ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਤਿਸੁ ਕੰਤ ਕੀ ਵਡਾ ਜਿਸੁ ਪਰਵਾਰੁ ॥
sasurai pay-ee-ai tis kant kee vadaa jis parvaar.
In this world and in the next, the soul-bride can live only on the support of her Husband God, Who has such a vast family.
ਜਿਸ ਪ੍ਰਭੂ–ਪਤੀ ਦਾ ਬੇਅੰਤ ਵੱਡਾ ਪਰਵਾਰ ਹੈ, ਜੀਵ–ਇਸਤ੍ਰੀ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਉਸੇ ਦੇ ਆਸਰੇ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ।
سسُرےَ پیئیِئےَ تِسُ کنّت کیِ ۄڈا جِسُ پرۄارُ
وہی سب کے لئے ایک اسرا ہے ۔ جس خدا کا قبیلہ نہایت بڑا ہے جو ہو دو عالم لوگ پر لوک کا مالک ہے ۔
ਊਚਾ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਬੋਧ ਕਿਛੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
oochaa agam agaaDh boDh kichh ant na paaraavaar
He is the highest of the high and Inaccessible. His Wisdom is Unfathomable. There is no end or limit to His expanse.
ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਹੈ, ਅਪਹੁੰਚ ਹੈ, ਅਥਾਹ ਗਿਆਨ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦਾ, ਉਰਲਾ ਪਾਰਲਾ ਬੰਨਾ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦਾ।
اوُچا اگم اگادھِ بودھ کِچھُ انّتُ ن پاراۄارُ
اگادھ ۔ اعداد و شمار سے اوپر ۔ بودھ ۔ ہوش و عقل وعلم ۔
جو نہایت بلند رتبہ انسانی رسائی سے بلند اور بیشمار عقل و دانش کا مالک ہے ۔
ਸੇਵਾ ਸਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵਸੀ ਸੰਤਾ ਕੀ ਹੋਇ ਛਾਰੁ ॥
sayvaa saa tis bhaavsee santaa kee ho-ay chha.
Only that service is pleasing to Him, which makes one humble, like the dust of the feet of the Saints.
ਉਹੀ ਸੇਵਾ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੇਹੜੀ ਉਸਦੇ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਬਣ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਏ।
سیۄا سا تِسُ بھاۄسیِ سنّتا کیِ ہوءِ چھارُ
بھاونسی ۔ پیاری لگتی ہے ۔ دنیا ۔غریب ۔
جو اعداد و شمار سے باہر ہے ۔ اسے اس کی خدمت پیاری ہے جو عارفان الہٰی کے گرویدہ ہو کر کیا جائے ۔
ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਦੈਆਲ ਦੇਵ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣਹਾਰੁ ॥
deenaa naath dai-aal dayv patit uDhaaranhaar.
He is the Patron of the poor, the Merciful, Luminous God and the Redeemer of sinners.
ਉਹ ਗਰੀਬਾਂ ਦਾ ਖਸਮ–ਸਹਾਰਾ ਹੈ, ਉਹ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
دیِنا ناتھ دیَیال دیۄ پتِت اُدھارنھہارُ
ناتھ ۔ مالک ۔ دیال ۔ مہربان۔ پتست ۔ گناہگار۔ آوجگادی ۔ شروع سے ۔
خدا غریبوں کا مالک مہربان اور سہارا ہے ۔ گناہگاروں کو گناہوں سے بچا نیوالا ہے ۔
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਖਦਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
aad jugaadee rakh–daa sach naam kartaar.
From the very beginning, and throughout the ages, the True Name of the Creator has been our Saving Grace.
ਉਹ ਕਰਤਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ (ਜੀਵਾਂ) ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
آدِ جُگادیِ رکھدا سچُ نامُ کرتارُ
وہ شروع سے ہی حفاظت کرتا آرہا ہے ۔ اور سچے نام والد اور صدیوی کرنیوالا ہے ۔
ਕੀਮਤਿ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣਈ ਕੋ ਨਾਹੀ ਤੋਲਣਹਾਰੁ ॥
keemat ko-ay na jaan-ee ko naahee tolanhaar.
No one knows His worth; nobody can estimate His greatness.
