ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
vaahu vaahu tis no aakhee-ai je sabh meh rahi-aa samaa-ay.
We should sing the praises of that God who is pervading in all.
ਉਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਭ ਵਿੱਚ ਸਮਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُتِسنوآکھیِئےَجِسبھمہِرہِیاسماءِ
اس کی صفت صلاح کرؤ جو سب میں بستا ہے
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਬਾਹਿ ॥
vaahu vaahu tis no aakhee-ai je daydaa rijak sabaahi.
We should sing the praises of that God who is the giver of sustenance to all.
ਉਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾ ਨੂੰ ਰਿਜ਼ਕ ਅਪੜਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ۄاہُۄاہُتِسنوآکھیِئےَجِدیدارِجکُسباہِ
سباہے ۔ پہنچاتا ہے ۔
اس کی مدح سرائی کیجیئے ۔ جو سب کو روزی دیتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਇਕੋ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu iko kar salaahee-ai je satgur dee-aa dikhaa-ay. ||1||
O’ Nanak, we should sing praises of God, whom the true Guru has revealed. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਇਕੋ ਕਰਤਾਰ ਦੇ ਹੀ ਗੁਣ ਗਾਈਏ, ਜਿਸ ਦੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਾਏ ਹਨ। ॥੧॥
نانکۄاہُۄاہُاِکوکرِسالاہیِئےَجِستِگُردیِیادِکھاءِ
اکو ۔ واحد۔
اے نانک۔ اسے واحد لا شریک سمجھ کر جس کا دیدار مرشد نے کر اتا ہے ستائش کیجئے ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
Third Guru:
مਃ੩॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
vaahu vaahu gurmukh sadaa karahi manmukh mareh bikh khaa-ay.
The Guru’s followers always keep singing God’s praises and the conceited ones spiritually decline by remaining indulged indulging in worldly wealth and riches which is poison for spiritual life.
ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹਨ, ਉਹ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਪਰ, ਆਪ-ਹੁਦਰੇ ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ-ਰੂਪ ਜ਼ਹਿਰ ਖਾ ਕੇ ਮਰਦੇ ਹਨ।
ۄاہُۄاہُگُرمُکھسداکرہِمنمُکھمرہِبِکھُکھاءِ
سدا۔ ہمیشہ ۔ وکھ کھائے ۔ زہر کھا کر
مرید مرشد ہمیشہ الہٰی یاد میں مصروف رہتا ہے ۔ جبکہ مرید من دنیاوی دولت جو ایک زہر جیسی کھا کر مرتے ہیں
ਓਨਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਨ ਭਾਵਈ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
onaa vaahu vaahu na bhaav-ee dukhay dukh vihaa-ay.
God’s praise does not seem pleasing to the conceited ones and their entire life passes in extreme misery.
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ, ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦੁੱਖ ਹੀ ਦੁੱਖ ਵਿਚ ਹੀ ਬੀਤਦੀ ਹੈ।
اوناۄاہُۄاہُنبھاۄئیِدُکھےدُکھِۄِہاءِ
۔ نہ بھاوئی۔ اچھی نہیں لگتی ۔ دکھے دکھ وہائے ۔ زندگی عذاب میں گذرتی ہے ۔
انہیں الہٰی حمدوثناہ اچھی نہیں لگتی زندگی عذاب میں گذارتے ہین
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
gurmukh amrit peevnaa vaahu vaahu karahi liv laa-ay.
