Urdu-Raw-Page-571

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਲਾਗੈ ਮਾਇਆ ਕੇ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥
maa-i-aa moh antar mal laagai maa-i-aa kay vaapaaraa raam.
The dirt of attachment to Maya clings to their hearts and they are in the business of amassing worldly wealth only.
ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦੀ ਮੈਲ ਹੈ ਤੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਹੀ ਵਿਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।

مائِیا موہُ انّترِ ملُ لاگےَ مائِیا کے ۄاپارا رام ॥
مائیا موہ ۔ سرمائے کی محبت۔ انتر مل لاگی ۔ ذہن و دل نا پاک ہے آلودگی سے ۔ مائیا کا واپار جگت پیار ۔ دنیاوی دولت کی سوداگری دنیا کو پیارے ہے ۔
دنیاوی سرمائے کی دل میں محبت ہے اور سرمائے کے سوداگر ہیں۔ سرمائے کی آلودگی اور غلاظت سے دل متاثر ہے
ਮਾਇਆ ਕੇ ਵਾਪਾਰਾ ਜਗਤਿ ਪਿਆਰਾ ਆਵਣਿ ਜਾਣਿ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
maa-i-aa kay vaapaaraa jagat pi-aaraa aavan jaandukh paa-ee.
Those who love amassing the worldly wealth only, suffer going through the cycle of birth and death.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਗਤ ਵਿਚ ਮਾਇਆ ਦਾ ਵਿਪਾਰ ਪਿਆਰਾ ਹੈ ਉਹ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਦੁੱਖ ਪਾਂਦੇ ਹਨ।

مائِیا کے ۄاپارا جگتِ پِیارا آۄنھِ جانھِ دُکھُ پائیِ ॥
آون جان ۔ آواگون ۔ تاسنخ۔ دکھ ۔ عذاب۔ تکلیف۔
اور انسان غلاظت کےا س سوداگری میں محو ومجذوب ہے اور سرمائے کی سوداگر اس مذہبی نصیحت کی مانند پیارے ہے ۔ مگر آواگون اور تناسخ میں عذاب اٹھاتا ہے ۔
ਬਿਖੁ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਖੁ ਸਿਉ ਲਾਗਾ ਬਿਸ੍ਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥
bikh kaa keerhaa bikh si-o laagaa bistaa maahi samaa-ee.
So, like a worm of filth, a human being is attached to filth of Maya and is ultimately consumed in this filth.
ਇੰਜ ਮਨੁੱਖ ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਕੀੜਾ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸੇ ਜ਼ਹਿਰ ਨਾਲ ਚੰਬੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸੇ ਗੰਦ ਵਿਚ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਮੁਕਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

بِکھُ کا کیِڑا بِکھُ سِءُ لاگا بِس٘ٹا ماہِ سمائیِ ॥
وکھ ۔ز ہر ۔ دکھ سیولاگا۔ زہر سے محبت ہے ۔ مراد بد کار بد اعمال کی بد اعمالوں سے محبت ہے ۔ ویٹا گندگی ۔ جو دھر لکھیا ۔ جو الہٰی عدالت سے اس کے اعمالنامے کے مطابق تحریر ہے ۔
اس زیر کے کیڑے مراد بد اعملا بد اعمال میں ملوث رہتا ہے ۔ اور اسی طرح ان بد اعمالوں میں روحانی زندگی ختم کر لیتا ہے
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋਇ ਕਮਾਵੈ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥
jo Dhur likhi-aa so-ay kamaavai ko-ay na maytanhaaraa.
Human being does according to what is pre-ordained for him and no one can erase this truth.
ਜੋ ਕੁਝ ਧੁਰ ਤੋਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਉਹ ਉਹੀ ਕੁਝ ਕਮਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ; ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ (ਸਚਾਈ) ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।

