ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, by the Third Guru:
سلوکُم
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸਿਰੁ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥
satgur sayvay aapnaa so sir laykhai laa-ay.
They who follow the true Guru’s teachings accomplish the goal of human life.
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਸਿਰ (ਭਾਵ, ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ) ਸਫਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ستِگُرُسیۄےآپنھاسوسِرُلیکھےَلاءِ॥
لیکھے ۔ حساب میں ۔
جو انسان سچے مرشد کے بتائے سبق پر عمل کرتا ہے وہ اپنی زندگی کامیاب کر لیتا ہے
ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਕੈ ਰਹਨਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vichahu aap gavaa-ay kai rahan sach liv laa-ay.
They eradicate selfishness and conceit from within; they remain lovingly absorbed in the True One.
ਅਜੇਹੇ ਮਨੁੱਖ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚੋਂ ਅਹੰਕਾਰ ਦੂਰ ਕਰ ਕੇ ਸੱਚੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਬਿਰਤੀ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
ۄِچہُآپُگۄاءِکےَرہنِسچِلِۄلاءِ॥
اپنے دل سے خودی و تکبر دور کرکے حقیقتاور سچائی سے پیار کرتا ہے ۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਤਿਨਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
satgur jinee na sayvi-o tinaa birthaa janam gavaa-ay.
Those who have not followed the true Guru’s teachings, they have wasted their life in vain. ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾ ਜੀਵਨ ਵਿਅਰਥ ਗਵਾ ਲਿਆ ਹੈ।
ستِگُرُجِنیِنسیۄِئوتِنابِرتھاجنمُگۄاءِ॥
جو سبق مرشد پر عمل نہیں کرتا اسکی زندگی بیکار چلی جاتی ہے ۔
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak jo tis bhaavai so karay kahnaa kichhoo na jaa-ay. ||1||
O’ Nanak, God does just as He pleases. No one has any say in this.
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਕਿਸੇ ਨੂੰ) ਕੁਝ (ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ) ਆਖਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ (ਕਿਉਂਕਿ) ਜੋ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਆਪ ਕਰਦਾ ਹੈ l
نانکجوتِسُبھاۄےَسوکرےکہنھاکِچھوُنجاءِ॥੧॥
اے نانک کچھ کہا نہیں جا سکتا جیسی اسکی رضا ہے ۔ جیسا وہ چاہتا ہے وہی کرتا ہے ۔۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
By the Third Guru:
محلا 3
ਮਨੁ ਵੇਕਾਰੀ ਵੇੜਿਆ ਵੇਕਾਰਾ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
man vaykaaree vayrhi-aa vaykaaraa karam kamaa-ay.
The mind, trapped in evil pursuits, keep on performing evil deeds.
ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਮਨ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਕਰਮ (ਹੀ) ਕਰਦਾ ਹੈ।
منُۄیکاریِۄیڑِیاۄیکاراکرمکماءِ॥
دیڑیا ۔ مفید ۔ گھرا ہوا ۔ وکار۔ ناواجب ۔ فضول گنا ہواں والے ۔
گناہگاریوں اور بد کاریوں میں محصور من گناہوں بھرے کام کرتاہے
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਗਿਆਨੀ ਪੂਜਦੇ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaa-ay agi-aanee poojday dargeh milai sajaa-ay.
The spiritually ignorant persons who worship God out of love for worldly riches and power suffer punishment in His court.
ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ (ਫਸੇ ਰਹਿ ਕੇ) ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਈਂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਸਜ਼ਾ (ਹੀ) ਮਿਲਦੀ ਹੈ।
دوُجےَبھاءِاگِیانیِپوُجدےدرگہمِلےَسجاءِ॥
اگیانی ۔ لا علم ۔
دوئی دوئش میں لا علمی میں جو پرستش کرتے ہیں اسے الہٰی دربار میں سزا ملتی ہے ۔
ਆਤਮ ਦੇਉ ਪੂਜੀਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
aatam day-o poojee-ai bin satgur boojh na paa-ay.
So, worship God, the Light of the soul; but without the True Guru, this understanding is not obtained.
ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਚਾਨਣ ਬਖ਼ਸ਼ਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, (ਪਰ) ਸਤਿਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ।
آتمدیءُپوُجیِئےَبِنُستِگُربوُجھنپاءِ॥
آتم دیو۔ نورانی ۔فرشتہ ۔
تو ، روح کی روشنی ، خدا کی عبادت کرو؛ لیکن سچے گرو کے بغیر یہ تفہیم حاصل نہیں ہوتا ہے
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਭਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
jap tap sanjam bhaanaa satguroo kaa karmee palai paa-ay.
All the merits of worship, penance and austerity are obtained by surrendering to the True Guru’s Will which is received only through the Divine Grace.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਭਾਣਾ (ਮੰਨਣਾ)-ਇਹੀ ਜਪੁ ਤਪੁ ਤੇ ਸੰਜਮ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਹਰ ਕਰੇ ਤਾਂ ਇਹ (ਭਾਣਾ ਮੰਨਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ) ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
جپُتپُسنّجمُبھانھاستِگُروُکاکرمیِپلےَپاءِ॥
خدا ۔ سنجم ۔ جزور جسمانی پر ضبط ۔
سچے مرشد کی رضا میں رہنا ہی ریاضت ، بندگی ،اطاعت و ضبط اگر الہٰی کرم و عنایت ہو تب حاصل ہوتی ہے
ਨਾਨਕ ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak sayvaa surat kamaavnee jo har bhaavai so thaa-ay paa-ay. ||2||
O’ Nanak, follow the teaching of the Guru with full attention because only the devotion which is pleasing to God is approved.
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਉਂਞ ਤਾਂ) ਜੋ ਸੇਵਾ ਹਰੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗੇ ਉਹੀ ਪਰਵਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, (ਪਰ) ਸੇਵਾ ਭੀ ਸੁਰਤ ਦੁਆਰਾ ਹੀਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ l
نانکسیۄاسُرتِکماۄنھیِجوہرِبھاۄےَسوتھاءِپاءِ॥੨॥
بھانا۔ رضا ۔ گرمی ۔ مہربانی ۔ سیو اسرت۔ خدمت باہوش۔ ہر بھاوے ۔ جو منظور خدا ہو ۔(2)
اے نانک خدمتگاری باہوش خدمت کرتا وہی ہے جو الہٰی رضا میں ہو وہی مقبول ہوتی ہے ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
پئُڑیِ
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mayray jit sadaa sukh hovai din raatee.
O my mind, lovingly remember God, so that there is always peace in life.
ਹੇ ਮਰੇ ਮਨ! ਹਰੀ-ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਰਾਤ ਦਿਨ ਸਦਾ ਦੁਖ ਹੋਵੇ।
ہرِہرِنامُجپہُمنمیرےجِتُسداسُکھُہوۄےَدِنُراتیِ॥
اے دل ریاض الہٰی کرتاکہ ہمیشہ سکھ حاصل ہو روز و شب
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਸਿਮਰਤ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਲਹਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mayray jit simrat sabh kilvikh paap lahaatee.
O my mind, always lovingly remember God, so that all sins are washed off.
ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਹਰੀ ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਕੇ ਸਭ ਪਾਪ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ہرِہرِنامُجپہُمنمیرےجِتُسِمرتسبھِکِلۄِکھپاپلہاتیِ॥
اے دل الہٰی عبادت و اطاعت جر جسکی ریاض سے تمام گناہ دوش مٹ جاتے ہیں ۔
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖ ਭੁਖ ਸਭ ਲਹਿ ਜਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mayray jit daalad dukh bhukh sabh leh jaatee.
O my mind, always remember God with loving devotion, so that all poverty, pain and desires shall be removed.
ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਹਰੀ ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਭ ਦਰਿਦ੍ਰ ਦੁੱਖ ਤੇ ਭੁੱਖਾਂ ਲਹਿ ਜਾਣ।
ہرِہرِنامُجپہُمنمیرےجِتُدالدُدُکھبھُکھسبھلہِجاتیِ॥
دلدر ۔ غریبی ۔
اے میرے دماغ ، خدا کو ہمیشہ محبت کے ساتھ یاد رکھنا ، تاکہ تمام غربت ، درد اور خواہشات دور ہوجائیں
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mayray mukh gurmukh pareet lagaatee.
