ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਦ ਭੈ ਰਚੈ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
satgur mili-ai sad bhai rachai aap vasai man aa-ay. ||1||
Meeting the True Guru, one is permeated forever with the revered fear of God who Himself comes to dwell within the mind.
सतगुरुला भेटल्याने , एकाच मनात देवाची आदरणीय भीती प्रवेश कृती जो तो स्वतः मनात वसतो।
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
bhaa-ee ray gurmukh boojhai ko-ay.
O’ brother, only rare persons realize God by following the Guru’s teachings.
हे बंधू! खूप दुर्लभ व्यक्तीला गुरुची शिक्षा द्वारे देवांचे अनुभव होतात
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin boojhay karam kamaavnay janam padaarath kho-ay. ||1|| rahaa-o.
Performing rituals without understanding is wasting valuable human life.
समजून न घेता संस्कार करणे म्हणजे मानवी जीवनाचा अपव्यय होतो
ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਤਿਨੀ ਸਾਦੁ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਚਾਖੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
jinee chaakhi-aa tinee saad paa-i-aa bin chaakhay bharam bhulaa-ay.
Those who have tasted the nectar of God’s Name, enjoy its flavor; without tasting it, they wander in doubt, lost and deceived.
ज्यांनी भगवंताच्या नावाचे अमृत चाखले आहे, त्याचा स्वाद घेतात; जे चाखत नाही , ते संशयात भटकत राहतात आणिहरवतात।
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
amrit saachaa naam hai kahnaa kachhoo na jaa-ay.
God’s eternal Name is the Ambrosial Nectar; no one can describe it.
देवाचे शाश्वत नाव अमृत अमृत आहे; त्याचे वर्णन कोणीच करू शकत नाही
ਪੀਵਤ ਹੂ ਪਰਵਾਣੁ ਭਇਆ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
peevat hoo parvaan bha-i-aa poorai sabad samaa-ay. ||2||
Absorbed in the perfect Guru’s word, upon drinking the nectar of Naam one is immediately accepted in God’s court.
परिपूर्ण गुरुच्या शब्दामध्ये शोषून घेतल्यावर, नावाचे अमृत पिण्याने एखाद् व्यक्तीदेवाच्या दरबारात लगेच स्वीकारले जाते
ਆਪੇ ਦੇਇ ਤ ਪਾਈਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
aapay day-ay ta paa-ee-ai hor karnaa kichhoo na jaa-ay.
We receive the gift of this nectar only if He Himself bestows it upon us. Nothing else can be done to obtain it.
जर त्याने स्वतः आपल्यावर कृपा केली तरच आपल्याला या अमृतची भेट दिली जाते. ते मिळविण्यासाठी दुसरे काहीही केले जाऊ शकत नाही.
ਦੇਵਣ ਵਾਲੇ ਕੈ ਹਥਿ ਦਾਤਿ ਹੈ ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਪਾਇ ॥
dayvan vaalay kai hath daat hai guroo du-aarai paa-ay.
The Gift is in the Hands of the Great Giver, and one receives it through the Guru.
भेट ही महान दाताच्याहातात असते आणि ती ती गुरूद्वारे मिळते.
ਜੇਹਾ ਕੀਤੋਨੁ ਤੇਹਾ ਹੋਆ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥੩॥
jayhaa keeton tayhaa ho-aa jayhay karam kamaa-ay. ||3||
One becomes as God made him based upon the past deeds
व्यक्ती देव त्याला त्याचा पूर्वजन्माच्या कर्मानुसार बनवितात तसा होतो।
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਮਲੁ ਨ ਹੋਇ ॥
jat sat sanjam naam hai vin naavai nirmal na ho-ay.
God’s Name, is the abstinence, truthfulness, and self-restraint. Without meditating on Naam, no one becomes pure.
भगवंताचे नाव, त्याग, सत्यता आणि आत्मसंयम आहे. नामस्मरण केल्याशिवाय कोणीही शुद्ध होत नाही.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
poorai bhaag naam man vasai sabad milaavaa ho-ay.
Through perfect good fortune, the Naam comes to dwell within the mind. Through the Guru’s word, one merges into Him.
परिपूर्ण सौभाग्याने, नाम मनामध्ये राहू शकते. गुरुच्या शब्दाद्वारे, व्यक्ती त्याच्यामध्ये विलीन होते.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਹੀ ਰੰਗਿ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧੭॥੫੦॥
naanak sehjay hee rang varatdaa har gun paavai so-ay. ||4||17||50||
O’ Nanak, one who is intuitively imbued with God’s Love, develops His virtues.
हे’नानक, जो अंतर्ज्ञानाने देवाच्या प्रेमाने ओतला जातो, त्याचे गुण विकसित करतो.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mehlaa 3.
Siree Raag, by the Third Guru:
सिरी राग, मेहला ३:
ਕਾਂਇਆ ਸਾਧੈ ਉਰਧ ਤਪੁ ਕਰੈ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਨ ਜਾਇ ॥
kaaN-i-aa saaDhai uraDh tap karai vichahu ha-umai na jaa-ay.
