ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
satgurbhaytay so sukhpaa-ay.
Only he, who meets and follows the teachings of the True Guru, enjoys true peace.
ਜਿਸਮਨੁੱਖਨੂੰਗੁਰੂਮਿਲਪਿਆਹੈ (ਅਸਲੀ) ਸੁਖਉਹੀਮਾਣਦਾਹੈ,
ستِگُرُبھیٹےسۄسُکھُپاۓ ॥
سچے گرو سے ملنے والا راحت پاتا ہے ۔
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
harkaanaam man vasaa-ay.
Because he enshrines God’s Name in his mind.
ਉਹ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ (ਟਿਕਾਂਦਾ) ਹੈ।
ہرِکانامُمنّنِوساۓ ॥
خداوند کے نام کو وہ اپنے ذہن میں بسا لیتا ہے۔
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanaknadarkaray so paa-ay.
O’ Nanak, only he meets the true Guru on whom God bestows His grace.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਭੀ ਉਸੇ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਆਪ ਦਾਤਾਰ ਮਿਹਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
نانکندرِکرےسۄپاۓ ॥
اے نانک ، جب رب اپنے فضل سے نوازتا ہےتو وہ(رب) مل جاتا ہے۔(انسان اسے پا لیتا ہے)
ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥
aasandaysaytaynihkayval ha-umaisabadjalaa-ay. ||2||
Then becoming unaffected by any kind of hopes and worries and following the Guru’s word, he burns away his ego and God’s Name, the source of all peace, gets easily enshrined in his heart.
ਉਸ ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਆਸਾਂ ਤੇ ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਤੋਂ ਨਿਰਲੇਪ ਹੋ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ॥
آسانّدیسےتےنِہکیولُہئُمےَسبدِجلاۓ ॥2॥
وہ امید اور خوف سے آزاد ہو جاتا ہے۔ اور ذکر الہی(شبد) سے خود میں موجود انا کو جلا دیتا ہے
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree: 9
پوڑی 9
ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥
bhagattayrai man bhaavdaydarsohankeeratgaavday.
O’ God, Your devotees are pleasing to You. They look beautiful at Your doorstep, singing Your Praises.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਭਗਤ ਪਿਆਰੇ ਲਗਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਤੇਰੇ ਦਰ ਉੱਤੇ ਸੋਭ ਰਹੇ ਹਨ।
بھگتتیرےَمنِبھاودےدرِسۄہنِکیِرتِگاودے ॥
اے خداوند تیرے عقیدت مند تجھے راضی کر رہے ہیں۔ وہ تیری چوکھٹ پر تیری تعریفیں کرتے ہوئے اچھے لگتے ہیں
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨ੍ਹ੍ਹੀ ਧਾਵਦੇ ॥
naanakkarmaabaahraydardho-a nalehnHeeDhaavday.
O’ Nanak, those who are deprived of God’s Grace, find no shelter in His Court and keep wandering aimlessly.
ਹੇਨਾਨਕ! ਭਾਗ-ਹੀਣਮਨੁੱਖਭਟਕਦੇਫਿਰਦੇਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰਪ੍ਰਭੂਦੇਦਰਤੇਥਾਂਨਹੀਂਮਿਲਦੀ,
نانککرماباہرےدرِڈھۄءنلہن٘ہیدھاودے ॥
(نانک کہتا ہے) اے مالک جنہوں نے تیرے فضل سے انکار کیا انہیں تیرے دروازے پر کوئی پناہ نہیں ملتی، وہ دنیا میں مارے مارے پھرتے رہتے ہیں
ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨ੍ਹ੍ਹਿ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥
ikmoolnabujhniHaapnaaanhodaaaapganaa-iday.
They do not understand their real origin (God) and without any spiritual merit, they call themselves great scholars.
ਇਹ (ਵਿਚਾਰੇ) ਆਪਣੇ ਅਸਲੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ, ਰੱਬੀ ਗੁਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਜਤਲਾਂਦੇ ਹਨ।
اِکِمۄُلُنبُجھن٘ہِآپݨااݨہۄداآپُگݨائِدے ॥
کچھ تو اپنی حقیقت کو بھی سمجھ نہیں پاتے ہیںاور بغیر کسی وجہ کےوہ اپنی خودی(انا پرستی) کو ظاہر کرتے ہیں۔
ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥
ha-odhaadheekaaneechjaathorutamjaatsadaa-iday.