ਕੋਈ ਜੀਵ ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦਾ, ਕੋਈ ਜੀਵ ਉਸਦੀ ਹਸਤੀ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਾ ਸਕਦਾ।
کیِمتِ کوءِ ن جانھئیِ کو ناہیِ تولنھہارُ
اسکی قدروقیمت کوئی نہیں جانتا اور نہ کوئی اسکی قیمت تعین کرسکتا ہے وہ دل و جان میں بستا ہے ۔
ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿ ਰਹੇ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਸੁਮਾਰੁ ॥ man tan antar vas rahay naanak nahee sumaar. O’ Nanak, He dwells within everyone’s mind and body. His virtues are infinite.ਹੇ
ਨਾਨਕ! ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਹਰੇਕ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤਨ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।
من تن انّترِ ۄسِ رہے نانک نہیِ سُمارُ
سمار ۔ شمار (2)
اے نانک اسکا شمار یا گنتی نہیں ہو سکتی
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਜਿ ਪ੍ਰਭ ਕੰਉ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥੨॥
din rain je parabh kaN-u sayvday tin kai sad balihaar. ||2||
I am forever a sacrifice to those who remember God, day and night.
ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜੇਹੜੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ l
دِنُ ریَنھِ جِ پ٘ربھ کنّءُ سیۄدے تِن کےَ سد بلِہار
تو روز و شب اسکی خدمت کرتے ہیں میں ان پر قربان ہوں (2)
ਸੰਤ ਅਰਾਧਨਿ ਸਦ ਸਦਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਬਖਸਿੰਦੁ ॥
sant araaDhan sad sadaa sabhnaa kaa bakhsind.
The Saints always remember Him with loving devotion; He is gracious to all.
ਜੋ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਉੱਤੇ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੰਤ ਜਨ ਸਦਾ ਹੀ ਆਰਾਧਦੇ ਹਨ,
سنّت ارادھنِ سد سدا سبھنا کا بکھسِنّدُ
ارادھن۔ یاد کرنا۔ پرستش۔ کرنا۔
سنت ہمیشہ اسکی بندگی واطاعت و پرستش کرتے ہیں جو سب کو بخشنے والا ہے
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਜਿਨਿ ਸਾਜਿਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦਿਤੀਨੁ ਜਿੰਦੁ ॥ jee-o pind jin saaji-aa kar kirpaa diteen jind.He fashioned the soul and the body, and by His Kindness, He bestowed the soul.
ਜਿਸ ਨੇ (ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਦੀ) ਜਿੰਦ ਸਾਜੀ ਹੈ (ਸਭ ਦਾ) ਸਰੀਰ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ (ਸਭ ਨੂੰ) ਜਿੰਦ ਦਿੱਤੀ ਹੈ,
جیِءُ پِنّڈُ جِنِ ساجِیا کرِ کِرپا دِتیِنُ جِنّدُ
جیو۔ روح۔ پنڈ ۔ جسم ۔ بدن۔ جند۔ روح۔ زندگی
جسنے روح اور جسم اور زندگی عنایت کی ہے بنائی ۔
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਆਰਾਧੀਐ ਜਪੀਐ ਨਿਰਮਲ ਮੰਤੁ ॥
gur sabdee aaraaDhee-ai japee-ai nirmal mant. Through the Guru’s word, we should meditate on God with loving devotion, and recite the immaculate Naam.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਜਾਪ ਜਪਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
گُر سبدیِ آرادھیِئےَ جپیِئےَ نِرمل منّتُ
۔ گرسبدی ۔ سبق مرشد۔ کلام مرشد۔ نرمل ۔پاک ۔منت۔ منتر۔ کلام
کلام مرشد کے ذریعے اسکے پاک کلمہ کی ریاض کرنی چاہیے خدا بیشمار لامحدود ہے ۔
ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈਐ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਬੇਅੰਤੁ ॥
keemat kahan na jaa-ee-ai parmaysur bay-ant.
He is infinite, His worth cannot be estimated and there is no limit to His virtues.
ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਡਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦਾ, ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।
کیِمتِ کہنھُ ن جائیِئےَ پرمیسُرُ بیئنّتُ
اسکی قدروقیمت بیان نہیں ہو سکتی
ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਰਾਇਣੋ ਸੋ ਕਹੀਐ ਭਗਵੰਤੁ ॥
jis man vasai naaraa-ino so kahee-ai bhagvant.