جو دھُرِ لِکھِیا سوءِ کماۄےَ کوءِ ن میٹنھہارا ॥
سوئی کاموے ۔ ویسے اعمال و کام کرتا ہے ۔ مٹ نہار ۔ مٹانےو الا۔
۔ جو کچھ پہلے سے اس کے اعمالنامے یا پیشانی پر تحریر ہوتا ہے ۔ا نسان وہی کار کرتا ہے کوئی مٹانہیں سکتا ۔
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹੋਰਿ ਮੂਰਖ ਕੂਕਿ ਮੁਏ ਗਾਵਾਰਾ ॥੩॥
naanak naam ratay tin sadaa sukh paa-i-aa hor moorakh kook mu-ay gaavaaraa. ||3||
O’ Nanak, they who are imbued with God’s Name have always enjoyed peace; the rest of the fools have cried themselves to death. ||3||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸਦਾ ਹੀ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਹਨ, ਬਾਕੀ ਤਾਂ ਮੂਰਖ ਹਨ ਜੋ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰ ਕਰ ਕੇ ਗਵਾਰਪੁਣਾ ਕਮਾਂਦੇ ਹਨ ॥੩॥

نانک نامِ رتے تِن سدا سُکھُ پائِیا ہورِ موُرکھ کوُکِ مُۓ گاۄارا ॥੩॥
کوک ۔ چیخ پکار ۔ گاوار ۔ جاہل ۔
اے نانک جو خدا کے نام کے ساتھ رنگین ہیں وہ ہمیشہ سکون رکھتے ہیں۔ باقی احمقوں نے خود ہی موت کا رونا رویا ہے
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਮਨੁ ਰੰਗਿਆ ਮੋਹਿ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਰਾਮ ॥
maa-i-aa mohi man rangi-aa mohi suDh na kaa-ee raam.
The human mind is imbued with love of Maya and does not understand the spiritual living.
ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਜਿਸ ਮਨ ਰੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ) ਕੋਈ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।

مائِیا موہِ منُ رنّگِیا موہِ سُدھِ ن کائیِ رام ॥
انسانی دماغ مایا کی محبت میں مبتلا ہے وہ روحانی زندگی کو نہیں سمجھتا ہے
ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਰੰਗੀਐ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਜਾਈ ਰਾਮ ॥
gurmukh ih man rangee-ai doojaa rang jaa-ee raam.
If following the Guru’s teachings, we imbue this mind with the love of Naam, then the love for Maya subsides.
ਜੇ ਇਸ ਮਨ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ (ਨਾਮ-ਰੰਗ ਨਾਲ) ਰੰਗ ਲਿਆ ਜਾਏ, ਤਾਂ (ਇਸ ਤੋਂ) ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦਾ ਰੰਗ ਉਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
گُرمُکھِ اِہُ منُ رنّگیِئےَ دوُجا رنّگُ جائیِ رام ॥
اگر گرو کی تعلیمات پر عمل پیرا ہوں ، تو ہم اس ذہن کو نام کی محبت سے دوچار کردیتے ہیں ، تب ہی مایا سے محبت کم ہوجاتی ہے
ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਜਾਈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਸਚਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
doojaa rang jaa-ee saach samaa-ee sach bharay bhandaaraa.
When this love for Maya goes away, then one merges in Eternal God, and one’s treasures of inner consciousness are filled with true wealth of God’s Name.
ਜਦੋਂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦਾ ਰੰਗ ਲਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਈਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ-ਧਨ ਨਾਲ (ਆਤਮਕ) ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਭਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

دوُجا رنّگُ جائیِ ساچِ سمائیِ سچِ بھرے بھنّڈارا ॥
جب یہ مایا سے محبت ختم ہوجاتی ہے ، تو پھر کوئی ابدی خدا میں ضم ہوجاتا ہے ، اور کسی کے اندرونی شعور کے خزانے خدا کے نام کی سچی دولت سے بھر جاتے ہیں۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਸਚਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
gurmukh hovai so-ee boojhai sach savaaranhaaraa.
But, only the one who becomes a Guru’s follower has this insight and embellishes his life with the eternal God’s Name.
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਭੇਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸੋਹਣਾ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

