ODIA PAGE 310

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਸਚੁ ਸਚੇ ਸੇਵਾ ਤੇਰੀ ਹੋਤਿ ॥੧੬॥ହେ ନାନକ! ତୁମେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମର ମହିମା ସ୍ତୁତି କର, ବାସ୍ତବରେ, ତୋର ଏହି ସେବା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵୀକୃତ ହେବ ॥16॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 4॥ ਸਭਿ ਰਸ ਤਿਨ ਕੈ ਰਿਦੈ ਹਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥ଯାହାର ମନରେ ଭଗବାନ ନିବାସ କରିଥାନ୍ତି, ତାହା ଭିତରେ ସବୁ ରସ ଖୁସି ଥାଏ।

ODIA PAGE 309

ਓਇ ਅਗੈ ਕੁਸਟੀ ਗੁਰ ਕੇ ਫਿਟਕੇ ਜਿ ਓਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਕੁਸਟੁ ਉਠਾਹੀ ॥କାରଣ ଗୁରୁ ଦ୍ଵାରା ଶାପିତ ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ଥାଏ, ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଏପରି ବ୍ୟକ୍ତି ସାଥିରେ ଥାଏ, ସେ ମଧ୍ୟ ଅସ୍ପୃଶ୍ୟ ହୋଇଥାଏ। ਹਰਿ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਜੋ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਹੀ ॥ହେ ଜିଜ୍ଞାସୁ! ଭଗବାନଙ୍କ ପାଇଁ ତାହାର ଦର୍ଶନ ମଧ୍ୟ କର ନାହିଁ, ଯିଏ ସଦଗୁରୁଙ୍କୁ ତ୍ୟାଗ କରି ମାୟାର

ODIA PAGE 308

ਮਃ ੪ ॥ମହଲା 4॥ ਜਿਨ ਕਉ ਆਪਿ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਜਗਤੁ ਭੀ ਆਪੇ ਆਣਿ ਤਿਨ ਕਉ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥ଯାହାକୁ ଇଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ଶୋଭା ଦେଇଥାନ୍ତି, ତାହାର ଚରଣରେ ସାରା ଜଗତକୁ ରଖିଥାନ୍ତି। ਡਰੀਐ ਤਾਂ ਜੇ ਕਿਛੁ ਆਪ ਦੂ ਕੀਚੈ ਸਭੁ ਕਰਤਾ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਵਧਾਏ ॥କେବଳ ସେତେବେଳେ ଆମେ ଡରିବା ଉଚିତ, ଯଦି ଆମେ ସ୍ଵୟଂ କିଛି କରୁ, ପରମାତ୍ମା ନିଜର କଳା ସ୍ଵୟଂ ବଢାଉଛନ୍ତି। ਦੇਖਹੁ

ODIA PAGE 307

ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰੂ ਧਿਆਇਦਾ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥ଗୁରୁଙ୍କ ମହିମା ମହାନ ଅଟେ, କାରଣ ସେ ନିଜ ଅନ୍ତଃ ମନରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି। ਤੁਸਿ ਦਿਤੀ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਕਿਸੈ ਦੀ ਘਟਾਈ ॥ପରମାତ୍ମା ଖୁସି ହୋଇ ଏହି ମହିମା ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ, କେହି କମାଇଲେ ମଧ୍ୟ ତିଳେ ମାତ୍ର କମେ ନାହିଁ। ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਾਂ ਝਖਿ ਝਖਿ ਮਰੈ ਸਭ

ODIA PAGE 306

ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥ଯାହା ଉପରେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ ଦୟାଳୁ ହୋଇଥାନ୍ତି, ସେହି ଗୁରୁଶିଖକୁ ଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଦେଇଥାନ୍ତି। ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੂੜਿ ਮੰਗੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੀ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥ନାନକ ମଧ୍ୟ ସେହି ଗୁରୁଶିଖର ଚରଣ ଧୂଳି ମାଗିଥାନ୍ତି, ଯିଏ ସ୍ଵୟଂ ନାମ ଜପିଥାନ୍ତି ଆଉ ଅନ୍ୟକୁ ଜପାଇଥାନ୍ତି। ॥2॥ ਪਉੜੀ ॥ପଉଡି॥ ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ

