ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
Dhaavat raakhai thaak rahaa-ay.
The wandering mind is restrained and held in its place.
One keeps under control one’s wandering (mind)
ਉਹ (ਮਾਇਆ ਵੱਲ) ਦੌੜਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ (ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ) ਰੋਕ ਕੇ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਹੀ) ਟਿਕਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
دھاۄتُراکھےَٹھاکِرہاۓ॥
دھاوت ۔ بھٹکتے ۔ راکھے ۔ بچائے ۔ ٹھاک۔ روک
دوڑ تے بھٹکتے دل کو روکتا ہے اور بچاتا ہے
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥੪॥
sachaa naam man vasaa-ay. ||4||
The True Name is enshrined in the mind. ||4||
and enshrines the eternal Name (of God) in the mind. ||4||
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੪॥
سچانامُمنّنِۄساۓ॥੪॥
اور خدا کا سَچا نام ست سَچ حق و حقیقت دل میں بسا کر (4)
ਬਿਸਮ ਬਿਨੋਦ ਰਹੇ ਪਰਮਾਦੀ ॥
bisam binod rahay parmaadee.
The exciting and intoxicating worldly plays come to an end,
one’s allurement for intoxicating worldly entertainments ceases.
(ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਮੋਹ ਦੇ ਮਸਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਚਰਜ ਚੋਜ ਤਮਾਸ਼ੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
بِسمبِنودرہےپرمادیِ॥
بسم۔ حیران کرنیولاے ۔ ونود۔ کھیل تماشے ۔ پرمادی ۔ مستی پیدا کرنیوالے ۔
چران کرنیوالے کھیل تماشے جو محبت کی مستی پیدا کرتے ہیں ختم ہوجاتے ہیں
ਗੁਰਮਤਿ ਮਾਨਿਆ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
gurmat maani-aa ayk liv laagee.
for those who accept the Guru’s Teachings, and become lovingly attuned to the One Lord.
(A Guru’s follower’s) mind is convinced by Guru’s instruction, it is attuned to one God,
ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿਚ ਪਤੀਜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਸੁਰਤ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਜੁੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
گُرمتِمانِیاایکلِۄلاگیِ॥
ایک لو۔ وآحد خدا سے پیار ہوا۔ گرمت مانیا۔ سبق مرشد میں یامان لائیا۔
دل سبق مرشد میں یقن و ایمان لاکر واحد خدا کی محبت میں مخمور ہو جاتا ہے ۔
ਦੇਖਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਜਲ ਮਹਿ ਆਗੀ ॥
daykh nivaari-aa jal meh aagee.
Seeing this, the fire in the water is extinguished.
Seeing God pervading in water and fire one gets rid of one’s ego.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ-ਜਲ ਵਿਚ ਚੁੱਭੀ ਲਾ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
دیکھِنِۄارِیاجلمہِآگیِ॥
دیکھ ۔ دیدار خدا کرکے ۔ جل۔ مراد الہٰی نام ست سَچ حق وحقیقت سے ۔ آگی ۔ خواہشات کی آگ ۔ نواریا۔ متائی۔
مادیات میں دیدارخدا کرکے خواہشات کی آگ الہٰی نام کے پانی سے بجھ جاتی ہے ۔
ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੫॥
so boojhai hovai vadbhaagee. ||5||
They alone realize this, who are blessed by great good fortune. ||5||
But only a very fortunate person understands this thing. ||5||
ਪਰ ਇਹ ਭੇਤ ਉਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਜੋ ਚੰਗੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇ ॥੫॥
سوبوُجھےَہوۄےَۄڈبھاگیِ॥੫॥
سوبوجھے ہووے وڈبھاگی ۔ بلند قسمت سمجھتا ہے (5)
مگر اسے وہی سمجھتا ہے جو بلند قمست ہے (5)
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥
satgur sayvay bharam chukaa-ay.
Serving the True Guru, doubt is dispelled.
(O’ my friends, one who) serves (follows Guru’s advice), gets rid of one’s doubt.
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ,
ستِگُرُسیۄےبھرمُچُکاۓ॥
بھرمجکائے ۔ وہم وگمان مٹائے ۔
سَچے مرشد کی خدمت سے وہم وگمان اور بھٹکن کتم ہوجاتی ہے ۔
ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
an-din jaagai sach liv laa-ay.
Those who are lovingly attuned to the True Lord remain awake and aware night and day.
Day and night, (that person) remains awake (to worldly allurements) and remains attuned to the eternal (God).
ਉਹ ਹਰ ਵੇਲੇ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਹੱਲਿਆਂ ਵਲੋਂ) ਸੁਚੇਤ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸੁਰਤ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
اندِنُجاگےَسچِلِۄلاۓ॥
اندن ۔ ہر روز ۔ جاگے ۔ بیدار ۔ ہوشیار۔ سَچ لولائے ۔ سَچ اور حقیقت سے پیار کرے ۔
ہر روز بیدار و ہشیار رہ کر خدا سے پیار کرتا ہے۔
ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
ayko jaanai avar na ko-ay.
They know the One Lord, and no other.
