ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ శ్లోకం, మూడవ గురువు: ਭੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਇ ॥ సృష్టి మొత్తం ఏదో ఒక భయంలో ఉంటుంది, కానీ ఆ పూజ్య దేవుడు మాత్రమే ఎటువంటి భయం లేకుండా ఉన్నాడు. ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਭਉ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥ సత్య గురు బోధలను అనుసరిస్తే, దేవుడు మన మనస్సులో నివసిస్తాడు మరియు అప్పుడు ఏ భయం
ਭ੍ਰਮੁ ਮਾਇਆ ਵਿਚਹੁ ਕਟੀਐ ਸਚੜੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥ అప్పుడు మాయ వల్ల కలిగిన సందేహాలన్నీ లోలోపల నుంచి తొలగిపోయి, ఆ వ్యక్తి నిత్య దేవుని సత్య నామంలో కలిసిపోతుంది. ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ మానవుడు నిత్యదేవుని నామమున కలిసిపోయి దేవుని పాటలను పాడుతూనే ఉంటాడు; ఆయన ప్రియదేవుణ్ణి గ్రహి౦చడ౦ ద్వారా ఆ స౦తోషాన్ని పొ౦దుతు౦టాడు. ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਵਿਚਹੁ
ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਈ ਪਿਰੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥ తన భర్త-దేవుణ్ణి తన హృదయంలో ఎప్పుడూ గుర్తుంచుకునే ఓ నానక్, గురువు కృప ద్వారా దేవుణ్ణి గ్రహిస్తాడు. ਇਕਿ ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਅੰਧੀ ਨ ਜਾਣੈ ਪਿਰੁ ਹੈ ਨਾਲੇ ॥੪॥੨॥ కొందరు ఆత్మ-వధువులు, తమ భర్త-దేవుని నుండి వేరుచేయబడటం దయనీయంగా ఉంటుంది; ఈ అజ్ఞానులకు ఆయన ఎల్లప్పుడూ తమతోనే ఉన్నాడని అర్థం కాదు. || 4|| 2|| ਵਡਹੰਸੁ ਮਃ
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਮਿਲੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥ ఆత్మఅహంకారాన్ని విడిచిపెట్టి, నేను ప్రేమతో ఆయనను ఆరాధనతో గుర్తుంచుకుంటాను, తరువాత సహజంగా నేను శాశ్వత భర్త-దేవుణ్ణి గ్రహిస్తాను. ਪਿਰੁ ਸਚਾ ਮਿਲੈ ਆਏ ਸਾਚੁ ਕਮਾਏ ਸਾਚਿ ਸਬਦਿ ਧਨ ਰਾਤੀ ॥ గురుదివ్య వాక్యంతో నిండిన ఆ ఆత్మవధువు నిత్య భర్త-దేవుణ్ణి గ్రహించి, ఆరాధనతో దేవుణ్ణి గుర్తుచేసుకుంటుంది. ਕਦੇ ਨ ਰਾਂਡ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜ ਸਮਾਧੀ ॥ ఆ
ਬਾਬਾ ਆਵਹੁ ਭਾਈਹੋ ਗਲਿ ਮਿਲਹ ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਦੇਹ ਆਸੀਸਾ ਹੇ ॥ రండి, ఓ’ నా సోదరులారా, మనం ఒకరినొకరు ఆలింగనం చేసుకుందాం మరియు కలిసి పోదాం, చనిపోయిన ఆత్మకు ఆశీర్వాదాలు ఇద్దాం. ਬਾਬਾ ਸਚੜਾ ਮੇਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੀਆ ਦੇਹ ਅਸੀਸਾ ਹੇ ॥ ఓ సహోదరులారా, దేవునితో కలయిక ఎన్నడూ విచ్ఛిన్న౦ కాదు; మన౦ ప్రియమైన దేవునితో కలయిక కోస౦ ప్రార్థిద్దా౦. ਆਸੀਸਾ ਦੇਵਹੋ ਭਗਤਿ ਕਰੇਵਹੋ ਮਿਲਿਆ
