ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
naanak gurmukh ubray saachaa naam samaal. ||1||
O’ Nanak, the Guru’s followers are saved from the spiritual death, by meditating on God’s Name with loving devotion.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੇ ਮਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਾਂਭ ਕੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਚੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ l
نانک گُرمُکھِ اُبرے ساچا نامُ سمالِ
۔ نانک مریدان مرشد سچا نام سچ حق وحقیقت بسا کر بچ جاتے ہیں
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
By the First Guru:
مਃ੧॥
ਗਲੀ ਅਸੀ ਚੰਗੀਆ ਆਚਾਰੀ ਬੁਰੀਆਹ ॥
galeeN asee changee-aa aachaaree buree-aah.
We pose ourselves as virtuous in our talks, but we are evil in our conduct.
ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਸੁਚੱਜੀਆਂ (ਹਾਂ, ਪਰ) ਆਚਰਨ ਦੀਆਂ ਮਾੜੀਆਂ ਹਾਂ।
گلیِ اسیِ چنّگیِیا آچاریِ بُریِیاہ
باتوں میں تو ہم نیک ہیں مگر اخلاقاً بد دل سیاہ اورکھوٹا
ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ ਬਾਹਰਿ ਚਿਟਵੀਆਹ ॥
manhu kusuDhaa kaalee-aa baahar chitvee-aah.
Our minds are impure and evil, but outwardly, we appear holy and saintly.
ਮਨੋਂ ਖੋਟੀਆਂ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ (ਹਾਂ, ਪਰ) ਬਾਹਰੋਂ ਸਾਫ਼ ਸੁਥਰੀਆਂ।
منہُ کُسُدھا کالیِیا باہرِ چِٹۄیِیاہ
کسدھا۔کھوٹا۔ ۔
ہمارے ذہن ناپاک اور برے ہیں ، لیکن ظاہری طور پر ، ہم مقدس اور مقدس دکھائی دیتے ہیں
ਰੀਸਾ ਕਰਿਹ ਤਿਨਾੜੀਆ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜੀਆਹ ॥
reesaa karih tinaarhee-aa jo sayveh dar kharhee-aah.
We imitate those who are always ready to accept His command.
(ਫਿਰ ਭੀ) ਅਸੀਂ ਰੀਸਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋ ਕੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ریِسا کرِہ تِناڑیِیا جو سیۄہِ درُ کھڑیِیاہ
تناڑیاں۔ان کی ۔ نشانیاں ۔کمزور ۔ نمانیاں ۔ بے وقار ۔
انکی نقل کرتے ہیں جو خدمت مین در پر کھڑی ہیں ۔
ਨਾਲਿ ਖਸਮੈ ਰਤੀਆ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖਿ ਰਲੀਆਹ ॥
naal khasmai ratee-aa maaneh sukh ralee-aah.
They, who are attuned to the Love of their Divine Master, experience the pleasure of His Love.
ਖਸਮ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਭਿੱਜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਤੇ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਰਲੀਆਂ ਮਾਣਦੀਆਂ ਹਨ।
نالِ کھسمےَ رتیِیا مانھہِ سُکھِ رلیِیاہ
اور آقا کے پیار میں مست ہیں ۔ اور خوشیاں مناتے ہیں ۔
ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀਆ ਰਹਹਿ ਨਿਮਾਨਣੀਆਹ ॥
hodai taan nitaanee-aa raheh nimaannee-aah.
In Spite of having power, they behave as powerless and humble.
ਜੋ ਤਾਣ ਹੁੰਦਿਆਂ ਭੀ ਨਿਰਮਾਣ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ہودےَ تانھِ نِتانھیِیا رہہِ نِماننھیِیاہ
جو طاقت و قوت ہوتے ہوئے عاجزانہ وانکسارانہ زندگی بسر کرتے ہے ۔
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਜੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਹ ॥੨॥
naanak janam sakaarthaa jay tin kai sang milaah. ||2||O’
Nanak, our lives can become worthwhile only if we associate with such Guru’s followers.
