ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥ గురువు కృప వల్ల అత్యున్నత ఆధ్యాత్మిక హోదా పొందుతారు. || 2|| ਜਨ ਕੀ ਕੀਨੀ ਆਪਿ ਸਹਾਇ ॥ దేవుడు తనకు సహాయ౦ చేసిన వాడు, ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਲਗਿ ਦਾਸਹ ਪਾਇ ॥ భగవంతుని భక్తులకు వినయపూర్వకంగా సేవ చేయడం ద్వారా ఆనందాన్ని ఆస్వాదించారు. ਆਪੁ ਗਇਆ ਤਾ ਆਪਹਿ ਭਏ ॥ వారి ఆత్మఅహంకారం మాయమైంది మరియు వారు దేవుని యొక్క ప్రతిరూపం అయ్యారు,
ਮਇਆ ਕਰੀ ਪੂਰਨ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ అన్నిచోట్లా వ్యాపించే దేవుడు తన కృపను ఎవరిమీద చూపుచున్నాడో. ||1||విరామం|| ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਾ ਕੇ ਪੂਰੇ ਭਾਗ ॥ నానక్ ఇలా అన్నారు, “ఎవరి గమ్యం పరిపూర్ణమైనదో, ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਸਥਿਰੁ ਸੋਹਾਗੁ ॥੨॥੧੦੬॥ దేవుని నామమును ధ్యాని౦చి దేవునితో ఆయన స౦ఘ౦ శాశ్వత౦గా ఉ౦టు౦ది”. ||2||106|| ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ రాగ్ గౌరీ, ఐదవ గురువు: ਧੋਤੀ ਖੋਲਿ ਵਿਛਾਏ
ਦਯਿ ਵਿਗੋਏ ਫਿਰਹਿ ਵਿਗੁਤੇ ਫਿਟਾ ਵਤੈ ਗਲਾ ॥ దేవుని ను౦డి విడి విడిపోయి, వారు అవమాన౦తో తిరుగుతారు, వారి గు౦పులన్నీ నాశనమైపోయి౦ది. ਜੀਆ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਖੈ ॥ జీవులను పోషించి నాశనం చేసేది దేవుడు మాత్రమే, మరెవరూ ప్రాణాలను కాపాడలేరు. ਦਾਨਹੁ ਤੈ ਇਸਨਾਨਹੁ ਵੰਜੇ ਭਸੁ ਪਈ ਸਿਰਿ ਖੁਥੈ ॥ వారు ఎటువంటి దాతృత్వం లేదా ప్రక్షాళన స్నానాలు చెయ్యకుండా వెళతారు; వారు తమ
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਕਾਲੁ ਵਿਧਉਸਿਆ ॥ సత్యవాక్యాన్ని ప్రతిబింబిస్తూ, మరణ భయాన్ని అధిగమిస్తాడు ਢਾਢੀ ਕਥੇ ਅਕਥੁ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥ గురువు గారి మాటలతో అలంకరించబడిన గాయకురాలు వర్ణించలేని దేవుణ్ణి వివరిస్తుంది. ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਹਿ ਰਾਸਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰਿਆ ॥੨੩॥ ఓ’ నానక్, దైవిక ధర్మాలను సమకూర్చడం ద్వారా, ప్రియమైన దేవునితో విలీనం అవుతాడు. ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ మొదటి మెహల్ ద్వారా, షాలోక్: ਖਤਿਅਹੁ ਜੰਮੇ ਖਤੇ
ਕਬ ਚੰਦਨਿ ਕਬ ਅਕਿ ਡਾਲਿ ਕਬ ਉਚੀ ਪਰੀਤਿ ॥ ఇది కొన్నిసార్లు గంధపు చెట్టుపై కూర్చున్నట్లు, ఇతర సమయాల్లో ఇది మింగే చెట్టు యొక్క కొమ్మపై ఉన్నట్టు. కొన్నిసార్లు, అది దేవుని ప్రేమలో ఉన్నట్టు ఉ౦టు౦ది. ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਈਐ ਸਾਹਿਬ ਲਗੀ ਰੀਤਿ ॥੨॥ ఓ’ నానక్, ఇది మొదటి నుండి సంప్రదాయంగా ఉంది, అన్ని జీవులను తన ఆజ్ఞ ప్రకారం ప్రవర్తించేది దేవుడే. ਪਉੜੀ ॥ పౌరీ. ਕੇਤੇ ਕਹਹਿ ਵਖਾਣ
