ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥କାନଡା ମହଲା 5॥ ਐਸੀ ਕਉਨ ਬਿਧੇ ਦਰਸਨ ਪਰਸਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଏପରି କେଉଁ ଉପାୟ ଅଛି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଭଗବାନଙ୍କ ଦର୍ଶନ ହୋଇ ପାରିବ॥1॥ରୁହ॥ ਆਸ ਪਿਆਸ ਸਫਲ ਮੂਰਤਿ ਉਮਗਿ ਹੀਉ ਤਰਸਨਾ ॥੧॥ସବୁ ମନୋକାମନା ପୁରା କରାଇବା ବାଲା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ତୀବ୍ର ଲାଳସା ଲାଗି ରହିଛି ଏବଂ ମନ ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନର ଆକାଂକ୍ଷା ରହିଛି||1|| ਦੀਨ ਲੀਨ ਪਿਆਸ ਮੀਨ ਸੰਤਨਾ ਹਰਿ ਸੰਤਨਾ ॥ମୁଁ ବିନମ୍ରତା ପୂର୍ବକ
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਲੋਭਿ ਬਿਆਪਿਓ ਜਨਮ ਹੀ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ଲୋଭରେ ଲୀନ ରହିବା ହିଁ ଜନ୍ମ ମରଣର ମୂଳ କାରଣ ଅଟେ। ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਸਰਨਿ ਆਇਓ ਉਧਰੁ ਨਾਨਕ ਜਾਨਿ ॥੨॥੧੨॥੩੧॥ନାନକଙ୍କ ବିନତି ଯେ ପତିତ ପାବନ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିବା ଦ୍ଵାରା ମୁକ୍ତି ହୋଇଥାଏ||2||12||31|| ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥କାନଡା ମହଲା 5॥ ਅਵਿਲੋਕਉ ਰਾਮ ਕੋ ਮੁਖਾਰਬਿੰਦ ॥ମୁଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମୁଖମଣ୍ଡଳକୁ ଦେଖିଥାଏ। ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਏਕੈ ਭਾਰੋਸਉ ਬੰਧਨ ਕਾਟਨਹਾਰੁ ਗੁਰੁ ਮੇਰੋ ॥੨॥੬॥੨੫॥ହେ ନାନକ! ମୋତେ କେବଳ ସବୁ ବନ୍ଧନ କାଟିବା ବାଲା ମୋର ଗୁରୁଙ୍କ ଉପରେ ହିଁ ଭରସା ଅଛି||2||6||25|| ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥କାନଡା ମହଲା 5॥ ਬਿਖੈ ਦਲੁ ਸੰਤਨਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੈ ਗਾਹਿਓ ॥ମୁଁ ତୁମ ଭକ୍ତଙ୍କ ସହାୟତାରେ ବିକାରର ଦଳକୁ ଦଳି ଦେଇଛି। ਤੁਮਰੀ ਟੇਕ ਭਰੋਸਾ ਠਾਕੁਰ ਸਰਨਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ਆਹਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ହେ ଠାକୁର! ତୁମର ହିଁ ଆଶ୍ରା
ਬਿਸਮ ਬਿਸਮ ਬਿਸਮ ਹੀ ਭਈ ਹੈ ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਰੰਗਾਰੈ ॥ଦୁନିଆ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମର ଲାଲ ରଙ୍ଗରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଚକିତ ହୋଇ ଯାଇଛି। ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੰਤਨ ਰਸੁ ਆਈ ਹੈ ਜਿਉ ਚਾਖਿ ਗੂੰਗਾ ਮੁਸਕਾਰੈ ॥੨॥੧॥੨੦॥ହେ ନାନକ! ସନ୍ଥ-ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଏପରି ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ଯେପରି ମୂକ ମିଷ୍ଠାନ୍ନ ଖାଇ ହାସ୍ୟ ରେଖା ଦ୍ଵାରା ବ୍ୟକ୍ତ କରିଥାଏ||2||1||20|| ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥କାନଡା ମହଲା 5॥ ਨ ਜਾਨੀ ਸੰਤਨ ਪ੍ਰਭ ਬਿਨੁ
ਗੁਣ ਰਮੰਤ ਦੂਖ ਨਾਸਹਿ ਰਿਦ ਭਇਅੰਤ ਸਾਂਤਿ ॥੩॥ତାହାଙ୍କ ଗୁଣାନୁନାବ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଦୁଃଖ ନାଶ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ହୃଦୟକୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||3|| ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਰਸੁ ਪੀਉ ਰਸਨਾ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤ ॥੪॥੪॥੧੫॥ନାନକଙ୍କ ବିନତି ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରଙ୍ଗରେ ଲୀନ ରହି ଜିହ୍ଵାରେ ହରିନାମ ରୂପୀ ଅମୃତ ରସର ପାନ କର||4||4||15|| ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥କାନଡା ମହଲା 5॥ ਸਾਜਨਾ ਸੰਤ ਆਉ ਮੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ହେ ସଜ୍ଜନ,