The Guru’s follower drink in (meditate on) the ambrosial nectar of Naam, with their mind attuned to God, they sing His praises
ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਹੈ, ਉਹ ਸੁਰਤਿ ਜੋੜ ਕੇ ਸਿਫ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।
گُرمُکھِانّم٘رِتُپیِۄنھاۄاہُۄاہُکرہِلِۄلاءِ
گورمکھ انمرت پیونا۔مرید مرشد حیات پیتے ہیں۔ لالائے ۔ پیار محبت میں محو ہوکر ۔
مریدان مرشد حمدوثناہ کرتے ہیں اور آبحیات نوش کرتے ہیں۔
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak vaahu vaahu karahi say jan nirmalay taribhavan sojhee paa-ay. ||2||
O’ Nanak, those who praise God become immaculate and obtain the knowledge of the three worlds. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਿੰਨਾਂ ਭਵਨਾਂ ਦੀ ਸੂਝ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੨॥
نانکۄاہُۄاہُکرہِسےجننِرملےت٘رِبھۄنھسوجھیِپاءِ
نرملے ۔ پاک ۔ تربھون سوجھی ۔ تینوں عالموں کی سمجھ
اے نانک۔ جو تعریف خدا کی کرتے ہیں پاک زندگی پاتے ہیں تینوں عالموں کی سمجھ آنہیں ہوجاتی ہے ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਭਗਤਿ ਬਨੀਜੈ ॥
har kai bhaanai gur milai sayvaa bhagat baneejai.
By God’s will, one meets the Guru and the opportunity for remembrance and devotional worship for God is created.
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਵਾਸਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਭਗਤੀ ਦੀ ਜੁਗਤ ਬਣਦੀ ਹੈ,
ہرِکےَبھانھےَگُرُمِلےَسیۄابھگتِبنیِجےَ
ہر کے بھائے ۔ الہٰی رضا سے ۔ سیوا بھگت سہجے ۔ خدمتگار اور پیارا بنتا ہے ۔
الہٰی رضا سے مرشد ملتا ہے اور الہٰی یاد وریاض سے الہٰی پریم و پیار پیدا ہوتا ہے اور ملتا ہے
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
har kai bhaanai har man vasai sehjay ras peejai.
By God’s will, one comes to realize God’s presence within the mind; then intuitively one partakes the elixir of Naam (meditates on Naam).
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭੂ ਮਨ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ਤੇ ਅਡੋਲ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਟਿਕਿਆਂ) ਨਾਮ-ਰਸ ਪੀਵੀਦਾ ਹੈ,
ہرِکےَبھانھےَہرِمنِۄسےَسہجےرسُپیِجےَ
ہر من وسے ۔ خدا دلمیں بستا ہے ۔ سہجے رس ۔ پیجے ۔ قدرتی لطف بستا ہے ۔
الہٰی رضا سے ہی خدا دل میں بستا ہے اور روحانی سکون میں سچ و حقیقت کا قدرتی لطف ملتا ہے ۔
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਨਿਤ ਲੀਜੈ ॥
har kai bhaanai sukh paa-ee-ai har laahaa nit leejai.
By God’s will, one receives spiritual peace and continually earns the reward of remembering God,
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਜੀਵ ਨੂੰ ਸੁਖ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸਦਾ ਨਾਮ-ਰੂਪ ਦਾ ਨਫ਼ਾ ਖੱਟਦਾ ਹੈ,
ہرِکےَبھانھےَسُکھُپائیِئےَہرِلاہانِتلیِجےَ
لاہا ۔ منافع۔ لابھ۔
الہٰی رضا سے ہی آرام و آسائش کا روز منافع کمائیا جاتاہے ۔
ਹਰਿ ਕੈ ਤਖਤਿ ਬਹਾਲੀਐ ਨਿਜ ਘਰਿ ਸਦਾ ਵਸੀਜੈ ॥
har kai takhat bahaalee-ai nij ghar sadaa vaseejai.
he is honored in God’s presence and always resides in God’s presence in his heart.
ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਰਾਜ-ਸਿੰਘਾਸਣ ਉਤੇ ਬਿਠਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਵਸਦਾ ਹੈ।
ہرِکےَتکھتِبہالیِئےَنِجگھرِسداۄسیِجےَ
ہر کے تخت۔ بارگاہ ۔ خدا۔ تج گھر ۔ خوئش روح۔ ذہن خود۔ سدا۔ ہمیشہ ۔ وسجے ۔ بستے ہیں۔ ۔
بار گاہ الہٰی میں ذہن نشینی حاصل ہوتی ہے ۔
ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਤਿਨੀ ਮੰਨਿਆ ਜਿਨਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲੀਜੈ ॥੧੬॥
har kaa bhaanaa tinee mani-aa jinaa guroo mileejai. ||16||
They alone accept God’s will, whom the Guru meets. ||16||
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ (ਮਿੱਠਾ ਕਰ ਕੇ) ਮੰਨਦੇ ਹਨ ॥੧੬॥
ہرِکابھانھاتِنیِمنّنِیاجِناگُروُمِلیِجےَ
گرو ملجے ۔ جہیں مرشدملتا ہے
الہٰی رضا میں راضی وہی رہتے ہیں جن کا ملاپ مرشد سے ہوجاتا ہے ۔
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, Third Guru:
سلوکُمਃ੩॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸੇ ਜਨ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
vaahu vaahu say jan sadaa karahi jinH ka-o aapay day-ay bujhaa-ay.