That one, within whose mind God dwells, is said to be most fortunate.ਜਿਸ ਨੇ ਮਨ ਵਿੱਚ
ਪਰਮਾਤਮਾ ਵੱਸ ਜਾਵੇ, ਉਹ (ਮਨੁੱਖ) ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
جِسُ منِ ۄسےَ نرائِنھو سو کہیِئےَ بھگۄنّتُ
۔ نارائیو۔ خدا ۔ بھگونت ۔ خوش قسمت
۔ جس کے دل میں خدا بستا ہے وہ خوش قسمت ہے
ਜੀਅ ਕੀ ਲੋਚਾ ਪੂਰੀਐ ਮਿਲੈ ਸੁਆਮੀ ਕੰਤੁ ॥
jee-a kee lochaa pooree-ai milai su-aamee kant.
The soul’s desires are fulfilled, upon realizing our Master-God.
ਜੇ ਉਹ ਪਤੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਜਿੰਦ ਦੀ ਤਾਂਘ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
جیِء کیِ لوچا پوُریِئےَ مِلےَ سُیامیِ کنّتُ
۔ جیئہ ۔ دل ۔ لوچا۔ خواہش ۔ کنت ۔ خداوندکریم۔ خاوند
اور خداوندکریم کے ملاپ کی ولی خواہشات پوری ہوتی ہیں۔
ਨਾਨਕੁ ਜੀਵੈ ਜਪਿ ਹਰੀ ਦੋਖ ਸਭੇ ਹੀ ਹੰਤੁ ॥ naanak jeevai jap haree dokh sabhay hee hant. Nanak lives by meditating on God; by which all his sorrows have been erased.
ਨਾਨਕ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਅਰਾਧਨ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਜੀਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਮਿਟ ਗਏ ਹਨ।
نانکُ جیِۄےَ جپِ ہریِ دوکھ سبھے ہیِ ہنّتُ
۔ ہنت۔ مٹ جائے ہیں۔ ہریا ۔ خوشحال(3)
اے نانک الہٰی ریاض سے روحانی زندگی ملتی ہے اور تمام عذاب مٹ جاتے ہیں۔
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਜਿਸੁ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੋ ਹਰਿਆ ਹੋਵੈ ਜੰਤੁ ॥੩॥
din rain jis na visrai so hari-aa hovai jant. ||3||
One, who does not forget Him day and night, he is continually rejuvenated.
ਦਿਨ ਰਾਤ੍ਰੀ ਜੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾਉਂਦਾ ਉਹ ਜੀਵ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈl
دِنُ ریَنھِ جِسُ ن ۄِسرےَ سو ہرِیا ہوۄےَ جنّتُ
جو روز و شب خدا کو نہیں بھلاتا وہ خوشحال روحانی زندگی پایتا ہے
ਸਰਬ ਕਲਾ ਪ੍ਰਭ ਪੂਰਣੋ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਥਾਉ ॥
sarab kalaa parabh poorno manj nimaanee thaa-o.
O’ God, You are full of all the powers. You are the only support of the supportless like me.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈਂ, ਮੈਂ ਨਿਮਾਣੀ ਦਾ ਤੂੰ ਆਸਰਾ ਹੈਂ।
سرب کلا پ٘ربھ پوُرنھو منّجنُْ نِمانھیِ تھاءُ
سرب کلام۔ تمام قوتوں سے مرقع ہے ۔ پورتو ۔ بھرا ہوا۔ بھرپور۔ منبھ۔ میرا۔ نمانی ۔ عاجز ۔ بے عزت بلاوقار۔
اے خدا تو سب طاقتوں سے بھرپور سب طاقتوں کا مالک ہے ۔ اور مجھ ناتواں نا زیا کا تو ہی سہارا ہے
ਹਰਿ ਓਟ ਗਹੀ ਮਨ ਅੰਦਰੇ ਜਪਿ ਜਪਿ ਜੀਵਾਂ ਨਾਉ ॥
har ot gahee man andray jap jap jeevaaN naa-o.
I have enshrined Your support within my mind, and I survive only by meditating again and again on Your Name.
