SGGS Page 317
ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥
jo maaray tin paarbrahm say kisai na sanday.
Those who are accursed by the Almighty God are not loyal to anyone.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਰੱਬ ਵਲੋਂ ਮੋਏ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੱਕੇ ਨਹੀਂ।
جۄ مارے تِنِ پارب٘رہمِ سے کِسےَ ن سنّدے ॥
جو خداتعالیٰ کے ذریعہ ملعون ہیں وہ کسی کے وفادار نہیں ہیں۔
ਵੈਰੁ ਕਰਨਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮਿ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥
vair karan nirvair naal Dharam ni-aa-ay pachanday.
They who bear enmity towards those who have no enmity are wasted away according to the righteous justice of God.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨਿਰਵੈਰਾਂ ਨਾਲ ਭੀ ਵੈਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਧਰਮ ਨਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ویَرُ کرنِ نِرویَر نالِ دھرمِ نِیاءِ پچنّدے ॥
وہ جو کسی سے نفرت کرتے ہیں جس میں کوئی عداوت نہیں ، صادق انصاف کے ذریعہ برباد ہوجاتا ہے
ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥
jo jo sant saraapi-aa say fireh bhavanday.
Those who are cursed by the saints wander around in the cycle of birth and death.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸੰਤਾਂ ਵਲੋਂ ਫਿਟਕਾਰੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਹ ਜਨਮ ਮਰਨ ਵਿਚ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
جۄ جۄ سنّتِ سراپِیا سے پھِرہِ بھونّدے ॥
جن کو اولیاء کرام نے لعنت دی ہے وہ پیدائش اور موت کے چکر میں پھرتے ہیں۔
ਪੇਡੁ ਮੁੰਢਾਹੂ ਕਟਿਆ ਤਿਸੁ ਡਾਲ ਸੁਕੰਦੇ ॥੩੧॥
payd mundhaahoo kati-aa tis daal sukanday. ||31||
Such a person spiritually withers away like a tree which is cut from the root. |31|
ਜੋ ਰੁੱਖ ਮੁੱਢੋਂ ਕੱਟਿਆ ਜਾਏ, ਉਸ ਦੇ ਟਾਹਣ ਭੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ l
پیڈُ مُنّڈھاہۄُ کٹِیا تِسُ ڈال سُکنّدے ॥ 31 ॥
ایسا شخص روحانی طور پر ایسے درخت کی طرح مرجھا جاتا ہے جو جڑوں سے کاٹا جاتا ہے۔
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
سلۄک م: 5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو :
ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ॥
gur naanak har naam drirh-aa-i-aa bhannan gharhan samrath.
O’ Nanak, the Guru has firmly enshrined in my mind the Name of that God, who has the power to create and destroy anything.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਹਰੀ ਸਰੀਰਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਢਾਹ ਤੇ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੇ ਉਸ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਮੇਰੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰੋ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,
گُر نانک ہرِ نامُ د٘رِڑائِیا بھنّنݨ گھڑݨ سمرتھُ ॥
اے نانک ، گرو نے میرے ذہن میں اس خدا کا نام مضبوطی سے قائم کیا ہے ، جو کچھ بھی پیدا کرنے اور تباہ کرنے کی طاقت رکھتا ہے۔
ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਮਾਲਹਿ ਮਿਤ੍ਰ ਤੂ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ਲਥੁ ॥੧॥
parabh sadaa samaaleh mitar too dukh sabaa-i-aa lath. ||1||
O’ my friend, if you also remember that God at all times, then all your suffering would go away. ||1||
ਹੇ ਮਿੱਤਰ! ਜੇ ਤੂੰ (ਭੀ) ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਯਾਦ ਕਰੇਂ, ਤਾਂ (ਤੇਰਾ ਭੀ) ਸਭ ਦੁੱਖ ਲਹਿ ਜਾਏ l
پ٘ربھُ سدا سمالہِ مِت٘ر تۄُ دُکھُ سبائِیا لتھُ ॥1॥
میرے دوست ، ہمیشہ کے لئے خدا کو یاد رکھو ، اور آپ کے تمام مصائب مٹ جائیں گے۔
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
م: 5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو :
ਖੁਧਿਆਵੰਤੁ ਨ ਜਾਣਈ ਲਾਜ ਕੁਲਾਜ ਕੁਬੋਲੁ ॥
khuDhi-aavant na jaan-ee laaj kulaaj kubol.