O my mind, always remember God with love and devotion, so that, by Guru’s Grace you are imbued with God’s love.
ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਹਰੀ ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰ, (ਜਿਸ ਕਰਕੇ) ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿ ਕੇ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰਹਰੀ ਨਾਮ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਣ ਜਾਏ।
ہرِہرِنامُجپہُمنمیرےمُکھِگُرمُکھِپ٘ریِتِلگاتیِ॥
مکھ گورمکھ ۔ مریدان مرشد کا سرغذ ۔ مکھمنہ ۔ پیشانی ۔
اے میرے ذہن ، ہمیشہ خدا کو پیار اور عقیدت سے یاد رکھنا ، تاکہ گرو کی مہربانی سے آپ خدا کی محبت سے رنگین ہوں
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਸਾਚੈ ਹਰਿ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤੀ ॥੧੩॥
jit mukh bhaag likhi-aa Dhur saachai har tit mukh naam japaatee. ||13||
But only the one who is predestined, remembers God with loving devotion.
ਧੁਰ ਸੱਚੀ ਦਰਗਾਹ ਤੋਂ ਜਿਸ ਮੂੰਹ ਤੇ ਭਾਗ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ, ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਮੂੰਹ ਤੋਂ (ਹੀ) ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ
جِتُمُکھِبھاگُلِکھِیادھُرِساچےَہرِتِتُمُکھِنامُجپاتیِ॥੧੩॥
جس کی قیمت ساچے الہٰی دربار میں اسکے مقدر میں لکھا ۔ اسی سے ہی نام کی ریاض کراتا ہے
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥:
salok mehlaa 3.
Shalok, by the Third Guru:
سلوکمਃ੩
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
satgur jinee na sayvi-o sabad na keeto veechaar.
Those who have not served (followed the teachings of) the True Guru and have not contemplated on Naam through his word,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਜੀਵਾਂ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਹਰੀ ਨਾਮ ਦੀ) ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ,
ستِگُرُجِنیِنسیۄِئوسبدِنکیِتوۄیِچارُ॥
سچے مرشد کی جنہوں نے خدمت نہیں کی اور نہ سبق کےمطابق خیالات بنائے ۔
ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਮਿਰਤਕੁ ਹੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
antar gi-aan na aa-i-o mirtak hai sansaar.
remain without Divine wisdom and are spiritually dead in the world.
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸੱਚਾ ਚਾਨਣ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਉਹ ਜੀਵ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ (ਜੀਊਂਦਾ ਦਿੱਸਦਾ ਭੀ) ਮੋਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
انّترِگِیانُنآئِئومِرتکُہےَسنّسارِ॥
۔ دل علم سے روشن نہ ہوا وہ انسان دنیا میں زندہ ہوتے ہوئے مردہ سیرت ہے ۔
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
lakh cha-oraaseeh fayr pa-i-aa mar jammai ho-ay khu-aar.
They go through millions of species, and are ruined in the endless cycle of birth and death.
(ਚੌਰਾਸੀ ਲੱਖ ਜੂਨਾਂ) ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਚੱਕਰ ਕੱਟਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਮੁੜ ਮੁੜ ਜੰਮਦਾ ਮਰਦਾ ਤੇ ਖ਼ੁਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
لکھچئُراسیِہپھیرُپئِیامرِجنّمےَہوءِکھُیارُ॥
پھیر ۔ گیڑا ۔
وہ لاکھوں اقسام میں سے گزرتے ہیں ، اور پیدائش اور موت کے نہ ختم ہونے والے چکر میں برباد ہوجاتے ہیں
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥
satgur kee sayvaa so karay jis no aap karaa-ay so-ay.
Only that person serves (follows teachings of) the true Guru, whom God Himself inspires to do so.