One may torment one’s body with extremes of self-discipline, practice intensive meditation and hang upside-down, but still ego does not go from within.
एखाद् व्यक्तीशरीरावर स्वत: ची शिस्त लादण्याचा, सखोल चिंतनाचा अभ्यास करण्याचा आणि उलथापालथ करण्याचा प्रयत्न करेल परंतु तरीही अहंकार आतून जात नाही.
ਅਧਿਆਤਮ ਕਰਮ ਜੇ ਕਰੇ ਨਾਮੁ ਨ ਕਬ ਹੀ ਪਾਇ ॥
aDhi-aatam karam jay karay naam na kab hee paa-ay.
One may perform religious rituals, still that person would never attain the Naam.
एखादी व्यक्ती धार्मिक विधी करू शकते, तरीही ती व्यक्ती कधीच नाम मिळवू शकत नाही.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
gur kai sabad jeevat marai har naam vasai man aa-ay. ||1||
Following the Guru’s teachings, when one completely eradicates one’s ego (as if one has died while yet alive), then God’s Name comes to dwell within the mind.
गुरुच्या शिकवणुकीचे अनुसरण करून, जेव्हा एखाद्याचा अहंकार पूर्णपणे नष्ट होतो (जणू एखादा माणूस जिवंत असताना मरण पावला आहे), तर मग ईश्वराचे नाम मनामध्ये येते.
ਸੁਣਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਭਜੁ ਸਤਗੁਰ ਸਰਣਾ ॥
sun man mayray bhaj satgur sarnaa.
Listen, O my mind: hurry to the Protection of the Guru’s Sanctuary.
ऐक, हे माझा मना! देवाचा संरक्षण साठी धाव।
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਛੁਟੀਐ ਬਿਖੁ ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਗੁਰ ਤਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur parsaadee chhutee-ai bikh bhavjal sabad gur tarnaa. ||1|| rahaa-o.
It is through the Guru’s Grace that we are saved and cross the poisonous world-ocean full of vices.
गुरूच्या कृपेमुळेच आपण वाचलो आणि दुर्गुणांनी परिपूर्ण विषारी जागतिक महासागर पार करू.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਵਿਕਾਰੁ ॥
tarai gun sabhaa Dhaat hai doojaa bhaa-o vikaar.
Everything under the influence of the three modes of Maya (vice, virtue and power) shall perish. The love of duality leads one to indulge in vices.
मायाच्या तीन मार्गांच्या (प्रभा, पुण्य आणि शक्ती) सर्वकाही नष्ट होईल. द्वैताचे प्रेम एखाद्याला दुर्गुणांमध्ये अडकवते.
ਪੰਡਿਤੁ ਪੜੈ ਬੰਧਨ ਮੋਹ ਬਾਧਾ ਨਹ ਬੂਝੈ ਬਿਖਿਆ ਪਿਆਰਿ ॥
pandit parhai banDhan moh baaDhaa nah boojhai bikhi-aa pi-aar.
The Pandit reads the scriptures motivated by attachment (for material gain). Engrossed in love of the poison (of Maya), he fails to realize God.
पंडित हे संपत्ती मिळवण्याचे शास्त्र च वाचत असतात।(मायाच्या) विषाच्या प्रेमामध्ये मग्न झाल्यामुळे तो भगवंताची आठवण ठेवण्यात अपयशी ठरला.
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਛੂਟੈ ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰੁ ॥੨॥
satgur mili-ai tarikutee chhootai cha-uthai pad mukat du-aar. ||2||
Only by meeting the true Guru, one finds release from the three attributes of Maya (vice, virtue and power) and reaches the fourth state of salvation.
वळ खर्या गुरूची भेट झाल्यावरच, माया (उपगुण, सद्गुण आणि सामर्थ्य) या तीन गुणांपासून मुक्त होते आणि ते मोक्षच्या चौथ्या अवस्थेत पोहोचतात.
ਗੁਰ ਤੇ ਮਾਰਗੁ ਪਾਈਐ ਚੂਕੈ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
gur tay maarag paa-ee-ai chookai moh gubaar.
Through the Guru, the righteous Path for life is found, and the darkness of emotional attachment is dispelled.
गुरूद्वारे, जीवनाचा नीतिमान मार्ग सापडतो आणि भावनिक आसक्तीचा अंधार दूर होतो
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਉਧਰੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
sabad marai taa uDhrai paa-ay mokh du-aar.
Following the Guru’s word, when one so erases the self-conceit as if one has died while still alive, only then one is emancipated and achieves salvation.
गुरुच्या शब्दाचे अनुसरण करून, जसे जेव्हा एखादा माणूस जिवंत असताना मरण पावतो तसेम्हणून स्वत: चा अभिमान मिटवतो, तेव्हाच मुक्ती मिळते
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥੩॥
gur parsaadee mil rahai sach naam kartaar. ||3||
By Guru’s Grace, one remains united with the eternal Name of the Creator.
गुरुच्या कृपेने, व्यक्ती निर्मात्याच्या चिरंतन नावाने एकरूप राहतो.