Such a person recognizes only one (God) and no one else,
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਸਿਰਫ਼ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ।
ایکوجانھےَاۄرُنکوءِ॥
واحدخدا کو سمجھے کسی دوسرے کو نہیں جانے ۔
ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੇਵੇ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥੬॥
sukh-daata sayvay nirmal ho-ay. ||6||
Serving the Giver of peace, they become immaculate. ||6||
and by serving (worshipping God) the giver of peace becomes immaculate. ||6||
ਉਹ ਉਸ ਸੁਖਦਾਤੇ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ ਤੇ (ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਪਵਿਤ੍ਰ (ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ) ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੬॥
سُکھداتاسیۄےنِرملُہوءِ॥੬॥
سکھداتا سکھ دینے والا۔ سیوے ۔ خدمت کرے ۔ نرم۔ پاک (6)
سکھداتے کی خدمت و اطاعت سے زندگی پاک ہو جاتی ہے (6)
ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
sayvaa surat sabad veechaar.
Selfless service and intuitive awareness come by reflecting upon the Word of the Shabad.
(When a person) reflects on the word (of the Guru), one’s mind turns to the service (of others).
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸੁਰਤ ਸੇਵਾ ਵਲ ਪਰਤਦੀ ਹੈ,
سیۄاسُرتِسبدِۄیِچارِ॥
سیوا سرت۔ باہوش خدمت ۔ سبد وچار۔ کلام سمجھتا ہے ۔
باہوش خدمت اور کلام کو سمجھ کر عبادت وریاضت سے خودی مٹتی ہے ۔
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥
jap tap sanjam ha-umai maar.
Chanting, intensive meditation and austere self-discipline come by subduing the ego.
By stilling ego (one obtains the merits of) worship, penance, and self-discipline.
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹਉਮੈ ਮਾਰ ਕੇ ਉਹ, ਮਾਨੋ, ਜਪ ਤਪ ਤੇ ਸੰਜਮ ਕਮਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
جپُتپُسنّجمُہئُمےَمارِ॥
جب تب سنجم ہونمے مار۔ عبادت وریاضت و پرہیز گاری سے خودی مٹاؤ۔
سَچا مرشد اسے کلام سناتا ہے
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਜਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
jeevan mukat jaa sabad sunaa-ay.
One becomes Jivan-mukta – liberated while yet alive, by listening to the Shabad.
When (the Guru) recites the (divine) word, one gets emancipated in life (detached from worldly allurements, even while living in the world).
ਸਤਿਗੁਰੂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਾਰ-ਵਿਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਹੀ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ) ਸੁਤੰਤਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
جیِۄنمُکتُجاسبدُسُنھاۓ॥
جیون مکت جاسبد سنائے ۔ اگر کلام سنے تو دوران حیات نجات ملتی ہے ۔
وہ دوران حیات دنیاوی کاروبار کرتے ہوئے نجات حاصل کر لتیا ہے
ਸਚੀ ਰਹਤ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੭॥
sachee rahat sachaa sukh paa-ay. ||7||
Living a truthful way of life, one finds true peace. ||7||
Then through truthful living, one enjoys eternal peace. ||7||
ਉਸ ਦੀ ਰਹਤ-ਬਹਤ ਐਸੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ (ਮਾਇਆ ਵੱਲ) ਉਹ ਡੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਤੇ (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਉਹ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ ॥੭॥
سچیِرہتسچاسُکھُپاۓ॥੭॥
سَچی رہت ۔ پاک بودوباش (7)
پاک سَچی زندگی گذارنے سے سا حقیقی آرام وآسائش ملتا ہے (7)
ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥
sukh-daata dukh maytanhaaraa.
The Giver of peace is the Eradicator of pain.
(O’ my friends, such a devotee realizes that God alone is) the giver of peace and destroyer of pain.
ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੀ ਸੁਖਾਂ ਦੇ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਤੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਕੱਟਣ ਵਾਲਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ।
سُکھداتادُکھُمیٹنھہارا॥
سکھداتا ۔ سکھ دینے والا۔ دکھ میٹنہار۔ عذاب میٹانیوالا۔
خدا ہی آرام بشنے والا اور عذاب و مصائب مٹآنیوالا ہے ۔
ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝਸਿ ਬੀਜੀ ਕਾਰਾ ॥
avar na soojhas beejee kaaraa.
I cannot conceive of serving any other.
(Therefore to the devotee, except meditation upon God’s Name) no other deed seems (fruitful.
(ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਸਿਮਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਾਰ (ਲਾਭਦਾਇਕ) ਨਹੀਂ ਸੁੱਝਦੀ।
اۄرُنسوُجھسِبیِجیِکارا॥
اور ۔دُوسری ۔ سوجھس۔ سمجھ آتی۔ بیجی کار۔ دُوسری کاروائی۔
اسکے علاوہ کوئی دوسرا کام سمجھ نہیں آتا ۔
ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਆਗੈ ਰਾਖਿਆ ॥
tan man Dhan har aagai raakhi-aa.
I place my body, mind and wealth in offering before Him.
