋଗ ଲାଗିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥   ਉਲਟੀ ਲੇ ਸਕਤਿ ਸਹਾਰੰ

Odia Page 971

ਗੋਬਿੰਦ ਹਮ ਐਸੇ ਅਪਰਾਧੀ ॥ହେ ଗୋବିନ୍ଦ! ଆମେ ଜୀବ ଏପରି ଅପରାଧୀ ଅଟୁ,                                                                                      ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਥਾ ਦੀਆ ਤਿਸ ਕੀ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਨਹੀ ਸਾਧੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ଯେଉଁ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରାଣ, ଶରୀର ଦେଇଥିଲେ, କେବେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ-ଭକ୍ତି କରି ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥ ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਤੀ ਨਿੰਦਾ ਪਰ ਅਪਬਾਦੁ ਨ ਛੂਟੈ ॥ପର ଧନର ଲାଳସା, ପର ନାରୀର କାମନା, ପର ନିନ୍ଦା

Odia Page 970

ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਹਮ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੇ ਸੇਵਕ ਅਬ ਤਉ ਮਿਟਿਆ ਨ ਜਾਈ ॥ପୂର୍ବ ଜନ୍ମରୁ ହିଁ ଆମେ ତୁମର ସେବକ ଅଟୁ, ଏଥିପାଇଁ ଏହି ଜନ୍ମରେ ମଧ୍ୟ ତୋର ସେବା କରିବା ବିନା ରହି ନାହୁଁ।                                  ਤੇਰੇ ਦੁਆਰੈ ਧੁਨਿ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਥੈ ਮੇਰੇ ਦਗਾਈ ॥੨॥ତୋର ଦ୍ଵାରରେ ଅନାହତ ଶବ୍ଦର ଧ୍ୱନି ହୋଇ ଥାଏ ଆଉ ତୁ ମୋ’ ଉପରେ ଏହି ଭକ୍ତିର ନିଶାନ ଲଗାଇଛୁ||2||                                            ਦਾਗੇ ਹੋਹਿ ਸੁ ਰਨ

Odia Page 969

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਦ ਮਤਸਰ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਕਸੁ ਦੀਨੁ ਰੇ ॥੧॥ତୃଷ୍ଣା, କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ଈର୍ଷା ରୂପୀ ଛାଲିକୁ କାଟି ଗୁଡରେ ମିଶାଇଛି||1||                                                       ਕੋਈ ਹੈ ਰੇ ਸੰਤੁ ਸਹਜ ਸੁਖ ਅੰਤਰਿ ਜਾ ਕਉ ਜਪੁ ਤਪੁ ਦੇਉ ਦਲਾਲੀ ਰੇ ॥କଣ କେହି ଏପରି ସନ୍ଥ ଅଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ହୃଦୟରେ ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ଜାତ ହୋଇ ଯାଇଛି? ମୁଁ ସେହି ସନ୍ଥଙ୍କୁ ନିଜେ କରିଥିବା ଜପ-ତପର ଫଳ ଦଲାଲି ରୂପରେ

Odia Page 968

ਸੋ ਟਿਕਾ ਸੋ ਬੈਹਣਾ ਸੋਈ ਦੀਬਾਣੁ ॥ ਪਿਯੂ ਦਾਦੇ ਜੇਵਿਹਾ ਪੋਤਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥ଗୁରୁ ଅମରଦାସଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେହି ଗୁରୁପଣର ତିଳକ, ସେହି ସିଂହାସନ ଏବଂ ସେହି ଦରବାର ମିଳିଛି। ନିଜ ପିତା ଗୁରୁ ଅଙ୍ଗଦଦେବ ଏବଂ ଦାଦା ଗୁରୁ ନାନକ ଦେବ ସରିଖ ହେବା କାରଣରୁ ନାତି ଗୁରୁ ଅମର ଦାସ ସାରା ସଙ୍ଗତକୁ ଗୁରୁ ରୂପରେ ପୂଜନୀୟ ହୋଇଛନ୍ତି। ਜਿਨਿ ਬਾਸਕੁ ਨੇਤ੍ਰੈ ਘਤਿਆ ਕਰਿ ਨੇਹੀ ਤਾਣੁ ॥ଯିଏ ନିଜ