O’ God, while others claim themselves belonging to high cast, I am only a minstrel of low cast at Your door.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! (ਤੇਰੇ ਦਰ ਦਾ) ਮੈਂ ਨੀਵੀਂ ਜਾਤ ਵਾਲਾ ਇਕ ਮਾੜਾ ਜਿਹਾ ਢਾਢੀ ਹਾਂ, ਹੋਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਤਮ ਜਾਤ ਵਾਲੇ ਅਖਵਾਂਦੇ ਹਨ।
ہءُڈھاڈھیکانیِچزاتِہۄرِاُتمزاتِسدائِدے ॥
میں تو خود کوایک معمولی سی معاشرتی حیثیت کا مالک سمجھتا ہوں جبکہ دوسرے خود کو اعلی ذات کہتے ہیں۔
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥
tinHmangaa je tujhaiDhi-aa-iday. ||9||
I only beg for the company of those who meditate upon You.
ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਤੇਰੀ ਬੰਦਗੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।
تِن٘ہمنّگاجِتُجھےَدھِیائِدے ॥9॥
میں تو ان لوگوں کی تلاش میں ہوں جو آپ پر غور کرتے ہیں
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salokmehlaa 1.
Shalok, by the First Guru:
سلۄکُم:1 ॥
ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
koorhraajaakoorhparjaakoorhsabh sansaar
This whole world is false (perishable). In this false world, false is the king and false are his subjects.
ਇਹ ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਛਲ ਰੂਪ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮਦਾਰੀ ਦਾ ਸਾਰਾ ਤਮਾਸ਼ਾ ਛਲ ਰੂਪ ਹੈ, ਇਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਹੈ, ਤੇ ਕਈ ਲੋਕ ਪਰਜਾ (ਹਨ)। ਇਹ ਭੀ ਮਦਾਰੀ ਦੇ ਰੁਪਏ ਤੇ ਖੋਪੇ ਆਦਿਕ ਵਿਖਾਣ ਵਾਂਗ ਛਲ ਹੀ ਹਨ।
کۄُڑُراجاکۄُڑُپرجاکۄُڑُسبھُسنّسارُ ॥
بادشاہ جھوٹا ہے اس کے مصاحب جھوٹے ہیں۔ پوری دنیا جھوٹی ہے۔
ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥
koorhmandapkoorhmaarheekoorhbaisanhaar.
False are the palaces and mansions and short-lived are those who live in them.
ਝੂਠਾ ਹੈ ਮਹਿਲ, ਝੂਠੀ ਹੀ ਉਚੀ ਅਟਾਰੀ ਅਤੇ ਝੂਠਾ ਹੈ ਅੰਦਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ।
کۄُڑُمنّڈپکۄُڑُماڑیکۄُڑُبیَسݨہارُ ॥
حویلی جھوٹی ہے اس کی فلک بوس عمارتیں جھوٹی ہیں اور ان عمارتوں کے مکین جھوٹے ہیں
ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨ੍ਹ੍ਹਣਹਾਰੁ ॥
koorhsu-inaakoorhrupaakoorhpainHanhaar.
False (perishable) are the gold and silver ornaments, and false are those who wear them.
ਸੋਨਾ, ਚਾਂਦੀ (ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਚਾਂਦੀ ਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਵਾਲੇ ਭੀ) ਭਰਮ ਰੂਪ ਹੀ ਹਨ,
کۄُڑُسُئِناکۄُڑُرُپاکۄُڑُپیَن٘ہݨہارُ ॥
سونا جھوٹا ہے چاندی جھوٹی ہے اور جو انہیں پہنتے ہیں وہ بھی جھوٹے ہیں
ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥
koorhkaa-i-aakoorhkaparhkoorhroopapaar.
False (short lived) is the body, false are the beautiful clothes and false are the beauties who wear them.