گُرمُکھِ ہوۄےَ سوئیِ بوُجھےَ سچِ سۄارنھہارا ॥
لیکن صرف و ہی جو گرو کے پیروکار بن جاتا ہے اس کی بصیرت ہوتی ہے اور اس کی زندگی کو ابدی خدا کے نام سے آراستہ کرتا ہے۔
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੋ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਹੋਰੁ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਏ ॥
aapay maylay so har milai hor kahnaa kichhoo na jaa-ay.
Only that person unites with God whom He Himself unites; it cannot be described any other way.
ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ (ਆਪਣੇ ਨਾਲ) ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਹੋਰ ਉਪਾਉ ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।

آپے میلے سو ہرِ مِلےَ ہورُ کہنھا کِچھوُ ن جاۓ ॥
صرف وہی شخص خدا کے ساتھ اتحاد کرتا ہے جس کو وہ خود متحد کرتا ہے۔ اسے کسی اور طرح سے بیان نہیں کیا جاسکتا
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਇਕਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥੪॥੫॥
naanak vin naavai bharam bhulaa-i-aa ik naam ratay rang laa-ay. ||4||5||
O’ Nanak, without Naam, the world is lost in skepticism, but there are some, who by imbuing themselves with God’s love, remain attuned to His Name. ||4||5||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਗਤ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਭਟਕਣਾ ਵਿੱਚ ਪੈ ਕੇ ਕੁਰਾਹੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ, ਕਈ ਐਸੇ ਭੀ ਹਨ ਜੋ (ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ) ਪ੍ਰੀਤ ਜੋੜ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੪॥੫॥

نانک ۄِنھُ ناۄےَ بھرمِ بھُلائِیا اِکِ نامِ رتے رنّگُ لاۓ ॥੪॥੫॥
اے نانک نام کے بغیر دنیا شکوک و شبہات میں گم ہوچکی ہے ، لیکن کچھ ایسے بھی ہیں ، جو خود کو خدا کی محبت سے دوچار کرکے ، اس کے نام پر قائم رہتے ہیں
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vad-hans mehlaa 3.
Raag Wadahans, Third Guru:
ۄڈہنّسُ مہلا ੩॥
ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਸਚਿ ਨਿਬੇੜਾ ਰਾਮ ॥
ay man mayri-aa aavaa ga-on sansaar hai ant sach nibayrhaa raam.
O’ my mind, every being in this world has to go through the cycle of birth and death, and one can get liberated from this cycle by attuning to God only.
ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਜਗਤ ਤਾਂ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਹੈ, ਆਖ਼ਰ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਜੁੜਿਆਂ ਹੀ ਇਸ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

اے من میرِیا آۄا گئُنھُ سنّسارُ ہےَ انّتِ سچِ نِبیڑا رام ॥
اے دل میرے دل میں سچے مرشد نے اپنا پیار پیدا کیا ہے اور مرشد نے الہٰی نام سچ حقیقت میرے دل میں بسا دیا ہے
ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਫਿਰਿ ਹੋਇ ਨ ਫੇਰਾ ਰਾਮ ॥
aapay sachaa bakhas la-ay fir ho-ay na fayraa raam.
When God grants forgiveness, then only a person escapes from this cycle of birth and death.
ਜਦੋਂ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹੀ ਜਗਤ ਵਿਚ ਮੁੜ ਮੁੜ ਫੇਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਣਾ ਪੈਂਦਾ।

آپے سچا بکھسِ لۓ پھِرِ ہوءِ ن پھیرا رام ॥
جب خدا مغفرت عطا کرتا ہے ، تب ہی انسان پیدائش اور موت کے اس چکر سے بچ جاتا ہے۔
ਫਿਰਿ ਹੋਇ ਨ ਫੇਰਾ ਅੰਤਿ ਸਚਿ ਨਿਬੇੜਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
fir ho-ay na fayraa ant sach nibayrhaa gurmukh milai vadi-aa-ee.
One who is united with God, does not enter the cycle of birth and death and ultimately, one is liberated from vices and is blessed with honor.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਮੁੜ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਸਦਾ ਲਈ ਇਹ ਟੈਂਟਾ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਜ਼ਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।

