Urdu-Raw-Page-1290

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਜਾਂ ਨਿਸਿ ਮੇਲਾ ਓਥੈ ਮੰਧੁ ਕਮਾਹੀ ॥
istaree purkhai jaaN nis maylaa othai manDh kamaahee.
But when men and women meet in the night, they come together in the flesh.
When during the night man and woman meet, don’t they cohabit with flesh?
(ਫਿਰ), ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜ਼ਨਾਨੀ ਤੇ ਮਰਦ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਦੋਂ ਭੀ (ਮਾਸ ਨਾਲ ਹੀ) ਮੰਦ (ਭਾਵ, ਭੋਗ) ਕਰਦੇ ਹਨ।
اِست٘ریِپُرکھےَجاںنِسِمیلااوتھےَمنّدھُکماہیِ॥
مندا۔ برا۔ جیئہ جنت۔
جبت مرد عورت کا ملاپ ہوتا ہے گوشت کا ہی ملاپ ہوتا ہے

ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
maasahu nimmay maasahu jammay ham maasai kay bhaaNday.
In the flesh we are conceived, and in the flesh we are born; we are vessels of flesh.
(The fact is that we are) conceived in flesh, born out of flesh, and we are (like) the vessels of flesh.
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮਾਸ ਦੇ ਪੁਤਲੇ ਹਾਂ, ਸਾਡਾ ਮੁੱਢ ਮਾਸ ਤੋਂ ਹੀ ਬੱਝਾ, ਅਸੀਂ ਮਾਸ ਤੋਂ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੋਏ,
ماسہُنِنّمےماسہُجنّمےہمماسےَکےبھاںڈے॥
جیئہ لیے بسرا ۔ جاندار میں ٹھکانہ ۔
ہم ساری مخلوقات گوشت کی پتلیاں ہیں گوشت ہی بنیاد ہے گوشت سے پیدا ہوتے ہیں۔

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
gi-aan Dhi-aan kachh soojhai naahee chatur kahaavai paaNday.
You know nothing of spiritual wisdom and meditation, even though you call yourself clever, O religious scholar.
(In short), O’ pundit you don’t understand (divine) knowledge or meditation, but you call yourself wise.
(ਮਾਸ ਦਾ ਤਿਆਗੀ) ਪੰਡਿਤ (ਮਾਸ ਦੀ ਚਰਚਾ ਛੇੜ ਕੇ ਐਵੇਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ) ਸਿਆਣਾ ਅਖਵਾਂਦਾ ਹੈ, (ਅਸਲ ਵਿਚ) ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਹ ਸਮਝ ਹੈ ਨਾਹ ਸੁਰਤ ਹੈ।
گِیانُدھِیانُکچھُسوُجھےَناہیِچتُرُکہاۄےَپاںڈے॥
ابھکھ ۔ کھانے کے ناقابل ۔ بھکیہہ
اے پنڈت نہ تجھے علم ہے نہ توجہی یونہی اپنے آپ کو چالاک و دانش کہلاتا ہے ۔

ਬਾਹਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਮੰਦਾ ਸੁਆਮੀ ਘਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਚੰਗੇਰਾ ॥
baahar kaa maas mandaa su-aamee ghar kaa maas changayraa.
O master, you believe that flesh on the outside is bad, but the flesh of those in your own home is good.
(O’ pundit), how can the flesh brought from outside is bad, but the flesh in the home (of one’s wife or mother) is good?
(ਭਲਾ ਦੱਸੋ,) ਪੰਡਿਤ ਜੀ! (ਇਹ ਕੀਹ ਕਿ) ਬਾਹਰੋਂ ਲਿਆਂਦਾ ਹੋਇਆ ਮਾਸ ਮਾੜਾ ਤੇ ਘਰ ਦਾ (ਵਰਤਿਆ) ਮਾਸ ਚੰਗਾ?
باہرکاماسُمنّداسُیامیِگھرکاماسُچنّگیرا॥
۔ گوشت استعمال ہوتا ہے
بیرونی گوشت کو برا کہتا ہے گھر کے گوشت کو اچھا سمجھتا ہے ۔

