ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
శ్లోకం, మూడవ గురువు:
ਪਰਥਾਇ ਸਾਖੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਬੋਲਦੇ ਸਾਝੀ ਸਗਲ ਜਹਾਨੈ ॥
గొప్ప వ్యక్తులు ఒక నిర్దిష్ట నిజమైన కథ లేదా ఒక నిర్దిష్ట పరిస్థితి గురించి మాట్లాడవచ్చు, కానీ వాటిలోని బోధనలు మొత్తం ప్రపంచానికి వర్తిస్తాయి.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਭਉ ਕਰੇ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
పైన గురువు బోధలను అనుసరించే వాడు, దేవుని పట్ల గౌరవనీయమైన భయాన్ని తన హృదయంలో పొందుపరుస్తుంది మరియు తన స్వీయాన్ని అర్థం చేసుకుంటుంది.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
గురువు దయవల్ల, జీవించి ఉన్నప్పుడే తన లోకవాంఛలను, అహాన్ని జయిస్తే, అప్పుడు అతని మనస్సు తనలో తాను సంతృప్తి చెందుతుంది.
ਜਿਨ ਕਉ ਮਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ਨਾਨਕ ਸੇ ਕਿਆ ਕਥਹਿ ਗਿਆਨੈ ॥੧॥
ఓ నానక్, తమ మనస్సులపై విశ్వాసం లేని వారు, దైవిక జ్ఞానంపై ఎలా ప్రస౦గి౦చగలరు? || 1||
ਮਃ ੩ ॥
మూడవ గురువు:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਓ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਪਹੁਤਾ ਆਇ ॥
గురువు బోధనలను పాటించని వారు, తమ మనస్సును దేవునిపై కేంద్రీకరించని వారు చివరికి దుఃఖంతో అధిగమించబడతారు.
ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਅੰਧਿਆਂ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥
ఆధ్యాత్మికంగా అజ్ఞాని కావడం వల్ల, వారు తమ గురించి మరియు ప్రపంచ వ్యవహారాల గురించి ఏమీ అర్థం చేసుకోలేరు.
ਪੰਡਿਤ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਖਾਇ ਜੋ ਰਤੇ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
ఓ’ పండితుడా, దేవుని నామము యొక్క ప్రేమతో నిండిన వారి నుండి ప్రపంచం మొత్తం ఆధ్యాత్మిక జీవనోపాధిని పొందుతుంది.
ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
గురువు మాట ద్వారా దేవుణ్ణి స్తుతి౦చేవారు దేవునితో అనుగుణ౦గా ఉ౦టారు.
ਪੰਡਿਤ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਰਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
ఓ’ పండితుడా, దేవునితో కాకుండా ఇతర విషయాల ప్రేమతో నిండిపోవడం ద్వారా, ఒకరు సంతృప్తి చెందరు, లేదా నామ సంపదను పొందరు.
ਪੜਿ ਥਕੇ ਸੰਤੋਖੁ ਨ ਆਇਓ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਵਿਹਾਇ ॥
లేఖనాలను చదవడ౦లో వారు అలసిపోతారు, కానీ స౦తృప్తిని పొ౦దరు; వారి జీవితంలోని ప్రతి రోజు లోకవాంఛల వేదనలో గడిచిపోతుంది.
ਕੂਕ ਪੂਕਾਰ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾ ਸੰਸਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
వారి ఏడుపులు మరియు ఫిర్యాదులు ఎన్నటికీ ముగియవు మరియు వారి మనస్సు యొక్క భయం తొలగిపోవు.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥੨॥
ఓ నానక్, నామ సంపదను సమకూర్చకుండా, అటువంటి వ్యక్తులు పూర్తిగా అవమానంతో ప్రపంచం నుండి బయలుదేరుతారు. || 2||
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਹਰਿ ਸਜਣ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ਮਿਲਿ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ॥
ఓ ప్రియమైన దేవుడా, గురువు అనుచరులతో నన్ను ఏకం చేయండి, వారి నుండి నేను మీకు దారితీసే మార్గాన్ని అడగవచ్చు.
ਜੋ ਹਰਿ ਦਸੇ ਮਿਤੁ ਤਿਸੁ ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
నేను ఆ స్నేహితుడికి అంకితం అయ్యాను, అతను దేవుణ్ణి సాకారం చేసుకోవడానికి నాకు మార్గాన్ని చూపిస్తాడు.
ਗੁਣ ਸਾਝੀ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
నేను వారి సుగుణాలను పంచుకుంటాను మరియు దేవుని పేరును ఆరాధనతో గుర్తుంచుకుంటాను.
ਹਰਿ ਸੇਵੀ ਪਿਆਰਾ ਨਿਤ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
నేను ఎల్లప్పుడూ ప్రియమైన దేవుణ్ణి గుర్తుంచుకుంటాను, మరియు దాని ద్వారా శాంతిని పొందుతాను.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਤਿਸੁ ਜਿਨਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੨॥
ఈ అవగాహనను నాకు ఇచ్చిన సత్య గురువుకు నేను అంకితం చేయబడ్డాను. || 12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
శ్లోకం, మూడవ గురువు:
ਪੰਡਿਤ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਜੇ ਵੇਦ ਪੜੈ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥
ఒక పండితుడు నాలుగు యుగాలపాటు లేఖనాలను చదువుతూ ఉన్నప్పటికీ, అతని మనస్సు నుండి చెడు కోరికల మురికి కొట్టుకుపోకుండా ఉంటుంది
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੂਲੁ ਹੈ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
ఎందుకంటే ఈ మురికికి మూల కారణం మూడు ముళ్ల మాయ, ప్రాపంచిక సంపద మరియు శక్తి; మరియు అహంకారంలో కూడా, అతను నామాన్ని విడిచివేస్తాడు.
