Odia Page 710

ਭਾਹਿ ਬਲੰਦੜੀ ਬੁਝਿ ਗਈ ਰਖੰਦੜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ॥ମୋର ମନରେ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ଵଳିତ ତୃଷ୍ଣାର ଅଗ୍ନି ଲିଭିଯାଇଛି ତଥା ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ମୋର ରକ୍ଷାକାରୀ ବନିଛନ୍ତି।          ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਿ ॥੨॥ହେ ନାନକ! ଯିଏ ଏହି ପୃଥିବୀ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛନ୍ତି, ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଜପ କର॥2॥         ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥  ਜਾ ਪ੍ਰਭ ਭਏ ਦਇਆਲ ਨ ਬਿਆਪੈ ਮਾਇਆ ॥ଯେବେ ପ୍ରଭୁ ଦୟାଳୁ ହୋଇଛନ୍ତି, ମାୟା ମୋତେ

Odia Page 709

ਹੋਇ ਪਵਿਤ੍ਰ ਸਰੀਰੁ ਚਰਨਾ ਧੂਰੀਐ ॥ତୋର ଚରଣ-ଧୂଳି ମିଳିଲେ ମୋର ଏହି ଶରୀର ପବିତ୍ର ହୋଇ ପାରିବ।   ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰਦੇਵ ਸਦਾ ਹਜੂਰੀਐ ॥੧੩॥ହେ ପରଂବ୍ରହ୍ମ, ହେ ଗୁରୁଦେବ! କୃପା କର, ଯେପରି ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୋର ଉପାସନା କରି ପାରିବି॥13॥         ਸਲੋਕ ॥ଶ୍ଳୋକ॥  ਰਸਨਾ ਉਚਰੰਤਿ ਨਾਮੰ ਸ੍ਰਵਣੰ ਸੁਨੰਤਿ ਸਬਦ ਅੰਮ੍ਰਿਤਹ ॥ଯିଏ ନିଜ ଜିହ୍ଵାରେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିଥାଏ, ନିଜ କାନରେ ଅମୃତ ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଥାଏ,  ਨਾਨਕ

Odia Page 708

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਫਿਰਹਿ ਦੇਵਾਨਿਆ ॥ସେ କାମ, କ୍ରୋଧ, ଏବଂ ଅହଂକାରରେ ମଗ୍ନ ହୋଇ ପାଗଳ ଭଳି ବୁଲିଥାଏ।        ਸਿਰਿ ਲਗਾ ਜਮ ਡੰਡੁ ਤਾ ਪਛੁਤਾਨਿਆ ॥କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମୃତ୍ୟୁର ଚୋଟ ତାହାର ମସ୍ତକ ଉପରକୁ  ଆସିଥାଏ, ସେ ପଶ୍ଚାତାପ କରିଥାଏ। ਬਿਨੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰਦੇਵ ਫਿਰੈ ਸੈਤਾਨਿਆ ॥੯॥ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଦେବଙ୍କ ବିନା ଜୀବ ଏକ ସଇତାନ ଭଳି ଘୁରି ବୁଲୁଥାଏ॥6।।    ਸਲੋਕ ॥ଶ୍ଳୋକ॥  ਰਾਜ ਕਪਟੰ ਰੂਪ ਕਪਟੰ ਧਨ

Odia Page 707

ਮਨਿ ਵਸੰਦੜੋ ਸਚੁ ਸਹੁ ਨਾਨਕ ਹਭੇ ਡੁਖੜੇ ਉਲਾਹਿ ॥੨॥ହେ ନାନକ! ଏପରି ହି ଯଦି ଆମେ ପରମ-ସତ୍ୟ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କରୁ, ସମସ୍ତ ଦୁଃଖ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ॥2॥           ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥  ਕੋਟਿ ਅਘਾ ਸਭਿ ਨਾਸ ਹੋਹਿ ਸਿਮਰਤ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା କୋଟି କୋଟି ପାପ ନାଶ ହୋଇଯାଏ।        ਮਨ ਚਿੰਦੇ ਫਲ ਪਾਈਅਹਿ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ତାହାଙ୍କ

Odia Page 706

ਪੇਖਨ ਸੁਨਨ ਸੁਨਾਵਨੋ ਮਨ ਮਹਿ ਦ੍ਰਿੜੀਐ ਸਾਚੁ ॥ସେହି ପରମ-ସତ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ମନରେ ଭଲ ଭାବରେ ସ୍ମରଣ କରିବା ଉଚିତ ଅଟେ, ଯିଏ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଶୁଣିବା, ଦେଖିବା ଏବଂ ଶୁଣାଇବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।         ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੈ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਚੁ ॥੨॥ହେ ନାନକ! ସେହି ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ମଗ୍ନ ରହିବା ଉଚିତ। ॥2॥   ਪਉੜੀ ॥ପଉଡୀ॥  ਹਰਿ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਗਾਈਐ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸੋਈ