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਮਾਸਹੁ ਹੋਏ ਜੀਇ ਲਇਆ ਵਾਸੇਰਾ ॥
jee-a jant sabh maasahu ho-ay jee-ay la-i-aa vaasayraa.
All beings and creatures are flesh; the soul has taken up its home in the flesh.
(Don’t you see that) all the creatures and beings have been created out of flesh, and the soul has taken its abode (in the flesh.
(ਫਿਰ) ਸਾਰੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਮਾਸ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹਨ, ਜਿੰਦ ਨੇ (ਮਾਸ ਵਿਚ ਹੀ) ਡੇਰਾ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ;
جیِءجنّتسبھِماسہُہوۓجیِءِلئِیاۄاسیرا॥
پرانی ۔ ہندوں کا مذہبی گرنتھ یا کتاب۔
ساری مخلوقات گوشت سے پیدا ہوتی ہے اور گوشت میں ہی بستی ہے ۔

ਅਭਖੁ ਭਖਹਿ ਭਖੁ ਤਜਿ ਛੋਡਹਿ ਅੰਧੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕੇਰਾ ॥
abhakh bhakheh bhakh taj chhodeh anDh guroo jin kayraa.
They eat the uneatable; they reject and abandon what they could eat. They have a teacher who is blind.
In short), they whose Guru (guide) is blind (and ignorant, usurp the rights of others and thus) eat what is uneatable, and abandon that which is edible.
ਸੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹ ਦੱਸਣ ਵਾਲਾ ਆਪ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੈ ਉਹ ਨਾਹ ਖਾਣ-ਜੋਗ ਚੀਜ਼ (ਭਾਵ, ਪਰਾਇਆ ਹੱਕ) ਤਾਂ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਖਾਣ-ਜੋਗ ਚੀਜ਼ (ਭਾਵ ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਹੀ ਮੁੱਢ ਬੱਝਾ ਤਿਆਗਦੇ ਹਨ।)
ابھکھُبھکھہِبھکھُتجِچھوڈہِانّدھُگُروُجِنکیرا॥
ابھکھ ۔ کھانے کے ناقابل ۔
جو کھانے کے لائق نہیں کھاتا ہے مراد جو اسکا حق نہیں وہ کھاتا ہے جو کھانے کے لائق ہے اسے چھوڑتا ہے جسکا رہبر خود اندھا ہو وہی (اسے) وہی اس سے پرہیز کرتے ہیں۔

ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
maasahu nimmay maasahu jammay ham maasai kay bhaaNday.
In the flesh we are conceived, and in the flesh we are born; we are vessels of flesh.
(The fact is that, we are) conceived in flesh, born out of flesh, and we are (like) the vessels of flesh.
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮਾਸ ਦੇ ਪੁਤਲੇ ਹਾਂ, ਅਸਾਡਾ ਮੁੱਢ ਮਾਸ ਤੋਂ ਹੀ ਬੱਝਾ, ਅਸੀਂ ਮਾਸ ਤੋਂ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੋਏ,
ماسہُنِنّمےماسہُجنّمےہمماسےَکےبھاںڈے॥
اندھ گرؤ۔ مرشد جنکا بے سمجھ ۔
ہم تمام گوشت کے پتلے ہیں ہماری بنیاد بھیگوشت ہے اور گوشت سے پیدا ہوئے ہیں۔

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
gi-aan Dhi-aan kachh soojhai naahee chatur kahaavai paaNday.
You know nothing of spiritual wisdom and meditation, even though you call yourself clever, O religious scholar.
They don’t have any (divine) knowledge or meditation, but call themselves wise pundits.
(ਮਾਸ ਦਾ ਤਿਆਗੀ) ਪੰਡਿਤ (ਮਾਸ ਦੀ ਚਰਚਾ ਛੇੜ ਕੇ ਐਵੇਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ) ਸਿਆਣਾ ਅਖਵਾਂਦਾ ਹੈ, (ਅਸਲ ਵਿਚ) ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਹ ਸਮਝ ਹੈ ਨਾਹ ਸੁਰਤ ਹੈ।
گِیانُدھِیانُکچھُسوُجھےَناہیِچتُرُکہاۄےَپاںڈے॥
۔ پنجیہہ ۔پیدا ہوتے ہیں
اے گوشت کے پرہیز گار پنڈت گوشت کے بحث مباحثہ کرکے دانشمند کہلاتا ہے اور اص نہ تجھے علم و دانش ہے ۔ نہ تجھے سمجھ ہے ۔