Just as a hungry person ony cares for food, but does not care about his honor, dishonor or harsh words and keeps on begging for food,
ਜਿਵੇਂ ਭੁੱਖਾ ਮਨੁੱਖ ਆਦਰ ਜਾਂ ਨਿਰਾਦਰੀ ਦੇ ਮੰਦੇ ਬਚਨ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ (ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਰੋਟੀ ਵਾਸਤੇ ਸਵਾਲ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ)
کھُدھِیاونّتُ ن جاݨئی لاج کُلاج کُبۄلُ ॥
بھوکا شخص عزت ، بے عزتی یا سخت الفاظ کی پرواہ نہیں کرتا ہے۔
ਨਾਨਕੁ ਮਾਂਗੈ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਜੋਗੁ ॥੨॥
naanak maaNgai naam har kar kirpaa sanjog. ||2||
similarly O’ God, Nanak begs for Your Name; please bestow mercy and bless me with Your union. ||2|
ਤਿਵੇਂ ਹੇ ਹਰੀ! ਨਾਨਕ ਭੀ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਮੰਗਦਾ ਹੈ, ਮਿਹਰ ਕਰ ਤੇ ਮਿਲਾਪ ਬਖ਼ਸ਼ l
نانکُ مانْگےَ نامُ ہرِ کرِ کِرپا سنّجۄگُ ॥2॥
نانک رب کے نام کی دعا کرتا ہے۔ براہ کرم اپنا فضل عطا کریں ، اور مجھے اپنے ساتھ متحد کریں
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری :
ਜੇਵੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦਾ ਤੇਵੇਹੇ ਫਲਤੇ ॥
javayhay karam kamaavdaa tavayhay faltay.
One is rewarded according to the type of deeds one does.
ਮਨੁੱਖ ਜਿਹੋ ਜਿਹੇ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਰਮ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਫਲ ਦੇਂਦਾ ਹੈ;
جیویہے کرم کماودا تیویہے پھلتے ॥
سب کو اعمال کی قسم کے مطابق بدلہ دیا جاتا ہے۔
ਚਬੇ ਤਤਾ ਲੋਹ ਸਾਰੁ ਵਿਚਿ ਸੰਘੈ ਪਲਤੇ ॥
chabay tataa loh saar vich sanghai paltay.
(For example), if someone chews on red-hot iron, his throat will be burned.
ਜੇਕਰ ਬੰਦਾ ਗਰਮ ਫੌਲਾਦੀ ਲੋਹ ਚੱਬੇ ਤਾਂ ਇਹ ਗਲੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਸਾੜ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ।
چبے تتا لۄہ سارُ وِچِ سنّگھےَ پلتے ॥
سرخ گرم لوہا چبانے والا اپنا منہ ہی جلاتا ہے
ਘਤਿ ਗਲਾਵਾਂ ਚਾਲਿਆ ਤਿਨਿ ਦੂਤਿ ਅਮਲ ਤੇ ॥
ghat galaavaaN chaali-aa tin doot amal tay.
Similarly, because of his evil deeds, putting a halter around the neck of evildoer, the demon of death takes him away.
ਉਹ ਜਮਦੂਤ (ਉਹਨਾਂ ਖੋਟੇ) ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਗਲ ਵਿਚ ਰੱਸਾ ਪਾ ਕੇ (ਭਾਵ, ਨਿਰਾਦਰੀ ਦਾ ਵਰਤਾਉ ਕਰ ਕੇ) ਅੱਗੇ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
گھتِ گلاواں چالِیا تِنِ دۄُتِ عمل تے ॥
پھندہ اس کے گلے میں ڈال دیا جاتا ہے اور اسے برا بھلا کہا جاتا ہے کیونکہ اس نے بد اعمالیاں کی ہیں۔
ਕਾਈ ਆਸ ਨ ਪੁੰਨੀਆ ਨਿਤ ਪਰ ਮਲੁ ਹਿਰਤੇ ॥
kaa-ee aas na punnee-aa nit par mal hirtay.