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਅਤਿ ਸਬਲ ਹੈ ਛਡੇ ਨ ਕਿਤੈ ਉਪਾਇ ॥
ih manoo-aa at sabal hai chhaday na kitai upaa-ay.
This mind is very powerful. It does not release a person by any means.
हे मन खूप शक्तिशाली आहे. हे कोणत्याही प्रकारे एखाद्या व्यक्तीस सोडत नाही.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਲਾਇਦਾ ਬਹੁਤੀ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaa-ay dukh laa-idaa bahutee day-ay sajaa-ay.
The mind affects man with the disease of duality and inflicts severe punishment.
मन माणसाला द्वैतीच्या आजाराने ग्रस्त करते आणि कठोर शिक्षेस पात्र ठरते.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਗਵਾਇ ॥੪॥੧੮॥੫੧॥
naanak naam lagay say ubray ha-umai sabad gavaa-ay. ||4||18||51||
O’ Nanak, those who shed their ego through the Guru’s word and are attuned to God’s Name, are saved.
हे’नानक, ज्यांनी आपला शब्दांचा अहंकार गुरुच्या शब्दाने नष्ट केला आणि देवाच्या नावाने अभिषेक केला, त्यांचे तारण झाले.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mehlaa 3.
Siree Raag, by the Third Guru:
सिरी राग, मेहला ३.
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇਇ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ॥
kirpaa karay gur paa-ee-ai har naamo day-ay drirh-aa-ay.
When He shows mercy, the Guru is met, who implants God’s Name in the heart.
जेव्हा तो दया दाखवतो, तेव्हा गुरु भेटला जातो, जो अंतःकरणात देवाचे नाव रोपण करतो.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
bin gur kinai na paa-i-o birthaa janam gavaa-ay.
Without following the Guru’s teachings, no one has ever realized God’s Name, without which one wastes away his life in vain.
गुरुच्या शिकवणींचे अनुसरण केल्याशिवाय कोणालाही देवाचे नाव कळले नाही, ज्याशिवाय कोणी आपले आयुष्य व्यर्थ घालवितो.
ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥
manmukh karam kamaavnay dargeh milai sajaa-ay. ||1||
By performing ritualistic deeds, a manmukh suffers punishment in God’s court.
कर्मकांडाची कृत्ये करून, मनमुखीला देवाच्या दरबारात शिक्षा भोगावी लागते
ਮਨ ਰੇ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇ ॥
man ray doojaa bhaa-o chukaa-ay.
O mind, give up the love of duality.
हे मना, दुहेरी पणाचे मोह सोड।
ਅੰਤਰਿ ਤੇਰੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar tayrai har vasai gur sayvaa sukh paa-ay. rahaa-o.
God dwells within you; serving the Guru, you shall find peace.
देव तुमच्यात राहतो; गुरुची सेवा केल्यास शांती मिळेल.
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
sach banee sach sabad hai jaa sach Dharay pi-aar.
When a person cultivates love for the eternal God then that person realizes that the Guru’s word (Gurbani) is the divine word.
जेव्हा व्यक्ती देवा विषयी प्रेम निर्माण करतो, तेव्हा त्याला कळते कि गुरुचे शब्द हे दैवीय शब्द आहे|
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥
har kaa naam man vasai ha-umai kroDh nivaar.
By eradicating egotism and anger, God’s Name comes to dwell in the mind.
अहंकार आणि राग निर्मूलन करून, देवाचे नाव मनात राहू शकते.
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੨॥
man nirmal naam Dhi-aa-ee-ai taa paa-ay mokh du-aar. ||2||
By meditating on Naam with a pure mind, liberation (from vices) is achieved.
नाम वर ध्यान केल्याने दुर्गुणानं पासून मुक्ती मिळती।
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜਗੁ ਬਿਨਸਦਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
ha-umai vich jag binasdaa mar jammai aavai jaa-ay.
Engrossed in egotism, the world perishes. It dies and is re-born; it continues coming and going in reincarnation.
अहंकार मध्ये सापडलेले, विश्वाचे नाश होतात। ते पुन्हा जन्म घेत आणि मृत्यू मुखी पडत। ते जन्म आणि पुनर्जन्म मध्ये अडकत ।
ਮਨਮੁਖ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਜਾਸਨਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
manmukh sabad na jaannee jaasan pat gavaa-ay.
The self-willed do not realize the value of the Guru’s word; they forfeit their honor, and depart in disgrace.
मनमुखी गुरूच्या शब्दाची किंमत समजणार नाही। ते त्यांचा मान गमावतील आणि बदनाम होणार आहेत.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥
gur sayvaa naa-o paa-ee-ai sachay rahai samaa-ay. ||3||
By serving the Guru (by following his teachings), God’s Name is realized, and one remains absorbed in the eternal God.
गुरुची सेवा करून (त्याची शिक्षे चे पालन करून) देवाच नाम अनुभवता येत। आणि व्यक्ती शाश्वत देवा मध्ये शोधलेला राहतो।