ODIA PAGE 1025
ਨਾਵਹੁ ਭੁਲੀ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥ଇଶ୍ଵରଙ୍କୁ ବିସ୍ମୃତ କରୁଥିବା ଜୀବ ସ୍ତ୍ରୀ ବହୁତ କଷ୍ଟ ସହିଥାଏ ଏବଂ ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਏ ॥ଅନେକ ଚତୁରତା କରିବା ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ତାହାର ଭ୍ରମ ଦୂର ହୁଏ ନାହିଁ।
ਨਾਵਹੁ ਭੁਲੀ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥ଇଶ୍ଵରଙ୍କୁ ବିସ୍ମୃତ କରୁଥିବା ଜୀବ ସ୍ତ୍ରୀ ବହୁତ କଷ୍ଟ ସହିଥାଏ ଏବଂ ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਏ ॥ଅନେକ ଚତୁରତା କରିବା ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ତାହାର ଭ୍ରମ ଦୂର ହୁଏ ନାହିଁ।
ਛੋਡਿਹੁ ਨਿੰਦਾ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ ॥ପର-ନିନ୍ଦା ଆଉ ଅନ୍ୟ ସହିତ ଈର୍ଷା କରିବା ତ୍ୟାଗ କର, ਪੜਿ ਪੜਿ ਦਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਆਈ ॥ଯିଏ ଗ୍ରନ୍ଥର ଅଧ୍ୟୟନ କରି ମଧ୍ୟ ଇର୍ଷା-ଅଗ୍ନିରେ ଜଳିଥାଏ, ତାହାର ମନକୁ ଶାନ୍ତି ମିଳେନାହିଁ। ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਹੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੭॥ସତସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ରାମନାମର ସ୍ତୁତିଗାନ କର, ଅନ୍ତରେ ସେ ହିଁ ସହାୟକ ହୋଇଥାନ୍ତି||7|| ਛੋਡਹੁ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬੁਰਿਆਈ ॥କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥ଧର୍ମ, ଅର୍ଥ, କାମ ଏବଂ ମୋକ୍ଷ – ଚାରି ପଦାର୍ଥର କାମନା ନେଇ ସେ ଜଗତକୁ ଆସିଥାଏ, ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥କିନ୍ତୁ ଜୀବ ମାୟାର ଜଗତ ରୂପୀ ଘରେ ନିବାସ କରିଥାଏ। ਏਕੁ ਵਿਸਾਰੇ ਤਾ ਪਿੜ ਹਾਰੇ ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥ଯେତେବେଳେ କେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଭୁଲି ଯାଇଥାଏ, ସେ ନିଜ ଜୀବନ ବାଜି ହାରି ଯାଇଥାଏ, ଅନ୍ଧ ଜୀବ
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਏ ॥ସଦଗୁରୁ ହିଁ ଦାତା ଅଟନ୍ତି, ସେ ହିଁ ଜୀବର ମୁକ୍ତି କରାଇ ଥାଆନ୍ତି। ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਏ ॥ସେ ମୁଖରେ ନାମାମୃତ ରଖି ସବୁ ରୋଗ ଦୂର କରି ଦେଇଥାନ୍ତି। ਜਮੁ ਜਾਗਾਤਿ ਨਾਹੀ ਕਰੁ ਲਾਗੈ ਜਿਸੁ ਅਗਨਿ ਬੁਝੀ ਠਰੁ ਸੀਨਾ ਹੇ ॥੫॥ଯାହାର ତୃଷ୍ଣାଗ୍ନି ଲିଭି ଯାଇଛି, ବକ୍ଷ ଶୀତଳ ହୋଇ ଯାଇଛି, ଯମ ରୂପୀ ଅଧିକାରୀ ତାହା ଉପରେ କୌଣସି
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥ହେ ପ୍ରଭୁ! କୃପା କରି ତୁ ତାହାଙ୍କୁ ସଂସାର ସାଗରରୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ଦେଇଛୁ। ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਸਾਗਰੁ ਅਤਿ ਗਹਰਾ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥ଏହି ସଂସାର-ସାଗର ତୃଷ୍ଣାର ଅଗ୍ନିର ଜ୍ଵଳନରେ ଭରି ରହିଛି, ଯାହା ବହୁତ ଗଭୀର, ପରନ୍ତୁ ଗୁରୁ ଏଥିରେ ପାର କରାଇ ଦିଅନ୍ତି||2|| ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ॥ଅନ୍ଧକୂ ଏହି କଥାର ଜ୍ଞାନ ହୁଏନାହି। ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ
ਪਉੜੀ ॥ପଉଡି॥ ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਜਿਸ ਦੈ ਨਾਉ ਪਲੈ ॥ହେ ପ୍ରାଣୀ! ସେହି ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କର, ଯାହାର ପାଖରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଅଛି। ਐਥੈ ਰਹਹੁ ਸੁਹੇਲਿਆ ਅਗੈ ਨਾਲਿ ਚਲੈ ॥ଏହିପରି ତୁମେ ଈହଲୋକରେ ସୁଖପୂର୍ବକ ରହିବ ତଥା ତୁମ ସାଥିରେ ନାମ ପରଲୋକକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇ ପାରିବ। ਘਰੁ ਬੰਧਹੁ ਸਚ ਧਰਮ ਕਾ ਗਡਿ ਥੰਮੁ ਅਹਲੈ ॥ସତ୍ୟ ଧର୍ମର ଅଟଳ ସ୍ତମ୍ଭ ସ୍ଥାପିତ କରି ଭକ୍ତିର ଘର
ਮਃ ੫ ॥ମହଲା 5॥ ਦਾਮਨੀ ਚਮਤਕਾਰ ਤਿਉ ਵਰਤਾਰਾ ਜਗ ਖੇ ॥ବିଜୁଳି ଭଳି ଦୁନିଆର ବ୍ୟବହାର ଅଟେ, ਵਥੁ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਇ ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਜਪੰਦੋ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ॥੨॥ହେ ନାନକ! କେବଳ ସେହି ବସ୍ତୁ ସୁନ୍ଦର ଅଟେ, ଯାହା ସେହି ମାଲିକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଜପିଥାଏ॥2॥ ਪਉੜੀ ॥ପଉଡି॥ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੋਧਿ ਸਭਿ ਕਿਨੈ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀ ॥ମନୁଷ୍ୟ ସ୍ମୃତି, ଶାସ୍ତ୍ର ଦେଖିଅଛି, ପରନ୍ତୁ, କେହି ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ
ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਰਾਇ ਕਮਾਲਦੀ ਮੋਜਦੀ ਕੀ ਵਾਰ ਕੀ ਧੁਨਿ ਉਪਰਿ ਗਾਵਣੀଗଉଡିର ବାର ମହଲା 5 ରାଈ କାମାଲ ଦି ମୋଜଦି କି ୱାର କି ଧ୍ୱନି ଉପରି ଗାବଣୀ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାକୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପାଇ ହୁଏ। ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 5॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜੋ ਜਨੁ ਜਪੈ ਸੋ ਆਇਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି
ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଦ୍ଵାରା ମୃତ ଅଟେ, ସେ କାହାରି ସହିତ ନଥାନ୍ତି। ਵੈਰੁ ਕਰਨਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮਿ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥ଏହା ଧର୍ମର ନ୍ୟାୟ ଯେ ଯେଉଁ ଲୋକ ଶତ୍ରୁହୀନ ସାଥିରେ ଶତ୍ରୁତା କରିଥାଏ, ସେ ବହୁତ ଦୁଃଖୀ ହୋଇଥାଏ। ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ସନ୍ଥ ଦ୍ଵାରା ଶାପିତ ଅଟେ, ସେ ଯୋନିରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ
ਹਰਿ ਅੰਦਰਲਾ ਪਾਪੁ ਪੰਚਾ ਨੋ ਉਘਾ ਕਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ॥ଭଗବାନ ତପସ୍ଵୀ ଭିତର ପାପକୁ ପ୍ରକଟ କରି ଦେଖାଇଛନ୍ତି। ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਮਕੰਕਰਾ ਨੋ ਆਖਿ ਛਡਿਆ ਏਸੁ ਤਪੇ ਨੋ ਤਿਥੈ ਖੜਿ ਪਾਇਹੁ ਜਿਥੈ ਮਹਾ ਮਹਾਂਹਤਿਆਰਿਆ ॥ଧର୍ମରାଜ ନିଜ ଯମଦୂତକୁ କହିଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ତପସ୍ଵୀକୁ ନେଇ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପକାଅ, ଯେଉଁଠି ବଡ ହତ୍ୟାକାରୀକୁ ପକାଯାଏ। ਫਿਰਿ ਏਸੁ ਤਪੇ ਦੈ ਮੁਹਿ ਕੋਈ ਲਗਹੁ ਨਾਹੀ ਏਹੁ ਸਤਿਗੁਰਿ