ODIA PAGE 289

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਜਾਹਿ ॥ତୋର ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତରର ପାପ ଦୂର ହୋଇଯିବ। ਆਪਿ ਜਪਹੁ ਅਵਰਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵਹੁ ॥ସ୍ଵୟଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ତୁ ନିଜେ ଜପ, ଆଉ, ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କୁ ଜପିବା ପାଇଁ ପ୍ରେରିତ କର, ਸੁਨਤ ਕਹਤ ਰਹਤ ਗਤਿ ਪਾਵਹੁ ॥ଶୁଣିବା, କହିବା ଏବଂ ଏହି ଆଚରଣରେ ରହିଲେ ମୁକ୍ତି ମିଳିଯିବ। ਸਾਰ ਭੂਤ ਸਤਿ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਉ ॥ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ହିଁ ସବୁ ପଦାର୍ଥ ଠାରୁ ଉତ୍ତମ ପଦାର୍ଥ

ODIA PAGE 288

ਰਚਿ ਰਚਨਾ ਅਪਨੀ ਕਲ ਧਾਰੀ ॥ସୃଷ୍ଟି ରଚନା କରି ପ୍ରଭୁ ନିଜର ସତ୍ତା (ଏହି ସୃଷ୍ଟିରେ) ବଜାୟ ରଖିଥାନ୍ତି। ਅਨਿਕ ਬਾਰ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੮॥੧੮॥ହେ ନାନକ! (କୁହ) ମୁଁ ବହୁବାର (ଏପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ) ସମର୍ପିତ ହେବି। ਸਲੋਕੁ ॥ଶ୍ଳୋକ॥ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਬਿਨੁ ਭਜਨ ਬਿਖਿਆ ਸਗਲੀ ਛਾਰੁ ॥ହେ ପ୍ରାଣୀ! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭଜନ ବିନା ( ଆଉ କୌଣସି ଚିଜ ମନୁଷ୍ୟର) ସାଥିରେ ଯାଏ ନାହିଁ, ସବୁ ମାୟା (ଯାହା

ODIA PAGE 287

ਅਪਨੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥ହେ ନାନକ! ଯାହା ଉପରେ ଗୁରୁଜୀ ସ୍ଵୟଂ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਲੇਇ ॥੨॥ସେହି ସେବକ ଗୁରୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ॥2॥ ਬੀਸ ਬਿਸਵੇ ਗੁਰ ਕਾ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥ସେବକ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କ ମନ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଜିତି ନେଇଥାଏ, ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਪਰਮੇਸੁਰ ਕੀ ਗਤਿ ਜਾਨੈ ॥ସେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଗତିକୁ ଜାଣିଥାଏ। ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਸੁ ਰਿਦੈ

ODIA PAGE 286

ਤਾ ਕਉ ਰਾਖਤ ਦੇ ਕਰਿ ਹਾਥ ॥ତାହାକୁ ସେ ନିଜ ହାତରେ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି। ਮਾਨਸ ਜਤਨ ਕਰਤ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥ମନୁଷ୍ୟ କେତେ ପ୍ରକାରର ପ୍ରଚେଷ୍ଟା କରେ ਤਿਸ ਕੇ ਕਰਤਬ ਬਿਰਥੇ ਜਾਤਿ ॥ପରନ୍ତୁ, ତାହାର କାମ ବ୍ୟର୍ଥ ଯାଏ। ਮਾਰੈ ਨ ਰਾਖੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਸਰਬ ਜੀਆ ਕਾ ਰਾਖਾ ਸੋਇ ॥(ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଜୀବଙ୍କୁ) ନା କେହି ମାରିପାରେ ନା କେହି ରଖିପାରେ, ଆଉ କେହି

ODIA PAGE 285

ਜਿਸ ਕੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸੁ ਕਰਣੈਹਾਰੁ ॥ଯେଉଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଏହି ଜଗତ ଅଟେ ସେ ନିଜେ ଏହା ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ਅਵਰ ਨ ਬੂਝਿ ਕਰਤ ਬੀਚਾਰੁ ॥ଆଉ କେହି ଏହି ଜଗତକୁ ଖିଆଲ ରଖୁଛି ବୋଲି ଭାବିବ ନାହିଁ। ਕਰਤੇ ਕੀ ਮਿਤਿ ਨ ਜਾਨੈ ਕੀਆ ॥କର୍ତ୍ତାର (ପ୍ରତିଭାର) ଅନ୍ଦାଜ ତାହାର ଜାତ ହୋଇଥିବା ଜୀବ କରିପାରିବ ନାହିଁ। ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਵਰਤੀਆ ॥੭॥ହେ ନାନକ! ସେ ହିଁ କିଛି