The devotee) surrenders his or her body, mind, and wealth before (God),
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਸਰੀਰ ਆਪਣਾ ਮਨ ਤੇ ਆਪਣਾ ਧਨ-ਪਦਾਰਥ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਭੇਟ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
تنُمنُدھنُہرِآگےَراکھِیا॥
تن من دھن۔ دل وجان اور دولت ۔ آگے رکھیا۔ بھینٹکردی۔
دل و جان اور دولت اثاثہ خدا کو بھینٹ کرتا ہے ۔
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਮਹਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ॥੮॥੨॥
naanak kahai mahaa ras chaakhi-aa. ||8||2||
Says Nanak, I have tasted the supreme, sublime Essence of the Lord. ||8||2||
and Nanak says (such a person) has tasted the supreme relish (of God’s Name). ||8||2||
ਨਾਨਕ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਸਭ ਰਸਾਂ ਤੋਂ) ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਨਾਮ-ਰਸ (ਸਦਾ) ਚੱਖਦਾ ਹੈ ॥੮॥੨॥
نانکُکہےَمہارسُچاکھِیا॥੮॥੨॥
مہارس چاکھیا۔ بھاری لطف لیا۔
نانک کہتا ہے سب سے اچھے لطف کا مزہ لیا۔
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
parbhaatee mehlaa 1.
Prabhaatee, First Mehl:
پ٘ربھاتیِمہلا੧॥
ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ ਭੁਅੰਗਮ ਭਾਠੀ ਰੇਚਕ ਪੂਰਕ ਕੁੰਭ ਕਰੈ ॥
nivlee karam bhu-angam bhaathee raychak poorak kumbh karai.
You may perform exercises of inner purification, and fire up the furnace of the Kundalini, inhaling and exhaling and holding the breath.
(O’ my friends, one may perform such deeds as) the Niwali Asana (rotation of intestines), elevating the breaths to the tenth gate, or such exercises as holding, inhaling, and exhaling,
(ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਨ੍ਹਾ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਵਿਸਾਰ ਕੇ) ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕੁੰਡਲਨੀ ਨਾੜੀ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਦਸਮ ਦੁਆਰ ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਣ ਚਾੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਸੁਆਸ ਉਤਾਰਦਾ ਹੈ, ਸੁਆਸ ਚਾੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਸੁਆਸ (ਸੁਖਮਨਾ ਵਿਚ) ਟਿਕਾਂਦਾ ਹੈ।
نِۄلیِکرمبھُئنّگمبھاٹھیِریچکپوُرککُنّبھکرےَ॥
نیولی کرم ۔ انتڑیوں کو چکر میں بھوانا۔ بھؤنگم ۔ کنڈلی ناڑی ۔ بھاٹھی ۔ ذہنی ۔ ریچک۔ سانس۔ اتارنا۔ نیتی ۔ دھاگا منہ میں پاکر ناک کے راستے باہر نکالنا ۔ جس کے کرنے سے بلغم باہر نکل جاتی ہے ۔ تین انگل چوڑاستار انکل لمبا باریک کپڑا لیکر منہ میں ڈال کر گدا کے راستے باہر نکالنا اس سے ساری انٹڑیاں صاف ہو جاتی ہیں دہوتی کہتے ہیں۔ بھؤنگم ۔ ناری کوبھٹی کی مانند تپانا۔ سانس ذہن میں ثرھانا۔ پورک کہلاتا ہے ۔ کنبھ ۔ ٹھہراؤنا۔
آپ داخلی تزکیہ کی مشق کرسکتے ہیں ، اور کنڈالینی کی بھٹی کو نذر آتش کر سکتے ہیں ، سانس لے رہے ہو اور سانس چھوڑ رہے ہو
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਛੁ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਬੂਡਿ ਮਰੈ ॥
bin satgur kichh sojhee naahee bharmay bhoolaa bood marai.
Without the True Guru, you will not understand; deluded by doubt, you shall drown and die.
but without (the guidance of) the true Guru, one doesn’t obtain any (spiritual) understanding, and lost in doubts gets drowned (in the worldly ocean).
ਪਰ ਇਸ ਭਟਕਣਾ ਵਿਚ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈ ਕੇ (ਇਹਨਾਂ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ) ਫਸ ਕੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸਹੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ।
بِنُستِگُرکِچھُسوجھیِناہیِبھرمےبھوُلابوُڈِمرےَ॥
بن ستگر ۔ مرشد سَچے کے بغیر۔ سوجھی ۔ سمجھ ۔ بھرمے بھولا۔ وہم وگمان میں گمراہ ۔ (ڈوب) مرے ۔ روحانی موت مرجاتا ہے ۔
سچے گرو کے بغیر ، تم نہیں سمجھو گے۔ شک کی وجہ سے گمراہ ، آپ ڈوب کر مر جائیں گے۔
ਅੰਧਾ ਭਰਿਆ ਭਰਿ ਭਰਿ ਧੋਵੈ ਅੰਤਰ ਕੀ ਮਲੁ ਕਦੇ ਨ ਲਹੈ ॥
anDhaa bhari-aa bhar bhar Dhovai antar kee mal kaday na lahai.
The spiritually blind are filled with filth and pollution; they may wash, but the filth within shall never depart.
Such a blind person filled with (the dirt of evil thoughts) may keep washing again and again (his or her intestines with yogic exercises) but his or her inner filth (of evil tendencies) never gets removed.