Always collecting the filth of slandering others, none of his desires is fulfilled.
ਸਦਾ ਪਰਾਈ ਮੈਲ ਚੁਰਾਉਂਦੇ ਦੀ (ਭਾਵ, ਨਿੰਦਾ ਕਰ ਕੇ ਸਦਾ ਪਰਾਏ ਪਾਪ ਸਿਰ ਤੇ ਲੈਂਦੇ ਦੀ) ਕੋਈ ਆਸ ਭੀ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
کائی آس ن پُنّنیِیا نِت پر ملُ ہِرتے ॥
اس کی کوئی خواہش پوری نہیں ہوتی ہے۔ وہ ہمیشہ دوسروں کی غلاظت چوری کرتا ہے
ਕੀਆ ਨ ਜਾਣੈ ਅਕਿਰਤਘਣ ਵਿਚਿ ਜੋਨੀ ਫਿਰਤੇ ॥
kee-aa na jaanai aakirat–ghan vich jonee firtay.
The ungrateful wretch does not appreciate God for granting him the human-life, and keeps wandering in the cycles of birth and death.
ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਭਟਕਦਾ ਭਟਕਦਾ ਉਹ ਅਕਿਰਤਘਣ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਉਪਕਾਰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਹੈ,
کیِیا ن جاݨےَ اکِرتگھݨ وِچِ جۄنی پھِرتے ॥
ناشکری کا بدلہ اس کی تعریف نہیں کرتا جو اسے دیا گیا ہے۔ وہ اوتار میں گم ہوا۔۔
ਸਭੇ ਧਿਰਾਂ ਨਿਖੁਟੀਅਸੁ ਹਿਰਿ ਲਈਅਸੁ ਧਰ ਤੇ ॥
sabhay DhiraaN nikhutee-as hir la-ee-as Dhar tay.
When he loses all his support, then God takes him away from this world.
ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਤਾਣ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ (ਫਲ ਭੋਗਣ ਲਈ) ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
سبھے دھِراں نِکھُٹیِئسُ ہِرِ لئیِئسُ دھر تے ॥
جب وہ خداوند کی مدد اس سے چھین لیتا ہے تو وہ ہر طرح کا تعاون کھو دیتا ہے
ਵਿਝਣ ਕਲਹ ਨ ਦੇਵਦਾ ਤਾਂ ਲਇਆ ਕਰਤੇ ॥
vijhan kalah na dayvdaa taaN la-i-aa kartay.
When he does not let the strife end, then the Creator takes him out.
ਜਦੋਂ ਚਾਰੇ ਬੰਨੇ ਝਗੜੇ ਨੂੰ ਅਕਿਰਤਘਣ ਮੁੱਕਣ ਨਹੀਂ ਦੇਂਦਾ (ਭਾਵ, ਅੱਤ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ) ਤਾਂ ਕਰਤਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਉਠਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
وِجھݨ کلہ ن دیودا تاں لئِیا کرتے ॥
وہ جھگڑوں کے اعضا کو ختم نہیں ہونے دیتا ہے ، اور اسی طرح خالق اس کو تباہ کردیتا ہے
ਜੋ ਜੋ ਕਰਤੇ ਅਹੰਮੇਉ ਝੜਿ ਧਰਤੀ ਪੜਤੇ ॥੩੨॥
jo jo kartay ahamay-o jharh Dhartee parh–tay. ||32||
Those who indulge in egotism, crumble and fall to the ground.||32||
ਜੋ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਅਹੰਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਢਹਿ ਕੇ ਭੋਇਂ ਤੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ l
جۄ جۄ کرتے اہنّمےءُ جھڑِ دھرتی پڑتے ॥ 32 ॥
جو مغرور ہو کر بکھر جاتے ہیں اور زمین پر گر جاتے ہیں۔
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Salok, Third Guru:
سلۄک م: 3 ॥
سالوک ، تیسرا گرو :
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਹੋਇ ॥
gurmukh gi-aan bibayk buDh ho-ay.
