ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੈ ਸਹਜ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਖਜੀਨਾ ॥੨॥੧੦॥੩੩॥ହେ ନାନକ! ମୁଁ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ହୃଦୟ-ଘରେ ହରି-ଭକ୍ତିର ଭଣ୍ଡାର ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି||2||10||33|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥ ਮੋਹਨ ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਤਾਰਹਿ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ସବୁ ଜୀବ ତୋର ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତୁ ମୁକ୍ତିଦାତା ଅଟୁ। ਛੁਟਹਿ ਸੰਘਾਰ ਨਿਮਖ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਕੋਟਿ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਉਧਾਰਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ତୋର କିଞ୍ଚିତ
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਮਨਮੋਹਨ ਲਾਲਨ ਸੁਖਦਾਈ ਸਰਬਾਂਗੈ ॥ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରଦାନ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି, ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଅଟନ୍ତି। ਗੁਰਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਪਾਹਿ ਪਠਾਇਓ ਮਿਲਹੁ ਸਖਾ ਗਲਿ ਲਾਗੈ ॥੨॥੫॥੨੮॥ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଗୁରୁ ମୋତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି, ଯେପରି ସେହି ସଖାକୁ ଗଳାରେ ଲଗାଇ ପାରିବି||2||5||28|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥ ਅਬ ਮੋਰੋ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਾਂ ॥ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋର ମନ ଠାକୁରଙ୍କ
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਦੁਪਦੇ ਘਰੁ ੪ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5 ଦୁପଦୀ ଘର 4 ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਮੋਹਨ ਘਰਿ ਆਵਹੁ ਕਰਉ ਜੋਦਰੀਆ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ହାତ ଯୋଡି ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ, ଘରକୁ ଆସ। ਮਾਨੁ ਕਰਉ ਅਭਿਮਾਨੈ ਬੋਲਉ ਭੂਲ ਚੂਕ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਿਅ ਚਿਰੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମାନ କରିଥାଏ, ଅଭିମାନରେ ବୋଲିଥାଏ, ତଥାପି ମୁଁ ତୋର
ਸਗਲ ਪਦਾਰਥ ਸਿਮਰਨਿ ਜਾ ਕੈ ਆਠ ਪਹਰ ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਾਪਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଯାହାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସମସ୍ତ ପଦାର୍ଥ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ହେ ମୋର ମନ! ଆଠ ପହର ତାହାଙ୍କ ଜପ କର॥1॥ରୁହ॥ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੁਆਮੀ ਤੇਰਾ ਜੋ ਪੀਵੈ ਤਿਸ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸ ॥ହେ ସ୍ଵାମୀ! ଯିଏ ତୋର ନାମାମୃତ ପାନ କରିଥାଏ, ସେ ତୃପ୍ତ ହୋଇଯାଏ। ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਨਾਸਹਿ ਆਗੈ ਦਰਗਹ ਹੋਇ
ਚਿਤਵਨਿ ਚਿਤਵਉ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕਦਿ ਪਾਵਉ ਹਰਿ ਦਰਸਾਈ ॥ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ବୈରାଗୀ ଚିତ୍ତ ଏହା ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ ଯେ କେବେ ହରିଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ। ਜਤਨ ਕਰਉ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਧੀਰੈ ਕੋਊ ਹੈ ਰੇ ਸੰਤੁ ਮਿਲਾਈ ॥੧॥ଅନେକ ପ୍ରୟାସ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ମନରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଆସେ ନାହିଁ, କେହି ସନ୍ଥ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଦେବେ||1|| ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਪੁੰਨ ਸਭਿ