ਇਹ ਸਰੀਰਕ ਅਕਾਰ, ਸੋਹਣੇ ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਸਰੀਰਾਂ ਦਾ ਬੇਅੰਤ ਸੋਹਣਾ ਰੂਪ ਇਹ ਭੀ ਸਾਰੇ ਛਲ ਹੀ ਹਨ ।
کۄُڑُکائِیاکۄُڑُکپڑُکۄُڑُرۄُپُاپارُ ॥
جسم جھوٹا ہے اس پر پہنے جانے والے کپڑے جھوٹے ہیں اور یہ بے مثال خوبصورتی سب باطل ہیں
ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥
koorhmee-aakoorhbeebeekhap ho-ay khaar.
The relationship between husband and wife is also of short duration and they are being wasted away in false conflicts.
ਇਹ ਇਸਤ੍ਰੀ-ਮਰਦ ਵਾਲੇ ਸੰਬੰਧ ਛਲ ਵਿਚ ਖਚਿਤ ਹੋ ਕੇ ਖ਼ੁਆਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।
کۄُڑُمیِیاکۄُڑُبیِبیکھپِہۄۓکھارُ ॥
شوہر جھوٹا ہے ، بیوی جھوٹی ہے۔ وہ ماتم کرتے اور برباد ہوتے ہیں۔(میاں بیوی کا تعلق ناپایدار ہے)
ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥
koorhkoorhainayhulagaavisri-aakartaar.
The false ones love falsehood, and forget their Creator.
ਛਲ ਵਿਚ ਫਸੇ ਹੋਏ ਜੀਵ ਦਾ ਛਲ ਵਿਚ ਮੋਹ ਪੈ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੈ।
کۄُڑِکۄُڑےَنیہُلگاوِسرِیاکرتارُ ॥
جھوٹوں کو باطل ہی پسند ہے اور وہ اپنے خالق کو بھول جاتے ہیں۔
ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
kisnaalkeechaidosteesabh jag chalanhaar.
With whom should we become friends when the entire world is perishable?
ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਨਾਸਵੰਤ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਭੀ ਮੋਹ ਨਹੀਂ ਪਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
کِسُنالِکیِچےَدۄستیسبھُجگُچلݨہارُ ॥
جب ساری دنیا نے فنا ہی ہو جانا ہے تو میں کس چیز سے دل لگاوں۔
ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥
koorhmithaakoorhmaakhi-o koorhdobay poor.
this illusory world seems sweet like honey, this way the false illusion is destroying multitudes of people.
ਛਲ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਅਤੇਸ਼ਹਿਦ ਵਾਂਗ ਮਿੱਠਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਛਲ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਡੋਬ ਰਿਹਾ ਹੈ।
کۄُڑُمِٹھاکۄُڑُماکھِءُکۄُڑُڈۄبےپۄُرُ ॥
دنیاوی مٹھاس اور شہد سب جھوٹ ہیں۔ اس جھوٹ نے ہی سب کا بیڑہ غرق کیا ہے
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥
naanakvakhaanaibaynteetuDhbaajhkoorhokoorh. ||1||
O’ God, Nanak makes this supplication that except You, everything else is totally false(perishable).
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਨਾਨਕ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਅਰਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ ਇਹ ਜਗਤ ਛਲ ਹੈ l
نانکُوکھاݨےَبینتیتُدھُباجھُکۄُڑۄکۄُڑُ ॥1॥
نانک تو یہ عرض کرتا ہے کہ اے رب تیرے بغیر یہ سب کچھ باطل ہے (فانی ہے)
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
Salok, by the First Guru:
م:1 ॥
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
sachtaa par jaanee-aijaaridaisachaa ho-ay.
One can only know the Truth (realize God) when the Truth (God) is in one’s heart.
ਸਚੁ ਦੀ ਸਮਝ ਤਦੋਂ ਹੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਸਲੀਅਤ ਦਾ ਮਾਲਕ (ਰੱਬ) ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਟਿਕ ਜਾਏ।
سچُتاپرُجاݨیِۓَجارِدےَسچاہۄءِ ॥
حقیقت کا علم تبھی ہوتا ہے جب حق دل میں جاگزیں ہوتا ہے
ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥
koorhkee mal utraitan karayhachhaaDho-ay.