Odia Page 967

ਲੰਗਰੁ ਚਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੀ ਖਟੀਐ ॥ସଙ୍ଗତ ପାଇଁ ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ଲଙ୍ଗର ଚଲାଇ ଥାଏ, ପରନ୍ତୁ ସେଥିରେ କିଛି ହ୍ରାସ ହୁଏନାହିଁ।      ਖਰਚੇ ਦਿਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਆਪ ਖਹਦੀ ਖੈਰਿ ਦਬਟੀਐ ॥ନିଜ ମାଲିକ ଦେଇଥିବା ପଦାର୍ଥ ସେବନ କରିଥାଏ ଆଉ ଯାଚକକୁ ଭରପୁର ଭିକ୍ଷା ଦାନ ଦେଇଥାନ୍ତି।       ਹੋਵੈ ਸਿਫਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਨੂਰੁ ਅਰਸਹੁ ਕੁਰਸਹੁ ਝਟੀਐ ॥ଯେଉଁ ସମୟରେ ଗୁରୁ

Odia Page 966

ਧੰਨੁ ਸੁ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਜਿਨੑੀ ਸਚੁ ਤੂੰ ਡਿਠਾ ॥ହେ ସଚ୍ଚା ମାଲିକ! ତୋର ସେହି ଭକ୍ତ ଧନ୍ୟ ଅଟେ, ଯିଏ ତୋର ଦର୍ଶନ କରିଛି।  ਜਿਸ ਨੋ ਤੇਰੀ ਦਇਆ ਸਲਾਹੇ ਸੋਇ ਤੁਧੁ ॥ଯାହା ଉପରେ ତୋର ଦୟା ହୋଇଥାଏ, ସେ ହିଁ ତୋର ସ୍ତୁତି କରିଥାଏ।     ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਨਾਨਕ ਨਿਰਮਲ ਸੋਈ ਸੁਧੁ ॥੨੦॥ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ଯାହାର ଭେଟ ହୋଇଯାଏ, ସେ ନିର୍ମଳ ଏବଂ

Odia Page 965

ਆਤਮੁ ਜਿਤਾ ਗੁਰਮਤੀ ਆਗੰਜਤ ਪਾਗਾ ॥ସେ ଗୁରୁଙ୍କ ମତ ଅନୁସାରେ ନିଜ ଆତ୍ମାକୁ ଜିତି ଅନଶ୍ଵର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି।     ਜਿਸਹਿ ਧਿਆਇਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੋ ਕਲਿ ਮਹਿ ਤਾਗਾ ॥ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମନନ କରିଥାଏ, କଳିଯୁଗରେ ତାହାର ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯାଏ।        ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਨਿਰਮਲਾ ਅਠਸਠਿ ਮਜਨਾਗਾ ॥ଯେଉଁ ଜୀବ ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ନିର୍ମଳ ହୋଇଥାଏ, ସେ ଅଠଷଠି ତୀର୍ଥରେ ସ୍ନାନ କରିଥାଏ।       ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਪਣਾ

Odia Page 964

ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥  ਸਭੇ ਦੁਖ ਸੰਤਾਪ ਜਾਂ ਤੁਧਹੁ ਭੁਲੀਐ ॥ହେ ପରମାତ୍ମା! ତୋତେ ଭୁଲିଗଲେ ସବୁ ଦୁଃଖ-ସଂତାପ ଆସୁଅଛି।           ਜੇ ਕੀਚਨਿ ਲਖ ਉਪਾਵ ਤਾਂ ਕਹੀ ਨ ਘੁਲੀਐ ॥ଲକ୍ଷେ ଉପାୟ କଲେ ମଧ୍ୟ ଦୁଃଖରୁ ମୁକ୍ତି ହୁଏନାହିଁ।            ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ਸੁ ਨਿਰਧਨੁ ਕਾਂਢੀਐ ॥ଯାହାକୁ ପ୍ରଭୁ-ନାମ ବିସ୍ମୃତ ହୋଇଯାଏ, ତାହାକୁ ହିଁ ନିର୍ଦ୍ଧନ କୁହାଯାଏ।            ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ਸੁ ਜੋਨੀ ਹਾਂਢੀਐ

error: Content is protected !!