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਓਟ ਲਈ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਜਪ ਕੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ہرِ اوٹ گہیِ من انّدرے جپِ جپِ جیِۄاں ناءُ
اوٹ۔ اسرا ۔ گہی ۔ پکڑی ۔ من دل ۔ جیواں ۔ جیتا ہوں۔
۔ میں نے اپنے دل میں تیرا سہارا لیا ہے تیرے نام سچ حق وحقیقت کی ریاض سے مجھے روحانی زندگی ملتی ہے ۔
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਜਨ ਧੂੜੀ ਸੰਗਿ ਸਮਾਉ ॥
kar kirpaa parabh aapnee jan Dhoorhee sang samaa-o.
O’ God, please bestow mercy upon me, that I may remain humbly absorbed in the service of Your devotees.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਆਪਣੀ ਮਿਹਰ ਕਰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੀ ਚਰਨ–ਧੂੜ ਵਿਚ ਸਮਾਇਆ ਰਹਾਂ।
کرِ کِرپا پ٘ربھ آپنھیِ جن دھوُڑیِ سنّگِ سماءُ
سماؤ ۔ ملا رہوں ۔
اے خدا کرم و عنایت فرما کر میں تیرے سنتوں کی دھول میں سمایا رہوں ۔
ਜਿਉ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਪੈਨਾ ਖਾਉ ॥
ji-o tooN raakhahi ti-o rahaa tayraa ditaa painaa khaa-o.
I may happily live in whatever condition You keep me, and gratefully consume whatever You give me.
ਜਿਸ ਤਰ੍ਰਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਰੰਖਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਉਹੀ ਪਹਿਨਦਾ ਤੇ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈਂ।
جِءُ توُنّ راکھہِ تِءُ رہا تیرا دِتا پیَنا کھاءُ
تیری رضا و رغبت میں رہوں جو تو دے اسے بہپنوں او ر کھاؤں اس پر قناعت کروں۔
ਉਦਮੁ ਸੋਈ ਕਰਾਇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
udam so-ee karaa-ay parabh mil saaDhoo gun gaa-o.
O’ God, please make me do only that effort by virtue of which I may sing Your Glorious Praises in the company of the Holy Saints.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਮੇਰੇ ਪਾਸੋਂ ਉਹੀ ਉੱਦਮ ਕਰਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਰਹਾਂ।
اُدمُ سوئیِ کراءِ پ٘ربھ مِلِ سادھوُ گُنھ گاءُ ॥
سوئی ۔ وہی ۔ کوکن
اے خدا مجھ سے ایسا جہد و ترود کراؤ جس سے پاکدامن عارف سے ملکر تیری حمد وثنا ہ کروں
ਦੂਜੀ ਜਾਇ ਨ ਸੁਝਈ ਕਿਥੈ ਕੂਕਣ ਜਾਉ ॥
doojee jaa-ay na sujh-ee kithai kookan jaa-o.
I can conceive of no other place; where could I go to relate my cries of distress.?
(ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ) ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਸੁੱਝਦੀ। ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ ਮੈਂ ਹੋਰ ਕਿਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਫਰਿਆਦ ਕਰਾਂ?
دوُجیِ جاءِ ن سُجھئیِ کِتھےَ کوُکنھ جاءُ
مجھے کوئی ایسی جگہ سمجھ نہیں آتی جہاں میں اپنی فریاد کر سکوں
ਅਗਿਆਨ ਬਿਨਾਸਨ ਤਮ ਹਰਣ ਊਚੇ ਅਗਮ ਅਮਾਉ ॥
agi-aan binaasan tam haran oochay agam amaa-o.
O’ Great, Unfathomable and Unapproachable God, You are the Dispeller of ignorance of darkness.
ਹੇ ਅਗਿਆਨਤਾ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਮੋਹ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ, ਅਪਹੁੰਚ, ਤੇ ਅਮਿੱਤ ਹਰੀ!
اگِیان بِناسن تم ہرنھ اوُچے اگم اماءُ
اگیان ۔ لاعلمی جہالت۔ وناسن۔ ختم کرنے ۔ تم ۔ اندھیرا۔ اگم ۔ انسانی رسائی سے بعید۔ اماؤ بے اندازہ سب گلیان ہر طرح سے خوشحال ۔ تت ۔ اس۔ ہر یا۔ خوشحالی (4)॥
جہالت اور لاعلمی دور کرنیوالے اور اسکا اندھیرا ختم کرنیوالے بلند سے بلند۔
ਮਨੁ ਵਿਛੁੜਿਆ ਹਰਿ ਮੇਲੀਐ ਨਾਨਕ ਏਹੁ ਸੁਆਉ ॥
man vichhurhi-aa har maylee-ai naanak ayhu su-aa-o.