Then the filth of falsehood is removed and the mind and body are freed from the vices.
ਜਦੋਂ ਮਾਇਆ ਛਲ ਦਾ ਅਸਰਮਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਸਰੀਰਕ ਇੰਦਰੇ ਭੀ ਗੰਦੇ ਪਾਸੇ ਵਲੋਂ ਹਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ l
کۄُڑکیملُاُترےَتنُکرےہچھادھۄءِ ॥
جھوٹ کی غلاظت دور ہو جاتی ہے اور جسم دھل کر صاف ہو جاتا ہے
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ
sachtaa par jaanee-aijaasachDharay pi-aar.
One realizes the Truth(God) only when one bears love for God.
ਸਚੁ ਦੀ ਸਮਝ ਤਦੋਂ ਹੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਦ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
سچُتاپرُجاݨیِۓَجاسچِدھرےپِیارُ ॥
انسان کو حقیقت کا علم تبھی ہو سکتا ہے جب اس کے دل میں رب کا سچا پیار موجود ہوتا ہے
ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
naa-o sun man rehsee-aitaapaa-ay mokhdu-aar.
By listening to God’s Name with love, mind blossoms and finds the way to be free from the bonds of worldly attachments.
ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਨ ਖਿੜਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਇਆ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਸੁਤੰਤਰ ਹੋਣ ਦਾ ਰਾਹ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ناءُسُݨِمنُرہسیِۓَتاپاۓمۄکھدُیارُ ॥
جب انسان خدا کا نام سنتا ہے تو اسکا ذہن خوشی سےلبریز ہو جاتا ہے۔ تب اسے نجات کا دروازہ حاصل ہوتا ہے۔
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
sachtaa par jaanee-aijaajugatjaanaijee-o.
One realizes God only when one knows the secret of connecting the soul with God.
ਜਗਤ ਦੇ ਅਸਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਮਝ ਤਦੋਂ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਰੱਬੀ ਜੀਵਨ (ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਦੀ) ਜੁਗਤੀ ਜਾਣਦਾ ਹੋਵੇ,
سچُتاپرُجاݨیِۓَجاجُگتِجاݨےَجیءُ ॥
کوئی حقیقت کو تبھی جانتا ہے جب اسے زندگی کا صحیح طریقہ معلوم ہوتا ہے۔ ۔ (سچ کے راستے پر چلنے سے ہی منزل ملتی ہے)
ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥
Dharatkaa-i-aasaaDhkaivichday-ay kartaa bee-o.
That secret is: preparing the body like a farmer prepares the soil and planting the seed of God’s Name.
ਭਾਵ, ਸਰੀਰ ਰੂਪ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਇਸ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਬੀਜ ਦੇਵੇ।
دھرتِکائِیاسادھکےَوِچِدےءِکرتابیءُ ॥
جسم کو کھیت کی طرح تیار کرکےوہ خالق کے بیج لگاتا ہے۔
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥
sachtaa par jaanee-aijaasikhsachee lay-ay.
One realizes God only when one receives true teachings (from the Guru).
ਸੱਚ ਦੀ ਪਰਖ ਤਦੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਸੱਚੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਏ,
سچُتاپرُجاݨیِۓَجاسِکھسچیلےءِ ॥
کوئی بھی شخص حق کو تب ہی حاصل کر پاتا ہے جب اسے صحیح ہدایت ملے۔
ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥
da-i-aajaanaijee-a keekichhpunndaankaray-i.
And learns to show mercy to other beings and does acts of charity and kindness.
ਅਤੇ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਉੱਤੇ ਤਰਸ ਕਰਨ ਦੀ ਜਾਚ ਸਿੱਖੇ ਤੇ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਕਰੇ।
دئِیاجاݨےَجیءکیکِچھُپُنّنُدانُکرےءِ ॥
دوسری مخلوقات پر رحم کرتے ہوئے ، وہ خیراتی اداروں کو عطیات فراہم کرتا ہے۔
ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sachtaaN par jaanee-aijaaaatamtirathkaraynivaas.
One realizes God only when he dwells in his sacred shrine inside (his soul).
ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਤਦੋਂ ਹੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਧੁਰ ਅੰਦਰਲੇ ਆਤਮ ਰੂਪ ਤੀਰਥ ਉੱਤੇ ਟਿਕੇ,
سچُتاںپرُجاݨیِۓَجاآتمتیِرتھِکرےنِواسُ ॥
اپنی روح کے مندر میں ہی جاگزیں ہو کر انسان حقیقت کو پا سکتا ہے
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
satguroo no puchhkaibahirahaikaraynivaas.
Following the teachings from the True Guru, he keeps focusing on the inner self (and tries to stop his mind from evil thoughts).
ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਉਪਦੇਸ਼ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਅੰਦਰਲੇ ਤੀਰਥ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਰਹੇ, ਮਨ ਨੂੰ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲ ਦੌੜਨ ਤੋਂ ਰੋਕ ਰੱਖੇ।
ستِگُرۄُنۄپُچھِکےَبہِرہےَکرےنِواسُ ॥
وہ بیٹھ جاتا ہے اور سچے گرو سے ہدایت حاصل کرتا ہے ، اور اسکی مرضی کے مطابق زندگی گذارتا ہے۔
ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
sachsabhnaa ho-ay daaroopaapkadhaiDho-ay.
God Himself becomes the remedy of all the ailments; and drives out all the sins.
ਪ੍ਰਭੂ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਆਪ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ l ਉਹ ਸਾਰੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕੱਢ ਦੇਂਦਾ ਹੈ (ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਵੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ),
سچُسبھناہۄءِدارۄُپاپکڈھےَدھۄءِ ॥
سچ سب کے لئے دوا ہے۔ یہ ہمارے گناہوں کودھو کر دور کرتا ہے
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥
Naanakvakhaanaibaynteejinsachpalai ho-ay. ||2||
Nanak humbly prays to those who have the Truth (God) dwelling in their heart.
ਨਾਨਕਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਅਰਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ- ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ l
نانکُوکھاݨےَبینتیجِنسچُپلےَہۄءِ ॥2॥
نانک ان کے لئے دعا گو ہے جو اپنے دلوں میں سچائی ہے
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree: 10
پوڑی 10
ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥
daanmahindaataleekhaak jay milaita mastaklaa-ee-ai.
The gift I seek is the dust of the feet of those who have realized God (humility); if I were to obtain it, I would apply this dust on my forehead (consider myself very fortunate).
ਮੇਰੀ ਦਾਤ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ, ਤਦ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਲਾਵਾਂਗਾ।
دانُمہِنّڈاتلیخاکُ جےمِلےَتمستکِلائیِۓَ ॥
میں جو تحفہ تلاش کر رہا ہوں وہ اولیاکے قدموں کی دھول ہے۔ اگر وہ مجھے مل جائے تو میں اسے اپنے ماتھے پر لگالوں۔
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥
koorhaalaalachchhadee-ai ho-ay ik man alakhDhi-aa-ee-ai.
Let us renounce the false greed, and meditate single-mindedly on the incomprehensible God.
ਝੂਠੇ ਲੋਭ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਿੱਤ ਹੋ ਕੇ ਤੂੰ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਸੁਆਮੀ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰ।
کۄُڑالالچُچھڈیِۓَہۄءِاِکمنِالکھُدھِیائیِۓَ ॥
جھوٹے لالچ کو ترک کر دو اور اس ان دیکھے خداوند کی ذات پر یکسوئی سے غور کرو
ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
faltayvayhopaa-ee-aijayvayheekaarkamaa-ee-ai.
As are the deeds we do, so are the rewards we receive.
ਜੇਹੋ ਜਿਹੇ ਕਰਮ ਅਸੀਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਓਹੋ ਜਿਹਾ ਹੀਫਲਅਸੀਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
پھلُتیویہۄپائیِۓَجیویہیکارکمائیِۓَ ॥
ہم جس طرح کے اعمال سر انجام دیتے ہیں اسی طرح کا صلہ بھی پاتے ہیں(ہم اپنے اعمال کے مطابق صلہ پاتے ہیں)
ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
jayhovaipoorablikhi-aataaDhoorhtinHaadeepaa-ee-ai.
