ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ రాగ్ మలర్, చౌ-పదాలు (నాలుగు చరణాలు), మొదటి గురువు, మొదటి లయ: ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ‘నిత్యఉనికి’ అనే పేరు గల దేవుడు ఒక్కడే ఉన్నాడు. విశ్వానికి సృష్టికర్త, సర్వస్వము, భయం లేకుండా, శత్రుత్వం లేకుండా, కాలంతో స్వతంత్రుడు, జనన మరణ చక్రానికి అతీతంగా, స్వీయ వెల్లడి మరియు గురువు కృప ద్వారా
ਏਕ ਸਮੈ ਮੋ ਕਉ ਗਹਿ ਬਾਂਧੈ ਤਉ ਫੁਨਿ ਮੋ ਪੈ ਜਬਾਬੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ఎప్పుడైనా నా భక్తుడు నన్ను (అతని ప్రేమలో) పట్టుకుని బంధిస్తే, అప్పుడు నేను దానిని వ్యతిరేకించలేను. || 1|| ਮੈ ਗੁਨ ਬੰਧ ਸਗਲ ਕੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੇ ਦਾਸ ॥ నా భక్తుల సద్గుణాలకు నేను కట్టుబడి ఉన్నాను; నేను అన్ని జీవుల జీవితానికి (మద్దతు) ఉన్నాను, కానీ నా భక్తులు నా
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਪੂਜਹੁ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤ ॥ ఓ మనుషులారా, ఆధ్యాత్మిక౦గా అమర్త్యులైన దేవుని పరిశుద్ధులను వినయ౦గా సేవి౦చ౦డి, ఎ౦దుక౦టే వారు దేవుని నామాన్ని ప్రేమపూర్వక౦గా గుర్తు౦చుకు౦టారు, ఇతరులు కూడా అలా చేయడానికి ప్రేరేపి౦చబడతారు. ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਤ ਹੈ ਗੋਬਿਦੁ ਤੇ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਤ ॥੩॥ దేవుడు ఎవరిమీద దయ చూపి౦చునో, వారిని అలా౦టి సాధువుల స౦స్థతో ఐక్య౦ చేస్తాడు. || 3|| ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਨਿਤਾ
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ శ్లోకం, మూడవ గురువు: ਅਮਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਸਿਆਣਪ ਨ ਚਲਈ ਨ ਹੁਜਤਿ ਕਰਣੀ ਜਾਇ ॥ నిత్యదేవుడు ఎవరిపైనా ఆధారపడడు, ఏ వివేకమూ, ఏ వాదన కూడా ఆయనతో పనిచేయవు. ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਸਰਣਾਇ ਪਵੈ ਮੰਨਿ ਲਏ ਰਜਾਇ ॥ ఆత్మఅహంకారాన్ని విడిచిపెట్టి, తన ఆశ్రయాన్ని కోరతాడు మరియు సంతోషంగా తన సంకల్పాన్ని అంగీకరిస్తాడు, ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮ ਡੰਡੁ ਨ ਲਗਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ
ਅੰਤਿ ਹੋਵੈ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧੁ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਛਡਾਇਆ ॥ కానీ చివరికి శత్రుత్వం మరియు సంఘర్షణ తలెత్తినప్పుడు (ఈ సంపద కారణంగా), ఎవరూ అతన్ని రక్షించలేరు. ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮੋਹੁ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩੨॥ ఓ నానక్, దేవుని నామాన్ని ప్రేమతో గుర్తుచేసుకోకుండా, బాధలను భరించే ప్రపంచ ప్రేమ. || 32|| ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ శ్లోకం, మూడవ గురువు: ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਗੁਰ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥੩੦॥ ఓ నానక్, గురువు ఆశ్రయం కోరుకునే మరియు ఎవరి రక్షకుడు దైవ-గురువు అవుతాడు అనే ప్రాపంచిక కోరికల చిక్కుల నుండి అవి మాత్రమే రక్షించబడతాయి. || 30|| ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ శ్లోకం, మూడవ గురువు: ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥ పండితులు పవిత్ర గ్రంథాలను పదే పదే చదివి, డబ్బు సంపాదించడం కోసం చర్చలు చేస్తారు.
ਪਾਪ ਬਿਕਾਰ ਮਨੂਰ ਸਭਿ ਲਦੇ ਬਹੁ ਭਾਰੀ ॥ తప్పులు, దుశ్చర్యలను మోస్తున్నవారికి పనికిరాని, బరువైన ఇనుప భారాన్ని మోయడం వంటిది. ਮਾਰਗੁ ਬਿਖਮੁ ਡਰਾਵਣਾ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥ జీవిత మార్గం చాలా కష్టంగా మారుతుంది, కాబట్టి వారు దుర్గుణాల యొక్క ప్రపంచ సముద్రాన్ని ఎలా దాటగలరు? ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰੀ ॥੨੭॥ గురువు రక్షించిన ఓ నానక్, దుర్గుణాల నుండి విముక్తి పొందగా, దేవుని
ਪਉੜੀ ॥ పౌరీ: ਗੜ੍ਹ੍ਹਿ ਕਾਇਆ ਸੀਗਾਰ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਣਾਈ ॥ మానవులు తమ కోటలాంటి శరీరాన్ని అనేక విధాలుగా అలంకరిస్తారు; ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਕਤੀਫਿਆ ਪਹਿਰਹਿ ਧਰ ਮਾਈ ॥ ఈ సంపన్నులు రంగురంగుల సిల్క్ దుస్తులను ధరిస్తారు, ਲਾਲ ਸੁਪੇਦ ਦੁਲੀਚਿਆ ਬਹੁ ਸਭਾ ਬਣਾਈ ॥ మరియు ఎరుపు మరియు తెలుపు రగ్గులపై అనేక సమావేశాలను నిర్వహిస్తారు. ਦੁਖੁ ਖਾਣਾ ਦੁਖੁ ਭੋਗਣਾ ਗਰਬੈ ਗਰਬਾਈ ॥ వారు ఎల్లప్పుడూ తమ
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਆਨੑੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥ గురువు కృప వల్ల, దైవ జ్ఞానంతో మనస్సు జ్ఞానోదయం అవుతుంది మరియు అజ్ఞానం యొక్క చీకటి తొలగిపోయింది. ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਕੰਚਨੁ ਹੋਇ ਆਇਆ ॥ పౌరాణిక తత్వవేత్త రాయిని తాకినప్పుడు ఇనుము బంగారంగా రూపాంతరం చెందినట్లే, (అదే విధంగా గురువు సాంగత్యంలో ఒక పాపి నిష్కల్మషంగా మారతాడు). ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥ ఓ నానక్, గురువు
ਮਃ ੧ ॥ మొదటి గురువు: ਮਨਹੁ ਜਿ ਅੰਧੇ ਕੂਪ ਕਹਿਆ ਬਿਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ॥ పూర్తిగా అజ్ఞాని అయిన వ్యక్తులు, దాని గురించి చెప్పినప్పుడు కూడా మానవ బాధ్యతను అర్థం చేసుకోరు; ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਊਂਧੈ ਕਵਲਿ ਦਿਸਨੑਿ ਖਰੇ ਕਰੂਪ ॥ అజ్ఞానిగా ఉండటం వల్ల, వారి హృదయాల వంటి వారి ఉపయోగం తలక్రిందులుగా మారుతుంది (ఆధ్యాత్మికత లేనిది) మరియు వారు చాలా అసహ్యంగా కనిపిస్తారు. ਇਕਿ ਕਹਿ ਜਾਣਹਿ ਕਹਿਆ