ਜਿਸ ਜੀਵ ਪਾਸੋਂ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਕਰਾਏ, ਉਹੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ستِگُرکیِسیۄاسوکرےجِسنوآپِکراۓسوءِ॥
سچےمرشد کی خدمت وہی کرتا ہے جس سے خدا خود کراتا ہے ۔ سچا مرشد نام کا خزانہ ہے ۔ جو الہٰی کرم و عنایت سے ملتا ہے ۔
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
satgur vich naam niDhaan hai karam paraapat ho-ay.
The Treasure of the Naam is with the True Guru; by His Grace, it is obtained.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਪਾਸ ‘ਨਾਮ’ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮੇਹਰ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ستِگُرۄِچِنامُنِدھانُہےَکرمِپراپتِہوءِ॥
جو انسان سچے مرشد کے کلام کے ذریعے سچ اور حقیقت سے جنکا پیار ہے ۔
ਸਚਿ ਰਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦ ਸਿਉ ਤਿਨ ਸਚੀ ਸਦਾ ਲਿਵ ਹੋਇ ॥
sach ratay gur sabad si-o tin sachee sadaa liv ho-ay.
They who, through Guru’s word, are imbued with Naam. Their love and devotion to God is forever true.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੁਆਰਾ ਸੱਚੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਿਰਤੀ ਸਦਾ ਇਕ ਤਾਰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
سچِرتےگُرسبدسِءُتِنسچیِسدالِۄہوءِ॥
وہ جو گرو کے کلام کے ذریعہ ، نام کے ساتھ رنگین ہیں۔ خدا سے ان کی محبت اور عقیدت ہمیشہ کے لئے سچ ہے
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak jis no maylay na vichhurhai sahj samaavai so-ay. ||1||
O’ Nanak, whom God once unites with Himself is never separated from Him, and imperceptibly merges in Him.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਸ ਨੂੰ (ਇਕ ਵਾਰੀ) ਮੇਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ (ਕਦੇ) ਵਿਛੁੜਦਾ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਸਦਾ ਅਡੋਲ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ l
نانکجِسنومیلےنۄِچھُڑےَسہجِسماۄےَسوءِ॥੧॥
سہج ۔ روحانی سکون
اے نانک خدا جسے ملاتا ہے جدائی نہیں پاتے وہ سکون پاتے ہیں ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
By the Third Guru:
مਃ੩॥
ਸੋ ਭਗਉਤੀ ਜੋੁ ਭਗਵੰਤੈ ਜਾਣੈ ॥
so bhag-utee jo bhagvantai jaanai.
That person alone is a true devotee who realizes God.
ਭਗਉਤੀ (ਸੱਚਾ ਭਗਤ) ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ (ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾਂਦਾ ਹੈ),
سوبھگئُتیِجد਼بھگۄنّتےَجانھےَ॥
بھگوتی ۔ وشنو کا بھگت عابد (2) بھگونتے خدا ۔
حقیقی اور سچا بھگت وہ ہے جسے خدا کی پہچان ہے
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
gur parsaadee aap pachhaanai.
By Guru’s Grace, he comes to self realization.
ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ (ਭਾਵ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈ ਕੇ) ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ।
گُرپرسادیِآپُپچھانھےَ॥
رحمت مرشد سے اپنے آپ کو اور کردار خود کو سمجھتا ہو ۔
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥
Dhaavat raakhai ikat ghar aanai.
He restrains his mind from running after vices and brings into a peaceful stage.
(ਵਾਸ਼ਨਾ ਵਲ) ਦੌੜਦੇ (ਮਨ) ਨੂੰ ਸਾਂਭ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਇੱਕ ਟਿਕਾਣੇ ਤੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ,
دھاۄتُراکھےَاِکتُگھرِآنھےَ॥
دھاوت ۔بھٹکتا ۔ دوڑتا
اپنے آپ کے نیک و بد کردار کو سمجھتا ہو ۔
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
jeevat marai har naam vakhaanai.
While still engaged in worldly affairs, such a person so controls his worldly desires that he feels as if he is dead while alive, and keeps singing His praises.