Please unite this separated one with Yourself; this is Nanak’s yearning.
ਨਾਨਕ ਦਾ ਇਹ ਮਨੋਰਥ ਹੈ ਕਿ (ਨਾਨਕ ਦੇ) ਵਿੱਛੁੜੇ ਹੋਏ ਮਨ ਨੂੰ (ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਲੈ।
منُ ۄِچھُڑِیا ہرِ میلیِئےَ نانک ایہُ سُیاءُ
انسانی رسائی سے بلند بے اندازہ خدا نانک کی یہ خواہش ہے کہ جدائی پائے ہوئے دل کو ملا لو۔
ਕਲਿਆਣਾ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਹਰਿ ਪਰਸੀ ਗੁਰ ਕੇ ਪਾਉ ॥੪॥੧॥
sarab kali-aanaa tit din har parsee gur kay paa-o. ||4||1||
O’ God, the day I humbly surrender to the Guru, I would obtain all kind of Joys (it will be the day of my total deliverance).
ਉਹ ਦਿਹਾੜੇ ਸਮੁਹ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਜਦ ਮੈਂ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਚਰਨ ਪਕੜਾਗਾਂ।
سرب کلِیانھا تِتُ دِنِ ہرِ پرسیِ گُر کے پاءُ
اس دن ہر طرح سے خوشحال نصیب ہو جاتی ہے جب میں مرشد کے پاؤں چھوتا ہوں اے خدا (4)
ਸਰਬਵਾਰ ਮਾਝ ਕੀ ਤਥਾ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ਮਲਕ ਮੁਰੀਦ ਤਥਾ ਚੰਦ੍ਰਹੜਾ ਸੋਹੀਆ ਕੀ ਧੁਨੀ ਗਾਵਣੀ ॥
vaar maajh kee tathaa salok mehlaa 1 malak mureed tathaa chandarharhaa sohee-aa kee Dhunee gaavnee
Maajh Kee Vaar, and Shloks of the First Guru: To be sung to the tune of “Malik Mureed And Chandrahara Sohee-aa”.
ਇਹ ਮਾਝ ਦੀ ਵਾਰ ਉਸ ਧੁਨੀ (ਸੁਰ) ਵਿਚ ਗਾਉਣੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਮੁਰੀਦ ਖਾਂ ਵਾਲੀ ਗਾਵੀਂ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ۄار ماجھ کیِ تتھا سلوک مہلا ੧ ملک مُریِد تتھا چنّد٘رہڑا سوہیِیا کیِ دھُنیِ گاۄنھیِ
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar sat naam kartaa purakh gur parsaad.
One God. Eternal. Creator, all pervading. Realized by the Guru’s Grace:
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਇੱਕ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ‘ਹੋਂਦ ਵਾਲਾ‘ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ੴ ستِنامُ کرتا پُرکھُ گُرپ٘رسادِ ॥
ایک خدا ابدی۔ خالق ،ہر جگہ موجود۔ گرو کے فضل سے محسوس ہوا
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, by the First Guru:
سلوکُ مਃ੧॥
ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਗੁਰੁ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਗੁਰੁ ਦੀਪਕੁ ਤਿਹ ਲੋਇ ॥
gur daataa gur hivai ghar gur deepak tih lo-ay.
The Guru is the Giver of Naam; the Guru is the sublime source of peace. The Guru provides light (the divine knowledge) to all the three worlds.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤਿ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਠੰਡ ਦਾ ਸੋਮਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਹੀ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀ ਵਿਚ ਚਾਨਣ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।
گُرُ داتا گُرُ ہِۄےَ گھرُ گُرُ دیِپکُ تِہ لوءِ
ہو ے گھر ۔ ہر ف کا گھر ۔ دیپک ۔ چراغ ۔ داتا۔ دینے والا ۔ سخی ۔ تیہہ لوئے ۔ تین لوک میں ۔ ف
مرشد سخی ہے برف کا گھر ہے اور تینوں عالموں کے لئے ایک چرا غ ہے
ਅਮਰ ਪਦਾਰਥੁ ਨਾਨਕਾ ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥ amar padaarath naankaa man maanee-ai sukh ho-ay. ||1||O’ Nanak, everlasting wealth of Naam is obtained from the Guru. When we become believers , we obtain peace. ਹੇ ਨਾਨਕ!