They alone sing God’s praises, whom He Himself gives this understanding.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਸੁਮੱਤ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ,
ۄاہُۄاہُسےجنسداکرہِجِن٘ہ٘ہکءُآپےدےءِبُجھاءِ
سے جن۔ وہ انسان ۔ بجھائے ۔ سمجھائے ۔
جن کو خدا عقل و ہوش و دنائی عنایت کرتا ہے وہ ہمیشہ الہٰی حمدوثناہ کرتے ہیں۔
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
vaahu vaahu karti-aa man nirmal hovai ha-umai vichahu jaa-ay.
Egotism departs from within and the mind becomes immaculate by singing God’s praises.
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕੀਤਿਆਂ ਮਨ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਹਉਮੈ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُکرتِیامنُنِرملُہوۄےَہئُمےَۄِچہُجاءِ
نرمل ۔ پاک ۔ ہونمے ۔ خودی۔
الہٰی حمدوثناہ کرنے سے دل پاک ہوجاتا ہے ۔ اور ذہن سے خودی ختم ہوتی ہے
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਜੋ ਨਿਤ ਕਰੇ ਸੋ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥
vaahu vaahu gursikh jo nit karay so man chindi-aa fal paa-ay.
The Guru’s disciple who always sings praises of God, attains the fruits of his heart’s desires.
ਜੋ ਭੀ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਨ-ਇੱਛਤ ਫਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُگُرسِکھُجونِتکرےسومنچِنّدِیاپھلُپاءِ
گر سکھ ۔ طالب علم مرشد۔ مرید مرشد ۔ میں چندیا۔ ولی خواہش کی مطابق
جو مرید مرشد ہر روز الہٰی حمدوثناہ کرتا ہےدلی مرادیں حاصل کرتا ہے
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਹਰਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karahi say jan sohnay har tinH kai sang milaa-ay.
Beauteous are those who sing God’s praises; O’ God, unite me with those.
ਸੁੰਦਰ ਹਨ, ਉਹ ਪੁਰਸ਼ ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਦੇ।
ۄاہُۄاہُکرہِسےجنسوہنھےہرِتِن٘ہ٘ہکےَسنّگِمِلاءِ
۔ تن کے سنگ۔ ان کے ساتھ
جو انسان حمدوثناہ کرتے ہیں خوش روح معلوم ہوتاے ہیں
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਉਚਰਾ ਮੁਖਹੁ ਭੀ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇਉ ॥
vaahu vaahu hirdai uchraa mukhahu bhee vaahu vaahu karay-o.
I may sing God’s praises within my heart and may sing His praises with my mouth.
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਸਲਾਹ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਅੰਦਰ ਗਾਇਨ ਕਰਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਸਲਾਹ ਹੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਕਰਾ ।
ۄاہُۄاہُہِردےَاُچرامُکھہُبھیِۄاہُۄاہُکریءُ
۔ اچر ۔ لوئے
اے خدا ان کی صحبت و قربت عنایت فرما ۔ تاکہ دل سے خدا کی تعریف و عبادت کروں اور زبان سے مدح سرائی کروں۔
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਹਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਦੇਉ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu jo karahi ha-o tan man tinH ka-o day-o. ||1||
O’ Nanak, I dedicate my heart and mind to those who sing God’s praises. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਤਨ ਮਨ ਉਹਨਾਂ ਅੱਗੇ ਭੇਟ ਕਰ ਦਿਆਂ ॥੧॥
نانکۄاہُۄاہُجوکرہِہءُتنُمنُتِن٘ہ٘ہکءُدیءُ
۔ تن من ۔ دل و جان ۔
اے نانک۔ جو حمدخدا کی کرتے ہیں دل وجان بھینٹ نہیں کر دو۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
Third Guru:
مਃ੩॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
vaahu vaahu saahib sach hai amrit jaa kaa naa-o.