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਸਾਡਾ) ਜਨਮ ਸਫਲ (ਤਾਂ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ) ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਰਹੀਏ l
نانک جنمُ سکارتھا جے تِن کےَ سنّگِ مِلاہ
اے نانک ہماری زندگی کامیاب ہو سکتی ہے اگران کا ساتھ و صحبت و قربت میں رہیں
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ ॥
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਲੁ ਮੀਨਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਜਾਲੁ ॥
tooN aapay jal meenaa hai aapay aapay hee aap jaal.
O’ God, this world is like a deep ocean in which You Yourself are water, You Yourself are the fish (humans) and You Yourself are the net (worldly attraction).
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ (ਮੱਛੀ ਦਾ ਜੀਵਨ-ਰੂਪ) ਜਲ ਹੈਂ, ਆਪ ਹੀ (ਜਲ ਵਿਚ) ਮੱਛੀ ਹੈਂ, ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਜਾਲ ਹੈਂ।
توُنّ آپے جلُ میِنا ہےَ آپے آپے ہیِ آپِ جالُ
اے خدا تو خود ہی پانی ہے خود ہی جال ہے
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਆਪੇ ਵਿਚਿ ਸੇਬਾਲੁ ॥
tooN aapay jaal vataa-idaa aapay vich saybaal.
You Yourself spread the net of worldly attractions, and You Yourself are the bait (worldly attractions) in which the fish (humans) remain entangled.
ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਜਾਲ ਵਿਛਾਂਦਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਆਪ ਹੀ ਜਲ ਵਿਚ ਜਾਲਾ ਹੈਂ।
توُنّ آپے جالُ ۄتائِدا آپے ۄِچِ سیبالُ
مینا۔مچھلی ۔ و تایندا ۔۔پچھاتا ہے ۔ سییال۔جالا ۔ کنول ۔
اور خود ہی پانی کی مچھلی خود ہی جال ہے اور خود ہی جال پچھاتا ہے
ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਸੈ ਹਥਾ ਵਿਚਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥
tooN aapay kamal alipat hai sai hathaa vich gulaal.
You Yourself are unaffected by the dirt of Maya (worldly desires), just as the beautiful lotus remains unaffected by murky water in which it grows.
ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਸੈਂਕੜੇ ਹੱਥ ਡੂੰਘੇ ਜਲ ਵਿਚ ਸੁੰਦਰ ਨਿਰਲੇਪ ਕੰਵਲ ਹੈਂ।
توُنّ آپے کملُ الِپتُ ہےَ سےَ ہتھا ۄِچِ گُلالُ
گلالہ ۔سرخ رنگ ۔ گل لالہ ۔ الپت ۔کنول کی مانند پاک ۔بیلاگ
اور آپ ہی پانی میں بیلاگ کنول کا پھول اور خود ہی سب میں ہوتے ہوئے سرخرو
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਕਰਿ ਖਿਆਲੁ ॥
tooN aapay mukat karaa-idaa ik nimakh gharhee kar khi-aal.
You Yourself liberate those from the net of worldly attractions who think of You from their heart with love and devotion for even an instant.
(ਹੇ ਹਰੀ!) ਜੋ (ਜੀਵ) ਇਕ ਪਲਕ ਮਾਤ੍ਰ (ਤੇਰਾ) ਧਿਆਨ ਧਰੇ, (ਉਸ ਨੂੰ) ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ (ਇਸ ਜਾਲ ਵਿਚੋਂ) ਛੁਡਾਉਂਦਾ ਹੈਂ।
توُنّ آپے مُکتِ کرائِدا اِک نِمکھ گھڑیِ کرِ کھِیالُ
جو ایک پل لگاتا دھیان تجھ مین نجات تو دلاتا ہے
ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੭॥
har tuDhhu baahar kichh nahee gur sabdee vaykh nihaal. ||7||
O’ God, there is nothing beyond You. But it is only through the word of the Guru that one is able to feel blissful by realizing that you are pervading everywhere.