Odia Page 705

ਸਲੋਕੁ ॥ଶ୍ଳୋକ॥  ਚਿਤਿ ਜਿ ਚਿਤਵਿਆ ਸੋ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥ଯାହା କିଛି ମୁଁ ନିଜ ଚିତ୍ତରେ ଚାହୁଁ ଥିଲି, ତାହା ମୋତେ ମିଳିଯାଇଛି।        ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸੁਖ ਸਬਾਇਆ ॥੪॥ହେ ନାନକ! ଭଗବାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୋତେ ସର୍ବ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥4॥      ਛੰਤੁ ॥ଛନ୍ଦ॥   ਅਬ ਮਨੁ ਛੂਟਿ ਗਇਆ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਮਿਲੇ ॥ସନ୍ଥ-ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ପବିତ୍ର ସଙ୍ଗତିରେ ରହି ଏବେ ମୋର ମନ ସଂସାର

Odia Page 704

ਯਾਰ ਵੇ ਤੈ ਰਾਵਿਆ ਲਾਲਨੁ ਮੂ ਦਸਿ ਦਸੰਦਾ ॥ହେ ସଜ୍ଜନ! ତୁ ମୋର ପ୍ରିୟବର ସାଥିରେ ରମଣ କରିଛ, ଏଣୁ ମୋତେ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ କୁହ।         ਲਾਲਨੁ ਤੈ ਪਾਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਜੈ ਧਨ ਭਾਗ ਮਥਾਣੇ ॥ଯାହାର କପାଳରେ ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟ ଅଛି, ସେ ନିଜ ଅହଂତ୍ଵ ଦୂର କରି ପ୍ରିୟ-ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ।            ਬਾਂਹ ਪਕੜਿ ਠਾਕੁਰਿ ਹਉ ਘਿਧੀ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਨ ਪਛਾਣੇ ॥ଠାକୁର

Odia Page 703

ਰਤਨੁ ਰਾਮੁ ਘਟ ਹੀ ਕੇ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਕੋ ਗਿਆਨੁ ਨ ਪਾਇਓ ॥ରାମନାମ ରୂପୀ ରତ୍ନ ହୃଦୟରେ ହିଁ ପରନ୍ତୁ ଏହା ବିଷୟରେ କାହାର ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇନାହିଁ।       ਜਨ ਨਾਨਕ ਭਗਵੰਤ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਓ ॥੨॥੧॥ହେ ନାନକ! ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ ବିନା ସେ ନିଜ ଅମୂଲ୍ୟ ଜନ୍ମ ବ୍ୟର୍ଥରେ ହିଁ ବରବାଦ କରିଥାଏ ||2||1||  ਜੈਤਸਰੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥ଜୈତସରୀ ମହଲା 9॥  ਹਰਿ ਜੂ ਰਾਖਿ

Odia Page 702

ਅਭੈ ਪਦੁ ਦਾਨੁ ਸਿਮਰਨੁ ਸੁਆਮੀ ਕੋ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਬੰਧਨ ਛੋਰਿ ॥੨॥੫॥੯॥ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! ମୋତେ ଅଭୟ ପଦ ଓ ସ୍ମରଣର ଦାନ ପ୍ରଦାନ କର, ହେ ନାନକ! ସେହି ପ୍ରଭୁ ଜୀବଙ୍କ ବନ୍ଧନ କାଟିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି||2||5||9||           ਜੈਤਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ଜୈତସରୀ ମହଲା 5 ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਚਿਤਵਤ ਬਰਸਤ ਮੇਂਹ ॥ଯେପରି ଚାତକ ପ୍ରତି ସମୟରେ ବର୍ଷାର ଅଭିଳାଷ କରିଥାଏ,       ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਕਰੁਣਾ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ

Odia Page 701

ਜੈਤਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪ ਦੁਪਦੇଜୈତସରୀ ମହଲା 5 ଘର 4 ଦୁପଦୀ    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।  ਅਬ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਓ ਗੁਰ ਆਗੵਿ ॥ବର୍ତ୍ତମାନ, ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ଆଜ୍ଞାରେ ରହି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନେଇଛି।   ਤਜੀ ਸਿਆਨਪ ਚਿੰਤ ਵਿਸਾਰੀ ਅਹੰ ਛੋਡਿਓ ਹੈ ਤਿਆਗੵਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ମୁଁ ସବୁ ପ୍ରକାର ଚତୁରତା ଛାଡି

error: Content is protected !!