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥କାନଡା ମହଲା 5॥ ਸਾਧ ਸਰਨਿ ਚਰਨ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥ସାଧୁ-ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ଚରଣ-କମଳରେ ମନ ଲଗାଇଛି। ਸੁਪਨ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਪੇਖੀ ਸੁਪਨਾ ਨਾਮ ਮੰਤ੍ਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମୁଁ ଦୁନିଆର ସ୍ଵପ୍ନ କଥା ଶୁଣିଥିଲି, ବର୍ତ୍ତମାନ ସଚ୍ଚା ଗୁରୁ ନାମ ଉପଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ଏହା ସ୍ଵପ୍ନ ହି ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥ ਨਹ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੋ ਰਾਜ ਜੋਬਨਿ ਧਨਿ ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਫਿਰਿ ਧਾਇਆ ॥ରାଜ୍ୟ, ଯୌବନ, ଧନ-ଦୌଲତ
ਜਾ ਕਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਇਆ ਕਰੇਹੀ ॥੨॥ଯାହା ଉପରେ ସଦଗୁରୁ ଦୟା କରିଥାନ୍ତି||2|| ਅਗਿਆਨ ਭਰਮੁ ਬਿਨਸੈ ਦੁਖ ਡੇਰਾ ॥ଅଜ୍ଞାନତା, ଭ୍ରମ ଏବଂ ଦୁଃଖର ଡେରା ନଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ, ਜਾ ਕੈ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਸਹਿ ਗੁਰ ਪੈਰਾ ॥੩॥ଯାହାର ହୃଦୟରେ ଗୁରୁ-ଚରଣ ବାସ କରିଥାଏ||3|| ਸਾਧਸੰਗਿ ਰੰਗਿ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਇਆ ॥ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି – ଯିଏ ସାଧୁ ସଙ୍ଗତରେ ରହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ, ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਨਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੪॥ତାହାଙ୍କୁ
ਤੇਰੇ ਜਨ ਧਿਆਵਹਿ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਤੇ ਸਾਧੂ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ଭକ୍ତଜନ ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ତୋର ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି, ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସୁଖର ଘର ଅଟେ, ଏହିପରି ସାଧୁଜନ ନାମ ଜପ କରି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାନ୍ତି ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਸਾਧ ਜਨਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭਗਵਾਨ ॥੧॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ଗୁରୁ-ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ସାଧୁଜନ ତୋହର
ਹਰਿ ਤੁਮ ਵਡ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡ ਊਚੇ ਸੋ ਕਰਹਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵੀਸ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ ବଡ ଅଟ, ବହୁତ ବଡ ଅଟ, ମହାନ ଅଟ, ଯାହା ତୁମକୁ ଠିକ ଲାଗିଥାଏ, ତାହା କରି ଥାଅ। ਜਨ ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਗੁਰਮਤੀ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਸਾਬੀਸ ॥੨॥੨॥੮॥ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ହରିନାମ ଅମୃତ ପାନ କରାଯାଏ, ଏପରି ଗୁରୁ ଧନ୍ୟ, ପୂଜନୀୟ
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸੰਤ ਜਨ ਨੀਕੇ ਜਿਨ ਮਿਲਿਆਂ ਮਨੁ ਰੰਗਿ ਰੰਗੀਤਿ ॥ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭକ୍ତଜନ ଉତ୍ତମ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଯାଏ। ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਹੈ ਨ ਉਤਰੈ ਕਬਹੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੩॥ଏପରି ପ୍ରଭୁ-ରଙ୍ଗ କେବେ ଛାଡେ ନାହିଁ ଏବଂ ଜୀବ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳିଯାଏ||3|| ਹਮ ਬਹੁ ਪਾਪ ਕੀਏ ਅਪਰਾਧੀ ਗੁਰਿ ਕਾਟੇ ਕਟਿਤ ਕਟੀਤਿ ॥ଆମ