But one gets this gift of humbly serving those (who have realized God) only if it is so preordained for them.
ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਤਾਂ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜੇ ਧੁਰ ਤੋਂ ਲਿਖਿਆਹੋਵੇ (ਚੰਗੇ ਭਾਗ ਹੋਣ)।
جےہۄوےَپۄُربِلِکھِیاتادھۄُڑِتِن٘ہادیپائیِۓَ ॥
اگر تقدیر میں لکھا ہو تو انسان اولیا کے قدموں کی دھول پا لیتا ہے
ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
matthorheesayvgavaa-ee-ai. ||10||
If we depend only on our limited intellect, then all our effort of realizing God is wasted.
ਜੇ ਆਪਣੀ ਥੋੜੀ ਮਤ ਦੀ ਟੇਕ ਰੱਖੀਏ ਤਾਂ (ਇਸ ਦੇ ਆਸਰੇ) ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਘਾਲ-ਕਮਾਈ ਵਿਅਰਥ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
متِتھۄڑیسیوگوائیِۓَ ॥ 10 ॥
لیکن تنگ نظری(چھوٹی سوچ)کے باعث انسان بے لوث خدمت کی خوبیوں کو ضائع کر دیتا ہے
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salokmehlaa 1.
Shalok, by the First Guru:
سلۄکُم:1 ॥
ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
sachkaalkoorhvarti-aakalkaalakhbaytaal.
The thought of connecting with the Truth (God) has disappeared in the world as if there is a famine of people having faith in God; falsehood has prevailed everywhere and people are behaving like demons because of the sins and evils of this age of Kalyug.
ਜੀਵਾਂਦੇਹਿਰਦੇਵਿਚੋਂਸੱਚਉਡਗਿਆਹੈਅਤੇਕੂੜਹੀਕੂੜਪਰਧਾਨਹੋਰਿਹਾਹੈ, ਕਲਜੁਗਦੀਪਾਪਾਂਦੀਕਾਲਖਦੇਕਾਰਨਅਤੇਸਿਮਰਨਤੋਂਬਿਨਾਜੀਵਮਾਨੋਭੂਤਨੇਬਣਰਹੇਹਨ l
سچِکالُکۄُڑُورتِیاکلِکالکھبیتال ॥
سچ کا قحط ہے۔ جھوٹ غالب ہے ، اور کالی یوگ کے تاریک دور کی تاریکی نے انسانوں کو بدروحوں میں تبدیل کردیا ہے۔
ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
bee-obeej patlaiga-ay abki-o ugvaidaal.
Those who sowed the seed of God’s Name in their heart departed from this world with honor, but now it appears that people’s mind is split in duality (between love of worldly things and love of God), then how can this split seed of God’s Name sprout in their hearts?
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਬੀਜ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦਿਆਂ ਵਿਚ ਬੀਜਿਆ, ਉਹ ਇਸ ਜਗਤ ਤੋਂ ਸੋਭਾ ਖੱਟ ਕੇ ਗਏ। ਪਰ ਹੁਣ ਨਾਮ ਦਾ ਅੰਕੁਰ ਫੁਟਣੋਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਨ ਦਾਲ ਵਾਂਗ ਦੋ-ਫਾੜ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ, ਦੁਚਿੱਤਾ-ਪਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੀਵਾਂ ਦਾ ਮਨ ਨਾਮ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਜੁੜਦਾ।
بیءُبیِجِپتِلےَگۓابکِءُاُگوےَدالِ ۔ ॥
جنہوں نے اپنا (سچ کا) بیج لگایا وہ عزت کے ساتھ روانہ ہوئے۔ اب ٹوٹے ہوئے بکھرے ہوئے بیج کیسے پروان چڑھ سکتے ہیں؟
ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
jayik ho-ay ta ugvairuteehoo rut ho-ay.
A seed germinates if it is whole and not split, and there is proper
season for growing the seed. Similarly, love for God’s Name would arise in the minds of the people if their minds were not split in duality and there is proper time such as the calm atmosphere of early morning for meditating on Naam.
ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ-ਅੰਕੁਰ ਭੀ ਤਾਂ ਹੀ ਫੁਟਦਾ ਹੈ ਜੇ ਮਨ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇ, ਜੇ ਪੂਰਨ ਤੌਰ ਤੇ ਰੱਬ ਵਲ ਲੱਗਾ ਰਹੇ ਅਤੇ ਸਮਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ਭੀ ਖੁੰਝਾਇਆ ਨਾ ਜਾਏ।
جےاِکُہۄءِتاُگوےَرُتیہۄُرُتِہۄءِ ॥
اگر بیج بھی مکمل ہے اور موسم بھی مناسب ہے تو یہ بیج ضرور اگے گا
ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
naanakpaahaibaahraakorai rang na so-ay
O’ Nanak, just as, without pre-treatment, a raw cloth cannot be dyed in a good permanent color, our mind cannot be imbued with the love for God without due preparation (described below)
ਹੇਨਾਨਕ! ਜੇਲਾਗਨਵਰਤੀਜਾਏਤਾਂਕੋਰੇਕੱਪੜੇਨੂੰਉਹ (ਸੋਹਣਾਪੱਕਾ) ਰੰਗਨਹੀਂਚੜ੍ਹਦਾ l
نانکپاہےَباہراکۄرےَرنّگُنسۄءِ ॥
ابتدائی تیاری کے بغیر خام کپڑے کو رنگ نہیں کیا جاسکتا(اسی طرح ہمارے ذہن کو بغیر تیاری کے خدا کے لئے پیار میں رنگا نہیں جاسکتا)
ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
bhaivichkhumbcharhaa-ee-aisarampaahutan ho-ay
Just as the raw cloth is first heated in a vessel and then pre-treated to get a permanent color, the mind must develop fear of God (to make it compassionate) and be prepared for hard work of meditating on God.
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੇ ਇਸ ਕੋਰੇ ਮਨ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਸੋਹਣਾ ਰੰਗ ਦੇਣਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦੇ ਡਰ ਰੂਪ ਖੁੰਬ ਤੇ ਧਰੀਏ; ਫੇਰ ਮਿਹਨਤ ਤੇ ਉੱਦਮ ਦੀ ਪਾਹ ਦੇਈਏ।
بھےَوِچِکھُنّبِچڑائیِۓَسرمُپاہُتنِہۄءِ ॥
اگر شائستگی سے اس جسم(کپڑے) کی دھلائی کی جائے تو یہ چٹا سفید ہو جائے گا(من صاف ہو جائے گا)
ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
naanakbhagtee jay rapaikoorhai so-ay nako-ay. ||1||
O’ Nanak, when in this way, the mind is imbued with God’s love and devotion, then no thought of falsehood (love for worldly attachments) can arise in it.
ਹੇਨਾਨਕ! ਜੇਮਨਨੂੰਰੱਬਦੀਭਗਤੀਵਿਚਰੰਗਿਆਜਾਏ, ਤਾਂਮਾਇਆ-ਛਲਇਸਦੇਨੇੜੇਭੀਨਹੀਂਛੁਹਸਕਦਾ l
نانکبھگتیجےرپےَکۄُڑےَسۄءِنکۄءِ ॥1॥
اے نانک اگر کوئی عقیدت مند دلجمعی سےعبادت پر مائل ہو جاتا ہے تو اس کی شہرت پر شک نہیں کرنا چاہیئے(اس کی شہرت غلط نہیں ہے۔)
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
Salok, by the First Guru:
م:1 ॥
ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
labpaapdu-ay raajaamahtaakoorh ho-aasikdaar.
(In the world, the society has become totally corrupt as if) both greed and sin have become like the king and his minister, and falsehood has become like their executer.
ਜਗਤਵਿਚਜੀਵਾਂਵਾਸਤੇਲਾਲਚਮਾਨੋਰਾਜਾਹੈ, ਪਾਪਵਜ਼ੀਰਹੈਅਤੇਝੂਠਚੌਧਰੀਹੈ,
لبُپاپُدُءِراجامہتاکۄُڑُہۄیاسِکدارُ ॥
لالچ اور گناہ بادشاہ اور وزیر اعظم کی طرح ہیں۔اور جھوٹ ان کے خزانچی کی طرح ہے۔