ਅੰਨ੍ਹਾ ਮਨੁੱਖ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੈਲ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਮੁੜ ਮੁੜ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈ ਕੇ ਹੋਰ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੈਲ ਨਾਲ ਲਿਬੜਦਾ ਹੈ (ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ ਆਦਿ ਦੀ ਰਾਹੀਂ) ਇਹ ਮੈਲ ਧੋਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਮਨ ਦੀ ਮੈਲ ਕਦੇ ਉਤਰਦੀ ਨਹੀਂ।
انّدھابھرِیابھرِبھرِدھوۄےَانّترکیِملُکدےنلہےَ॥
ادنھا بھریا۔ لا علم حقیقت سے انجان گناہوں سے بھرا ہوا۔ بھر بھر دہووے ۔ ناپاکیزگی دور کرنے کی کوشش کرتا ہے مگر دل و ذہن کی ناپاکیزگی دور نہیں ہوتی ۔ الہٰی نام ست ۔ سَچ حق و حقیقت کے بگی فوکٹ ۔ فضولہیں۔
روحانی طور پر اندھے غلاظت اور آلودگی سے بھرے ہوئے ہیں۔ وہ دھو سکتے ہیں ، لیکن اندر کی غلاظت کبھی دور نہیں ہوگی
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਫੋਕਟ ਸਭਿ ਕਰਮਾ ਜਿਉ ਬਾਜੀਗਰੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲੈ ॥੧॥
naam binaa fokat sabh karmaa ji-o baajeegar bharam bhulai. ||1||
Without the Naam, the Name of the Lord, all their actions are useless, like the magician who deceives through illuions. ||1||
(The fact is that) just as a person is misled by the (antics) of a juggler, similarly without meditation on (God’s) Name all other deeds are without any merit. ||1||
(ਇਹ ਰੇਚਕ ਪੂਰਕ ਆਦਿਕ) ਸਾਰੇ ਹੀ ਕਰਮ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਵਿਅਰਥ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਮਦਾਰੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ (ਅੰਞਾਣ ਮਨੁੱਖ) ਭੁਲੇਖੇ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਕਿ ਜੋ ਜੋ ਕੁਝ ਮਦਾਰੀ ਵਿਖਾਂਦਾ ਹੈ ਸਚਮੁਚ ਉਸ ਦੇ ਪਾਸ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਤਿਵੇਂ ਕਰਮ-ਕਾਂਡੀ ਮਨੁੱਖ ਇਹਨਾਂ ਨਾਟਕਾਂ ਚੇਟਕਾਂ ਵਿਚ ਭੁਲੇਖਾ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ॥੧॥
نامبِناپھوکٹسبھِکرماجِءُباجیِگرُبھرمِبھُلےَ॥੧॥
جیؤ بازیگر بھرم بھولے ۔ جیسے بازیگر کا کھیل دیکھ کر خوش ہوتا ہے (1)
خداوند کے نام کے بغیر ، ان کے سارے عمل بیکار ہیں ، جادوگر کی طرح جو فریبوں کے ذریعہ دھوکہ دیتا ہے
ਖਟੁ ਕਰਮ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥
khat karam naam niranjan so-ee.
The merits of the six religious rituals are obtained through the Immaculate Naam.
(O’ my friends), for me the meditation on the Name of that immaculate (God) is the performing of six (holy) deeds.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਹੋਏ ਛੇ ਧਾਰਮਿਕ ਕੰਮ (ਮੇਰੇ ਵਾਸਤੇ) ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਹੀ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਮਾਇਆ ਦੀ ਕਾਲਖ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ।
کھٹُکرمنامُنِرنّجنُسوئیِ॥
کھٹ کرم ۔ شاشتروں کے بتائے چھ کرم ۔ پڑھنا اور پڑھانا ۔ دان لینا اور دینا ۔ گیہہ کرنا اور کرانا۔ نام نرنجن۔ پاک خدا کا نام۔ سوئی۔ وہی ہے ۔
چھ مذہبی رسومات کی خوبی سیدھے نام کے ذریعے حاصل کی جاتی ہے۔
ਤੂ ਗੁਣ ਸਾਗਰੁ ਅਵਗੁਣ ਮੋਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
too gun saagar avgun mohee. ||1|| rahaa-o.
You, O Lord, are the Ocean of virtue; I am so unworthy. ||1||Pause||
(O’ God), You are the ocean of merits and I am full of faults. ||1||Pause||
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈਂ, ਪਰ (ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਕੇ ਤੇ ਹੋਰ ਹੋਰ ਕਰਮ-ਕਾਂਡ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ) ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਔਗੁਣ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
توُگُنھساگرُاۄگُنھموہیِ॥੧॥رہاءُ॥
گن ساگر۔ اوصاف کا سمندر۔ اوگن موہی ۔ میں بداوصاف ہوں ۔رہاؤ۔
اے رب ، تو فضیلت کا سمندر ہے۔ میں بہت نا اہل ہوں
ਮਾਇਆ ਧੰਧਾ ਧਾਵਣੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾਰ ਬਿਕਾਰ ॥
maa-i-aa DhanDhaa Dhaavnee durmat kaar bikaar.
Running around chasing the entanglements of Maya is an evil-minded act of corruption.
(O’ my friends), to keep running after worldly riches is an (ultimately) useless and false occupation led by evil intellect.
