ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ବସନ୍ତ ମହଲା 5॥ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਣ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਪਿੰਡ ਦੀਨੑ ॥ହେ ପରମପିତା! ଏହି ଆତ୍ମା, ପ୍ରାଣ, ଶରୀର ତୁମର ଦାନ ଅଟେ, ਮੁਗਧ ਸੁੰਦਰ ਧਾਰਿ ਜੋਤਿ ਕੀਨੑ ॥ନିଜ ଜ୍ୟୋତି ସ୍ଥାପନ କରି ତୁ ମୋ’ ଭଳି ମୂର୍ଖକୁ ସୁନ୍ଦର ବନାଇଛୁ। ਸਭਿ ਜਾਚਿਕ ਪ੍ਰਭ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਦਇਆਲ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ଦୟାର ଭଣ୍ଡାର ଅଟୁ ଆଉ ଆମେ ସବୁ ଯାଚକ ଅଟୁ, ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਹੋਵਤ ਨਿਹਾਲ
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧ ਦੁਤੁਕੇବସନ୍ତ ମହଲା 4 ghar 1 ଦୁତୁକେ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਗੁਰੁ ਸੇਵਉ ਕਰਿ ਨਮਸਕਾਰ ॥ମୁଁ ସ୍ଵାଗତ କରି ଗୁରୁଙ୍କ ଆରାଧନା କରିଥାଏ। ਆਜੁ ਹਮਾਰੈ ਮੰਗਲਚਾਰ ॥ଆଜି ଆମେ ଏଠାରେ ଖୁସିର ଉତ୍ସବ ପାଳନ ହେଉଛି, ਆਜੁ ਹਮਾਰੈ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ॥ଆଜି ଏଠାରେ ଆନନ୍ଦ ହି ଆନନ୍ଦ ରହିଛି। ਚਿੰਤ ਲਥੀ
ਜਨ ਕੇ ਸਾਸ ਸਾਸ ਹੈ ਜੇਤੇ ਹਰਿ ਬਿਰਹਿ ਪ੍ਰਭੂ ਹਰਿ ਬੀਧੇ ॥ଦାସର ଯେତେ ମଧ୍ୟ ଜୀବନ ଶ୍ଵାସ ଅଛି, ସେ ସବୁ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେମର ବିରହରେ ଫୋଡି ହୋଇ ରହିଥାଏ। ਜਿਉ ਜਲ ਕਮਲ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਬਿਨੁ ਜਲ ਦੇਖੇ ਸੁਕਲੀਧੇ ॥੨॥ଯେପରି ପଦ୍ମ ଫୁଲର ପ୍ରେମ ଜଳ ସହିତ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗଭୀର ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଜଳ ବିନା ମଉଳି ଯାଇଥାଏ||2|| ਜਨ ਜਪਿਓ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਨਰਹਰਿ ਉਪਦੇਸਿ
ਕਾਲਿ ਦੈਤਿ ਸੰਘਾਰੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਗਏ ॥੨॥ଯେତେବେଳେ କାଳ ରୂପୀ ଦୈତ୍ୟ ସଂହାର କରିଥାଏ, ସେ ଯମପୁରୀ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଥାଏ||2|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥ଗୁରୁମୁଖୀର ମନ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଠାରେ ହିଁ ଲାଗି ରହିଥାଏ ଏବଂ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਊ ਦੁਖ ਭਾਗੇ ॥੩॥ତାହାର ଜନ୍ମ-ମରଣର ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାଏ||3|| ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥ନିଜ ଭକ୍ତ ଉପରେ ପରମାତ୍ମା କୃପା ଦୃଷ୍ଟି କରିଥାନ୍ତି, ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ
ਇਨ ਬਿਧਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥ଏହିଭଳି ଏହି ମନ ନବ ଯୌବନ ପାଇଥାଏ, ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଯଦି ଦିନରାତି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଜପ କରାଯାଏ, ଗୁରୁ ଅହଂର ମଇଳାକୁ ସଫା କରି ଦେଇଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥ସଦଗୁରୁ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଇ ଥାଆନ୍ତି, ਇਹੁ ਜਗੁ ਹਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥੨॥ସଦଗୁରୁଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଅନୁସାରେ ଏହି ଜଗତ