A Guru’s follower is blessed with spiritual wisdom and a discerning intellect.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਚ ਗਿਆਨ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਵਾਲੀ ਅਕਲਿ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
گُرمُکھِ گِیانُ بِبیک بُدھِ ہۄءِ ॥
ایک جور یو کے پیروکار روحانی حکمت اور ایک سمجھدار عقل سے نوازا جاتا ہے
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਿਰਦੈ ਹਾਰੁ ਪਰੋਇ ॥
har gun gaavai hirdai haar paro-ay.
He sings the Praises of God, and enshrines His virtues in his heart.
ਉਹ ਹਰੀ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ (ਗੁਣਾਂ ਦਾ) ਹਾਰ ਪ੍ਰੋ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ہرِ گُݨ گاوےَ ہِردےَ ہارُ پرۄءِ ॥
وہ خدا کی حمد گاتا ہے ، اور اپنی خوبیوں کو اپنے دل میں دلاتا ہے۔
ਪਵਿਤੁ ਪਾਵਨੁ ਪਰਮ ਬੀਚਾਰੀ ॥
pavit paavan param beechaaree.
His conduct is the purest of the pure, and he is the most thoughtful person.
ਆਚਰਨ ਦਾ ਬੜਾ ਸੁੱਧ ਤੇ ਉੱਚੀ ਮਤਿ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।.
پوِتُ پاونُ پرم بیِچاری ॥
وہ خالص کا خالص ، اعلی فہم کا وجود بن جاتا ہے۔
ਜਿ ਓਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
je os milai tis paar utaaree.
Whoever associates with him, he helps that person to cross over the worldly-ocean of vices.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਭੀ ਉਹ ਸੰਸਾਰ–ਸਾਗਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਉਤਾਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
جِ اۄسُ مِلےَ تِسُ پارِ اُتاری ॥
جو بھی اس کے ساتھ رفاقت رکھتا ہے ، وہ اس شخص کی مدد کرتا ہے کہ وہ دنیاوی بحرانیواد سے پار ہو۔
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥
antar har naam baasnaa samaanee.
The fragrance of God’s Name permeates deep within his heart.
ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਹਰੀ ਦੇ ਨਾਮ (ਰੂਪੀ) ਸੁਗੰਧੀ ਸਮਾਈ ਹੋਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,
انّترِ ہرِ نامُ باسنا سماݨی ॥
خدا کے نام کی خوشبو اس کے دل میں گہری ہے۔
ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਾ ਉਤਮ ਬਾਣੀ ॥
har dar sobhaa mahaa utam banee.
He is honored in the Court of God, and his words are the most sublime.
ਉਸ ਦੀ ਹਰੀ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਸੋਭਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬੋਲੀ ਬੜੀ ਉੱਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ l
ہرِ درِ سۄبھا مہا اُتم باݨی ॥
اسے خداوند کے دربار میں اعزاز حاصل ہے ، اور ان کا بیان سب سے عمدہ ہے۔
ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਸੁਣੈ ਸੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ॥
je purakh sunai so ho-ay nihaal.
Whoever listens to his words is exceedingly delighted.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ (ਉਸ ਬੋਲੀ ਨੂੰ) ਸੁਣਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪਰਸੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
جِ پُرکھُ سُݨےَ سُ ہۄءِ نِہالُ ॥
جو بھی اس کی باتیں سنتا ہے وہ بے حد خوش ہوتا ہے۔
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥੧॥
naanak satgur mili-ai paa-i-aa naam Dhan maal. ||1||
O’ Nanak, meeting the true Guru, he has received the treasure of God’s Name. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਨਾਮ (ਰੂਪ) ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ l
نانک ستِگُر مِلِۓَ پائِیا نامُ دھنُ مالُ ॥1॥
اے نانک ، سچے گرو سے مل کر ، اسے خدا کے نام کا خزانہ ملا ہے۔
ਮਃ ੪ ॥
mehlaa 4.