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਦੀ ਦੌੜ-ਭੱਜ ਤਾਂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਧੰਧਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਭੈੜੀ ਮੱਤੇ ਲੱਗ ਕੇ (ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ, ਰੇਚਕ ਪੂਰਕ ਆਦਿਕ) ਵਿਅਰਥ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
مائِیادھنّدھادھاۄنھیِدُرمتِکاربِکار॥
مائیا۔ دنیاوی دولت۔ دھندادھاونی ۔کام میں دوڑ دہوپ ۔ درمت۔ بدعلقی ۔کاربکار۔ فضول کام ۔
مایا کے الجھاؤ کا پیچھا کرنا ادھر ادھر بھاگنا بدعنوانی کا منحرف عمل ہے
ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦਾ ਬੂਝਿ ਨ ਸਕੈ ਕਾਰ ॥
moorakh aap ganaa-idaa boojh na sakai kaar.
The fool makes a show of his self-conceit; he does not know how to behave.
Such a foolish (person) may call him (or herself a worldly wise person) but cannot understand what is the true deed (or purpose of life).
ਮੂਰਖ ਸਹੀ ਰਸਤੇ ਦੀ ਕਾਰ ਤਾਂ ਸਮਝਦਾ ਨਹੀਂ, (ਇਹਨਾਂ ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ ਆਦਿਕਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ) ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
موُرکھُآپُگنھائِدابوُجھِنسکےَکار॥
مورکھ ۔ بیوقوف ۔
بے وقوف اپنی خود غرضی کا مظاہرہ کرتا ہے۔ وہ سلوک کرنا نہیں جانتا ہے
ਮਨਸਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਮਨਮੁਖ ਬੋਲ ਖੁਆਰ ॥
mansaa maa-i-aa mohnee manmukh bol khu-aar.
The self-willed manmukh is enticed by his desires for Maya; his words are useless and empty.
The craving of the self-conceited person is always governed by the attachment for worldly riches and one is ruined by one’s own words.
ਉਸ ਮਨਮੁਖ ਦੀਆਂ ਖ਼ਾਹਸ਼ਾਂ ਮੋਹਣੀ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ (ਉਤੋਂ ਉਤੋਂ ਧਰਮ ਦੇ) ਬੋਲਾਂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਸਗੋਂ) ਖ਼ੁਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
منسامائِیاموہنھیِمنمُکھبولکھُیار॥
خواہش کے مد نظر مرید من جھوٹ بول بول کر ذلیل و خوآر ہوتا ہے
ਮਜਨੁ ਝੂਠਾ ਚੰਡਾਲ ਕਾ ਫੋਕਟ ਚਾਰ ਸੀਂਗਾਰ ॥੨॥
majan jhoothaa chandaal kaa fokat chaar seeNgaar. ||2||
The ritual cleansings of the sinner are fradulent; his rituals and decorations are useless and empty. ||2||
Even the bathing of such an evil person at holy places is false and all outward piety and decoration (to make one look holy) is an empty show. ||2||
(ਅੰਤਰ ਆਤਮੇ ਉਸ ਦਾ ਜੀਵਨ ਚੰਡਾਲ ਵਰਗਾ ਹੈ) ਉਸ ਚੰਡਾਲ ਦਾ ਤੀਰਥ-ਇਸ਼ਨਾਨ ਭੀ ਨਿਰੀ ਠੱਗੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, (ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ ਆਦਿਕ ਵਾਲੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ) ਸੁੰਦਰ ਸਿੰਗਾਰ ਵਿਅਰਥ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਦਾ ਇਹ ਸਾਰਾ ਉੱਦਮ ਇਉਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਕਿਸੇ ਚੰਡਾਲ ਦਾ ਤੀਰਥ-ਇਸ਼ਨਾਨ ਨਿਰੀ ਠੱਗੀ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸੁੰਦਰ ਸਿੰਗਾਰ ਭੀ ਫੋਕਾ ਹੈ ॥੨॥
مجنُجھوُٹھاچنّڈالکاپھوکٹچارسیِݩگار॥੨॥
جیسے چنڈال یا بد قماش جھوٹا غسل بیرونی جسمانی غسل بیکار خوبصورت اور سجاوٹ ہے (2)
ਝੂਠੀ ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਹੈ ਕਰਣੀ ਬਾਦਿ ਬਿਬਾਦੁ ॥
jhoothee man kee mat hai karnee baad bibaad.
False is the wisdom of the mind; its actions inspire useless disputes.
(Such a person doesn’t realize that) to engage in any other thing (such as ablution at holy places, or doing yogic exercises) is useless, and insipid is its taste.
ਮਨਮੁਖ ਦੇ ਮਨ ਦੀ ਮੱਤ ਝੂਠ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਕਰਤੱਬ ਭੀ ਨਿਰਾ ਝਗੜੇ ਦਾ ਮੂਲ ਹੈ ਤੇ ਵਿਅਰਥ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
جھوُٹھیِمنکیِمتِہےَکرنھیِبادِبِبادُ॥
مرید من کی سمجھ بھی جھوٹی ہے اور وہ جھوٹی کی طرف لگاتی ہے ۔ جھوٹے اعمال فضؤل اور جھگڑے کی بنیاد بننتے ہیں۔
ਝੂਠੇ ਵਿਚਿ ਅਹੰਕਰਣੁ ਹੈ ਖਸਮ ਨ ਪਾਵੈ ਸਾਦੁ ॥
jhoothay vich ahankaran hai khasam na paavai saad.