ODIA PAGE 305

ਸਚਿਆਰ ਸਿਖ ਬਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ਘਾਲਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਨ ਲਭਨੀ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ਭਾਲੇ ॥ସତ୍ୟବାଦୀ ଶିଖମାନେ ସଦଗୁରୁ ନିକଟରେ ବସି ତାଙ୍କ ସେବା କରନ୍ତି। ମିଥ୍ୟାକୁ ଖୋଜୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କୌଣସି ସ୍ଥାନ ମିଳିବ ନାହିଁ | ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਆਖਿਆ ਸੁਖਾਵੈ ਨਾਹੀ ਤਿਨਾ ਮੁਹ ਭਲੇਰੇ ਫਿਰਹਿ ਦਯਿ ਗਾਲੇ ॥ଯେଉଁମାନେ ସତ୍ୟଗୁରୁଙ୍କ କଥାକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନଙ୍କର ଚେହେରାକୁ ଘୃଣା କରାଯାଏ ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଇଶ୍ବରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା

ODIA PAGE 304

ਜੋ ਗੁਰੁ ਗੋਪੇ ਆਪਣਾ ਸੁ ਭਲਾ ਨਾਹੀ ਪੰਚਹੁ ਓਨਿ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ॥ହେ ସନ୍ଥଜନ! ଯିଏ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କରିଥାଏ, ସେ ଭଲ ବ୍ୟକ୍ତି ହୋଇନଥାଏ, ସେ ନିଜ ମୂଳ ଲାଭ ସବୁ ହରାଇ ଦିଏ। ਪਹਿਲਾ ਆਗਮੁ ਨਿਗਮੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਬਚਨੁ ਉਪਰਿ ਆਇਆ ॥ନାନକ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି କହିଛନ୍ତି ଯେ ପୂର୍ବରୁ ଲୋକମାନେ ଶାସ୍ତ୍ର ଏବଂ ବେଦ ପଢୁଥିଲେ ଏବଂ

ODIA PAGE 303

ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥(କାରଣ) ଯେତେବେଳେ ସଦଗୁରୁ ଦୁରଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିଥାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସବୁ ସ୍ଵାର୍ଥ ପ୍ରକଟ ହୋଇଯାଏ। ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟର ଭାବନା ଯେପରି, ସେମାନେ ଫଳ ପାଆନ୍ତି। ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭୁ- ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୁରସ୍କୃତ ହୁଅନ୍ତି କିମ୍ବା ତିରସ୍କୃତ ହୁଅନ୍ତି। ਨਾਨਕ ਦੁਹੀ ਸਿਰੀ ਖਸਮੁ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਨਿਤ

ODIA PAGE 302

ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਸਭਸ ਦਾ ਤੂ ਸਭ ਛਡਾਹੀ ॥੪॥ସମସ୍ତ ଜୀବ ଜନ୍ତୁ ତୋର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତୁ ସବୁଙ୍କ ମାଲିକ ଅଟୁ। ତୁ ସମସ୍ତ ଜୀବ ଜନ୍ତୁକୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରୁ॥4॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 4॥ ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਦੇਸਰਾ ਅਖੀ ਤਾਰ ਲਗੰਨਿ ॥ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମ ଭରା ସନ୍ଦେଶ ଶୁଣି ଯାହାଙ୍କୁ ନେତ୍ର ଦର୍ଶନ ଆଶା ଲାଗିଥାଏ, ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ

ODIA PAGE 301

ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਧਿ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥ଯେଉଁ ଗୁରୁମୁଖୀ ପ୍ରତି ସେ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ତାହାର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସଫଳ ହୋଇଯାଏ। ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿ ॥੨॥ହେ ନାନକ! ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସିଏ ହିଁ ମିଳନ କରିଥାଏ, ଯିଏ ଆଦିରୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଥାଏ, ଆଉ ଯାହାକୁ ଦୁନିଆର ରଚୟିତା ଭଗବାନ ସ୍ଵୟଂ ମିଳିଥାନ୍ତି ॥2॥ ਪਉੜੀ ॥ପଉଡି॥ ਤੂ ਸਚਾ

error: Content is protected !!