ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰ ਮਿਲੀਐ ਸੰਕ ਉਤਾਰਿ ॥
గురువుకు పూర్తి భక్తితో, సంశయ వాదం లేకుండా లొంగిపోవడం ద్వారా మన అంతర్గత స్థితిని అర్థం చేసుకోవచ్చు.
ਮੁਇਆ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਤਿਤੁ ਜੀਵਦਿਆ ਮਰੁ ਮਾਰਿ ॥
మరణానంతరం మనం చేరుకోవాలనుకునే ప్రదేశం లేదా స్థితి, మన మనస్సును జయించడం ద్వారా, జీవించేటప్పుడు ఆ స్థితిని చేరుకోవడానికి ప్రయత్నించాలి.
ਅਨਹਦ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
గురువు బోధనల ద్వారా మనం ఆహ్లాదకరమైన అద్భుతమైన దివ్య సంగీతాన్ని ఆస్వాదించవచ్చు.
ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਪਾਈਐ ਤਹ ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸੁ ॥
దైవిక పదాన్ని (గుర్బానీ) ఆస్వాదించే ఈ స్థితి మనకు ఆశీర్వదించబడినప్పుడు, అంతర్గత అహం పూర్తిగా నాశనం చేయబడుతుంది.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਾਸੁ ॥
తమ గురువు బోధనలను నిజంగా అనుసరించే వారికి నా జీవితాన్ని అంకితం చేస్తున్నాను.
ਖੜਿ ਦਰਗਹ ਪੈਨਾਈਐ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥
వారు ఎల్లప్పుడూ దేవుని పాటలను పాడుతారు మరియు దేవుని ఆస్థానంలో గౌరవించబడతారు.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਕਾ ਮੇਲੁ ॥
నేను ఎక్కడ చూసినా మానవులు మాయలో మునిగిపోతున్నట్లు కనిపిస్తున్నారు (ప్రాపంచిక భ్రమలు)
ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਬੰਧੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜੋ ਆਇਆ ਜਗਿ ਸੋ ਖੇਲੁ ॥
మాయ యొక్క మూడు లక్షణాలు మానవ శరీరాన్ని బందించి ఉంచుతాయి; ప్రపంచంలోకి ఎవరు వచ్చినా వారి నాటకానికి లోబడి ఉంటుంది.
ਵਿਜੋਗੀ ਦੁਖਿ ਵਿਛੁੜੇ ਮਨਮੁਖਿ ਲਹਹਿ ਨ ਮੇਲੁ ॥੪॥
ఆత్మచిత్తం గలవారు (మన్ముఖ్) దేవునితో కలయికను పొందరు, వారు ఆయనకు దూరమై దుఃఖంలో ఉంటారు.
ਮਨੁ ਬੈਰਾਗੀ ਘਰਿ ਵਸੈ ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਹੋਇ ॥
దేవుని పట్ల ప్రేమపూర్వకమైన భయ౦తో ని౦డిపోయిన మనస్సు, లోక వ్యవహారాల ను౦డి దూరమై నివసిస్తుంది (తిరగడ౦ ఆపివేస్తుంది)
ਗਿਆਨ ਮਹਾਰਸੁ ਭੋਗਵੈ ਬਾਹੁੜਿ ਭੂਖ ਨ ਹੋਇ ॥
అప్పుడు అది సర్వోన్నత ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం యొక్క సారాన్ని ఆస్వాదిస్తుంది; అది మరలా లోకవిషయాల కొరకు ఆకలిని అనుభవించదు.
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿ ਮਿਲੁ ਭੀ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥੧੮॥
ఓ నానక్, మీ అహాన్ని అణచివేసి, దేవునితో ఐక్యం అవ్వండి, తద్వారా మీరు ఇకపై బాధలో (దేవుని నుండి విడిపోవడం) ఉండరు.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, సిరీ రాగ్:
ਏਹੁ ਮਨੋ ਮੂਰਖੁ ਲੋਭੀਆ ਲੋਭੇ ਲਗਾ ਲੋੁਭਾਨੁ ॥
ఓ’ నా మూర్ఖమైన మరియు దురాశ మనసా, మీరు దురాశతో జతచేయబడ్డారు మరియు అందులో నిమగ్నమై ఉన్నారు.