The false are filled with egotism; they do not obtain the sublime taste of their Lord and Master.
(O’ my friends), the false person is full of arrogance and cannot enjoy the relish of union with (God), the Master.
ਉਸ ਝੂਠ ਵਿਹਾਝਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਉਮੈ ਅਹੰਕਾਰ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ।
جھوُٹھےۄِچِاہنّکرنھُہےَکھسمنپاۄےَسادُ॥
جھوٹا شخص تکبر سے بھرا ہوا ہے اور (خدا) ، مالک کے ساتھ اتحاد کا لطف اٹھا نہیں سکتا۔
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਕਮਾਵਣਾ ਫਿਕਾ ਆਵੈ ਸਾਦੁ ॥
bin naavai hor kamaavanaa fikaa aavai saad.
Without the Name, whatever else they do is tasteless and insipid.
(Such a person doesn’t realize that) to engage in any other thing (such as ablution at holy places, or doing yogic exercises) insipid is its taste.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ (ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ ਆਦਿਕ) ਜੋ ਕਰਮ ਭੀ ਕਰੀਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸੁਆਦ ਫਿੱਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (ਉਹ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਫਿੱਕਾ ਹੀ ਬਣਾਂਦੇ ਹਨ)।
بِنُناۄےَہورُکماۄنھاپھِکاآۄےَسادُ॥
بغیر نام سَچ وحقیقت کے دوسرے اعمال اور کام بدمزہ اور بے لطف ہوتے ہیں۔
ਦੁਸਟੀ ਸਭਾ ਵਿਗੁਚੀਐ ਬਿਖੁ ਵਾਤੀ ਜੀਵਣ ਬਾਦਿ ॥੩॥
dustee sabhaa viguchee-ai bikh vaatee jeevan baad. ||3||
Associating with their enemies, they are plundered and ruined. Their speech is poison, and their lives are useless. ||3||
Even by sitting in the congregation of such villainous persons we get ruined. Because their speech is harmful like poison and their (own) life is a waste. ||3||
ਅਜੇਹੀ ਭੈੜੀ ਸੰਗਤ ਵਿਚ (ਬੈਠਿਆਂ) ਖ਼ੁਆਰ ਹੋਈਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਜੇਹੇ ਬੰਦਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ (ਫਿੱਕੇ ਬੋਲ-ਰੂਪ) ਜ਼ਹਿਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਵਿਅਰਥ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥
دُسٹیِسبھاۄِگُچیِئےَبِکھُۄاتیِجیِۄنھبادِ॥੩॥
زہریلی تلخ اور کڑوی باتوں سے انسانی زندگی برباد ہوتی ہے (3)
ਏ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਮਰਹੁ ਨ ਕੋਈ ॥
ay bharam bhoolay marahu na ko-ee.
Do not be deluded by doubt; do not invite your own death.
O’ people, strayed by illusions, kill yourselves (wasting your lives in false pursuits.
(ਨਿਉਲੀ ਕਰਮ ਆਦਿਕ ਦੀ) ਭਟਕਣਾ ਵਿਚ ਭੁੱਲੇ ਹੋਏ ਹੇ ਬੰਦਿਓ! (ਇਸ ਰਾਹੇ ਪੈ ਕੇ) ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਨਾਹ ਸਹੇੜੋ।
اےبھ٘رمِبھوُلےمرہُنکوئیِ॥
اس طرح کے اعمال میں مشغول ہوکر کوئی روحانی واخلاقی موت نہ مرو۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
satgur sayv sadaa sukh ho-ee.
Serve the True Guru, and you shall be at peace forever.
I tell you) that there is always peace by serving (and following) the true Guru,
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪਿਆਂ ਹੀ ਸਦਾ ਦਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ستِگُرُسیۄِسداسُکھُہوئیِ॥
سَچے مرشد کی خدمت سے روحانی وذہنی سکون و خوشی میسر ہوتی ہے ۔
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
bin satgur mukat kinai na paa-ee.
Without the True Guru, no one is liberated.
and without (the guidance) of the true Guru no body has ever obtained salvation.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ) ਖ਼ਲਾਸੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ।
بِنُستِگُرمُکتِکِنےَنپائیِ॥
سَچے مرشد کے بغیر بدیوں برایوں سے نجات حاصل نہیں ہوتی ۔
ਆਵਹਿ ਜਾਂਹਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੪॥
aavahi jaaNhi mareh mar jaa-ee. ||4||
They come and go in reincarnation; they die, only to be reborn and die again. ||4||
(They who follow any other path except the one shown by the true Guru, simply) come and go and suffer death again and again. ||4||
ਉਹ ਸਦਾ ਜੰਮਦੇ ਹਨ ਤੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜਦੇ ਹਨ। (ਜੇਹੜਾ ਭੀ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਤੋਂ ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਤੋਂ ਵਾਂਜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ) ਉਹ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜਦਾ ਹੈ ॥੪॥
آۄہِجاںہِمرہِمرِجائیِ॥੪॥
تناسخ و آواگون میں پڑا رہتا ہے (4)
ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਧਾਤੁ ॥
ayhu sareer hai tarai gunDhaat.