ਹੇ ਹਰੀ! ਤੈਥੋਂ ਪਰੇ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ,ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਤੈਨੂੰ ਹਰ ਥਾਂ ਵੇਖ ਕੇ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਵਿਚ ਰਹਿ ਸਕੀਦਾ ਹੈ l
ہرِ تُدھہُ باہرِ کِچھُ نہیِ گُر سبدیِ ۄیکھِ نِہالُ
نہال ۔خوش ۔ مکت ۔نجات
۔ اسے تیرے بغیر نہیں شے کوئی کلام مرشد سے ملنا ہے بلند رتبہ ۔
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ salok mehlaa 3.
Shalok,by the Third Guru:
سلوک مਃ੩॥
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਰੋਵੈ ॥
hukam na jaanai bahutaa rovai.
The one who, does not comprehend the command God, cries out bitterly.
(ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ) ਭਾਣੇ ਦੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕਲਪਣਾ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ;
ہُکمُ ن جانھےَ بہُتا روۄےَ
جو انسان الہٰی رضا نہیں سمجھتا وہ بھٹکتارہتا ہے
ਅੰਦਰਿ ਧੋਖਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
andar Dhokhaa need na sovai.
She (the soul) is filled with deception, and she cannot sleep in peace.
ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਿੰਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, (ਇਸ ਕਰਕੇ ਸੁਖ ਦੀ) ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਸੌਂ ਸਕਦਾ (ਭਾਵ, ਕਦੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ)।
انّدرِ دھوکھا نیِد ن سوۄےَ
دھوکھا۔شک ۔فریب ۔شبہ ۔ دھن۔عورت۔ انسان ۔ محل۔ٹھکانہ دربار
۔ دل میں شک و شبہات ہین چین نہیں دل کو تسکین نہیں ۔
ਜੇ ਧਨ ਖਸਮੈ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥ ਦਰਿ ਘਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ॥
jay Dhan khasmai chalai rajaa-ee. dar ghar sobhaa mahal bulaa-ee.
.But if the soul-bride leads her life according to the will of her Divine-Master God, she obtains honor both in this world and God’s court.
ਜੇ (ਜੀਵ-) ਇਸਤ੍ਰੀ (ਪ੍ਰਭੂ) ਖਸਮ ਦੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚ ਤੁਰੇ, ਤਾਂ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਤੇ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਸੋਭਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ l
جے دھن کھسمےَ چلےَ رجائیِ ॥درِ گھرِ سوبھا مہلِ بُلائیِ
جو ایک عورت کی مانند اپنے خاوند کی رضا میں چلتی ہے ۔ اسے گھر میں وقار اورعزت ملتی ہے ۔ اور شہرت پاتی ہے ۔
ایسے ہی جو انسان خدا کی رضا میں راضی ہے اور اسکے فرمان میں فرمانبرداری کرتا ہے عزت و حشمت پاتا ہے ۔ خداکے گھر ٹھکانہ ملتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥
naanak karmee ih mat paa-ee.
O’ Nanak, by His Mercy, this understanding is obtained.
(ਪਰ, ਹੇ ਨਾਨਕ!) ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਹਰ ਕਰੇ ਤਾਂ (ਭਾਣਾ ਮੰਨਣ ਵਾਲੀ ਇਹ) ਸਮਝ ਮਿਲਦੀ ਹੈ l
نانک کرمیِ اِہ متِ پائیِ
۔ کرمی۔بخشش
اے نانک کرم وعنایت سے یہ سمجھ آئی ہے
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
gur parsaadee sach samaa-ee. ||1||
By Guru’s Grace, she is merged into the True One.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਭਾਣੇ ਦੇ ਮਾਲਕ) ਸਦਾ-ਥਿਰ ਸਾਂਈ ਵਿਚ ਜੀਵ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ l
گُر پرسادیِ سچِ سمائیِ
کہ رحمت مرشد سے انسان کا رشتہ خدا سے منسلک رہتا ہے ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
By the Third Guru:
مਃ੩॥
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭਾ ਦੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ॥
manmukh naam vihooni-aa rang kasumbhaa daykh na bhul.