پھِرِ ہوءِ ن پھیرا انّتِ سچِ نِبیڑا گُرمُکھِ مِلےَ ۄڈِیائیِ ॥
جو خدا کے ساتھ متحد ہو ، پیدائش اور موت کے چکر میں داخل نہیں ہوتا ہے اور بالآخر وہ شخص برائیوں سے آزاد ہو جاتا ہے اور اسے عزت سے نوازا جاتا ہے۔
ਸਾਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
saachai rang raatay sehjay maatay sehjay rahay samaa-ee.
Those persons who are imbued with the love of God, are subtly elated with His love, and imperceptibly remain absorbed in Him.
ਜੇਹੜੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰੀ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਮਸਤ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤੇ, ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ساچےَ رنّگِ راتے سہجے ماتے سہجے رہے سمائیِ ॥
وہ افراد جو خدا کی محبت سے رنگین ہیں ، ان کی محبت سے پوری طرح خوشی کا اظہار ہوتا ہے ، اور غیر محسوس طور پر اسی میں مشغول رہتے ہیں۔
ਸਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਸਚੁ ਵਸਾਇਆ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਅੰਤਿ ਨਿਬੇਰਾ ॥
sachaa man bhaa-i-aa sach vasaa-i-aa sabad ratay ant nibayraa.
.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭੂ ਮਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਆਖ਼ਰ ਖ਼ਾਤਮਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
سچا منِ بھائِیا سچُ ۄسائِیا سبدِ رتے انّتِ نِبیرا ॥
وہ لوگ جن کے ذہنوں سے خدا راضی ہوجاتا ہے ، ان کے ذہنوں میں اس کو لگاتا ہے ، اور گرو کے کلام سے رنگین ہوتے ہیں ، وہ بالآخر برائیوں سے آزاد ہوجاتے ہیں
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸਚਿ ਸਮਾਣੇ ਬਹੁਰਿ ਨ ਭਵਜਲਿ ਫੇਰਾ ॥੧॥
naanak naam ratay say sach samaanay bahur na bhavjal fayraa. ||1||
O’ Nanak, those who are imbued with Naam, unite with God and then they do not have to go through the cycle of birth and death in this dreadful worldly ocean of vices. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਮੁੜ ਮੁੜ ਫੇਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ॥੧॥
نانک نامِ رتے سے سچِ سمانھے بہُرِ ن بھۄجلِ پھیرا ॥੧॥
اے نانک ، جو لوگ نام کے ساتھ رنگین ہیں ، خدا کے ساتھ متحد ہوجائیں اور پھر ان کو اس خوفناک دنیاوی بحرانی دُنیا میں پیدائش اور موت کے چکر میں نہیں پڑنا پڑتا ہے۔

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਬਰਲੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ਰਾਮ ॥
maa-i-aa moh sabh baral hai doojai bhaa-ay khu-aa-ee raam.
The love for worldly attachments is sheer madness, which strays the world by alluring it to the love of the other possessions instead of God.
ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਨਿਰਾ-ਪੁਰਾ ਪਾਗਲ-ਪਨ ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਰਾਹ ਖੁੰਝੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
مائِیا موہُ سبھُ برلُ ہےَ دوُجےَ بھاءِ کھُیائیِ رام ॥
دنیاوی لگاؤوں سے محبت سراسر جنون ہے ، جو دنیا کو خدا کی بجائے دوسرے مال سے محبت کی طرف راغب کرتی ہے۔

ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਸਭੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਹੇਤੇ ਪਲਚਾਈ ਰਾਮ ॥
maataa pitaa sabh hayt hai haytay palchaa-ee raam.
Even the attachment with mother and father is just emotional and this world is entrapped in this emotional attachment.
ਮਾਂ ਪਿਉ ਤਾਂ ਨਿਰਾ ਮੋਹ ਹੈ, ਇਸ ਮੋਹ ਵਿਚ ਹੀ ਦੁਨੀਆ ਉਲਝੀ ਪਈ ਹੈ।

