ਤਾਸੁ ਪਟੰਤਰ ਨਾ ਪੁਜੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਪਨਿਹਾਰਿ ॥੧੫੯॥
దేవుని భక్తుని స్త్రీ జల వాహక నౌకను సమానం చేయలేరు. || 159||
ਕਬੀਰ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ਕਿਉ ਨਿੰਦੀਐ ਕਿਉ ਹਰਿ ਚੇਰੀ ਕਉ ਮਾਨੁ ॥
ఓ’ కబీర్, మనం ఒక రాజు భార్యను ఎందుకు దూషిస్తాం మరియు దేవుని భక్తుడి పనిమనిషికి మనం ఎందుకు గౌరవం చూపిస్తాం?
ਓਹ ਮਾਂਗ ਸਵਾਰੈ ਬਿਖੈ ਕਉ ਓਹ ਸਿਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥੧੬੦॥
కారణం ఏమిటంటే, ఒక రాణి కామంతో ప్రేరేపించబడిన తన జుట్టును సరిచేసుకున్నప్పటికీ, పనిమనిషి పవిత్ర సంస్థలో ప్రేమతో దేవుని పేరును గుర్తుచేసుకుంటుంది. || 160||
ਕਬੀਰ ਥੂਨੀ ਪਾਈ ਥਿਤਿ ਭਈ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧੀ ਧੀਰ ॥
ఓ’ కబీర్ అనే వ్యక్తి గురువు మాట మద్దతును పొందుతాడు, అతను సంచారము నుండి రక్షించబడతాడు మరియు అతని మనస్సు దేవుని నామములో లీనమవుతుంది.
ਕਬੀਰ ਹੀਰਾ ਬਨਜਿਆ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰ ਤੀਰ ॥੧੬੧॥
ఓ’ కబీర్, గురు బోధలను అనుసరించడం ద్వారా పవిత్ర సంస్థలో నామ వజ్రాన్ని పొందుతాడు. || 161||
ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਹੀਰਾ ਜਨ ਜਉਹਰੀ ਲੇ ਕੈ ਮਾਂਡੈ ਹਾਟ ॥
ఓ’ కబీర్, దేవుని పేరు వజ్రం లాంటిది, మరియు దేవుని భక్తుడు ఒక ఆభరణాల వ్యాపారిలాంటివాడు, దానిని పొందినప్పుడు దానిని తన హృదయ దుకాణం యొక్క ప్రదర్శనలో ప్రదర్శిస్తాడు.
ਜਬ ਹੀ ਪਾਈਅਹਿ ਪਾਰਖੂ ਤਬ ਹੀਰਨ ਕੀ ਸਾਟ ॥੧੬੨॥
ఆసాయర్ కనుగొన్నట్లుగా, నామ ఆభరణం యొక్క విలువ తెలిసిన భక్తులు పవిత్ర సాంగత్యంలో సమావేశమైనప్పుడు, వారు ఆధ్యాత్మికతపై తమ ఆలోచనలను మార్పిడి చేసుకుని, దేవుని ప్రశంసలను పాడేటప్పుడు వజ్రాల విలువ సెట్ చేయబడుతుంది. || 162||
ਕਬੀਰ ਕਾਮ ਪਰੇ ਹਰਿ ਸਿਮਰੀਐ ਐਸਾ ਸਿਮਰਹੁ ਨਿਤ ॥
ఓ’ కబీర్, మీరు ప్రతిరోజూ దేవుణ్ణి అదే చిత్తశుద్ధితో మరియు తీవ్రతతో గుర్తుంచుకోవాలి, దీనితో మీరు అవసరమైన సమయంలో ఆయనను గుర్తుంచుకుంటారు,
ਅਮਰਾ ਪੁਰ ਬਾਸਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗਇਆ ਬਹੋਰੈ ਬਿਤ ॥੧੬੩॥