O self-willed manmukh, devoid of the Naam, do not be misled upon beholding the color of the safflower (transient worldly attractions),
ਹੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਸੱਖਣੇ ਮਨਮੁਖ! ਕਸੁੰਭੇ ਦਾ (ਮਾਇਆ ਦਾ) ਰੰਗ ਵੇਖ ਕੇ ਮੁਹਿਤ ਨਾਹ ਹੋ ਜਾ,
منمُکھ نام ۄِہوُنھِیا رنّگُ کسُنّبھا دیکھِ ن بھُلُ
وھونیا۔خانی بغیر ۔ کسنبھا ۔گل لالہ ۔
اے خودی پسند و خود ارادی الہٰی نام سے بے بہرہ گل لالہ کا رنگ دیکھ کر مت بھول ۔
ਇਸ ਕਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜਿਆ ਛੋਛਾ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲੁ ॥
is kaa rang din thorhi-aa chhochhaa is daa mul.
these worldly attractions are short-lived and worthless like the color of the safflower.
ਇਸ ਦਾ ਰੰਗ (ਆਨੰਦ) ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਇਸ ਦਾ ਮੁੱਲ ਭੀ ਤੁੱਛ ਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
اِس کا رنّگُ دِن تھوڑِیا چھوچھا اِس دا مُلُ
چھوچھا۔تھوڑا ۔کم ۔
اس کا رنگ چند روزہ ہے اور اسکا کوئی قیمت نہیں چند کوڈیاں ہے
ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥
doojai lagay pach mu-ay moorakh anDh gavaar.
Engrossed in duality, the foolish, spiritually blind and ignorant people waste away their life.
ਮੂਰਖ (ਅਕਲੋਂ) ਅੰਨ੍ਹੇ ਤੇ ਮਤਿ-ਹੀਣ ਜੀਵ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ,
دوُجےَ لگے پچِ مُۓ موُرکھ انّدھ گۄار
پچ موئے۔ذلیل وخوار ہوئے ۔ رنگسے ۔پریمی
جنکا خدا کے علاوہ دوسرے مادیات مین محبت ہے
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਪਇ ਪਚਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
bistaa andar keet say pa-i pacheh vaaro vaar.
Like worms, they live in filth of vices, and in it they die over and over.
ਜਿਵੇਂ ਬਿਸ਼ਟੇ ਵਿਚ ਪਏ ਹੋਏ ਕੀੜੇ ਵਿਲੂੰ ਵਿਲੂੰ ਕਰਦੇ ਹਨ।
بِسٹا انّدرِ کیِٹ سے پءِ پچہِ ۄارو ۄار
۔ جیسے گندگی کے کیرے ۔ نادان اور جاہل ان کی مانند ذلیل وخوار ہوتے ہیں ۔
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naanak naam ratay say rangulay gur kai sahj subhaa-ay.
O’ Nanak, they who are imbued with Naam are happy and they take on the intuitive peace and poise of the Guru.
ਹੇ ਨਾਨਕ!ਜੋ ਨਾਮ ਨਾਲ ਰੰਗੀਜੇ ਹਨ ਉਹ ਸੁੰਦਰ ਹਨ ਉਹ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹਨ ਅਤੇ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਅਡੋਲਤਾ ਵਾਲੀ ਅਵਸਥਾ ਨੂੰ ਪਰਾਪਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
نانک نام رتے سے رنّگُلے گُر کےَ سہجِ سُبھاءِ
گرکے سہج ۔سبھائے ۔مرید مرشد پر سکون ۔
اے نانک جنہیں نام سے پیار ہے اور مرشد کے سبق پر عمل پیرا ہوکر زندگی بسر کرتےہیں
ਭਗਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
bhagtee rang na utrai sehjay rahai samaa-ay. ||2||
Their love and devotion to God doesn’t weaken, and they intuitively remain merged in Him.