ماتا پِتا سبھُ ہیتُ ہےَ ہیتے پلچائیِ رام ॥
یہاں تک کہ ماں اور باپ کے ساتھ لگاؤ محض جذباتی ہے اور یہ دنیا اس جذباتی منسلکیت میں جکڑی ہوئی ہے۔
ਹੇਤੇ ਪਲਚਾਈ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
haytay palchaa-ee purab kamaa-ee mayt na sakai ko-ee.
But all this entrapment in these attachments are because of their past deeds, which nobody can erase.
ਪੂਰਬਲੇ ਜਨਮ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਲੁਕਾਈ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਇਸ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ہیتے پلچائیِ پُربِ کمائیِ میٹِ ن سکےَ کوئیِ ॥
لیکن ان منسلکات میں یہ ساری شمولیت ان کے ماضی کے اعمال کی وجہ سے ہے ، جسے کوئی مٹا نہیں سکتا ہے

ਜਿਨਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀ ਸੋ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
jin sarisat saajee so kar vaykhai tis jayvad avar na ko-ee.
He Who has created this universe, is the only One who takes care of it after its creation; there is no one as great as He is.
ਜਿਸ ਕਰਤਾਰ ਨੇ ਇਹ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਹ ਇਹ ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਰਚ ਕੇ (ਤਮਾਸ਼ਾ) ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।

جِنِ س٘رِسٹِ ساجیِ سو کرِ ۄیکھےَ تِسُ جیۄڈ اۄرُ ن کوئیِ ॥
جس نے اس کائنات کو پیدا کیا ، وہی واحد ہے جو اس کی تخلیق کے بعد اس کا خیال رکھتا ہے۔ اتنا بڑا کوئی نہیں جتنا وہ ہے۔
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧਾ ਤਪਿ ਤਪਿ ਖਪੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਈ ॥
manmukh anDhaa tap tap khapai bin sabdai saaNt na aa-ee.
The ignorant conceited person suffers again and again being consumed by his inner rage, cannot obtain any peace without the Guru’s teachings.
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋ ਕੇ (ਮੋਹ ਵਿਚ) ਸੜ ਸੜ ਕੇ ਦੁੱਖੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕਦੀ।

منمُکھِ انّدھا تپِ تپِ کھپےَ بِنُ سبدےَ ساںتِ ن آئیِ ॥
جاہل مغرور شخص بار بار اپنے اندرونی غیظ و غضب سے دوچار ہوتا ہے ، گرو کی تعلیمات کے بغیر کوئی سکون حاصل نہیں کرسکتا۔
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਭੁਲਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਖੁਆਈ ॥੨॥
naanak bin naavai sabh ko-ee bhulaa maa-i-aa mohi khu-aa-ee. ||2||
O’ Nanak, without meditating on God’s Name, everybody has gone astray and remains strayed due to love for worldly attachments. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਕੁਰਾਹੇ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਰਾਹ ਤੋਂ ਖੁੰਝਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ॥੨॥

نانک بِنُ ناۄےَ سبھُ کوئیِ بھُلا مائِیا موہِ کھُیائیِ ॥੨॥
اےنانک خدا کے نام پر دھیان کیے بغیر ہر شخص دنیاوی لگاؤ سے محبت کی وجہ سے گمراہ ہو گیا
ਏਹੁ ਜਗੁ ਜਲਤਾ ਦੇਖਿ ਕੈ ਭਜਿ ਪਏ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ਰਾਮ ॥
ayhu jag jaltaa daykh kai bhaj pa-ay har sarnaa-ee raam.
Visualizing the world suffering in vices, those who hasten to the refuge of God,
ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ) ਸੜਦਾ ਵੇਖ ਕੇ (ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ) ਦੌੜ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਰਨ ਜਾ ਪੈਂਦੇ ਹਨ (ਉਹ ਸੜਨੋਂ ਬਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ)।

