ਰਾਮ ਨਾਮ ਤੁਲਿ ਅਉਰੁ ਨ ਉਪਮਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥੧॥ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ତୁଲ୍ୟ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଉପମା ନାହିଁ, ନାନକଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କ କୃପା ହେଉଥାଉ||8||1|| ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 5॥ ਰਾਮ ਗੁਰੁ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸੁ ਕਰੀਜੈ ॥ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ଗୁରୁ ରୂପୀ ପାରସକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରାଇ ଦିଅ, ਹਮ ਨਿਰਗੁਣੀ ਮਨੂਰ ਅਤਿ ਫੀਕੇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਰਸੁ ਕੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଆମ ଭଳି
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਪੁਰਖ ਪੂਰਨ ਦੇਵ ॥੨॥੫॥੮॥ଦାସ ନାନକ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଛନ୍ତି||2||5||8|| ਕਲਿਆਨੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 5॥ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਣੁ ॥ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ମୋର ପ୍ରଭୁ ସବୁ ଜାଣିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି। ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸਰ ਨਿਹਚਲੁ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ହେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମେଶ୍ଵର! ତୁ ଶାଶ୍ଵତ ଅଟୁ, କୃପା କର, ସଚ୍ଚା ଶବ୍ଦ ହିଁ ସନ୍ଦେଶ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥ ਹਰਿ
ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ॥ କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 5॥ ਮੇਰੇ ਲਾਲਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ॥ ମୋର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶୋଭା ਸਦ ਨਵਤਨ ਮਨ ਰੰਗੀ ਸੋਭਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ସର୍ବଦା ନବୀନ ଏବଂ ମନକୁ ରଙ୍ଗୀନ କରିବା ବାଲା॥1॥ରୁହ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਮਹੇਸ ਸਿਧ ਮੁਨਿ ਇੰਦ੍ਰਾ ਭਗਤਿ ਦਾਨੁ ਜਸੁ ਮੰਗੀ ॥੧॥ ବ୍ରହ୍ମା, ଶିବ ଶଙ୍କର, ସିଦ୍ଧ, ମୁନି ଏବଂ ଇନ୍ଦ୍ର ଇତ୍ୟାଦି ଭକ୍ତଙ୍କ ଯଶ ହିଁ ମାଗିଥାନ୍ତି||1|| ਜੋਗ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ
ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ॥କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 5॥ ਮੇਰੇ ਲਾਲਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ॥ମୋର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶୋଭା ਸਦ ਨਵਤਨ ਮਨ ਰੰਗੀ ਸੋਭਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ସର୍ବଦା ନବୀନ ଏବଂ ମନକୁ ରଙ୍ଗୀନ କରିବା ବାଲା॥1॥ରୁହ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਮਹੇਸ ਸਿਧ ਮੁਨਿ ਇੰਦ੍ਰਾ ਭਗਤਿ ਦਾਨੁ ਜਸੁ ਮੰਗੀ ॥੧॥ବ୍ରହ୍ମା, ଶିବ ଶଙ୍କର, ସିଦ୍ଧ, ମୁନି ଏବଂ ଇନ୍ଦ୍ର ଇତ୍ୟାଦି ଭକ୍ତଙ୍କ ଯଶ ହିଁ ମାଗିଥାନ୍ତି||1|| ਜੋਗ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਸੇਖਨਾਗੈ ਸਗਲ ਜਪਹਿ ਤਰੰਗੀ
ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 4॥ ਪ੍ਰਭ ਕੀਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ ਹਮ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਵਹਗੇ ॥ହେ କୃପାର ଘର, ପ୍ରଭୁ! ਹਉ ਤੁਮਰੀ ਕਰਉ ਨਿਤ ਆਸ ਪ੍ਰਭ ਮੋਹਿ ਕਬ ਗਲਿ ਲਾਵਹਿਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମୁଁ ନିତ୍ୟ ତୁମ ଆଶା କରିଥାଏ, ମୋତେ କେବେ ଗଳାରେ ଲଗାଇବ॥1॥ରୁହ॥ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਮੁਗਧ ਇਆਨ ਪਿਤਾ ਸਮਝਾਵਹਿਗੇ ॥ଆମେ ମୂର୍ଖ ଓ ନାଦାନ ଶିଶୁ ଅଟୁ, ପିତା-ପ୍ରଭୁ ହିଁ ବୁଝାଇବା ବାଲା
ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਪੁ ਜਪਿ ਜਗੰਨਾਥੇ ॥ହେ ମୋର ମନ! ସଂସାରର ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭଜନ କର; ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਓ ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਦੁਖ ਲਾਥੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଯଦି ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରାଯାଏ, ତାହାହେଲେ ସବୁ ପାପ-ଦୁଃଖ ନିବୃତ୍ତ ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥ ਰਸਨਾ ਏਕ ਜਸੁ ਗਾਇ ਨ ਸਾਕੈ ਬਹੁ ਕੀਜੈ ਬਹੁ ਰਸੁਨਥੇ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମର ଏକ ଜିହ୍ଵା ତୁମର ଯଶୋଗାନ କରି ପାରେନାହିଁ,
ਰਾਗੁ ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੪ରାଗ କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 4॥ ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ପରମାତ୍ମା ଏକ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ। ସେ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି। ତାହାଙ୍କ ଠାରେ କୌଣସି ଭୟ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ, କାହା ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁତା ନାହିଁ, ସେ କାଳାତୀତ, ଅଜନ୍ମା ଏବଂ ସ୍ଵୟଂଭୂ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଗୁରୁ-କୃପା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਮਃ ੪ ॥ମହଲା 4॥ ਅਖੀ ਪ੍ਰੇਮਿ ਕਸਾਈਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਖੰਨੑਿ ॥ଏହି ନେତ୍ର ହରି-ପ୍ରେମରେ ଅନୁରକ୍ତ ରହିଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିଥାଏ। ਜੇ ਕਰਿ ਦੂਜਾ ਦੇਖਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਢਿ ਦਿਚੰਨੑਿ ॥੨॥ହେ ନାନକ! ଯଦି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ଦେଖିଥାଏ, ଏପରି ନେତ୍ରକୁ ବାହାର କରି ଦେବା ଉଚିତ||2|| ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਨੋ ਅਪਰੰਪਰੁ ਸੋਈ ॥ଜଳ, ଧରିତ୍ରୀ, ଆକାଶ ସର୍ବତ୍ର
ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਤਿਨ ਮਿਲੇ ਜਿਨ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥ଜଗତର ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ହିଁ ମିଳିଥାନ୍ତି, ଯାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ। ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਜਪਿਓ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ॥੧॥ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ ବଚନ ଦ୍ଵାରା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମର ଧ୍ୟାନ କରାଯାଏ ଏବଂ ମନରେ ତାହାଙ୍କ ଜପ କରାଯାଏ||1|| ਮਃ ੪ ॥ମହଲା 4॥ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਜਣੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਭਾਗਿ ਵਸੈ
ਸਭਿ ਧੰਨੁ ਕਹਹੁ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਪੜਦਾ ਕਜਿਆ ॥੭॥ସମସ୍ତେ କୁହ, ଗୁରୁ ଧନ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଆମର ଅବଗୁଣ ଉପରେ ପରଦା ପଡିଅଛି||7|| ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 4॥ ਭਗਤਿ ਸਰੋਵਰੁ ਉਛਲੈ ਸੁਭਰ ਭਰੇ ਵਹੰਨਿ ॥ଭକ୍ତିର ସରୋବର ଉଛୁଳି ଉଠୁଛି ଏବଂ ଭରା ସରୋବରରେ ଭକ୍ତଗଣ ବହୁଛନ୍ତି। ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੰਨਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਡ ਭਾਗ ਲਹੰਨਿ ॥੧॥ହେ