అప్పుడు మీరు అమర నగరంలో ఒక స్థానాన్ని కనుగొంటారు, అంటే శాశ్వతమైన ఆనంద స్థితి మరియు దేవుడు భౌతిక వస్తువుల తరువాత పరిగెత్తడం ద్వారా కోల్పోయిన ఆ అందమైన సుగుణాలను పునరుద్ధరిస్తాడు. || 163||
ਕਬੀਰ ਸੇਵਾ ਕਉ ਦੁਇ ਭਲੇ ਏਕੁ ਸੰਤੁ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ॥
ఓ’ కబీర్, మనం భక్తిగా భగవంతుణ్ణి, గురువును పూజించాలి,
ਰਾਮੁ ਜੁ ਦਾਤਾ ਮੁਕਤਿ ਕੋ ਸੰਤੁ ਜਪਾਵੈ ਨਾਮੁ ॥੧੬੪॥
ఎందుకంటే భౌతిక అనుబంధాల నుండి విముక్తిని దేవుడు విసర్జిస్తాడు, మరియు గురువు నామాన్ని గుర్తుంచుకోవడానికి మనల్ని ప్రేరేపిస్తాడు. || 164||
ਕਬੀਰ ਜਿਹ ਮਾਰਗਿ ਪੰਡਿਤ ਗਏ ਪਾਛੈ ਪਰੀ ਬਹੀਰ ॥
ఓ’ కబీర్, మత పండితులు నడుస్తున్న ఉపవాసం వంటి ఆచారాల మార్గాన్ని జనసమూహాలు అనుసరిస్తున్నాయి;
ਇਕ ਅਵਘਟ ਘਾਟੀ ਰਾਮ ਕੀ ਤਿਹ ਚੜਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰ ॥੧੬੫॥
కానీ దేవుని జ్ఞాపకార్థం నిజంగా కష్టమైన కొండ మార్గం లాంటిది, ఇది కబీర్ పండితుల వెనక వెళ్ళడానికి బదులుగా ఎక్కడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు. || 165||
ਕਬੀਰ ਦੁਨੀਆ ਕੇ ਦੋਖੇ ਮੂਆ ਚਾਲਤ ਕੁਲ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥
ఓ’ కబీర్, మానవుడు సాధారణంగా ప్రపంచం ఏమి చెబుతుందా అని ఆందోళన చెందుతూ కుటుంబ సంప్రదాయాలను అనుసరిస్తాడు, మరియు ప్రాపంచిక సమస్యల గురించి ఆందోళన చెందడం ద్వారా మరణిస్తాడు;
ਤਬ ਕੁਲੁ ਕਿਸ ਕਾ ਲਾਜਸੀ ਜਬ ਲੇ ਧਰਹਿ ਮਸਾਨਿ ॥੧੬੬॥
కానీ, ఆయన తన పూర్వీకులను మరణి౦చినప్పుడు అవమాని౦చబడతాడని ఆయన అనుకోడు, ఆయన చితిపై ఉ౦టాడు. || 166||
ਕਬੀਰ ਡੂਬਹਿਗੋ ਰੇ ਬਾਪੁਰੇ ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥
ఓ’ కబీర్, భక్తి లేని వ్యక్తితో చెప్పండి, ఓ’ దురదృష్టవంతుడా, మీరు మునిగిపోతారు మరియు నరకానికి వెళతారు, మీరు చాలా మంది అభిప్రాయాల గురించి ఆందోళన చెందుతూ ఉంటే.
ਪਾਰੋਸੀ ਕੇ ਜੋ ਹੂਆ ਤੂ ਅਪਨੇ ਭੀ ਜਾਨੁ ॥੧੬੭॥
కానీ పొరుగువారి కుటు౦బ౦లో ఏమి జరుగుతో౦దో కూడా అదే మరణ విషాద౦ మీపై కురుస్తుందని గుర్తు౦చుకో౦డి. || 167||
ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਮਧੂਕਰੀ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਕੋ ਨਾਜੁ ॥
ఓ’ కబీర్, భిక్షలో అందుకున్న రొట్టెను తినడం మంచిది ఎందుకంటే దీనిలో అనేక రకాల ధాన్యాలు ఉంటాయి.