This body wanders, caught in the three dispositions.
(O’ my friends), this body is an embodiment of three modes of Maya (and it keeps being swayed by the impulses of vice, virtue, or power.
ਇਹ ਸਰੀਰ ਹੈ ਹੀ ਤ੍ਰੈ-ਗੁਣੀ ਮਾਇਆ ਦਾ ਸਰੂਪ (ਭਾਵ, ਇੰਦ੍ਰੇ ਸੁਤੇ ਹੀ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਇਹ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਕਿ)
ایہُسریِرُہےَت٘رےَگُنھدھاتُ॥
یہ جسم دنیاوی دولت کی گرفت میں محسور رہتا ہے
ਇਸ ਨੋ ਵਿਆਪੈ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੁ ॥
is no vi-aapai sog santaap.
It is afflicted by sorrow and suffering.
Often because of its unfulfilled worldly desires) it remains afflicted with sorrow and suffering.
ਇਸ (ਸਰੀਰ) ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ-ਫ਼ਿਕਰ ਤੇ ਦੁੱਖ-ਕਲੇਸ਼ ਦਬਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
اِسنوۄِیاپےَسوگسنّتاپُ॥
اور تین قسم کی مائیا دوڑ دہوپ میں جسکے نتیجے میں فکر و تشویش ار عذاب میں پڑا رہتا ہے ۔
ਸੋ ਸੇਵਹੁ ਜਿਸੁ ਮਾਈ ਨ ਬਾਪੁ ॥
so sayvhu jis maa-ee na baap.
So serve the One who has no mother or father.
(Therefore instead of serving it and trying to fulfill its desires) serve that (God) who doesn’t have any mother or father (and has no worldly desire.
ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰੋ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਹ ਕੋਈ ਪਿਉ ਹੈ ਨਾਹ ਕੋਈ ਮਾਂ ਹੈ,
سوسیۄہُجِسُمائیِنباپُ॥
لہذا اس کدا کی خدمت کرؤ جسکا کوئی مائی باپ نہیں
ਵਿਚਹੁ ਚੂਕੈ ਤਿਸਨਾ ਅਰੁ ਆਪੁ ॥੫॥
vichahu chookai tisnaa ar aap. ||5||
Desire and selfishness shall depart from within. ||5||
By serving and remembering Him) the fire (of desire) and sense of I-am ness is dispelled from within. ||5||
(ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਅੰਦਰੋਂ ਮਾਇਆ ਦੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਹਉਮੈ ਅਹੰਕਾਰ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੫॥
ۄِچہُچوُکےَتِسناارُآپُ॥੫॥
جسکی خدمت سے دنیاوی نعمتوں کی خواہشات خودی اور غرور مٹتا ہے (5)
ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਤਹ ਸੋਈ ॥
jah jah daykhaa tah tah so-ee.
Wherever I look, I see Him.
(O’ my friends, as for my self), wherever I see, I see that same God pervading there.
(ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਿਆਂ ਹੁਣ) ਮੈਂ ਜਿਧਰ ਜਿਧਰ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰਦਾ ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵੱਸਦਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ (ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਇਆ ਕੁਰਾਹੇ ਨਹੀਂ ਪਾਂਦੀ)।
جہجہدیکھاتہتہسوئیِ॥
جدھر نظر جاتی ہے اے خدا تجھے دیکھتا ہوں
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
bin satgur bhaytay mukat na ho-ee.
Without meeting the True Guru, no one is liberated.
(I have come to the conclusion that) without seeing the true Guru (and without listening and following the true Guru), no salvation is possible.
ਪਰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮਾਇਆ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕਦੀ।
بِنُستِگُربھیٹےمُکتِنہوئیِ॥
مگر سَچے مرشد کے ملاپ نہیں ملتی نجات دنیاوی دولت کی محبت اور برائیوں سے ۔
ਹਿਰਦੈ ਸਚੁ ਏਹ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
hirdai sach ayh karnee saar.
Enshrine the True One in your heart; this is the most excellent action.
(O’ my friends), to enshrine the eternal (God) in one’s heart is the only sublime deed.
ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾਣਾ-ਇਹ ਕਰਤੱਬ ਸਭ ਤੋਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਹੈ।
ہِردےَسچُایہکرنھیِسارُ॥
دلمیں سَچ اور حقیقت الہٰی نام بسانا ہی اعلے معیار روحانی زندگی ہے ۔
ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਪਾਖੰਡੁ ਪੂਜ ਖੁਆਰੁ ॥੬॥
hor sabh pakhand pooj khu-aar. ||6||
All other hypocritical actions and devotions bring only ruin. ||6||
All other (kinds of) worships are a hypocrisy and wastage (of time)||6||
(ਇਹ ਛੱਡ ਕੇ ਨਿਵਲੀ ਆਦਿਕ ਕਰਮ ਕਰਨਾ) ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਪਖੰਡ ਹੈ (ਇਹਨਾਂ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਲੋਕਾਂ ਪਾਸੋਂ ਕਰਾਈ) ਪੂਜਾ-ਸੇਵਾ (ਆਖ਼ਰ) ਖ਼ੁਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ॥੬॥
ہورُسبھُپاکھنّڈُپوُجکھُیارُ॥੬॥
دوسرے سب کچھ دکھاوے کی پرستش کرنا ہے جو خوآری و ذلالت کا سبب بنتی ہے (6)
ਦੁਬਿਧਾ ਚੂਕੈ ਤਾਂ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
dubiDhaa chookai taaN sabad pachhaan.