ਸਬਦਿ ਨ ਭੀਜੈ ਸਾਕਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਆਵਨੁ ਜਾਨੁ ॥
విశ్వాసరహితుడు (సకత్) దైవిక వాక్యానికి ఊగిసలాడడు, అతని దుష్ట మనస్సు జనన మరణ చక్రంలో బాధపడుతుంది.
ਸਾਧੂ ਸਤਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੧॥
కానీ ఆయన సత్యగురువును కలుసుకుంటే, అప్పుడు అతను సద్గుణాల నిధి అయిన దేవుణ్ణి గ్రహిస్తాడు.
ਮਨ ਰੇ ਹਉਮੈ ਛੋਡਿ ਗੁਮਾਨੁ ॥
ఓ నా మనసా, మీ అహంకార గర్వాన్ని త్యజించండి.
ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਸੇਵਿ ਤੂ ਪਾਵਹਿ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
దేవుని స్వరూపమైన, అమరత్వపు కొలను అయిన గురువు యొక్క బోధలను అనుసరించండి, తద్వారా మీరు దేవుని ఆస్థానంలో గౌరవాన్ని పొందుతారు.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜਾਨੁ ॥
ఓ’ నా మనసా, ప్రేమ మరియు భక్తితో రాత్రిపగలు దేవుణ్ణి గుర్తుంచుకోండి, మరియు గురు కృప ద్వారా నామ సంపద యొక్క ఆధ్యాత్మిక విలువను గ్రహించండి.
ਸਭਿ ਸੁਖ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗਣੇ ਸੰਤ ਸਭਾ ਮਿਲਿ ਗਿਆਨੁ ॥
పరిశుద్ధ సాంగత్యంలో ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానాన్ని పొందండి మరియు మీరు అన్ని సౌకర్యాలను దైవిక ఆనందాలను ఆస్వాదిస్తారు.
ਨਿਤਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਸਤਗੁਰਿ ਦੀਆ ਨਾਮੁ ॥੨॥
నిజమైన గురువు నామ్ అనే వరాన్ని ఆశీర్వదించిన ఆయన, రాత్రి, పగలు ప్రేమతో, భక్తితో దేవుణ్ణి గుర్తుచేసుకుంటాడు.
ਕੂਕਰ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ਗੁਰ ਨਿੰਦਾ ਪਚੈ ਪਚਾਨੁ ॥
అసత్యాన్ని ఆచరించేవాడు కుక్కలాంటివాడు. అటువంటి వ్యక్తి గురువును దూషించి, పూర్తిగా అవమానానికి గురవుతాడు.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦੁਖੁ ਘਣੋ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੈ ਖੁਲਹਾਨੁ ॥
సందేహాలు అతన్ని తప్పుదారి పట్టిస్తాయి, అతను చాలా వేదనతో బాధపడుతున్నాడు మరియు మరణ రాక్షసుడు అతనితో నిర్దాక్షిణ్యంగా వ్యవహరిస్తాడు.
ਮਨਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਸੁਭਾਨੁ ॥੩॥
ఈ విధంగా, ఆత్మ అహంకారానికి (మన్ముఖ్) శాంతి లభించదు, అయితే గురువు అనుచరులు ఎల్లప్పుడూ ఆశ్చర్యకరంగా ఆనందిస్తున్నారు.
ਐਥੈ ਧੰਧੁ ਪਿਟਾਈਐ ਸਚੁ ਲਿਖਤੁ ਪਰਵਾਨੁ ॥
ఈ ప్రపంచంలో, ప్రజలు తప్పుడు అన్వేషణలలో నిమగ్నమై ఉన్నారు, కానీ ఈ ప్రపంచంలో, మీ నిజమైన పనులు మాత్రమే అంగీకరించబడుతుంది.
ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਗੁਰੁ ਸੇਵਦਾ ਗੁਰ ਕਰਣੀ ਪਰਧਾਨੁ ॥
కాబట్టి, దేవుని సన్నిహిత స్నేహితుడైన గురువుకు (గురువు బోధనలను అనుసరించండి) సేవ చేసుకోండి. గురు ఆదేశానుగతంగా చేసిన పనులు సర్వోన్నతమైనవి.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਕਰਮਿ ਸਚੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੧੯॥
ఓ నానక్, దేవుని కృపవలన, తన ఆమోద ముద్రను పొ౦దే దేవుని నామాన్ని ఎన్నడూ మరచిపోడు.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, సిరీ రాగ్:
ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ਰੋਗੁ ਵਡਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
ప్రియమైన దేవుణ్ణి మరచి, ఒక్క క్షణం ఉన్నా, వారు తమ మనస్సులో ఏదో తీవ్రమైన రాగాలతో బాధపడుతున్నట్లు భావిస్తారు.
ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਹਰਿ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
దేవుడు మనస్సులో నివసి౦చకపోతే ఆయన ఆస్థాన౦లో గౌరవ౦ ఎలా దొరుకుతుంది?
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ॥੧॥
అందువల్ల గురువుతో సమావేశంతో, శాంతి లభిస్తుంది. ఆయన మహిమా స్తుతి గానం ద్వారా లోకవాంఛల అగ్ని ఆరిపోయింది.
ਮਨ ਰੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
ఓ మనసా, పగలు మరియు రాత్రి దేవుని స్తుతిని ప్రతిష్ఠిస్తుంది.
ਜਿਨ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਤੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ఈ ప్రపంచంలో నామాన్ని ఒక్క క్షణం కూడా విడిచిపెట్టని వారు చాలా అరుదు.
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈਐ ਸੁਰਤੀ ਸੁਰਤਿ ਸੰਜੋਗੁ ॥
మన ఆత్మను పరమాత్మతో, మరియు మన మనస్సును ఉన్నత మనస్సుతో విలీనం చేస్తే,
ਹਿੰਸਾ ਹਉਮੈ ਗਤੁ ਗਏ ਨਾਹੀ ਸਹਸਾ ਸੋਗੁ ॥
అప్పుడు ఒకరి క్రూరమైన మరియు హింసాత్మక ప్రవృత్తులు మరియు అహంకారం నిష్క్రమిస్తాయి, మరియు సంశయవాదం మరియు దుఃఖం నిర్ములించబడతాయి.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਸੁ ਮੇਲੇ ਗੁਰੁ ਸੰਜੋਗੁ ॥੨॥
గురువు బోధలను అనుసరించి, తన మనస్సులో దేవుణ్ణి ప్రతిష్ఠించిన వానికి గురువు, దేవునితో కలయిక అవకాశాన్ని ఆశీర్వదిస్తాడు.
ਕਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਜੇ ਕਰੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗਣਹਾਰੁ ॥
నేను దేవునికి లొంగిపోతే, దేవునితో కలయిక ఆనందాన్ని అనుభవిస్తాను; తన గురు దేవునికి లొంగిపోయినప్పుడు యువ వధువు అనుభూతి చెందినట్టు.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਨ ਕੀਜਈ ਜੋ ਦੀਸੈ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
అటువంటి ఆత్మ ఖచ్చితంగా తాత్కాలికమైన శరీరంతో ప్రేమలో పడదు,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਵਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਜ ਭਤਾਰੁ ॥੩॥
కానీ గురువుచే మార్గనిర్దేశం చేయబడుతుంది, మరియు ఆమె హృదయంలో నివసించే దేవునితో కలయిక యొక్క ఆనందాన్ని ఆస్వాదిస్తుంది.