ਅਤੇ ਜੀਊਂਦਾ ਹੋਇਆ ਹੀ ਮਰਦਾ ਹੈ (ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਵਿਚਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਮਨ ਨੂੰ ਵਾਸ਼ਨਾ ਵਲੋਂ ਤੋੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ) ਅਤੇ ਹਰੀ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹੈ।.
جیِۄتُمرےَہرِنامُۄکھانھےَ॥
جیوت مرے ۔ انقلاب ۔زندگی بدی سے نیکی کی طرف رجوع
اور بھٹکتے من کو ٹھکانے رکھے اور دوران حیات زندگی کی روشن میں انقلاب لائے ۔ اور خداخدا کہے ۔
ਐਸਾ ਭਗਉਤੀ ਉਤਮੁ ਹੋਇ ॥
aisaa bhag-utee utam ho-ay.
Such a devotee is most exalted.
ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਭਗਉਤੀ (ਭਗਤ) ਉੱਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ایَسابھگئُتیِاُتمُہوءِ॥
ایسا بھگت ہی بلند عظمت ہوتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak sach samaavai so-ay. ||2||
O’ Nanak, he merges into the True One.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਤੇ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਵਿੱਛੁੜਦਾ l
نانکسچِسماۄےَسوءِ॥੨॥
اے نانک بھگت خدا سے یکسو رہتا ہے ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
By the Third Guru:
مਃ੩॥
ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਭਗਉਤੀ ਕਹਾਏ ॥
antar kapat bhag-utee kahaa-ay.
The one who has deceit in the mind, but poses himself as devotee,
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਖੋਟ ਰੱਖੇ (ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ) ਭਗਉਤੀ (ਸੱਚਾ ਭਗਤ) ਅਖਵਾਏ,
انّترِکپٹُبھگئُتیِکہاۓ॥
دل میں دھوکا ہو بدی ہو اور اپنے آپ کو بھگت کہلاتا ہو ۔
ਪਾਖੰਡਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਕਦੇ ਨ ਪਾਏ ॥
pakhand paarbarahm kaday na paa-ay.
through this hypocrisy, he shall never attain the Supreme God.
ਉਹ (ਇਸ) ਪਖੰਡ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕਦਾ।
پاکھنّڈِپارب٘رہمُکدےنپاۓ॥
ایسے دھوکا وہی سےالہٰی ملاپ نہیں ہو سکتا ۔
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥
par nindaa karay antar mal laa-ay.
He slanders others, and pollutes his mind,
(ਜੀਵ) ਪਰਾਈ ਨਿੰਦਾ ਕਰ ਕੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਮੈਲ ਲਾਈ ਜਾਵੇ,
پرنِنّداکرےانّترِملُلاۓ॥
دوسروں کی بد گوئی سے دل ناپاک ہو جاتا ہے ۔
ਬਾਹਰਿ ਮਲੁ ਧੋਵੈ ਮਨ ਕੀ ਜੂਠਿ ਨ ਜਾਏ ॥
baahar mal Dhovai man kee jooth na jaa-ay.
outwardly, he washes off the filth, but the impurity of his mind does not go away.
(ਤੇ) ਬਾਹਰੋਂ (ਸਰੀਰ ਦੀ) ਮੈਲ (ਇਸ਼ਨਾਨ ਆਦਿਕ ਨਾਲ) ਧੋਂਦਾ ਰਹੇ, (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਮਨ ਦੀ ਜੂਠ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
باہرِملُدھوۄےَمنکیِجوُٹھِنجاۓ॥
ظاہری طور پر ، وہ غلاظت کو دھو ڈالتا ہے ، لیکن اس کے دماغ کی نجاست دور نہیں ہوتی ہے
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਬਾਦੁ ਰਚਾਏ ॥
satsangat si-o baad rachaa-ay.