When one is rid of duality, then he realizes the Word of the Shabad.
(O’ my friends), follow the Guru’s advice so that you are rid of duality (love of things other than God. Because only when) the duality is ended, one realizes the word (the God’s Name).
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਬਣਾਓ, ਤਦੋਂ ਹੀ ਹੋਰ ਹੋਰ ਆਸਰੇ ਦੀ ਝਾਕ ਮੁੱਕੇਗੀ।
دُبِدھاچوُکےَتاںسبدُپچھانھُ॥
دبدھا ۔ دوہری سوچ دؤئش ختم ہو تو کلام اور خدا کی پہچان ہوتی ہے ۔
ਘਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਕਰਿ ਜਾਣੁ ॥
ghar baahar ayko kar jaan.
Inside and out, he knows the One Lord.
Then a person deems the one (God) pervading both in and outside one’s house,
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਤੇ ਬਾਹਰ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਵੱਸਦਾ ਸਮਝੋ।
گھرِباہرِایکوکرِجانھُ॥
خوآہ اپنے دل وماغ یا ذہن میں اور سارےعالم میں واحد خدا کو بستا سمجھو ۔
ਏਹਾ ਮਤਿ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
ayhaa mat sabad hai saar.
This is the most Excellent Wisdom of the Shabad.
and this is the essence of wisdom of the word (the God’s Name).
ਇਹੀ ਚੰਗੀ ਅਕਲ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ (ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾਣਾ ਹੀ) ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ (ਉੱਦਮ) ਹੈ।
ایہامتِسبدُہےَسارُ॥
یہی سمجھ ایک اعلے سمجھ ہے اورکلام کا خیال ۔
ਵਿਚਿ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਥੈ ਪਵੈ ਛਾਰੁ ॥੭॥
vich dubiDhaa maathai pavai chhaar. ||7||
Ashes fall on the heads of those who are in duality. ||7||
But if within one remains duality, then one obtains nothing but disgrace. ||7||
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਵਿਸਾਰ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਭੁਲਾ ਕੇ ਹੋਰ ਆਸਰੇ ਦੀ ਝਾਕ ਵਿਚ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਸੁਆਹ ਪੈਂਦੀ ਹੈ (ਉਹ ਖ਼ੁਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) ॥੭॥
ۄِچِدُبِدھاماتھےَپۄےَچھارُ॥੭॥
دوچتی دو نظریوں سے پیشنای پر رکاھ یا سوآہ پڑتی ہے اور لعنت ملامت ملتی ہے (7)
ਕਰਣੀ ਕੀਰਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਰੁ ॥
karnee keerat gurmat saar.
To praise the Lord through the Guru’s Teachings is the most excellent action.
(O’ my friends), to praise God in accordance with Guru’s instruction is the purest of deeds.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਨੀ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਉੱਦਮ ਹੈ।
کرنھیِکیِرتِگُرمتِسارُ॥
نیک اور اعلے اعمال اور الہٰی حمدوثنا سبق مرشد افضل ترین اعملا ہے ۔
ਸੰਤ ਸਭਾ ਗੁਣ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sant sabhaa gun gi-aan beechaar.
In the Society of the Saints, contemplate the Glories of God and His spiritual wisdom.
Therefore joining the congregation of saintly people, reflect upon (divine) wisdom.
ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਾਣੀ ਸਿੱਖ।
سنّتسبھاگُنھگِیانُبیِچارُ॥
عاشقان الہٰی محبوبان خدا نیک پارساؤں کے اکٹھ میں اوصاف کی خیال آرائی سوچنا سمجھنا کرؤ ۔
ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਜੀਵਤ ਮਰਿ ਜਾਣੁ ॥
man maaray jeevat mar jaan.
Whoever subdues his mind, knows the state of being dead while yet alive.
One who can still one’s mind; deem that one knows how to die in life (or how to remain detached from worldly desires even while living in the world).
ਇਹ ਗੱਲ ਪੱਕ ਸਮਝ ਕਿ ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਾਰ-ਵਿਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਹੀ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਚੋਟ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ) ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਲੋਂ ਮਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
منُمارےجیِۄتمرِجانھُ॥
جو اسے سمجھ کر دنیاوی دولت کی محبت کی رجوع مٹا دیتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਪਛਾਣੁ ॥੮॥੩॥
naanak nadree nadar pachhaan. ||8||3||
O Nanak, by His Grace, the Gracious Lord is realized. ||8||3||
O’ Nanak, by (God’s) grace that person realizes (God). ||8||3||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਮੇਹਰ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿਚ ਪਛਾਣੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਜਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ॥੮॥੩॥
نانکندریِندرِپچھانھُ॥੮॥੩॥
اے نانک۔ وہ اپنی نظر اور نظریہ سے الہٰی نظر عنایت و شفقت کو پہچان لیتا ہے ۔