ایہُ جگُ جلتا دیکھِ کےَ بھجِ پۓ ہرِ سرنھائیِ رام ॥
خدا کی پناہ میں جلدی کرنے والے ، وسوسوں میں مبتلا دنیا کا نظارہ کرنا
ਅਰਦਾਸਿ ਕਰੀ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਆਗੈ ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਦੇਹੁ ਵਡਾਈ ਰਾਮ ॥
ardaas kareeN gur pooray aagai rakh layvhu dayh vadaa-ee raam.
and pray before the perfect Guru: O’ Guru, save and bless us with the honor of meditating on Naam.
ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਅੱਗੇ ਅਰਜ਼ੋਈ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੜਨ ਤੋਂ) ਬਚਾ ਲੈ, ਮੈਨੂੰ (ਇਹ) ਵਡਿਆਈ ਬਖ਼ਸ਼।

ارداسِ کریِ گُر پوُرے آگےَ رکھِ لیۄہُ دیہُ ۄڈائیِ رام ॥
اور کامل گرو سے پہلے دعا کریں: اے گرو ، ہمیں نام پر غور کرنے کے اعزاز سے بچا اور ہمیں برکت عطا فرما
ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਾਤਾ ॥
rakh layvhu sarnaa-ee har naam vadaa-ee tuDh jayvad avar na daataa.
Please keep us in Your Sanctuary and bless us with the glory of meditating on God’s Name, because there is no other benefactor like you.
ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਰਨ ਵਿਚ ਰੱਖ ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਣ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਬਖ਼ਸ਼; ਇਹ ਦਾਤ ਬਖ਼ਸ਼ਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਤੇਰੇ ਜੇਡਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।

رکھِ لیۄہُ سرنھائیِ ہرِ نامُ ۄڈائیِ تُدھُ جیۄڈُ اۄرُ ن داتا ॥
براہ کرم ہمیں اپنے حرم خانہ میں رکھیں اور خدا کے نام پر غور کرنے کی شان کے ساتھ ہمیں برکت دیں ، کیونکہ آپ جیسا کوئی اور مددگار نہیں ہے۔
ਸੇਵਾ ਲਾਗੇ ਸੇ ਵਡਭਾਗੇ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥
sayvaa laagay say vadbhaagay jug jug ayko jaataa.
Those who are engaged in the devotion of the Guru and start living as per His teachings, become fortunate and they realize that there has been only One God throughout the ages.
ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਵਿਚ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਉਹ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜੇਹੜਾ ਹਰੇਕ ਜੁਗ ਵਿਚ ਇਕ ਆਪ ਹੀ ਆਪ ਹੈ।

سیۄا لاگے سے ۄڈبھاگے جُگِ جُگِ ایکو جاتا ॥
جو لوگ گرو کی عقیدت میں مصروف رہتے ہیں اور اس کی تعلیمات کے مطابق زندگی گزارنا شروع کرتے ہیں ، خوش قسمت ہوجاتے ہیں اور انہیں احساس ہوتا ہے کہ تمام عمر میں صرف ایک ہی خدا رہا ہے۔
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਗਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
jat sat sanjam karam kamaavai bin gur gat nahee paa-ee.
But the one who keeps doing the ritualistic deeds of observing celibacy, charities, or self-discipline doesn’t get emancipated without following the Guru’s teachings.
ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਜਤ ਸਤ ਸੰਜਮ (ਆਦਿਕ) ਕਰਮ ਕਮਾਵੇ, ਪਰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਉੱਚੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ।

جتُ ستُ سنّجمُ کرم کماۄےَ بِنُ گُر گتِ نہیِ پائیِ ॥
لیکن جو شخص برہمیت ، خیراتی اداروں ، یا خود نظم و ضبط کے مشاہدہ کرنے کے رسمی اعمال کرتا رہتا ہے وہ گرو کی تعلیمات پر عمل کیے بغیر آزاد نہیں ہوتا ہے۔
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ਜੋ ਜਾਇ ਪਵੈ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥
naanak tis no sabad bujhaa-ay jo jaa-ay pavai har sarnaa-ee. ||3||
O’ Nanak, God imparts insight to understand the Guru’s word to the one who goes to Guru’s refuge. ||3||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਰਨ ਜਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਸਮਝਣ ਦੀ ਦਾਤ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ॥੩॥

