ਭਾਈ ਰੇ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਥਾਉ ॥
ఓ’ తమ్ముడా, గురువు దగ్గరకి తప్ప, నేను వెళ్ళడానికి వేరే ఏ ప్రదేశం లేదు.
ਮੈ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
గురువు గారు నాకు నామ సంపద నిధిని ఇచ్చారు; ఆయనకు నన్ను నేను త్యాగం చేస్తున్నాను.
ਗੁਰਮਤਿ ਪਤਿ ਸਾਬਾਸਿ ਤਿਸੁ ਤਿਸ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਉ ॥
గురు బోధనలు గౌరవాన్ని తెస్తాయి. గురువు ధన్యుడు, నేను కలుసుకుని అతనితో ఉండవచ్చా.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਊ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥
అతను లేకుండా, నేను ఒక్క క్షణం కూడా జీవించలేను. ఆయన పేరు లేకు౦డా నేను ఆధ్యాత్మిక౦గా చనిపోయాను.
ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਟੇਕ ਟਿਕੀ ਘਰਿ ਜਾਉ ॥੨॥
నేను ఆధ్యాత్మికంగా గుడ్డివాడిని, నేను నామాన్ని ఎన్నటికీ మరచిపోలేను. గురువు గారి సహాయం మరియు ఆశీర్వాదాలతో, నేను దేవునితో ఐక్యమై నా నిజమైన ఇంటికి చేరుకుంటాను.
ਗੁਰੂ ਜਿਨਾ ਕਾ ਅੰਧੁਲਾ ਚੇਲੇ ਨਾਹੀ ਠਾਉ ॥
ఆధ్యాత్మికంగా అంధుడైన గురువు అయిన వారు నిజమైన ఇంటిని కనుగొనలేరు (దేవునితో ఐక్యం అవుతారు).
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਆ ਸੁਆਉ ॥
గురువు లేకుండా, నామాన్ని పొందలేము మరియు నామం లేకుండా, మానవ జీవితంలో ప్రయోజనం ఉండదు.
ਆਇ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਣਾ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥੩॥
(దేవుని నామము లేకు౦డా) మన౦ (ఈ లోక౦) ను౦డి వచ్చి వెళ్లిపోయి, నిర్మానుష్యమైన ఇ౦టిని స౦దర్శి౦చే కాకిలా పశ్చాత్తాపపడేలా చేస్తాయి.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਦੇਹੁਰੀ ਜਿਉ ਕਲਰ ਕੀ ਭੀਤਿ ॥
నామం లేకుండా, శరీరం నొప్పితో బాధపడుతుంది మరియు ఇసుక గోడలా కూలిపోతుంది.
ਤਬ ਲਗੁ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਜਬ ਲਗੁ ਸਾਚੁ ਨ ਚੀਤਿ ॥
నిత్యదేవుణ్ణి మన హృదయాల్లో ప్రతిష్ఠి౦చే౦తవరకు మన౦ దేవుణ్ణి గ్రహి౦చలేము.
ਸਬਦਿ ਰਪੈ ਘਰੁ ਪਾਈਐ ਨਿਰਬਾਣੀ ਪਦੁ ਨੀਤਿ ॥੪॥
గురువాక్యంలో మునిగిపోవడం ద్వారానే ఆత్మ సాక్షాత్కారం పొంది, కోరికలేని శాశ్వత స్థితిని చేరుకుంటాం.
ਹਉ ਗੁਰ ਪੂਛਉ ਆਪਣੇ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਕਾਰ ਕਮਾਉ ॥
(మరియు అటువంటి స్థితిని పొందడానికి) నేను మా గురువుని సలహా అడగాలి, ఆయనను అడిగిన తరువాత, నేను దానికి అనుగుణంగా వ్యవహరించాలి.
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥
గురువాక్యం ద్వారా నేను భగవంతుణ్ణి పూజిస్తాను, తద్వారా ఆయన నా హృదయంలో ఉండి, నా అహం వల్ల కలిగే బాధ పోగొడతాడు.
ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਮਿਲਾਵੜਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਉ ॥੫॥
దేవునితో సహజ౦గా స౦తోషకరమైన కలయిక జరగవచ్చు, ఆయన నిత్యనామ౦ ద్వారా నేను నిత్యదేవునితో ఐక్య౦ కావచ్చు.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਤਜਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
కామం, కోపం, స్వార్థం, అహంకారం త్యజించి గురువు మాటకు అనుగుణంగా ఉన్నవారు నీతిగా జీవిస్తారు.
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦ ਸਦਾ ਹਰਿ ਰਾਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
వారు నామాన్ని పూజిస్తారు, మరియు ఎల్లప్పుడూ దేవుణ్ణి వారి హృదయంలో ఉంచుకుంటారు.
ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ਸਭ ਜੀਆ ਕਾ ਆਧਾਰੁ ॥੬॥
అన్ని మానవులకు సహాయం చేసే ఎవరు అనే విషయాన్ని మన మనస్సుల నుండి ఎప్పుడైనా మరచిపోగలమా?
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮਰਿ ਰਹੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
గురువు గారి మాటను అనుసరించడం ద్వారా దుర్గుణాల వల్ల ప్రభావితం కాని వ్యక్తి ప్రభావితం కాకుండా మళ్ళీ ఆధ్యాత్మిక మరణాన్ని అనుభవించడు.
ਸਬਦੈ ਹੀ ਤੇ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
ఈ నీతివంతమైన జీవనశైలి గురువు మాటల ద్వారా పొందబడుతుంది మరియు దేవుని పేరు పట్ల ప్రేమను అభివృద్ధి అవుతుంది.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੭॥
గురువు బోధను పాటించకుండా, ప్రపంచం ఈ నీతివంతమైన జీవితం నుండి తప్పుదారి పట్టి జనన మరణాల తిరుగుళ్ళో కొనసాగుతుంది.
ਸਭ ਸਾਲਾਹੈ ਆਪ ਕਉ ਵਡਹੁ ਵਡੇਰੀ ਹੋਇ ॥
అందరూ తమను తాము ప్రశంసించుకుంటారు మరియు గొప్పవారు అని పిలుచుకుంటారు.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਆਪੁ ਨ ਚੀਨੀਐ ਕਹੇ ਸੁਣੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥
గురువు లేకుండా, ఒకరి ఆత్మను తెలుసుకోలేము. కేవల౦ మాట్లాడడ౦ ద్వారా, వినడ౦ ద్వారా ఏమైనా సాధి౦చగలమా?
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਹਉਮੈ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥੮॥੮॥
ఓ నానక్, గురువాక్యం ద్వారా ఆత్మను గ్రహించే వ్యక్తి అహంకారంతో వ్యవహరించడు.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, సిరీ రాగ్:
ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਧਨ ਸੀਗਾਰੀਐ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਖੁਆਰੁ ॥
ఒక ఆత్మ వధువు తన భర్త లేనప్పుడు తనను తాను అలంకరించుకుంటే, ఆమె తన యవ్వనాన్ని వృధా చేస్కున్నట్టే, మరియు ఆమెను ఇది బాధలకు గురిచేస్తుంది.
ਨਾ ਮਾਣੇ ਸੁਖਿ ਸੇਜੜੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਬਾਦਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
ఆమె ఆ ప్రేమ యొక్క ఆనందాలను ఆస్వాదించదు; ఆమె భర్త (దేవుడు) లేకుండా, ఆమె అలంకరణలు వృధా అయిపోతాయి.
ਦੂਖੁ ਘਣੋ ਦੋਹਾਗਣੀ ਨਾ ਘਰਿ ਸੇਜ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥
దురదృష్టవశాత్తు వధువు తన జీవిత భాగస్వామి తన ఇంటిలో (హృదయం) నివసించడానికి రానందున గొప్ప దుఃఖాన్ని అనుభవిస్తుంది.
ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
ఓ నా మనసా, దేవుని నామముపై ధ్యానించి శాంతిని పొందు.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਰੰਗੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
గురువు లేకుండా, దేవుని పట్ల ప్రేమ పొందబడదు. గురువు గారి మాటల ద్వారానే దేవుని పట్ల ప్రేమ మన మనస్సుల్లో పెరుగుతుంది.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਵਰੁ ਸਹਜਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
గురువు సలహాను పాటించడం ద్వారా శాంతిని పొందుతాము మరియు ఆధ్యాత్మిక సమతుల్యతతో మనల్ని మనం అలంకరించుకోవడం ద్వారా, మన వరుడుగా దేవుణ్ణి పొందుతాము.
ਸਚਿ ਮਾਣੇ ਪਿਰ ਸੇਜੜੀ ਗੂੜਾ ਹੇਤੁ ਪਿਆਰੁ ॥
అతని పట్ల ప్రగాఢమైన ప్రేమ మరియు ఆప్యాయత ఉన్న వధువు (ఆత్మ) నిత్య దేవుని ఆనందకరమైన సహవాసాన్ని ఆస్వాదిస్తుంది.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿ ਸਿਞਾਣੀਐ ਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਗੁਣ ਚਾਰੁ ॥੨॥
గురువుతో సమావేశమై, ఆమె మంచి జీవనశైలిని నిర్వహిస్తుంది మరియు గురువు బోధనలను అనుసరించడం ద్వారా ఆమె అతనిని తెలుసుకుంటాడు.
ਸਚਿ ਮਿਲਹੁ ਵਰ ਕਾਮਣੀ ਪਿਰਿ ਮੋਹੀ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
ఓ ప్రియమైన అందమైన వధువా, నిజమైన ప్రేమ ద్వారా మీ వరుడుని – దేవుణ్ణి కలవండి. మీ జీవిత భాగస్వామి దేవుణ్ణి ప్రలోభపెట్టడం ద్వారా అతని ప్రేమతో మిమ్మల్ని మీరు నింపుకుంటారు.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚਿ ਵਿਗਸਿਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
అతని ప్రేమలో మీ మనస్సు మరియు శరీరం వికసించాలి. దీని విలువను వర్ణించలేము.
ਹਰਿ ਵਰੁ ਘਰਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਨਿਰਮਲ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥
అలా౦టి అదృష్టవ౦తుడైన ఆత్మ నిజమైన నామ౦ ద్వారా భక్తిపూర్వక౦గా మారి తన ప్రియమైన దేవుణ్ణి తనలో తాను కనుగొ౦టు౦ది.
ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਜੇ ਮਰੈ ਤਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਨਾਰਿ ॥
మనస్సు మనస్సులోనే మరణిస్తే, (మనస్సు యొక్క చెడు ఆలోచనలన్నీ ముగిసినప్పుడు) వధువు ఆత్మ తన వరుడుని – దేవుని సాంగత్యాన్ని ఆస్వాదిస్తుంది.
ਇਕਤੁ ਤਾਗੈ ਰਲਿ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਮੋਤੀਅਨ ਕਾ ਹਾਰੁ ॥
ఆ పరిస్థితిలో మెడలో నిండిన హారములోని ముత్యాలవలె, వధువు ఆత్మ మరియు వరుడు దేవుడు ఏకమై ఒకదానితో ఒకటిగా కలిసి ఉంటారు.
ਸੰਤ ਸਭਾ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ॥੪॥
కానీ ఈ ఆధ్యాత్మిక ఆనందం నిజమైన సాధువుల సాంగత్యంలో మాత్రమే అనుభవించబడుతుంది. గురువు బోధనల ద్వారా, వారు నామ మద్దతును కనుగొంటారు.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਉਪਜੈ ਖਿਨਿ ਖਪੈ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਖਿਨੁ ਜਾਇ ॥
ఒక్క క్షణంలో మనస్సులో ఒక ఆలోచన తలెత్తుతుంది మరియు ఒక క్షణంలో అది పోతుంది.
ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਇ ॥
కాని గురువు గారి మాటలోని నిజమైన అర్ధాన్ని గ్రహించి, భగవంతుడితో అనుసంధానంగా ఉండకపోతే, అప్పుడు మరణభయం కూడా అతన్ని బాధించలేదు.