ਦਾਵਾ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਬਡਾ ਦੇਸੁ ਬਡ ਰਾਜੁ ॥੧੬੮॥
బిచ్చగాడాయన ఏ ఆస్తిమీద దావా వేయడు, మరియు విస్తారమైన దేశం మరియు గొప్ప సామ్రాజ్యాన్ని ఒక గొప్ప రాజు, దేవుడు పరిపాలిస్తున్నాడని భావిస్తాడు. || 168||
ਕਬੀਰ ਦਾਵੈ ਦਾਝਨੁ ਹੋਤੁ ਹੈ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਨਿਸੰਕ ॥
ఓ’ కబీర్, ఒక వ్యక్తి ఏదైనా వాదనను నొక్కి చెప్పినప్పుడు, అతను తనను తాను హృదయానికి కాల్చుకుంటాడు, అయితే ఎటువంటి వాదనను నొక్కి చెప్పని అతను నిర్లక్ష్యానికి గురవుతాడు.
ਜੋ ਜਨੁ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਸੋ ਗਨੈ ਇੰਦ੍ਰ ਸੋ ਰੰਕ ॥੧੬੯॥
కానీ ఆస్తులపై ఎటువంటి వాదనలు చేయకుండా జీవించేవాడు, ఇందిర వంటి రాజును కూడా పేదవాడుగా భావిస్తాడు. || 169||
ਕਬੀਰ ਪਾਲਿ ਸਮੁਹਾ ਸਰਵਰੁ ਭਰਾ ਪੀ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਨੀਰੁ ॥
ఓ’ కబీర్, కొలను నీటితో అంచువరకు నిండి ఉంది, కానీ ఈ నీటిని ఎవరూ తాగలేరు.
ਭਾਗ ਬਡੇ ਤੈ ਪਾਇਓ ਤੂੰ ਭਰਿ ਭਰਿ ਪੀਉ ਕਬੀਰ ॥੧੭੦॥
అదృష్టం వల్ల మీరు దాన్ని కనుగొన్నారు కాబట్టి ముందుకు వెళ్లి కప్పుల్లో త్రాగండి అంటే ప్రతి శ్వాసతో సంతోషంగా దేవుని పేరును గుర్తుంచుకోండి. || 170||
ਕਬੀਰ ਪਰਭਾਤੇ ਤਾਰੇ ਖਿਸਹਿ ਤਿਉ ਇਹੁ ਖਿਸੈ ਸਰੀਰੁ ॥
ఓ’ కబీర్, సూర్యుడు ప్రకాశిస్తున్నప్పుడు నక్షత్రాలు ఉదయాన మసకబారడంతో, అదే విధంగా గుణాల వాదన వల్ల కలిగే అంతర్గత వేడి కారణంగా దేవుణ్ణి గుర్తుంచుకోవాలనే పరిగణన తగ్గుతుంది.
ਏ ਦੁਇ ਅਖਰ ਨਾ ਖਿਸਹਿ ਸੋ ਗਹਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰੁ ॥੧੭੧॥
అయితే దేవుడు, ఆయన నామము అనే ఈ రెండు పదాలు ఆస్తుల వేడికి ప్రభావితం కావు, కబీర్ వాటిని పట్టుకుంటుంది. || 171||
ਕਬੀਰ ਕੋਠੀ ਕਾਠ ਕੀ ਦਹ ਦਿਸਿ ਲਾਗੀ ਆਗਿ ॥
ఓ’ కబీర్, ఈ ప్రపంచం అన్ని వైపులా అగ్నిలో మండుతున్న చెక్క ఇల్లు లాంటిది.