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣਿ ਠਾਕ ਨ ਪਾਈਐ ॥ దైవవాక్య౦తో ఆశీర్వది౦చబడినప్పుడు దేవుణ్ణి గ్రహి౦చడానికి మనకు ఏ అవరోధములు ఎదురవదు. ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਬੁਝਿ ਵਖਾਣਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈਐ ॥੧੮॥ మన౦ దేవుణ్ణి గ్రహి౦చాం, మన౦ విన్నప్పుడే, అర్థ౦ చేసుకుని, సత్యవ౦త౦గా జీవి౦చిన్నప్పుడే మన౦ ఆయన స౦ఘానికి ఆహ్వాని౦చబడతా౦. ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం: ਪਹਿਰਾ ਅਗਨਿ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਬਾਧਾ ਭੋਜਨੁ ਸਾਰੁ ਕਰਾਈ ॥ (నాకు అంత శక్తి
ਤੀਜੈ ਮੁਹੀ ਗਿਰਾਹ ਭੁਖ ਤਿਖਾ ਦੁਇ ਭਉਕੀਆ ॥ మూడవ దశలో (మధ్యాహ్నానికి), ఆకలి మరియు దాహం రెండూ చాలా తీవ్రంగా ఉంటాయి, ఒకరు ఏదోకటి తినాలనుకుంటున్నట్లు భావిస్తారు. ਖਾਧਾ ਹੋਇ ਸੁਆਹ ਭੀ ਖਾਣੇ ਸਿਉ ਦੋਸਤੀ ॥ కొ౦తకాల౦ తర్వాత, ఒకరు తిన్నది వినియోగి౦చబడుతుంది, మళ్ళీ తినాల్సిన అవసర౦ ఉండదని భావిస్తారు. ਚਉਥੈ ਆਈ ਊਂਘ ਅਖੀ ਮੀਟਿ ਪਵਾਰਿ ਗਇਆ ॥ నాల్గవ దశలో, ఒకరికి నిద్రపోవాలని అనిపిస్తుంది, కాబట్టి కళ్ళు
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੨॥ ఓ దేవుడా, మీరు, మరియు మీరు మాత్రమే శాశ్వతమైనవారు. ਮਃ ੧ ॥ మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం: ਨ ਦਾਦੇ ਦਿਹੰਦ ਆਦਮੀ ॥ భూమిపై న్యాయం చేసే పురుషులు ఎవరూ ఇక్కడ శాశ్వతంగా ఉండరు. ਨ ਸਪਤ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ॥ కిందటి ప్రాంతాల్లో నివసించేవారు కూడా శాశ్వతమైనవారు కాదు. ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥ శాశ్వతంగా జీవించడానికి ఇంకా ఎవరు ఉన్నారు? ਏਕ ਤੁਈ
ਖੁੰਢਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਦੇਨਿ ਸੁ ਮਲ ਸਜਾਇ ॥ తరువాత క్రషర్ యొక్క చెక్క రోలర్ల మధ్య దానిని ఉంచి, రైతులు దానిని నలిపి (వారు దానిని శిక్షిస్తున్నట్లుగా) మరియు రసాన్ని తీస్తారు. ਰਸੁ ਕਸੁ ਟਟਰਿ ਪਾਈਐ ਤਪੈ ਤੈ ਵਿਲਲਾਇ ॥ రసం ఉంచి, పాత్రలో వేడి చేయబడుతుంది; అది వేడి చేయబడినప్పుడు, అది నొప్పితో ఏడుస్తున్నట్లు ధ్వనిని చేస్తుంది. ਭੀ ਸੋ ਫੋਗੁ ਸਮਾਲੀਐ ਦਿਚੈ ਅਗਿ ਜਾਲਾਇ ॥
ਪਰਬਤੁ ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਹੋਵੈ ਹੀਰੇ ਲਾਲ ਜੜਾਉ ॥ ఆభరణాలు, మాణిక్యాలతో పొదిగిన బంగారు, వెండి పర్వతాన్ని నేను సొంతం చేసుకోగలిగినా, ਭੀ ਤੂੰਹੈ ਸਾਲਾਹਣਾ ਆਖਣ ਲਹੈ ਨ ਚਾਉ ॥੧॥ నేను ఇప్పటికీ కోరుకుంటున్నాను, నేను మిమ్మల్ని ప్రశంసిస్తూనే ఉండవచ్చు అని. మీ స్తుతిని ఉచ్చరించడ౦లో నా అభిరుచి ఎన్నడూ చనిపోకు౦డా ఉండాలి. ਮਃ ੧ ॥ మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం: ਭਾਰ ਅਠਾਰਹ ਮੇਵਾ ਹੋਵੈ ਗਰੁੜਾ ਹੋਇ ਸੁਆਉ