ਖਿਨੁ ਰਹਨੁ ਨ ਪਾਵਉ ਬਿਨੁ ਪਗ ਪਾਗੇ ॥ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ଚରଣରେ ପଡିବା ବିନା ଏକ କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ରହି ପାରେ ନାହିଁ। ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਹ ਸਭਾਗੇ ॥੩॥ସୌଭାଗ୍ୟରୁ ଯଦି ପ୍ରଭୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ହିଁ ସେ ମିଳିଥାନ୍ତି॥3॥ ਭਇਓ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥ପ୍ରଭୁ କୃପାଳୁ ହୋଇ ମୋତେ ସତସଙ୍ଗରେ ମିଳନ କରାଇ ଦେଇଛନ୍ତି। ਬੂਝੀ ਤਪਤਿ ਘਰਹਿ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ॥ମୋର ବିରହର ଜ୍ଵଳନ
ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥ଯାହାକୁ ପରମାତ୍ମା ସ୍ଵୟଂ ନିଜ ସାଥିରେ ଲଗାଇ ଥାଆନ୍ତି, ସେ ତାହାଙ୍କ ଠାରେ ଲାଗିଥାଏ। ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸੁ ਜਾਗੈ ॥ରତ୍ନ ଭଳି ଅମୂଲ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ତାହାର ମନରେ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଥାଏ। ਦੁਰਮਤਿ ਜਾਇ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥ତାହାର ଦୁର୍ମତି ନାସ ହୋଇଯାଏ ଆଉ ସେ ପରମ ପଦ ପାଇନିଏ। ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੩॥ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ସେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਛੂਟੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੩॥କେହି ବିରଳ ପୁରୁଷ ହିଁ ଏହା ଠାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଥାଏ ଆଉ ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ॥3॥ ਜਿਨਿ ਸਿਸਟਿ ਸਾਜੀ ਸੋਈ ਹਰਿ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਾ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੋ ॥ଯିଏ ଏହି ସୃଷ୍ଟି ରଚନା କରିଛନ୍ତି, ସେହି ହରି ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଏହି ତଥ୍ୟକୁ ଜାଣିଥାଏ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ରୂପ ଅପାର ଅଟେ। ਨਾਨਕ ਆਪੇ
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੭ସୁହୀ ମହଲା 4 ଘର 7 ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। ਤੇਰੇ ਕਵਨ ਕਵਨ ਗੁਣ ਕਹਿ ਕਹਿ ਗਾਵਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨਾ ॥ହେ ଇଶ୍ଵର! ତୁ ଆମ ସବୁଙ୍କ ମାଲିକ ଅଟୁ, ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଅଟୁ, ପୁଣି ମୁଁ ତୋହର କେଉଁ କେଉଁ ଗୁଣ କହି କହି ତୋର ଗାନ କରିବି? ਤੁਮਰੀ ਮਹਿਮਾ
ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀ ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਵੀਰ ਕਰਾਰੇ ॥ 그러나 진실하고 만족스러운 사람들은 당신을 칭찬하고 용감한 사람들조차도 당신의 자질을 칭찬합니다. ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਪੰਡਿਤ ਪੜਨਿ ਰਖੀਸੁਰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵੇਦਾ ਨਾਲੇ ॥세세한 베다, 학자, 현자 등의 연구를 통해 명성을 얻으십시오. ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਮੋਹਣੀਆ ਮਨੁ ਮੋਹਨਿ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲੇ ॥마음을 사로잡는 여자들은 하늘과 죽음과 음부에서 당신을 영화롭게
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹੋਰਤੁ ਬਿਧਿ ਲਇਆ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥କିନ୍ତୁ ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ହିଁ ପ୍ରଭୁ ମନରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି ତଥା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିଧି ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ॥1॥ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸੰਚੀਐ ਭਾਈ ॥ହେ ଭାଇ! ହରି-ନାମ ରୂପୀ ଧନ ସଞ୍ଚୟ କରିବା ଉଚିତ, ਜਿ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਹਰਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥କାରଣ ଲୋକ-ପରଲୋକରେ ସେ ସହାୟକ
ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਰੰਗੁ ਨ ਹੋਵੈ ਕੋਇ ॥੩॥ଯଦି ସେ ଶହେ ଥର ମଧ୍ୟ ଅଭିଳାଷ କରିଥାଏ, ତାହାର ମନରେ କୌଣସି ପ୍ରେମ-ରଙ୍ଗ ଲାଗେ ନାହିଁ॥3॥ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੨॥੬॥ଯଦି ପରମାତ୍ମା ନିଜ କୃପାଦୃଷ୍ଟି କରିଥାନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ସେ ସଦଗୁରୁଙ୍କୁ ପାଇଥାଏ, ହେ ନାନକ! ପୁଣି ଏପରି ମନୁଷ୍ୟ ହରି-ରସ ଓ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗରେ ହିଁ ରହିଥାଏ||4||2||6|| ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਕਰਿ ਰੰਙੁ ॥ହେ ମୋର ମନ! ରାମନାମର ରଙ୍ଗ କର। ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਹਰਿ ਭੇਟਿਆ ਰਾਉ ਨਿਸੰਙੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ଗୁରୁ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାହାକୁ ମଧ୍ୟ ଉପଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହାକୁ ଅବଶ୍ୟ ହରି ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥ ਮੁੰਧ ਇਆਣੀ ਮਨਮੁਖੀ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਅੰਙੁ ॥ଜ୍ଞାନହୀନ ମନମୁଖୀ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀର ସମ୍ବନ୍ଧ ବାରମ୍ବାର ଜନ୍ମ-ମରଣ ସାଥିରେ ରହିଥାଏ। ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ
ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ତୋର ରହସ୍ୟ ଜାଣେ ନାହିଁ। ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ତୁ ଜଳ, ପୃଥିବୀ ଏବଂ ଆକାଶରେ ଭରପୁର ଅଛୁ ଏବଂ ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସାବୁନ ଠାରେ ରହିଛୁ॥1॥ରୁହ॥ ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥ହେ ପରମାତ୍ମା! ମୋର
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ସୁହୀ ମହଲା 1॥ ਭਾਂਡਾ ਹਛਾ ਸੋਇ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਸੀ ॥ସେହି ହୃଦୟ ରୂପୀ ପାତ୍ର ଭଲ ଅଟେ, ଯାହା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ। ਭਾਂਡਾ ਅਤਿ ਮਲੀਣੁ ਧੋਤਾ ਹਛਾ ਨ ਹੋਇਸੀ ॥ଯେଉଁ ହୃଦୟ ରୂପୀ ପାତ୍ର ବହୁତ ମଇଳା ହୋଇଥାଏ, ସେ ଧୋଇଲେ ମଧ୍ୟ ଶୁଦ୍ଧ ହୁଏନାହିଁ। ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹੋਇ ਸੋਝੀ ਪਾਇਸੀ ॥ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରକୁ ଯାଇଥାଏ, ତାହାକୁ ଜ୍ଞାନ ମିଳିଯାଏ।