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਇਹੈ ਬੀਚਾਰਿਓ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥ଖୋଜି ଖୋଜି ଏହି ନିଷ୍କର୍ଷ ପାଇଛି ଯେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ହିଁ ସର୍ବ ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରିବା ବାଲା ଅଟେ। ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਭਇਓ ਪਰਾਪਤਿ ਜਾ ਕੈ ਲੇਖੁ ਮਥਾਮਾ ॥੪॥੧੧॥ହେ ନାନକ! ଏହା ତାହାକୁ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ଯାହାର ଭାଗ୍ୟ ଉତ୍ତମ ହୋଇଥାଏ||4||11|| ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥ ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਣ ਕਹੀਐ ॥ପ୍ରତି
ਚਰਣੀ ਚਲਉ ਮਾਰਗਿ ਠਾਕੁਰ ਕੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੨॥ମୁଁ ମାଲିକଙ୍କ ରାସ୍ତାରେ ପାଦରେ ଚାଲିଥାଏ ଏବଂ ଜିହ୍ଵାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ||2|| ਦੇਖਿਓ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਰਬ ਮੰਗਲ ਰੂਪ ਉਲਟੀ ਸੰਤ ਕਰਾਏ ॥ମୁଁ ନିଜ ନେତ୍ରରେ ସର୍ବ ମଙ୍ଗଳ ରୂପ ଦେଖିଥାଏ, ସନ୍ଥ ମୋର ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଦେଇଛନ୍ତି। ਪਾਇਓ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਛੋਡਿ ਨ ਕਤਹੂ ਜਾਏ ॥੩॥ମୁଁ ହରିନାମ ରୂପୀ ଅମୂଲ୍ୟ ରତ୍ନ ପ୍ରାପ୍ତ
ਪੂਛਉ ਪੂਛਉ ਦੀਨ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਕੋਊ ਕਹੈ ਪ੍ਰਿਅ ਦੇਸਾਂਗਿਓ ॥ମୁଁ ବିନମ୍ରତା ପୂର୍ବକ ପଚାରି ଥାଏ, କେହି ମୋତେ ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦେଶ ବତାଇ ଦିଅ। ਹੀਂਓੁ ਦੇਂਉ ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਉ ਸੀਸੁ ਚਰਣ ਪਰਿ ਰਾਖਿਓ ॥੨॥ମୁଁ ନିଜ ତନ-ମନ ସର୍ବସ୍ଵ ତାହାକୁ ଅର୍ପଣ କରିଦେବି ଏବଂ ନିଜ ମସ୍ତକ ତାହାଙ୍କ ଚରଣରେ ରଖିଦେବି||2|| ਚਰਣ ਬੰਦਨਾ ਅਮੋਲ ਦਾਸਰੋ ਦੇਂਉ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਰਦਾਗਿਓ ॥ମୁଁ ଚରଣ ବନ୍ଦନା କରି
ਕਰਹਿ ਸੋਮ ਪਾਕੁ ਹਿਰਹਿ ਪਰ ਦਰਬਾ ਅੰਤਰਿ ਝੂਠ ਗੁਮਾਨ ॥କେହି ସୋମ-ପାକ ଯଜ୍ଞ କରିଥାଏ, ପର ଧନ ଛଡାଇ ନେଇଥାଏ ଏବଂ ତାହାର ମନରେ ମିଥ୍ୟାର ଗର୍ବ ରହିଥାଏ। ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਕੀ ਬਿਧਿ ਨਹੀ ਜਾਣਹਿ ਬਿਆਪੇ ਮਨ ਕੈ ਮਾਨ ॥੨॥ସେ ଶାସ୍ତ୍ର ଓ ବେଦର ବିଧିକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ ଏବଂ ମନରେ ଅଭିମାନ ରଖିଥାଏ||2|| ਸੰਧਿਆ ਕਾਲ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਵਰਤਾ ਜਿਉ ਸਫਰੀ ਦੰਫਾਨ ॥କିନ୍ତୁ ସେ ସନ୍ଧ୍ୟାକାଳର
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ਪੜਤਾਲ ॥ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 4 ପଡାତାଲ॥ ਜਪਿ ਮਨ ਗੋਵਿੰਦੁ ਹਰਿ ਗੋਵਿੰਦੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਪ੍ਰਭੋ ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਬੋਲਿ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ହେ ମନ! ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଭଜନ କର, ସେ ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଅଟନ୍ତି, ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟିର ମାଲିକ ଅଟନ୍ତି, ସେ ପରମ ପୁରୁଷ ଅନଶ୍ଵର ଅଟନ୍ତି, ଏଣୁ ତାହାଙ୍କ ନାମ ଉଚ୍ଚାରଣ କର ॥1॥ରୁହ॥ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