ODIA PAGE 284

ਨਾਨਕ ਕੈ ਮਨਿ ਇਹੁ ਅਨਰਾਉ ॥੧॥ନାନକଙ୍କ ମନରେ ଏହି ଅଭିଳାଷ ଅଛି ॥1॥ ਮਨਸਾ ਪੂਰਨ ਸਰਨਾ ਜੋਗ ॥ପ୍ରଭୁ (ଜୀବଙ୍କ) ମନର ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିବା ଓ ଶରଣ ଆସିବାରେ ସହାୟତା କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି। ਜੋ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਸੋਈ ਹੋਗੁ ॥ଇଶ୍ଵର ଯାହା (ଜୀବଙ୍କ) ହାତରେ ଲେଖିଦେଇଛନ୍ତି, ତାହା ਹਰਨ ਭਰਨ ਜਾ ਕਾ ਨੇਤ੍ਰ ਫੋਰੁ ॥ਤਿਸ ਕਾ ਮੰਤ੍ਰੁ ਨ ਜਾਨੈ ਹੋਰੁ ॥ଯେଉଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଖି ପଲକର

ODIA PAGE 283

ਪੁਰਬ ਲਿਖੇ ਕਾ ਲਿਖਿਆ ਪਾਈਐ ॥ତୋତେ ତାହା ସବୁ ମିଳିବ, ଯାହା ତୋର ପୂର୍ବ ଜନ୍ମର କର୍ମ ଦ୍ଵାରା ଲେଖା ହୋଇଛି। ਦੂਖ ਸੂਖ ਪ੍ਰਭ ਦੇਵਨਹਾਰੁ ॥ଦୁଃଖ-ସୁଖ ଦେବାବାଲା ପ୍ରଭୁ ନିଜେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି, ਅਵਰ ਤਿਆਗਿ ਤੂ ਤਿਸਹਿ ਚਿਤਾਰੁ ॥(ସେଥିପାଇଁ) ଅନ୍ୟର (ଆଶ୍ରା) ଛାଡି ତୁମେ ତାଙ୍କରି ସ୍ମରଣ କର। ਜੋ ਕਛੁ ਕਰੈ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਮਾਨੁ ॥ଯାହା କିଛି ପ୍ରଭୁ କରୁଛନ୍ତିତାହାକୁ ସୁଖ ଭାବ। ਭੂਲਾ ਕਾਹੇ ਫਿਰਹਿ

ODIA PAGE 282

ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਗਲ ਮਹਿ ਆਪਿ ॥ସବୁ କିଛି ସେ ନିଜେ ନିଜ ଠାରେ ହିଁ ଅଛନ୍ତି। ସବୁ ଜୀବରେ କେବଳ ନିଜେ ହିଁ ଅଛନ୍ତି ਅਨਿਕ ਜੁਗਤਿ ਰਚਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥ଅନେକ ଢଙ୍ଗରେ (ଜଗତକୁ) ବନାଇ ବନାଇ ବିନାଶ ମଧ୍ୟ କରିଦିଅନ୍ତି। ਅਬਿਨਾਸੀ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਖੰਡ ॥ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ଅବିନାଶୀ ଅଟନ୍ତି; ତାଙ୍କରି କିଛି ନାଶ ହୁଏ ନାହିଁ ਧਾਰਣ ਧਾਰਿ ਰਹਿਓ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥ସେ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡକୁ ସାହାରା ଦେଉଛନ୍ତି। ਅਲਖ ਅਭੇਵ

ODIA PAGE 281

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੈ ਤਿਸੁ ਆਪਨ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ॥ପରମାତ୍ମା ଯାହାଙ୍କ ଉପରେ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ହିଁ ନିଜର ନାମ ଦେଇଥାନ୍ତି। ਬਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਜਨ ਸੇਇ ॥੮॥੧੩॥ହେ ନାନକ! ଏପରି ବ୍ୟକ୍ତି ବଡ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ହୋଇଥାଏ ॥8॥13॥ ਸਲੋਕੁ ॥ଶ୍ଳୋକ॥ ਤਜਹੁ ਸਿਆਨਪ ਸੁਰਿ ਜਨਹੁ ਸਿਮਰਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥ହେ ଭଦ୍ର ପୁରୁଷ! ନିଜ ଚତୁରତା ତ୍ୟାଗ କର, ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର। ਏਕ ਆਸ ਹਰਿ ਮਨਿ ਰਖਹੁ

ODIA PAGE 280

ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਓਇ ਭੀ ਗਤਿ ਪਾਹਿ ॥੨॥ହେ ନାନକ! ଯଦି ସନ୍ଥଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତାହାହେଲେ ନିନ୍ଦୁକ ମଧ୍ୟ ମୋକ୍ଷ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ॥2॥ ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਮਹਾ ਅਤਤਾਈ ॥ସନ୍ଥଙ୍କ ନିନ୍ଦା କରିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ସବୁଠାରୁ ମନ୍ଦ କର୍ମ କରିବା ମହାନୀଚ ଅଟେ। ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਖਿਨੁ ਟਿਕਨੁ ਨ ਪਾਈ ॥ସନ୍ଥଙ୍କ ନିନ୍ଦା କରିଲେ ମନୁଷ୍ୟକୁ କ୍ଷଣକ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ସୁଖ ମିଳିନଥାଏ। ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ

error: Content is protected !!