ਪੰਡਿਤ ਭੂਲੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਾਇਆ ਕੈ ਵਾਪਾਰਿ ॥
పండితులు మోసపోయి ద్వంద్వత్వానికి జతచేయబడతారు; మాయలో మాత్రమే వ్యవహరిస్తారు.
ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਹੈ ਮੂਰਖ ਭੁਖਿਆ ਮੁਏ ਗਵਾਰ ॥
వారిలో ఆకలి, కోరికల అగ్ని ఉన్నాయి మరియు లోక సంపద కోసం ఆరాటపడటం వల్ల, ఈ మూర్ఖపండితులు ఆధ్యాత్మికంగా మరణిస్తారు.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
సత్య గురువు యొక్క దివ్యవాక్యాన్ని గురించి ఆలోచించడం మరియు అనుసరించడం ద్వారా ఆధ్యాత్మిక శాంతిని పొందుతారు.
ਅੰਦਰਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
నిత్యదేవుని నామము యొక్క ప్రేమతో నిండిపోయి, లోకవాంఛల కొరకు ఆరాటము లోలోపల నుండి తొలగిపోవును.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਹਜੇ ਰਜੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੧॥
ఓ’ నానక్, నామంతో నిండిన వారు మరియు వారి హృదయాలలో దేవుణ్ణి ప్రతిష్ఠించిన వారు, సహజంగా సంతృప్తి చెందారు. || 1||
ਮਃ ੩ ॥
మూడవ గురువు:
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਸੇਵਿਆ ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਬਹੁਤਾ ਆਇ ॥
స్వచిత్త౦గల వ్యక్తి దేవుని నామాన్ని ధ్యాని౦చలేదు, దాని వల్ల ఆయన ఎ౦తో వేదనతో బాధపడుతున్నాడు.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਹੈ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥
ఆయనలో ఆధ్యాత్మిక అజ్ఞానపు చీకటి ఉంది, దీని వల్ల అతనికి ఏమీ అర్థం కాదు
ਮਨਹਠਿ ਸਹਜਿ ਨ ਬੀਜਿਓ ਭੁਖਾ ਕਿ ਅਗੈ ਖਾਇ ॥
మనస్సు యొక్క మొండితనం కారణంగా, అతను ధ్యానం చేయడు మరియు నామ విత్తనాన్ని విత్తడు; ఆ తర్వాత లోక౦లో ఆయన ఆధ్యాత్మిక జీవ౦ ఎలా ఉ౦టు౦ది?
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਜਾਇ ॥
నామ నిధిని విడిచిపెట్టి, అతను ద్వంద్వత్వానికి జతచేయబడ్డాడు.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
ఓ నానక్, గురు అనుచరులు మహిమతో గౌరవించబడతారు, దేవుడు స్వయంగా వారిని పవిత్ర స౦ఘ౦తో ఐక్య౦ చేస్తాడు. || 2||
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਖਰੀ ਸੁਹਾਵਣੀ ॥
ఆ నాలుక చాలా అందంగా మరియు ఆహ్లాదకరంగా ఉంటుంది, ఇది దేవుని పాటలను పాడుతుంది
ਜੋ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਬੋਲੈ ਸਾ ਹਰਿ ਭਾਵਣੀ ॥
శరీరం మరియు మనస్సు యొక్క పూర్తి ఏకాగ్రతతో దేవుని నామాన్ని ఉచ్చరిస్తుంది, ఇది దేవునికి సంతోషకరమైనది.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਖੈ ਸਾਦੁ ਸਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵਣੀ ॥
గురువు బోధనల ద్వారా, నామ రుచిని రుచి చూసి, సంతృప్తి చెందిన ఆ నాలుక ఇతర ప్రపంచ ఆనందాల కోసం ఆరాటపడదు.
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਪਿਆਰੇ ਨਿਤ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਵਣੀ ॥
ఇది ఎల్లప్పుడూ ప్రియమైన-దేవుని పాటలని పాడుతుంది, మరియు ఈ ప్రశంసలను పాడటం ద్వారా ఇది ఇతరులు పుణ్యాత్ముడైన దేవుణ్ణి అర్థం చేసుకోవడానికి సహాయపడుతుంది.
ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਸਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਬੁਲਾਵਣੀ ॥੧੩॥
దేవుడు స్వయంగా దయగల ఆ నాలుక, సత్య గురువును పదే పదే గుర్తుచేసుకుంటూ ఉంటుంది. || 13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
శ్లోకం, మూడవ గురువు:
ਹਸਤੀ ਸਿਰਿ ਜਿਉ ਅੰਕਸੁ ਹੈ ਅਹਰਣਿ ਜਿਉ ਸਿਰੁ ਦੇਇ ॥
ఒక ఏనుగు తన యజమాని యొక్క గోదుకు లొంగిపోతుంది, మరియు ఒక అన్విల్ సుత్తి యొక్క సమ్మెలకు లొంగిపోతుంది,
ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖਿ ਕੈ ਊਭੀ ਸੇਵ ਕਰੇਇ ॥
అదేవిధంగా మీరు మీ శరీరాన్ని, మనస్సును గురువుకు అప్పగించాలి, గురువు బోధనలను పాటించడం ద్వారా సేవ చేయడానికి ఎల్లప్పుడూ అప్రమత్తంగా ఉండాలి.