ਹਉ ਮੁਠੜੀ ਧੰਧੈ ਧਾਵਣੀਆ ਪਿਰਿ ਛੋਡਿਅੜੀ ਵਿਧਣਕਾਰੇ ॥ నేను లోక వ్యవహారాలను వెంబడించడం వల్ల మోసపోతున్నాను మరియు నా చెడు పనుల కారణంగా నా భర్త-దేవుడు నన్ను విడిచిపెట్టాడు. ਘਰਿ ਘਰਿ ਕੰਤੁ ਮਹੇਲੀਆ ਰੂੜੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥ భర్త-దేవుడు ప్రతి ఆత్మ వధువు హృదయంలో నివసిస్తాడు కాని ఆ వధువులు అతని ప్రేమలో మునిగిపోయి అందంగా ఉన్నారు. ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਾ ਹਉ ਰਹਸਿਅੜੀ ਨਾਮਿ ਭਤਾਰੇ ॥੭॥ నేను
ਸੂਰੇ ਸੇਈ ਆਗੈ ਆਖੀਅਹਿ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਸਾਚੀ ਮਾਣੋ ॥ వారు మాత్రమే ఈ లోక౦లో ధైర్యవ౦తులు అని పిలువబడుతున్నారు, వారు నిత్యదేవుని స౦దర్భ౦లో నిజమైన గౌరవాన్ని పొ౦దుతు౦టారు. ਦਰਗਹ ਮਾਣੁ ਪਾਵਹਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਜਾਵਹਿ ਆਗੈ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥ అవును, వారు గౌరవప్రద౦గా ఇక్కడి ను౦డి బయలుదేరుతారు, దేవుని స౦తోషి౦చడ౦లో గౌరవ౦తో పొ౦దుతారు, ఆ తర్వాత వారిని బాధి౦చడ౦ లేదు. ਕਰਿ ਏਕੁ ਧਿਆਵਹਿ ਤਾਂ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਜਿਤੁ
ਜਾਨੀ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ਰੁੰਨੇ ਵੀਰ ਸਬਾਏ ॥ దేవుని ము౦దుగా నియమి౦చబడిన ఆజ్ఞ వచ్చినప్పుడు, ఆత్మ తరిమివేయబడి, దగ్గరి బ౦ధువుల౦దరూ దుఃఖ౦తో ఏడుస్తారు. ਕਾਂਇਆ ਹੰਸ ਥੀਆ ਵੇਛੋੜਾ ਜਾਂ ਦਿਨ ਪੁੰਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ॥ ఓ’ నా తల్లి, ఒకరి జీవిత రోజులు ముగిసినప్పుడు, ఆత్మ మరియు శరీరం శాశ్వతంగా వేరు చేయబడతాయి. ਜੇਹਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਪਾਇਆ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥ తన గత క్రియలకు అనుగుణంగా
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾ ਜਿਨ ਘਟਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੂਠਾ ॥੩॥ దేవుడు తమ హృదయాల్లో నివసిస్తున్నాడని గ్రహించిన వారికి నేను అంకితమై ఉన్నాను అని నానక్ చెప్పారు. || 3|| ਸਲੋਕੁ ॥ శ్లోకం: ਜੋ ਲੋੜੀਦੇ ਰਾਮ ਸੇਵਕ ਸੇਈ ਕਾਂਢਿਆ ॥ భగవంతుని కోసం ఆరాటపడిన వారు ఆయన నిజమైన భక్తులు అని చెబుతారు. ਨਾਨਕ ਜਾਣੇ ਸਤਿ ਸਾਂਈ ਸੰਤ ਨ ਬਾਹਰਾ ॥੧॥ ఓ నానక్,
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਜਨ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤੇਰਾ ਦਾਨੁ ਸਭਨੀ ਹੈ ਲੀਤਾ ॥੨॥ నానక్ ఇలా అన్నాడు, నేను నా జీవితాన్ని ఆ దేవుని భక్తుడికే అంకితం చేస్తున్నాను, అతని నుండి ప్రతి ఒక్కరూ మీ పేరు బహుమతిని అందుకుంటారు. ਤਉ ਭਾਣਾ ਤਾਂ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਏ ਰਾਮ ॥ ఓ దేవుడా, అది మీకు ప్రీతికరమైనదైతే, గురువు బోధనలను అనుసరించడం ద్వారా లోక సంపద మరియు శక్తి కోసం ఆకలితో పూర్తిగా సంతృప్తి చెందుతాడు.