Sing the praises of that eternal God whose Name is the ambrosial nectar.
ਉਸ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُساہِبُسچُہےَانّم٘رِتُجاکاناءُ
انمرت ۔ آبحیات۔ صدیوی زندگی عنایت کرنے والے۔ سچ ۔ حقیقت۔
جس خدا کا نام انسان صدیوی روحانی زندگی عنایت کرتا ہے اور حقیقت ہے ۔
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jin sayvi-aa tin fal paa-i-aa ha-o tin balihaarai jaa-o.
Those who remember God are blessed with Naam; I am dedicated to them.
ਜਿਸ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ ਉਸ ਉਸ ਨੇ (ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ) ਫਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਮੈਂ ਅਜੇਹੇ ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ।
جِنِسیۄِیاتِنِپھلُپائِیاہءُتِنبلِہارےَجاءُ
سیویا۔ خدمت کی ۔ بلہارے ۔ صدقے ۔
جو اس کی خدمت کرتے ہیں مرادیں پاتے ہیں میں ان پر قربان ہوں
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੁ ਖਾਇ ॥
vaahu vaahu gunee niDhaan hai jis no day-ay so khaa-ay.
Sing praises of that God who is the treasure of virtue, but he alone enjoys it, who is so blessed.
ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਉਸ ਦਾ ਹੀ ਰੂਪ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਹ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਵਰਤਦਾ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُگُنھیِنِدھانُہےَجِسنودےءِسُکھاءِ
گنی ندھان۔ اوصاف کا خزانہ ۔
الہٰی حمدوثناہ اوصاف کا خزانہ ہے وہ اسے استعمال کرتا ہے ۔
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਲਿ ਥਲਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
vaahu vaahu jal thal bharpoor hai gurmukh paa-i-aa jaa-ay.
Sing praises of that God who pervades both earth and water and is realized by following the Guru’s teachings.
ਸਿਫ਼ਤ ਦਾ ਮਾਲਕ ਪ੍ਰਭੂ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਧਰਤੀ ਉਤੇ ਹਰ ਥਾਂ ਵਿਆਪਕ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਦਿਆਂ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُجلِتھلِبھرپوُرُہےَگُرمُکھِپائِیاجاءِ
جل تھ ۔ پانی اور زمین ۔ بھر پور ۔ بستا ہے ۔ مراد سمندر اور زمین ہر جگہ بستا ہے ۔
اوصاف کا آقا خدا ہر جگہ غرض یہ کہ زمین اور پانی میں بھی بستا ہے
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਸਭ ਕਰਹੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਭਾਵੈ ॥
vaahu vaahu gursikh nit sabh karahu gur pooray vaahu vaahu bhaavai. O’ the Guru’s disciples, always sing God’s praises which are pleasing to the perfect Guru.
ਹੇ ਗੁਰ-ਸਿੱਖੋ! ਸਾਰੇ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਵੋ, ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਮਿੱਠੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُگُرسِکھنِتسبھکرہُگُرپوُرےۄاہُۄاہُبھاۄےَ
گر سکھ ۔ طالب علم مرشد۔ گر پورے ۔ کامل مرشد۔ بھاوے ۔ چاہتا ہے ۔
مگر مرید مرشد ہوکر ملتا ہے اے طابل مرشد ہمیشہ ہر روز خدا کو یاد کرؤ کامل مرشد کو الہٰی حمدوثناہ پیاری ہے ۔
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਜਮਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naanak vaahu vaahu jo man chit karay tis jamkankar nayrh na aavai. ||2||
O’ Nanak, one who sings God’s praises with focused mind, the fear of death does not draw near him. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਇਕ-ਮਨ ਹੋ ਕੇ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦਾ ਡਰ ਪੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ॥੨॥
نانکۄاہُۄاہُجومنِچِتِکرےتِسُجمکنّکرُنیڑِنآۄےَ
جسم کنکر ۔ کوتوال اور سپاہی ۔ موت کا خوف۔
اے نانک جو دل کی گہرائیوں سے دل و جان کو یکسو کرکے الہٰی حمدوثناہ کرتے ہین موت کا خوفنزدیک نہیں پھٹکتا ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥
har jee-o sachaa sach hai sachee gurbaanee.