Salok, Fourth Guru:
م: 4 ॥
صلوک ، چوتھا گرو :
ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਜੀਅ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਪੈ ਕਿ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
satgur kay jee-a kee saar na jaapai ke poorai satgur bhaavai.
No one can know the secret of the true Guru’s heart, or what the perfect true Guru likes.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਦਾ ਭੇਤ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸਮਝ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦਾ ਕਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਕੀਹ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ l
ستِگُر کے جیء کی سار ن جاپےَ کِ پۄُرےَ ستِگُر بھاوےَ ॥
کوئی بھی سچے گرو کے دل کا راز نہیں جان سکتا ، یا کامل سچے گرو کو کیا پسند ہے۔
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਰਤੈ ਜੋ ਸਿਖਾਂ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸੋ ਗੁਰ ਖੁਸੀ ਆਵੈ ॥
gursikhaaN andar satguroo vartai jo sikhaaN no lochai so gur khusee aavai.
The true Guru dwells in the hearts of his disciples. Therefore, he who yearns to serve them earns the pleasure of the Guru.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੱਚੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਹੈ, ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਉਹਨਾਂ ਦੀ (ਸੇਵਾ ਦੀ) ਤਾਂਘ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਦੇ (ਹਲਕੇ) ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
گُرسِکھاں انّدرِ ستِگُرۄُ ورتےَ جۄ سِکھاں نۄ لۄچےَ سۄ گُر خُشی آوےَ ॥
اپنے گرو سکھوں کے دلوں میں گہرا ، سچا گرو پھیل رہا ہے۔ گرو ان لوگوں سے خوش ہے جو اپنے سکھوں کے خواہشمند ہیں۔.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵਨਿ ਸੁ ਜਪੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਕੀ ਘਾਲ ਸਚਾ ਥਾਇ ਪਾਵੈ ॥
satgur aakhai so kaar kamaavan so jap kamaaveh gursikhaaN kee ghaal sachaa thaa-ay paavai.
The eternal God approves the efforts of the Guru’s disciples, because they follow the Guru’s teachings and lovingly meditate on Naam.
ਜੋ ਆਗਿਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਉਹੋ ਕੰਮ ਗੁਰਸਿੱਖ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹੋ ਭਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸੱਚਾ ਪ੍ਰਭੂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ستِگُر آکھےَ سُ کار کماونِ سُ جپُ کماوہِ گُرسِکھاں کی گھال سچا تھاءِ پاوےَ ॥
ابدی خدا گرو کے شاگردوں کی کاوشوں کو منظور کرتا ہے ، کیونکہ وہ گرو کی تعلیمات پر عمل کرتے ہیں اور محبت کے ساتھ نام پر غور کرتے ہیں ۔
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਹੁਕਮੈ ਜਿ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਪਾਸਹੁ ਕੰਮੁ ਕਰਾਇਆ ਲੋੜੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਫਿਰਿ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
vin satgur kay hukmai je gursikhaaN paashu kamm karaa-i-aa lorhay tis gursikh fir nayrh na aavai.
If anyone makes the Guru’s disciples do some chore which are against the Guru’s teachings, then no disciple of the Guru comes near that person.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਆਸ਼ੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਪਾਸੋਂ ਕੰਮ ਕਰਾਣਾ ਚਾਹੇ, ਗੁਰੂ ਦਾ ਸਿੱਖ ਫੇਰ ਉਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਢੁਕਦਾ,
وِݨُ ستِگُر کے حُکمےَ جِ گُرسِکھاں پاسہُ کنّمُ کرائِیا لۄڑے تِسُ گُرسِکھُ پھِرِ نیڑِ ن آوےَ ॥
اگر کوئی گرو کے شاگردوں کو کچھ کام کروائے جو گرو کی تعلیمات کے منافی ہے ، تو پھر گرو کا کوئی شاگرد اس شخص کے قریب نہیں آتا ہے۔
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕੋ ਜੀਉ ਲਾਇ ਘਾਲੈ ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
gur satgur agai ko jee-o laa-ay ghaalai tis agai gursikh kaar kamaavai.