ਪੰਡਿਤ ਪੰਡਿਤ ਜਲਿ ਮੂਏ ਮੂਰਖ ਉਬਰੇ ਭਾਗਿ ॥੧੭੨॥
తమను తాము తెలివైనవారిగా భావించే వారు కాల్చి చంపబడతారు, కాని వారిచే మూర్ఖులుగా పరిగణించబడిన సాధారణ వ్యక్తులు దాని నుండి పారిపోవడం ద్వారా తమను తాము కాపాడుకుంటారు. || 172||
ਕਬੀਰ ਸੰਸਾ ਦੂਰਿ ਕਰੁ ਕਾਗਦ ਦੇਹ ਬਿਹਾਇ ॥
ఓ కబీర్, దేవుని జ్ఞాపకార్థం మీ లోక సంశయాన్ని విడిచిపెట్టండి మరియు భక్తి నీటిలో మీ ప్రపంచ ఆస్తుల వృత్తాంతానికి సంబంధించిన అన్ని పత్రాలను ముంచండి.
ਬਾਵਨ ਅਖਰ ਸੋਧਿ ਕੈ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧੭੩॥
బదులుగా, యాభై రెండు అక్షరాలలో (సంస్కృత అక్షరమాల) వ్రాసిన పవిత్ర పుస్తకాల సారాన్ని గ్రహించడం ద్వారా మీ మనస్సును దేవుని తామర పాదాలవైపు అంటే అతని పేరువైపు కేంద్రీకరిస్తారు. || 173||
ਕਬੀਰ ਸੰਤੁ ਨ ਛਾਡੈ ਸੰਤਈ ਜਉ ਕੋਟਿਕ ਮਿਲਹਿ ਅਸੰਤ ॥
ఓ’ కబీర్, దేవునిపై దృష్టి కేంద్రీకరించడం వల్ల, ఒక సాధువు లక్షలాది మంది అధర్మపరులతో వ్యవహరించవలసి ఉన్నప్పటికీ తన ప్రశాంతమైన స్వభావాన్ని విడిచిపెట్టడు;
ਮਲਿਆਗਰੁ ਭੁਯੰਗਮ ਬੇਢਿਓ ਤ ਸੀਤਲਤਾ ਨ ਤਜੰਤ ॥੧੭੪॥
ఒక గంధపు చెట్టు పాములతో చుట్టుముట్టినప్పటికీ దాని లోపలి శీతలీకరణ సువాసనను వదులుకోదు. || 174||
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਭਇਆ ਪਾਇਆ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥
ఓ’ కబీర్, ఒక వ్యక్తి దైవిక జ్ఞానాన్ని పొందినప్పుడు, అతని మనస్సు ప్రపంచ వ్యవహారాలను నిర్వహించేటప్పుడు కూడా చాలా చల్లగా మరియు ప్రశాంతంగా మారుతుంది,
ਜਿਨਿ ਜੁਆਲਾ ਜਗੁ ਜਾਰਿਆ ਸੁ ਜਨ ਕੇ ਉਦਕ ਸਮਾਨਿ ॥੧੭੫॥
లోకసంపదను బలిగొన్న అగ్ని ఆ భక్తునికి నీటివలె చల్లగా ఉంటుంది. || 175||
ਕਬੀਰ ਸਾਰੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਕੀ ਜਾਨੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
ఓ’ కబీర్, ఇది అందరికీ తెలియదు కానీ ప్రపంచ సంపద కోసం కోరిక సృష్టికర్త స్వయంగా సృష్టిస్తుంది.
ਕੈ ਜਾਨੈ ਆਪਨ ਧਨੀ ਕੈ ਦਾਸੁ ਦੀਵਾਨੀ ਹੋਇ ॥੧੭੬॥
ఆ విషయం గురుదేవులకు తెలుసు. తన పేరు మీద దృష్టి పెట్టిన భక్తుడు గానీ తెలుసు. || 176||
ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਭਈ ਜੋ ਭਉ ਪਰਿਆ ਦਿਸਾ ਗਈਂ ਸਭ ਭੂਲਿ ॥
ఓ కబీర్, ఒక వ్యక్తి దేవుని గురించి భయపడినప్పుడు మానసిక స్థితి మెరుగవుతుంది, మరియు అతను దేవుని ఆశ్రయంకాకుండా అన్ని ఇతర వైపులను మరచిపోతాడు;