The revered God is eternal and eternal is the Guru’s divine word.
ਪੂਜਯ ਪ੍ਰਭੂ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੱਚੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ l
ہرِجیِءُسچاسچُہےَسچیِگُربانھیِ
ہررجیو ۔ خدا۔ سچا سچ ۔ حقیقی سچاصدیوی سچ اور حقیقت۔ سچی گربانی ۔ کلام مرشد سچا کلام ہے ۔
خدا سچا اور حقیقت پر مبنی سچ اور صدیوی ہے
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਚਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ॥
satgur tay sach pachhaanee-ai sach sahj samaanee.
It is through the true Guru’s teachings that we realize the eternal God and intuitively merge into Him.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਬਣਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸੁਖੈਨ ਹੀ ਸੱਚੇ ਸਾਹਿਬ ਅੰਦਰ ਸਮਾ ਜਾਈਦਾ ਹੈ।
ستِگُرتےسچُپچھانھیِئےَسچِسہجِسمانھیِ
ستگر۔ سچا مرشد۔ سچ پچھانیئے ۔ سچا مرشد حقیقت و اصلیت کی پہچان کراتا ہے ۔ سچ سہج سمانی ۔ سچ اور حقیقت اپنا کر ہی روحانی سکنو میں محویت حاصل ہوتی ہے ۔
اور کلام مرشد سچ اور حقیقت ہے ۔ سچا مرشد سچ اور حقیقت کی پہچان کراتا ہے سچ اور حقیقت سے ہی روحانی سکون ملتا ہے ۔
ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਹਿ ਨਾ ਸਵਹਿ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥
an-din jaageh naa saveh jaagat rain vihaanee.
They always remain alert and never fall for the love far Maya; the night of their life passes being fully alert.
ਉਹ ਹਰ ਵੇਲੇ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ) ਨਹੀਂ ਸਉਂਦੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ-ਰੂਪ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿ ਕੇ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਹੈ,
اندِنُجاگہِناسۄہِجاگتریَنھِۄِہانھیِ
اندن ۔ ہر روز ۔ جاگیہہ۔ بیدار ۔ ہوشیار۔ نہ سولہہ۔ غفلت نہیں کرتے ۔ جاگت رین وہانی ۔ زندگی کی رات مراد عمر گذر جاتی ہے
وہ ہر وقت بیدار رہتے ہیں غفلت نہیں کرتے بیداری میں زندگی گذارتے ہیں۔
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਪੁੰਨ ਪਰਾਣੀ ॥
gurmatee har ras chaakhi-aa say punn paraanee.
Fortunate are those who, through the Guru’s teachings, have tasted the elixir of God’s Name.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਰਸ ਚੱਖਿਆ ਹੈ।
گُرمتیِہرِرسُچاکھِیاسےپُنّنپرانھیِ
گرمتی ۔ سبق مرشد سے ۔ ہر رس چاکھیا۔ الہٰی لطف کا مزہ لیا۔ سے پن پرنای ۔ وہ بلندعظمت انسان ہیں۔ خدا رسیدہ ۔ پچ
خوش قسمت ہیں وہ لوگ جنہوں نے سبق مرشد سے الہٰی نام لطف لیا ہے
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣੀ ॥੧੭॥
bin gur kinai na paa-i-o pach mu-ay ajaanee. ||17||
None has realized God without the Guru’s teachings; they spiritually deteriorate and suffer throughout their life. ||17||
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ, ਅੰਞਾਣ ਲੋਕ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ) ਖਪ ਖਪ ਕੇ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੧੭॥
بِنُگُرکِنےَنپائِئوپچِمُۓاجانھیِ
موئے اجانی ۔ نا دانستہ ذلیل و خوار ہوتے ہیں
مگر مرشد کے بغیر کسی کو الہٰی وصل حاصل نہیں ہوا نا دانستگی میں ذلیل وخوار ہوتے ہیں۔
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, Third Guru:
سلوکُمਃ੩॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu banee nirankaar hai tis jayvad avar na ko-ay.