ਸਹਜ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਭਗਤੀ ਦਾ ਰੰਗ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਉਤਰਦਾ l
بھگتیِ رنّگُ ن اُترےَ سہجے رہےَ سماءِ
سہجے ۔پرسکون مستقل مزاج ۔
وہ الہٰی پریمی ہوکر ان کا الہٰی پریم کا اثر کبھی کم نہیں ہوتا ۔ اور وہ پر سکون ہوکر زندگی گذارتے ہیں ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ ॥
ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਸਭ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਆ ॥
sisat upaa-ee sabh tuDh aapay rijak sambaahi-aa.
O’ God, You created the entire universe, and You Yourself bring sustenance to it.
(ਹੇ ਹਰੀ!) ਤੂੰ ਆਪੇ (ਸਾਰਾ) ਸੰਸਾਰ ਰਚਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ (ਸਭ ਨੂੰ) ਰਿਜ਼ਕ ਅਪੜਾ ਰਿਹਾ ਹੈਂ।
سِسٹِ اُپائیِ سبھ تُدھُ آپے رِجکُ سنّباہِیا ॥
سنبھایا ۔پہنچایا ۔
اے خدا تو نے عالم پیدا کرکے سب کو رزق بہم پہنچاتا ہے
ਇਕਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਵਦੇ ਮੁਹਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨੀ ਢਾਹਿਆ ॥
ik val chhal kar kai khaavday muhhu koorh kusat tinee dhaahi-aa.
Some sustain themselves through deceit and deception and utter all kinds of lies.
ਕਈ ਜੀਵ (ਤੈਨੂੰ ਰਾਜ਼ਕ ਨਾਹ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ) ਵਲ-ਛਲ ਕਰ ਕੇ ਢਿੱਡ ਭਰਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕੂੜ ਕੁਸੱਤ ਬੋਲਦੇ ਹਨ।
اِکِ ۄلُ چھلُ کرِ کےَ کھاۄدے مُہہُ کوُڑُ کُستُ تِنیِ ڈھاہِیا
ڈھاہیا۔ بولیا ۔
ایک چشت و چالاکی سےپیٹ پالنے میں اور زبان سےجھوٹ طوفان بولتے ہیں (یعنی الہٰی احسان نہین سمجھتے) جوتو چاہتا ہے
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਓਤੈ ਕੰਮਿ ਓਇ ਲਾਇਆ ॥
tuDh aapay bhaavai so karahi tuDh otai kamm o-ay laa-i-aa.
(O’ God) they only do what You have written in their fate. It is You who have assigned them to such tasks.
(ਹੇ ਹਰੀ!) ਜੋ ਤੇਰੀ ਰਜ਼ਾ ਹੈ ਸੋਈ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੋ ਜਿਹੇ ਕੰਮ (ਵਲ-ਛਲ) ਵਿਚ ਹੀ ਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ।
تُدھُ آپے بھاۄےَ سو کرہِ تُدھُ اوتےَ کنّمِ اوءِ لائِیا
وہ وہی کرتے ہین ۔ تو نے انہیں اسی کام میں لگا ر کھا ہے ۔
ਇਕਨਾ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਤਿਨਾ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰ ਦੇਵਾਇਆ ॥
iknaa sach bujhaa-i-on tinaa atut bhandaar dayvaa-i-aa.
