ਆਪੇ ਕਾਸਟ ਆਪਿ ਹਰਿ ਪਿਆਰਾ ਵਿਚਿ ਕਾਸਟ ਅਗਨਿ ਰਖਾਇਆ ॥ Tuhan sendiri adalah pencipta kayu bakar dan Dia telah mengunci api di dalamnya. ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਭੈ ਅਗਨਿ ਨ ਸਕੈ ਜਲਾਇਆ ॥ Tuhan yang dikasihi sendiri, semua Dia sendiri meresap ke mana-mana; kerana perintah-Nya, api di dalam kayu tidak dapat membakarnya. ਆਪੇ ਮਾਰਿ
ਆਪੇ ਹੀ ਸੂਤਧਾਰੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਸੂਤੁ ਖਿੰਚੇ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਹੋਇ ॥੧॥ Tuhan sendiri memegang utas kekuatan-Nya, dan ketika Dia menarik benang, seluruh alam semesta jatuh seperti timbunan dan hancur. || 1 || ਮੇਰੇ ਮਨ ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥ Wahai fikiranku, tidak ada yang lain daripada Tuhan bagiku. ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ
ਸਬਦਿ ਮਰਹੁ ਫਿਰਿ ਜੀਵਹੁ ਸਦ ਹੀ ਤਾ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥ Sekiranya dengan mengikuti perkataan Gurumu menjadi bebas dari kejahatan, maka kau akan menjalani kehidupan rohani selama-lamanya dan kau tidak akan pernah mati rohani. ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਮੀਠਾ ਸਬਦੇ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥੩॥ Naam ambrosia selalu manis bagi minda, tetapi hanya orang yang jarang
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਊਪਜੈ ਭਾਈ ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥ Wahai saudaraku, cinta kepada Tuhan tidak akan berakhir tanpa ajaran Guru, tetapi orang yang berkehendak diri tetap asyik dengan cinta dualitas. ਤੁਹ ਕੁਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਭਾਈ ਪਲੈ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਇ ॥੨॥ Wahai saudara, perbuatan ritual yang dilakukan oleh orang yang berkehendak sendiri terbukti tidak
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥ Dosa dan penderitaan sepanjang hayat mereka dihapuskan dan Tuhan menyatukannya dengan Dirinya sendiri || Jeda || ਇਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨ ਭਾਈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾ ਸੈਂਸਾਰਾ ॥ Wahai saudara, semua saudara duniawi ini seperti perbudakan jiwa; dunia ditipu oleh keraguan. ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੰਧਨ
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥ Raag Sorath, Guru Ketiga: ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਨੋ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ਪਿਆਰੇ ਜਿਚਰੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਹੈ ਸਾਸਾ ॥ Ya Tuhan, berkatilah aku agar aku selalu memujiMu selagi ada nafas di dalam tubuhku. ਇਕੁ ਪਲੁ ਖਿਨੁ ਵਿਸਰਹਿ ਤੂ ਸੁਆਮੀ ਜਾਣਉ ਬਰਸ ਪਚਾਸਾ ॥ Ya Tuhan, walaupun Engkau ditinggalkan sebentar, aku menganggapnya seolah-olah lima
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਨੀਐ ਸਾਚੇ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥੩੩॥ naanak sabad marai man maanee-ai saachay saachee so-ay. ||33|| O’ Nanak, through the Guru’s word, one who controls his vices, his mind gets appeased and by remaining absorbed in God, he attains eternal glory. ||33|| ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ) ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲੋਂ)
ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਦੂਜੇ ਕੇ ੨ sava-ee-ay mahlay doojay kay 2 Swaiyas In Praise Of The Second Guru: ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ik-oNkaar satgur parsaad. One eternal Creator-God, realized by the grace of the True Guru: ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਇੱਕ ਹੈ ਅਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਧੰਨੁ ਕਰਤਾ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾਰੁ ਕਰਣ ਸਮਰਥੋ ॥
ਆਠ ਪਹਰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਧਿਆਈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਗੁਨ ਗਾਇਆ ॥ aath pahar paarbarahm Dhi-aa-ee sadaa sadaa gun gaa-i-aa. Now I lovingly remember God and keep singing His praises at all times. ਹੁਣ ਮੈਂ ਅੱਠੇ ਪਹਰ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹਾਂ ਸਦਾ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਮਨੋਰਥ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ
ਗਾਵਤ ਸੁਨਤ ਦੋਊ ਭਏ ਮੁਕਤੇ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖਿਨੁ ਹਰਿ ਪੀਕ ॥੧॥ gaavat sunat do-oo bha-ay muktay jinaa gurmukh khin har peek. ||1|| Both the singers and the listeners of God’s praises, who partook the elixir of God’s Name even for an instant, got liberated from the vices. ||1|| ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