The divine words of God’s praises are the the manifestation of the formless God; none other is great like Him.
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਉਸੇ ਦਾ ਰੂਪ ਹੈ, ਜੋ ਆਕਾਰ-ਰਹਿਤ ਹੈ ਤੇ ਜਿਸ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُبانھیِنِرنّکارہےَتِسُجیۄڈُاۄرُنکوءِ
نرنکار ۔ خدا۔
الہٰی حمدوثناہ بلا حجم و آکار خدا کا کلام ہے جسکا ثانی نہیں کوئی
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
vaahu vaahu agam athaahu hai vaahu vaahu sachaa so-ay.
Praise that God who is incomprehensible and unfathomable; praise that God who is eternal.
ਉਹ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਲਾਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਅਪਹੁੰਚ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਥਾਹ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ, ਉਹ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਲਾਇਕ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُاگماتھاہُہےَۄاہُۄاہُسچاسوءِ
اگم۔ انسانی رسائی سے بعد۔ اتھاہ ۔ جس کا اندازہ نہ ہو سکے ۔
نہ اس کے ہے برابرکوئی جو انسان رسائی سےبعید اندازہنہیں ہو سکتا
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
vaahu vaahu vayparvaahu hai vaahu vaahu karay so ho-ay.
Praise that God who has no worries and as He wills, so comes to pass.
ਉਹ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਲਾਇਕ ਬੇਪਰਵਾਹ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਲਾਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਜੋ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُۄیپرۄاہُہےَۄاہُۄاہُکرےسُہوءِ
واہو واہو سچا سوئے ۔ الہٰی حمدوثناہ ہی وہی سچ ہے ۔ بے پرواہ ۔ بے محتاج ۔ جو کسی کا دست نگر نہ ہو۔
جس کا جسے نہیں محتاجی کسی کی جو کرتاہے سو ہوتا ہے
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu amrit naam hai gurmukh paavai ko-ay.
Praise that God whose Name is like the ambrosial nectar, which only a rare person receives by the Guru’s grace.
ਉਹ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਲਾਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਕਿਸੇ ਗੁਰਮੁਖ ਨੂੰ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُانّم٘رِتنامُہےَگُرمُکھِپاۄےَکوءِ
واہو واہو انمرت نام ہے ۔ الہٰی نام ہی آبحیات یعنی صدیوی زندگی عنایت کرنے والا سچ حقیقت الہٰی نام ۔
اس کی حمدوثناہ روحانی زندگی اور صدیوی زندگی عنایت کرنے والی ہے جو کسے مرید مرشد کو ہی حاصل ہوتی ہے ۔
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਇ ॥
vaahu vaahu karmee paa-ee-ai aap da-i-aa kar day-ay.
The gift of singing God’s praises is received by His grace; showing mercy, He Himself grants this gift.
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਸ਼ਲਾਘਾ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮਿਹਰ ਰਾਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਰਹਿਮਤ ਧਾਰਕੇ ਉਹ ਆਪੇ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਬਸਖਸ਼ਦਾ ਹੈ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਦਾਤ ਭਾਗਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੇਹਰ ਕਰ ਕੇ ਆਪ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।
ۄاہُۄاہُکرمیِپائیِئےَآپِدئِیاکرِدےءِ
کرمی ۔ بخشش ۔ رحمت۔ دیا مہربانی۔
الہٰی حمدوثناہ خوش قسمتی سے ہی حاصل ہوتی ہے ۔ جس پر خدا خود اپنی رحمت و عنایت کرتا ہے ۔