To some You have revealed the Truth (about righteous living). On them You have conferred the inexhaustible treasure of contentment.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੱਚੇ ਨਾਮ ਦੀ ਸੂਝ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੋਖ ਦੇ ਇਤਨੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਕਿ ਤੋਟ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
اِکنا سچُ بُجھائِئونُ تِنا اتُٹ بھنّڈار دیۄائِیا
اوئے ۔اس ۔ اتٹ ختم نہ ہونیوالا ۔
ایک کو حقیقت جنہیں تو نے سمجھا دی انہیں اتے نا ختم ہونیوالے خزانے عنایت کر دیئے ہیں یعنی انکو صابر اور صابریت عطا کر دی ۔
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਖਾਹਿ ਤਿਨਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਅਚੇਤਾ ਹਥ ਤਡਾਇਆ ॥੮॥
har chayt khaahi tinaa safal hai achaytaa hath tadaa-i-aa. ||8||
Prosperous is the life of Those who consume Your gifts while remembering You. But those who forsake God, are always discontent and keep begging.
ਜੋ ਜੀਵ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ ਮਾਇਆ ਵਰਤਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਫਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਯਾਦ ਤੋਂ ਸੱਖਣਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥ ਸਦਾ ਅੱਡੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ l
ہرِ چیتِ کھاہِ تِنا سپھلُ ہےَ اچیتا ہتھ تڈائِیا
اچیتا ۔یاد نہ کرنا۔ ہت نڑائیا ۔ہاتھ پھیلانا۔مانگنا
۔ جو انسان خدا کو یاد کرکے دولت کا استعمال کرتے ہیں انہیں یہ کامیابیاں عنایت کرتی ہے ۔اور الہٰی منکر ہمیشہ ہاتھ پھیلاتے رہتے ہیں ۔ انکی خواہشات پوری نہیں ہوتیں
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, by the Third Guru:
سلوک مਃ੩॥
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
parh parh pandit bayd vakaaneh maa-i-aa moh su-aa-ay.
The Pandits, constantly read and recite the Vedas, for the love of Maya.
ਧੰਨ ਦੌਲਤ ਦੇ ਮਨੋਰਥ ਦੀ ਖਾਤਰ, ਬ੍ਰਹਿਮਣ ਵੇਦਾ ਨੂੰ ਇਕ-ਰਸ ਵਾਚਦੇ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ।
پڑِ پڑِ پنّڈِت بید ۄکھانھہِ مائِیا موہ سُیاءِ ॥
وکھانیہہ ۔بیان کرتے ہیں ۔ اسکی تشریھ کرتے ہیں ۔ سو آئے مدعا و مقصد ۔کے لئے ۔
پنڈت وید پرھتا ہے اور انہیں سمجھاتا ہے ۔
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaa-ay har naam visaari-aa man moorakh milai sajaa-ay.
The one who forsakes God for the love of duality. Such self-willed fool receives punishment.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਵਿਸਾਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਮਨ ਦੇ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਦੰਡ ਮਿਲਦਾ ਹੈ,
دوُجےَ بھاءِ ہرِ نامُ ۄِسارِیا من موُرکھ مِلےَ سجاءِ
دوبے بھائے ۔دولت کی محبت میں ۔ سنبھاہے ۔دیتا ہے ۔ پورب ۔پہلے سے ۔ وہائے ۔گذرتی ہے
وہ جو دولت کی محبت کے لئے خدا کو ترک کرتا ہے۔ ایسے خود غرض بیوقوف کو سزا ملتی ہے
ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚੇਤੈ ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
jin jee-o pind ditaa tis kabahooN na chaytai jo dayNdaa rijak sambaahi.
He never think of the One who gave him the body and soul and who provides sustenance to all.