ਕਦੇ ਨਾਹ ਮੁੱਕਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ ਪਦਾਰਥ, ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਾ ਮਨ ਗੁਰੂ ਵਿਚ ਪਤੀਜ ਜਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ l
امر پدارتھُ نانکا منِ مانِئےَ سُکھُ ہوءِ
امر ۔نہ ختم ہونیوالے دائمی ۔ من مانیے ۔ جس سے دل کی تسلی ہو جائے
اے نانک :- اے نا ختم ہونیوالا صدیوی اور دائمی قیمتی نعمت ہے دل کی تسکین و تسلی ہونے سے آرام و آسائش ملتی ہے ۔
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
Shalok, by the First Guru:
مਃ੧॥
ਪਹਿਲੈ ਪਿਆਰਿ ਲਗਾ ਥਣ ਦੁਧਿ ॥
pahilai pi-aar lagaa than duDh.
First, the baby loves mother’s milk;
ਪਹਿਲੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਜੀਵ) ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਾਂ ਦੇ ਦੁੱਧ ਵਿਚ ਰੁੱਝਦਾ ਹੈ;
پہِلےَ پِیارِ لگا تھنھ دُدھِ
(گرونانک ویوجی نے زندگی کو دس حصوں میں تقیم کرکے اسکی ساری زندگی کی تصویر پیش کرتے ہوئے بتایا ہے کہ) سب سے اول بچہ ہوتے وقت اسکا ماں کے دودھ سے پیار ہوتا ہے ۔
ਦੂਜੈ ਮਾਇ ਬਾਪ ਕੀ ਸੁਧਿ ॥
doojai maa-ay baap kee suDh.
second, he learns of his mother and father;
ਦੂਜੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਭਾਵ, ਜਦੋਂ ਰਤਾ ਕੁ ਸਿਆਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) (ਇਸ ਨੂੰ) ਮਾਂ ਤੇ ਪਿਉ ਦੀ ਸੋਝੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,
دوُجےَ ماءِ باپ کیِ سُدھِ
سدھ۔ ہوش ۔ سمجھ ۔
اسکے بعد ماں باپ کی سمجھ آتی ہے ۔
ਤੀਜੈ ਭਯਾ ਭਾਭੀ ਬੇਬ ॥
teejai bha-yaa bhaabhee bayb.
third, his brothers, sisters-in-law and sisters;
ਤੀਜੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਅਪੜਿਆਂ ਜੀਵ ਨੂੰ) ਭਰਾ ਭਾਈ ਤੇ ਭੈਣ ਦੀ ਪਛਾਣ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
تیِجےَ بھزا بھابھیِ بیب
بیب۔ پہن۔ اپنی۔ پیدا ہوئی ۔
تیسری حالت میں بھائی بہن کی پہچان ہوتی ہے ۔
ਚਉਥੈ ਪਿਆਰਿ ਉਪੰਨੀ ਖੇਡ ॥
cha-uthai pi-aar upannee khayd.
fourth, the love of play awakens.
ਚੌਥੀ ਅਵਸਥਾ ਵੇਲੇ ਖੇਡਾਂ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਾਰਣ (ਜੀਵ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡਣ ਦੀ ਰੁਚੀ) ਉਪਜਦੀ ਹੈ,
چئُتھےَ پِیارِ اُپنّنیِ کھیڈ
چوتھی پھر کھیل کھیلنے میں پیار پیدا ہوتا ہے
ਪੰਜਵੈ ਖਾਣ ਪੀਅਣ ਕੀ ਧਾਤੁ ॥
punjvai khaan pee-an kee Dhaat.
Fifth, he runs after food and drink;
ਪੰਜਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਬਣਦੀ ਹੈ,
پنّجۄےَ کھانھ پیِئنھ کیِ دھاتُ
دھات۔ لالچ ۔ عادت ۔
۔ پانچویں حالت میں کھانے پینے کا شوق پیدا ہوتا
ਛਿਵੈ ਕਾਮੁ ਨ ਪੁਛੈ ਜਾਤਿ ॥
chhivai kaam na puchhai jaat.
sixth, in his sexual desire, he does not respect social customs.
ਛੇਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਅੱਪੜ ਕੇ ਜੀਵ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਕਾਮ (ਜਾਗਦਾ ਹੈ ਜੋ) ਜਾਤਿ ਕੁਜਾਤਿ ਭੀ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ।
چھِۄےَ کامُ ن پُچھےَ جاتِ
کام شہوت۔ سنج۔ اکھٹے
چھٹی حالت میں شہوت زور پکڑتی ہے ۔ اور ذات وغیرہ کا خیال نہیں رہتا ۔
ਸਤਵੈ ਸੰਜਿ ਕੀਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
satvai sanj kee-aa ghar vaas.
Seventh, he gathers wealth and dwells in his house,
ਸਤਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵੇਲੇ (ਜੀਵ ਪਦਾਰਥ) ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਕੇ (ਆਪਣਾ) ਘਰ ਦਾ ਵਸੇਬਾ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ;
ستۄےَ سنّجِ کیِیا گھر ۄاسُ
ساتویں حالت میں اشیا اکھٹی کرکے اپنا گھر باندھتا ہے ۔
ਅਠਵੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹੋਆ ਤਨ ਨਾਸੁ ॥
athvai kroDh ho-aa tan naas.
eighth, he becomes angry, and his body is consumed in anger.
ਅਠਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਜੀਵ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਗੁੱਸਾ (ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ) ਸਰੀਰ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।
اٹھۄےَ ک٘رودھُ ہویا تن ناسُ
۔ کرودھ۔ غصہ۔ دھوے ۔ بال سفید ہو جاتے ہیں۔
آٹھویں حالت میں انسان کے اندر غصہ پیدا ہوتا ہے جو جسمانی نقصان پہچاتا ہے
ਨਾਵੈ ਧਉਲੇ ਉਭੇ ਸਾਹ ॥
naavai Dha-ulay ubhay saah.
Ninth, he turns grey (becomes old), and his breathing becomes labored;
(ਉਮਰ ਦੇ) ਨਾਂਵੇਂ ਹਿੱਸੇ ਵਿਚ ਕੇਸ ਚਿੱਟੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸਾਹ ਖਿੱਚ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ
ناۄےَ دھئُلے اُبھے ساہ
ابھے ساہ۔ سانس چڑھتا ہے ۔ دھدا۔ جل جاتا ہے
۔ زندگی کے نو دیں حصے میں بال سفید ہوجائے ہیں۔ اور سانس کھیچ کر آتا ہے
ਦਸਵੈ ਦਧਾ ਹੋਆ ਸੁਆਹ ॥
dasvai daDhaa ho-aa su-aah.
tenth, he dies, cremated, and turns to ashes.
ਦਸਵੇਂ ਦਰਜੇ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਸੜ ਕੇ ਸੁਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
دسۄےَ ددھا ہویا سُیاہ
۔ آخر دسویں حالت میں جل کر راکھ ہو جاتا ہے ۔
ਗਏ ਸਿਗੀਤ ਪੁਕਾਰੀ ਧਾਹ ॥
ga-ay sigeet pukaaree Dhaah
His companions send him off, crying out and lamenting.
ਜੋ ਸਾਥੀ ਮਸਾਣਾਂ ਤਕ ਨਾਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਢਾਹਾਂ ਮਾਰ ਦੇਂਦੇ ਹਨ,
گۓ سِگیِت پُکاریِ دھاہ
۔ سگیت ۔ ساتھی ۔ دھاہ ۔ اونچی آواز سے رونا
ساتھی آہ وزاری کرتے ہیں
ਉਡਿਆ ਹੰਸੁ ਦਸਾਏ ਰਾਹ ॥
udi-aa hans dasaa-ay raah.
The soul flies away on an unknown path.
ਜੀਵਾਤਮਾ (ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ) ਨਿਕਲ ਕੇ (ਅਗਾਂਹ ਦੇ) ਰਾਹ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ।
اُڈِیا ہنّسُ دساۓ راہ
۔ دسائے ۔پونچھتا ہے ۔ منھکھہ۔ مرید من۔ اندھ۔ اندھا۔ جہالت(2)
روح پرواز کر جاتی ہے