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥ଯାହାଙ୍କୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥ପ୍ରଭୁନାମରେ ଲୀନ ରହିବା ଦ୍ଵାରା ସଦା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ਬਿਨੁ ਨਾਮੈ ਹਉਮੈ ਜਲਿ ਜਾਈ ॥੩॥ପରନ୍ତୁ ନାମ ବିହୀନ ବ୍ୟକ୍ତି ଅହଂରେ ହିଁ ଜଳି ଯାଇଥାଏ||3|| ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥କେହି ଭାଗ୍ୟବାନ ହିଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ, ਛੂਟੈ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਦੁਖੁ ਸਾਰਾ ॥ରାମନାମ
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥ସେହି ସଚ୍ଚା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରରେ ହିଁ ଶୋଭା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥ତାହାକୁ ହିଁ ନିଜ ସଚ୍ଚା ଘରେ ନିବାସ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||3|| ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥ପରମାତ୍ମା କୌଣସି ଭୁଲ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେ ଶାଶ୍ଵତ ଅଟନ୍ତି, ਹੋਰਿ ਸਭਿ ਭੂਲਹਿ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥ସଂସାରର ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ ଭ୍ରମରେ ରହି ଦୈତ୍ୟଭାବରେ ନିଜ ପ୍ରତିଷ୍ଠା
ਪਰਪੰਚ ਵੇਖਿ ਰਹਿਆ ਵਿਸਮਾਦੁ ॥ସେ ଜଗତ ପ୍ରପଞ୍ଚକୁ ଦେଖି ବିସ୍ମିତ ହୋଇଯାଏ। ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਨਾਮ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ॥੩॥ନାମର ଆଶୀର୍ବାଦ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||3|| ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗ ॥ସଂସାର ବନାଇବା ବାଲା ପରମେଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସବୁ ରସ ଭୋଗ କରିଥାନ୍ତି। ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪਰੁ ਹੋਗ ॥ଯାହା କିଛି ସେ କରିଥାନ୍ତି, ତାହା ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଥାଏ। ਵਡਾ ਦਾਤਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥ଯଦି ପରମାତ୍ମା କୃପାଦୃଷ୍ଟି କରିଥାନ୍ତି, ଅଭିମାନ ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥ସଚ୍ଚା ଦରବାରରେ ଯଶ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ। ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥ଭକ୍ତଜନ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ପାଖରେ ଦେଖିଥାଏ ଏବଂ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੩॥ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କୁ ସବୁଠାରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଈଶ୍ଵର ଦେଖାଯାଇ ଥାଆନ୍ତି||3|| ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੀ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥ପରମାତ୍ମା ସଂସାରର ସମସ୍ତ ଜୀବଙ୍କୁ
ਜਿਨ ਕਉ ਤਖਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨ ਕੀਏ ॥ଯାହାକୁ ରାଜ ସିଂହାସନ ଉପରେ ବିରାଜମାନର ବଡିମା ମିଳିଥାଏ, ତାହାକୁ ସେ ପ୍ରମୁଖ ବନାଇ ଥାଆନ୍ତି। ਪਾਰਸੁ ਭੇਟਿ ਭਏ ਸੇ ਪਾਰਸ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸੰਗਿ ਥੀਏ ॥੪॥੪॥੧੨॥ଗୁରୁ ନାନକଙ୍କ ସନ୍ଦେଶ ଯେ ଗୁରୁ-ପାରସ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରି ସେ ଗୁଣବାନ ବନିଯାଇ ଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ରହିଥାଏ||4||4||12|| ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਦੁਤੁਕੇବସନ୍ତ ମହଲା 3