ਉਸ ਹਰੀ ਨੂੰ ਉਹ ਕਦੇ ਯਾਦ ਭੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਜਿਸ ਨੇ ਜਿੰਦ ਤੇ ਸਰੀਰ (ਭਾਵ, ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ) ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਹੈ ਤੇ ਜੋ ਰਿਜ਼ਕ ਪੁਚਾਉਂਦਾ ਹੈ l
جِنِ جیِءُ پِنّڈُ دِتا تِسُ کبہوُنّ ن چیتےَ جو دیݩدا رِجکُ سنّباہِ
جس نے یہ زندگی عنایت کی ہے ۔ لہذا اسے سزا ملت ہے ۔ جس نے رزق دیا ہے اسے بھلاتا ہے
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
jam kaa faahaa galhu na katee-ai fir fir aavai jaa-ay.
He is always fearful of death and remains in the cycles of birth and death.
ਜਮ ਦੀ ਫਾਹੀ ਉਸ ਦੇ ਗਲੋਂ ਕਦੇ ਕੱਟੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਉਹ ਜੰਮਦਾ ਮਰਦਾ ਹੈ।
جم کا پھاہا گلہُ ن کٹیِئےَ پھِرِ پھِرِ آۄےَ جاءِ
لہذا مائیا کی محبت میں ایسا کرتا ہے ۔ اورنام سچ حق وحقیقت کو بھلا بیٹھا ہے ۔
ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁਲੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
manmukh kichhoo na soojhai anDhulay poorab likhi-aa kamaa-ay.
The spiritually blind, self-willed does not understand anything He does what he is preordained to do.
ਅੰਨ੍ਹਾ ਆਪ-ਹੁਦਰਾ ਇਨਸਾਨ ਕੁਝ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ਅਤੇ ਉਹੋ ਕੁਛ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਲਈ ਮੁਢ ਤੋਂ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
منمُکھِ کِچھوُ ن سوُجھےَ انّدھُلے پوُربِ لِکھِیا کماءِ
روحانی طور پر اندھا ، خود غرض کچھ بھی نہیں سمجھتا ہے جو وہ چاہتا ہے وہ کرتا ہے۔۔
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
poorai bhaag satgur milai sukh-daata naam vasai man aa-ay.
Through perfect destiny, he meets the True Guru, the Giver of peace, and the Naam comes to dwell in his mind.
ਪੂਰੇ ਭਾਗਾਂ ਨਾਲ ਸੁਖ-ਦਾਤਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਨਾਮ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ।
پوُرےَ بھاگِ ستِگُرُ مِلےَ سُکھداتا نامُ ۄسےَ منِ آءِ
۔ خوش قسمتی سے سچا مرشد سکھ دینے والا ملجائے اور دل میں نام بس جائے
ਸੁਖੁ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖੁ ਪੈਨਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
sukh maaneh sukh painnaa sukhay sukh vihaa-ay.
Such a person enjoys true bliss and spends entire life in happiness.
ਉਹ ਆਰਾਮ ਭੋਗਦਾ ਹੈ, ਆਰਾਮ ਪਹਿਨਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਗੁਜਾਰਦਾ ਹੈ।
سُکھُ مانھہِ سُکھُ پیَننھا سُکھے سُکھِ ۄِہاءِ
تو سکون پاتا ہے ۔ اور عمر روحانی سکون میں گذرتی ہے ۔
ਨਾਨਕ ਸੋ ਨਾਉ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak so naa-o manhu na visaaree-ai jit dar sachai sobhaa paa-ay. ||1||
O’ Nanak, do not forget the Naam which brings honor in God’s court.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਆਪਣੇ ਚਿੱਤ ਵਿਚੋਂ ਉਸ ਨਾਮ ਨੂੰ ਨਾਂ ਭੁਲਾ, ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਸੱਚੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਅੰਦਰ ਇੱਜ਼ਤ ਪਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
نانک سو ناءُ منہُ ن ۄِساریِئےَ جِتُ درِ سچےَ سوبھا پاءِ
اے نانک ایا نام دل سے نہیں بھلانا چاہیے ۔ جس کے ذریعے سچے در پر عظمت و شہرت ملے ۔