نانک تِس نو سبدُ بُجھاۓ جو جاءِ پۄےَ ہرِ سرنھائیِ ॥੩॥
اے نانک ، خدا گرو کی بات کو سمجھنے کے لئے بصیرت دیتا ہے جو گرو کی پناہ میں جاتا ہے
ਜੋ ਹਰਿ ਮਤਿ ਦੇਇ ਸਾ ਊਪਜੈ ਹੋਰ ਮਤਿ ਨ ਕਾਈ ਰਾਮ ॥
jo har matday-ay saa oopjai hor mat na kaa-ee raam.
The only intellect wells up in a person that God has blessed him with, because one cannot have any other intellect.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਜੇਹੜੀ ਅਕਲ (ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ) ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਮੱਤ ਪਰਗਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਮੱਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਹੋਰ ਕੋਈ ਮੱਤ (ਮਨੁੱਖ ਗ੍ਰਹਿਣ) ਨਹੀਂ (ਕਰ ਸਕਦਾ)।

جو ہرِ متِ دےءِ سا اوُپجےَ ہور متِ ن کائیِ رام ॥
جس شخص میں صرف ایک عقل ٹھیک ہوجاتی ہے جسے خدا نے اس سے نوازا ہے ، کیوں کہ کوئی اور عقل نہیں رکھ سکتا
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਤੂ ਆਪੇ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ਰਾਮ ॥
antar baahar ayk too aapay deh bujhaa-ee raam.
O’ God, You are the only one who pervades inside and outside of all beings and You Yourself imparts this insight to them.
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਦੇ) ਅੰਦਰ ਤੇ ਬਾਹਰ ਸਿਰਫ਼ ਤੂੰ ਹੀ ਵੱਸਦਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਜੀਵ ਨੂੰ ਸਮਝ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈਂ।

انّترِ باہرِ ایکُ توُ آپے دیہِ بُجھائیِ رام ॥
اے خدا واحد آپ ہی ہیں جو تمام مخلوقات کے اندر اور باہر پھیلتے ہیں اور آپ خود ان کو یہ بصیرت فراہم کرتے ہیں۔
ਆਪੇ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ਅਵਰ ਨ ਭਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ॥
aapay deh bujhaa-ee avar na bhaa-ee gurmukh har ras chaakhi-aa.
When You Yourself bless with this understanding then no other advice can satisfy a person and through the Guru, that person tastes the nectar of God’s Name.
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ (ਜੀਵ ਨੂੰ) ਅਕਲ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ (ਤੇਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਅਕਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਕੋਈ ਹੋਰ (ਅਕਲ ਜੀਵ ਨੂੰ) ਪਸੰਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੀ। ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਸਵਾਦ ਚੱਖਦਾ ਹੈ।

آپے دیہِ بُجھائیِ اۄر ن بھائیِ گُرمُکھِ ہرِ رسُ چاکھِیا
جب آپ خود ہی اس فہم کو برکت دیتے ہیں تو پھر کوئی دوسرا مشورہ کسی فرد کو مطمئن نہیں کرسکتا اور گرو کے ذریعہ ، وہ شخص خدا کے نام کے امرت کا ذائقہ چکھنے لگتا ہے۔
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਦਾ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਖਿਆ ॥
dar saachai sadaa hai saachaa saachai sabad subhaakhi-aa.
A person who recites the divine word of the Guru with love and devotion, is adjudged as true in God’s presence.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਸਦਾ ਅਡੋਲ ਚਿੱਤ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

درِ ساچےَ سدا ہےَ ساچا ساچےَ سبدِ سُبھاکھِیا ॥
جو شخص محبت اور عقیدت کے ساتھ گرو کے الہی کلام کی تلاوت کرتا ہے ، اسے خدا کی موجودگی میں سچ سمجھا جاتا ہے۔

error: Content is protected !!