ਨਾਨਕ ਕਾਗਦ ਲਖ ਮਣਾ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੀਚੈ ਭਾਉ ॥ସଦଗୁରୁଜୀ କଥନ କରନ୍ତି ଯେ ଲକ୍ଷେ ମନ କାଗଜ ପଢି ପଢି, ଅର୍ଥାତ ଅନେକ ଅନେକ ଶାସ୍ତ୍ର ଓ ଧର୍ମ ଗ୍ରନ୍ଥର ଅଧ୍ୟୟନ କରି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମ କରାଯାଏ। ਮਸੂ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੇਖਣਿ ਪਉਣੁ ਚਲਾਉ ॥ତାଙ୍କରି ସ୍ତୁତି ଲେଖିବା ପାଇଁ ଶିରାର ମଧ୍ୟ ଅଭାବ ନ ହେଉ ଆଉ କଲମ ପବନ ବେଗରେ ଚାଲୁଥାଏ। ਭੀ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟେ, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପାଇ ହେବ। ਰਾਗੁ ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ਪਹਿਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ॥ସିରିରାଗ ମହଲା ପ୍ରଥମ 1 ଘରୁ 1॥ ਮੋਤੀ ਤ ਮੰਦਰ ਊਸਰਹਿ ਰਤਨੀ ਤ ਹੋਹਿ ਜੜਾਉ ॥ଯଦି ମୋ’ ପାଇଁ ମୋତି ଓ ରତ୍ନ ଖଚିତ ଭବନ ନିର୍ମିତ ହୋଇଯାଏ। ਕਸਤੂਰਿ ਕੁੰਗੂ ਅਗਰਿ ਚੰਦਨਿ ਲੀਪਿ ਆਵੈ ਚਾਉ ॥ସେହି ଭବନ ଉପରେ କସ୍ତୁରୀ, କେଶର, ସୁଗନ୍ଧିତ
ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੇ ਕੇਤੇ ਵੇਸ ॥੨॥੨॥ नानक करते के केते वेस ॥२॥२॥ ସେପରି ହିଁ ହେ ନାନକ! ଉପରି ଉକ୍ତ ସବୁ ସ୍ୱରୂପ କର୍ତ୍ତା-ପୁରୁଷଙ୍କ ଠାରେ ଦେଖାଯାଏ॥2॥2॥ O Nanak, in just the same way, the many forms originate from the Creator. ||2||2|| ਰਾਗੁ ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ रागु धनासरी महला १ ॥ रागु धनासरी महला १ ॥ ରାଗ ଧନାସରି
ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਤੇਰਾ ਕੀਆ ਸਭੁ ਹੋਇ ॥ तू आपे करता तेरा कीआ सभु होइ ॥ ତୁମେ ସ୍ଵୟଂ ରଚୟିତା ଅଟ, ତୁମର ଆଦେଶରୁ ହିଁ ସବୁ କିଛି ହୁଏ। You Yourself are the Creator. Everything that happens is by Your Doing. ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥ तुधु बिनु दूजा अवरु न कोइ ॥ ତୁମ ଅତିରିକ୍ତ ଅନ୍ୟ
ਤੂੰ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਜੀ ਹਰਿ ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਸਮਾਣਾ ॥ସର୍ବବ୍ୟାପକ ନିରଙ୍କାର ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଭେଦହୀନ ଭାବରେ ବାସ କରନ୍ତି। ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕਿ ਭੇਖਾਰੀ ਜੀ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ॥ସଂସାରରେ କିଏ ଦାତା ବନିଛି, କିଏ ଭିକ୍ଷୁର ରୂପ ନେଇଛି, ହେ ପରମାତ୍ମା! ଏହାସବୁ ତୁମର ହିଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଗଣକ କୌତୁକ ଅଟେ। ਤੂੰ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ਜੀ ਹਉ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ
ਜਿਨਿ ਦਿਨੁ ਕਰਿ ਕੈ ਕੀਤੀ ਰਾਤਿ ॥ଯିଏ ଦିନ ସୃଷ୍ଟି କରି ପୁଣି ରାତି ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି। ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਹਿ ਤੇ ਕਮਜਾਤਿ ॥ଏପରି ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଯିଏ ବିସ୍ମୃତ କରି ଦିଏ ସିଏ ନୀଚ ଅଟେ। ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਬਾਝੁ ਸਨਾਤਿ ॥੪॥੩॥ଗୁରୁ ନାନକ ଜୀ କହନ୍ତି ଯେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ ବିନା ମନୁଷ୍ୟ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଜାତିର ହୋଇଥାଏ ॥4॥3॥ ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ରାଗ ଗୁଜରି ମହଲା 4॥ ਹਰਿ ਕੇ
ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀ ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਵੀਰ ਕਰਾਰੇ ॥ତୁମର ଗୁଣ ଗାନ ଯତୀ, ସତ୍ୟବାଦୀ ଓ ସନ୍ତୋଷ ବ୍ୟକ୍ତି ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ଆଉ ଶୂରବୀର ମଧ୍ୟ ତୁମର ଗୁଣର ପ୍ରଶଂସା କରୁଛନ୍ତି। ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਪੰਡਿਤ ਪੜਨਿ ਰਖੀਸੁਰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵੇਦਾ ਨਾਲੇ ॥ଯୁଗ ଯୁଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବେଦ ଅଧ୍ୟୟନ ଦ୍ଵାରା ବିଦ୍ଵାନ ଓ ଋଷି-ମୁନି ଆଦି ତୁମର କୀର୍ତି କହନ୍ତି। ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਮੋਹਣੀਆ ਮਨੁ ਮੋਹਨਿ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिनामु करता पुरखु निरभउ निरवैरु अकाल मूरति अजूनी सैभं गुरप्रसादि ॥ ଅକାଳ ପୁରୁଷ ଏକ ଅଟେ, ଯାହାଙ୍କର ନାମ ‘ ଅସ୍ତିତ୍ଵବାଲା’, ଯିଏ ସୃଷ୍ଟିର ରଚକ, ଯିଏ ସବୁଠାରେ ବ୍ୟାପକ, ଭୟ ରହିତ(ନିର୍ଭୟ), ଶତ୍ରୁ ରହିତ( ଶତ୍ରୁହୀନ), ଯାହାର ସ୍ୱରୂପ କାଳରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ ଅଟେ, (ଭାବ- ଯାହାର ଶରୀର ନାଶ ରହିତ
ਸੁਣਿ ਗਲਾ ਗੁਰ ਪਹਿ ਆਇਆ ॥ عند سماع مدح المعلم، أتيت أيضًا إلى المعلم ، ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦਿੜਾਇਆ ॥ أسمائهم وتبرعاتهم وجودة الاستحمام جعلتني متأكدًا. ਸਭੁ ਮੁਕਤੁ ਹੋਆ ਸੈਸਾਰੜਾ ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਬੇੜੀ ਚਾੜਿ ਜੀਉ ॥੧੧॥ يا ناناك! تم إنقاذ العالم كله بركوب القارب الحقيقي ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸੇਵੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਜੀਉ ॥ (يا رب!) كل
ਪੰਚ ਰਾਗਨੀ ਸੰਗਿ ਉਚਰਹੀ ॥ Il est accompagné des voix de ses cinq Raaginis: ਪ੍ਰਥਮ ਭੈਰਵੀ ਬਿਲਾਵਲੀ ॥ D’abord Bhairavee, et Bilaavalee; ਪੁੰਨਿਆਕੀ ਗਾਵਹਿ ਬੰਗਲੀ ॥ puis les chansons de Punni-aakee et Bangalee; ਪੁਨਿ ਅਸਲੇਖੀ ਕੀ ਭਈ ਬਾਰੀ ॥ et puis Asalaykhee. ਏ ਭੈਰਉ ਕੀ ਪਾਚਉ ਨਾਰੀ ॥ Ce sont les cinq épouses de Bhairao.