One who diligently serves and follows the true Guru’s teachings, the Guru’s disciple does what that person asks him to do.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਚਿੱਤ ਜੋੜ ਕੇ (ਸੇਵਾ ਦੀ ਘਾਲ) ਘਾਲੇ, ਗੁਰਸਿੱਖ ਉਸ ਦੀ ਕਾਰ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ।
گُر ستِگُر اگےَ کۄ جیءُ لاءِ گھالےَ تِسُ اگےَ گُرسِکھُ کار کماوےَ ॥
جو شخص سچے گرو کی تعلیمات کی تندہی سے خدمت کرتا ہے اور اس پر عمل کرتا ہے ، گرو کا شاگرد وہ کام کرتا ہے جو اس شخص نے اس سے کرنے کو کہا ہے۔
ਜਿ ਠਗੀ ਆਵੈ ਠਗੀ ਉਠਿ ਜਾਇ ਤਿਸੁ ਨੇੜੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵੈ ॥
je thagee aavai thagee uth jaa-ay tis nayrhai gursikh mool na aavai.
The Guru’s disciple does not come near a person who has deceit in his mind.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਫ਼ਰੇਬ ਕਰਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫ਼ਰੇਬ ਦੇ ਖ਼ਿਆਲ ਵਿਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਿੱਖ ਉੱਕਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
جِ ٹھگی آوےَ ٹھگی اُٹھِ جاءِ تِسُ نیڑےَ گُرسِکھُ مۄُلِ ن آوےَ ॥
جو دھوکہ دینے آتا ہے ، جو اٹھ کھڑا ہوتا ہے اور دھوکہ دہی کرنے نکلتا ہے – گورکھ کبھی بھی اس کے قریب نہیں آتا۔
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥
barahm beechaar naanak aakh sunaavai.
Nanak proclaims and announces this divine thought;
ਨਾਨਕ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਸੱਚੀ ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ,
ب٘رہمُ بیِچارُ نانکُ آکھِ سُݨاوےَ ॥
نانک خدا کی اس حکمت کا اعلان کرتے ہیں۔
ਜਿ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਮਨੁ ਮੰਨੇ ਕੰਮੁ ਕਰਾਏ ਸੋ ਜੰਤੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੨॥
je vin satgur kay man mannay kamm karaa-ay so jant mahaa dukh paavai. ||2||
that the person who accomplishes any tasks through his disciples which are not pleasing to the true Guru’s mind, suffers in great misery.||2||
ਗੁਰ–ਅਸ਼ੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਠੱਗੀ ਆਦਿਕ ਕਰ ਕੇ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਪਾਸੋਂ ਕੰਮ ਕਰਾਏ ਭਾਵ, ਆਪਣੀ ਸੇਵਾ ਕਰਾਏ, ਉਹ ਬੜਾ ਦੁੱਖ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ l
جِ وِݨُ ستِگُر کے منُ منّنے کنّمُ کراۓ سۄ جنّتُ مہا دُکھُ پاوےَ ॥2॥
کہ جو شخص اپنے شاگردوں کے ذریعہ سے کوئی بھی کام انجام دیتا ہے جو سچے گرو کے ذہن کو راضی نہیں ہوتا ہے ، اسے بڑی پریشانی کا سامنا کرنا پڑتا ہے۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری :
ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਤੁਹਿ ਜੇਵਡੁ ਤੂੰ ਵਡ ਵਡੇ ॥
tooN sachaa saahib at vadaa tuhi jayvad tooN vad vaday.
O’ God, You are the true Master, and the most supreme. O’ highest of the High, only You are as great as You.
ਹੇ ਵੱਡਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਡੇ! ਤੂੰ ਸੱਚਾ ਮਾਲਕ ਤੇ ਬੜਾ ਵੱਡਾ ਹੈਂ, ਆਪਣੇ ਜੇਡਾ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਹੈਂ।
تۄُنّ سچا صاحِبُ اتِ وڈا تُہِ جیوڈُ تۄُنّ وڈ وڈے ॥
اے خدا ، آپ ہی سچے مالک ہیں ، اور سب سے زیادہ اعلیٰ۔ او ‘اعلی ترین ، صرف آپ ہی اپنے جیسے عظیم ہیں۔
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਲੇਖਾ ਛਡੇ ॥
jis tooN mayleh so tuDh milai tooN aapay bakhas laihi laykhaa chhaday.