The person who enters into arguments with the holy congregation,
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤ ਸੰਗਤਿ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਪਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, (ਭਾਵ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਤ ਸੰਗ ਨਹੀਂ ਭਾਉਂਦਾ)
ستسنّگتِسِءُبادُرچاۓ॥
باد ۔ بحث ۔ جھگڑا
وہ شخص جو مقدس جماعت کے ساتھ دلائل میں داخل ہوتا ہے
ਅਨਦਿਨੁ ਦੁਖੀਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਰਚਾਏ ॥
an-din dukhee-aa doojai bhaa-ay rachaa-ay.
being in love with worldly riches, he always remains miserable.
ਉਹ ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਰੱਤਾ ਹੋਇਆ ਸਦਾ ਦੁਖੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
اندِنُدُکھیِیادوُجےَبھاءِرچاۓ॥
دنیاوی دولت سے پیار کرتے ہوئے ، وہ ہمیشہ دکھی رہتا ہے
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
har naam na chaytai baho karam kamaa-ay.
If he does not remember God and keeps performing all sort of rituals,
ਹਰੀ ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਛੱਡ ਕੇ ਹੋਰ ਬਥੇਰੇ ਕਰਮ ਕਾਂਡ ਕਰਦਾ ਰਹੇ.
ہرِنامُنچیتےَبہُکرمکماۓ॥
۔ خدا کا نام یاد نہیں کرتا ۔ دنیاوی رس میں کرتا ہے ۔
ਪੂਰਬ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥
poorab likhi-aa so maytnaa na jaa-ay.
(in this way) his pre-ordained destiny cannot be erased.
(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਪਹਿਲਾਂ (ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ ਸੰਸਕਾਰ ਜੋ ਮਨ ਤੇ) ਲਿਖੇ ਗਏ ਹਨ, ਮਿਟ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।
پوُربلِکھِیاسُمیٹنھانجاۓ॥
پورب ۔ پہلے سے خدا کی طرف سے
پہلے سے اس کے اعمالنامے میں تحریر شدہ مٹ نہیں سکتا ۔
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੋਖੁ ਨ ਪਾਏ ॥੩॥
naanak bin satgur sayvay mokh na paa-ay. ||3||
O’ Nanak, without following the teachings of the True Guru, liberation from vices cannot be obtained.
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਸੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ) ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ) ਛੁਟਕਾਰਾ ਹੋ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ l
نانکبِنُستِگُرسیۄےموکھُنپاۓ॥੩॥
اے نانک بغیر خدمت مرشد نجات نہیں مل سکتی ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸੇ ਕੜਿ ਨ ਸਵਾਹੀ ॥
satgur jinee Dhi-aa-i-aa say karh na savaahee.
Those who lovingly remember the True Guru, do not sleep in agony.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਸੂਰਜ ਦੁਖੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ,
ستِگُرُجِنیِدھِیائِیاسےکڑِنسۄاہیِ॥
کڑ ۔ فکر مند (2) سواہی ۔ راکھ
جنہوں نے سچے مرشد میں اپنی توجو مبذول کی ہر روز عذاب نہیں پاتے وہ فکر میں نہیں سوتے
ਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਹੀ ॥
satgur jinee Dhi-aa-i-aa say taripat aghaahee.
Those who lovingly remember the true Guru are contented and fulfilled.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰਿਆ ਹੈ ਉਹ (ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਲੋਂ) ਪੂਰਨ ਤੌਰ ਤੇ ਰੱਜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ستِگُرُجِنیِدھِیائِیاسےت٘رِپتِاگھاہیِ॥
ترپت ۔ بھوک پیاس بجھی (5) اگھاہی ۔ بھوک مٹی (5)
جنہوں نے مرشد میں دھیان لگایا انکی بھوک پیاس مٹ گئی ۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਜਮ ਡਰੁ ਨਾਹੀ ॥
satgur jinee Dhi-aa-i-aa tin jam dar naahee.
Those who remember the true Guru with loving devotion are not afraid of death.
ਜੋ ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦਾ ਕੋਈ ਭੈ ਨਹੀਂ।
ستِگُرُجِنیِدھِیائِیاتِنجمڈرُناہیِ॥
جنہوں نے سچے مرشد میں دھیان لگایا انہیں موت کا خوف مٹ گیا ۔