He alone is united with You, whom You unite, and whom You release from the account of his deeds by forgiving him.
ਓਹੀ ਮਨੁੱਖ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੂੰ ਆਪ ਮੇਲਦਾ ਹੈਂ ਤੇ ਜਿਸ ਦਾ ਲੇਖਾ ਛੱਡ ਕੇ ਤੂੰ ਆਪ ਬਖ਼ਸ਼ ਲੈਂਦਾ ਹੈਂ।
جِسُ تۄُنّ میلہِ سۄ تُدھُ مِلےَ تۄُنّ آپے بخشِ لیَہِ لیکھا چھڈے ॥
وہ تنہا آپ کے ساتھ متحد ہے ، جسے آپ اپنے آپ سے متحد کرتے ہیں۔ آپ خود ہی ہمیں بھلا کریں اور معاف کریں ، اور ہمارے کھاتے پھاڑ دیں
ਜਿਸ ਨੋ ਤੂੰ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਮਨੁ ਗਡ ਗਡੇ ॥
jis no tooN aap milaa-idaa so satgur sayvay man gad gaday.
Whom You unite with the true Guru, follow Guru’s teachings wholeheartedly.
ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੂੰ ਆਪ ਮਿਲਾਉਂਦਾ ਹੈਂ ਉਹੋ ਹੀ ਮਨ ਗੱਡ ਕੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
جِس نۄ تۄُنّ آپِ مِلائِدا سۄ ستِگُرُ سیوے منُ گڈ گڈے ॥
جس کو آپ اپنے ساتھ متحد کرتے ہو ، پورے دل سے سچے گرو کی خدمت کرتا ہے۔
ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਤੂ ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਚੰਮੁ ਤੇਰਾ ਹਡੇ ॥
tooN sachaa saahib sach too sabh jee-o pind chamm tayraa haday.
O’ God, You are the true and eternal Master; each and every part of the human body is a gift bestowed by You.
ਤੂੰ ਸੱਚਾ ਮਾਲਕ ਹੈਂ, ਸਦਾ–ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਜੀਵਾਂ ਦਾ ਸਭ ਕੁਝ–ਜਿੰਦ, ਸਰੀਰ, ਚੰਮ, ਹੱਡ–ਤੇਰਾ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
تۄُنّ سچا صاحِبُ سچُ تۄُ سبھُ جیءُ پِنّڈُ چنّمُ تیرا ہڈے ॥
اے خدا ، تو سچا اور ابدی مالک ہے۔ انسانی جسم کا ہر حصہ آپ کے ذریعہ عطا کردہ تحفہ ہے ۔
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂੰ ਸਚਿਆ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਆਸ ਤੇਰੀ ਵਡ ਵਡੇ ॥੩੩॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥
ji-o bhaavai ti-o rakh tooN sachi-aa naanak man aas tayree vad vaday. ||33||1|| suDh.
O’ true Master-God, save us, as it pleases You. O’ the greatest of the great, You are the only hope in the mind of Nanak. ||33||1||
ਹੇ ਵੱਡਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਡੇ, ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਜਿਵੇਂ ਤੈਨੂੰ ਭਾਵੇ ਤਿਵੇਂ ਹੀ ਸਾਨੂੰ ਰੱਖ ਲੈ, ਨਾਨਕ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਹੀ ਆਸ ਹੈ l
جِءُ بھاوےَ تِءُ رکھُ تۄُنّ سچِیا نانک منِ آس تیری وڈ وڈے ॥ 33 ॥1॥ سُدھُ ॥
اگر یہ آپ کو پسند ہو تو مجھے بچا اے سچے رب اے عظیم میں سے عظیم، نانک اپنے ذہن کی امیدوں کو تنہا تم میں رکھتا ہے