ਮਾਸੁ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਸੁ ਕਤੇਬੀ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਮਾਸੁ ਕਮਾਣਾ ॥
maas puraanee maas kaytaabeeN chahu jug maas kamaanaa.
Meat is allowed in the Puraanas, meat is allowed in the Bible and the Koran. Throughout the four ages, meat has been used.
“(O’ people), the eating of flesh has been mentioned (both in Hindu and Muslim holy books such as) Puranas and Katebs. In fact, flesh has been eaten throughout all the four ages.
ਪੁਰਾਣਾਂ ਵਿਚ ਮਾਸ (ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ), ਮੁਸਲਮਾਨੀ ਮਜ਼ਹਬੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਭੀ ਮਾਸ (ਵਰਤਣ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ); ਜਗਤ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਮਾਸ ਵਰਤੀਂਦਾ ਚਲਾ ਆਇਆ ਹੈ।
ماسُپُرانھیِماسُکتیبیِچہُجُگِماسُکمانھا॥
۔ ماس کون ساگ کہاوے ۔
پرانوں میں گوشت جنگجوؤں کو کھانا جائز ٹھہرائیا ہے ۔ مسلمانوںکی مذہبی کتابوں میں بھی گوشت کے استعمال کر ذکر ہے ۔ عالم کے آغاز سے ہی گوشت استعمال ہوتاآئیا ہے ۔

ਜਜਿ ਕਾਜਿ ਵੀਆਹਿ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥੈ ਮਾਸੁ ਸਮਾਣਾ ॥
jaj kaaj vee-aahi suhaavai othai maas samaanaa.
It is featured in sacred feasts and marriage festivities; meat is used in them.
Whenever any of your yaggs (holy feasts) or marriage ceremonies are arranged, there meat is served as the main dish.
ਜੱਗ ਵਿਚ, ਵਿਆਹ ਆਦਿਕ ਕਾਜ ਵਿਚ (ਮਾਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ) ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ, ਉਹਨੀਂ ਥਾਈਂ ਮਾਸ ਵਰਤੀਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ججِکاجِۄیِیاہِسُہاۄےَاوتھےَماسُسمانھا॥
۔ جج کا ج دیباہ سہارے
یگئہ اور شادی وغیرہ میں بھی گوشت کا استعمال عما ہے اور ہر دور زماں میں استعمالہوتاآئیا ہے ۔

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖ ਨਿਪਜਹਿ ਮਾਸਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ॥
istaree purakh nipjahi maasahu paatisaah sultaanaaN.
Women, men, kings and emperors originate from meat.
All men and women including kings and emperors are born out of flesh.
ਜ਼ਨਾਨੀ, ਮਰਦ, ਸ਼ਾਹ, ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ…ਸਾਰੇ ਮਾਸ ਤੋਂ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
اِست٘ریِپُرکھنِپجہِماسہُپاتِساہسُلتاناں॥
مندا۔ برا۔ جیئہ جنت۔ ساری مخلوقات
مرد عورت ادشاہ و شہنشاہ ہ بھی گوشت سے پیدا ہوتے ہیں۔

ਜੇ ਓਇ ਦਿਸਹਿ ਨਰਕਿ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹ੍ਹ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨ ਲੈਣਾ ॥
jay o-ay diseh narak jaaNday taaN unH kaa daan na lainaa.
If you see them going to hell, then do not accept charitable gifts from them.
(If to you), they seem to be going to hell, then you shouldn’t accept any gifts from them.
ਜੇ ਇਹ ਸਾਰੇ (ਮਾਸ ਤੋਂ ਬਣਨ ਕਰਕੇ) ਨਰਕ ਵਿਚ ਪੈਂਦੇ ਦਿੱਸਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ (ਮਾਸ-ਤਿਆਗੀ ਪੰਡਿਤ ਨੂੰ) ਦਾਨ ਭੀ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
جےاوءِدِسہِنرکِجاںدےتاںاُن٘ہ٘ہکادانُنلیَنھا॥
ہوم جگ۔ ہون
اگر ان سب کو دوزخ میں جانا پڑیگا تب ان سے خیرات کیوں لیتے ہو۔

ਦੇਂਦਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਲੈਦੇ ਦੇਖਹੁ ਏਹੁ ਧਿਙਾਣਾ ॥
dayNdaa narak surag laiday daykhhu ayhu Dhinyaanaa.
The giver goes to hell, while the receiver goes to heaven – look at this injustice.
(According to your philosophy), what kind of injustice is it that one who gives (in charity) goes to hell, but one who receives, is going to heaven?
(ਨਹੀਂ ਤਾਂ) ਵੇਖੋ, ਇਹ ਅਚਰਜ ਧੱਕੇ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਦਾਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨਰਕੇ ਪੈਣ ਤੇ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਸੁਰਗ ਵਿਚ।
دیݩدانرکِسُرگِلیَدےدیکھہُایہُدھِگنْانھا॥
آپ نہ بجھے لوک سمجھائے ۔
خیرات دینے والے کو دوزخ نصیب ہوگا اور خیرات لینے والے کو جنت نصیب ہوگی دیکو کیا یہ جبر و ظلم نہ ہو گا۔

ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਏ ਪਾਂਡੇ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ॥
aap na boojhai lok bujhaa-ay paaNday kharaa si-aanaa.
You do not understand your own self, but you preach to other people. O Pandit, you are very wise indeed.
(O’ pundit), you are truly very clever, you don’t know yourself (what is right or wrong) but you preach to others.
(ਅਸਲ ਵਿਚ) ਹੇ ਪੰਡਿਤ! ਤੂੰ ਢਾਢਾ ਚਤੁਰ ਹੈਂ, ਤੈਨੂੰ ਆਪ ਨੂੰ (ਮਾਸ ਖਾਣ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਦੀ) ਸਮਝ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਤੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਂਦਾ ਹੈਂ।
آپِنبوُجھےَلوکبُجھاۓپاںڈےکھراسِیانھا॥
آپ خود اپنے آپ کو نہیں سمجھتے ، لیکن آپ دوسرے لوگوں کو تبلیغ کرتے ہیں. اے پنڈت تم واقعی عقلمند ہو ۔

ਪਾਂਡੇ ਤੂ ਜਾਣੈ ਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਥਹੁ ਮਾਸੁ ਉਪੰਨਾ ॥
paaNday too jaanai hee naahee kithhu maas upannaa.
O Pandit, you do not know where meat originated.
O’ pundit, you don’t know from where flesh has (originally) grown.
ਹੇ ਪੰਡਿਤ! ਤੈਨੂੰ ਇਹ ਹੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਮਾਸ ਕਿਥੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ।
پاںڈےتوُجانھےَہیِناہیِکِتھہُماسُاُپنّنا॥
خود کو خبر نہیں دوسروں کو سمجھاتا ہے
اے پنڈت تجھے خود سمجھ نہیں اور لوگوں کو سمجھاتاہے ۔ اس لیے اچھا سمجھدار ہے مراد بیوقوف ہے

ਤੋਇਅਹੁ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾਂ ਤੋਇਅਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਗੰਨਾ ॥
to-i-ahu ann kamaad kapaahaaN to-i-ahu taribhavan gannaa.
Corn, sugar cane and cotton are produced from water. The three worlds came from water.
(It grows from the same) water from which is grown corn, cotton, and sugarcane throughout all the three worlds.
(ਵੇਖ,) ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਅੰਨ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਦ ਗੰਨਾ ਉੱਗਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਪਾਹ ਉੱਗਦੀ ਹੈ, ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਹੀ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
توئِئہُانّنُکمادُکپاہاںتوئِئہُت٘رِبھۄنھُگنّنا॥
گوشت کہاں سے پیدا ہوتا ہے ۔
پانی سے اناج گنا اور کپاس پیدا ہوتی ہےاور تینوں عالم پیدا ہوئے ہیں۔

ਤੋਆ ਆਖੈ ਹਉ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਛਾ ਤੋਐ ਬਹੁਤੁ ਬਿਕਾਰਾ ॥
to-aa aakhai ha-o baho biDh hachhaa toai bahut bikaaraa.
Water says, “I am good in many ways.” But water takes many forms.
The water says : “I am very good in many ways.” But there are many forms of water, both good and bad.
ਪਾਣੀ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਭਲਿਆਈ ਕਰਦਾ ਹਾਂ (ਭਾਵ, ਜੀਵ ਦੇ ਪਾਲਣ ਲਈ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਖ਼ੁਰਾਕ-ਪੁਸ਼ਾਕ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ), ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ (ਭਾਵ, ਬੇਅੰਤ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਪਦਾਰਥ) ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਹੀ ਹਨ।
تویاآکھےَہءُبہُبِدھِہچھاتوئےَبہُتُبِکارا॥
تویہو۔ پانی سے ۔ ان ۔
پانی کہتا ہے کہ میں بہت سے طریقوں سے نیکیاں کرتا ہوں مراد خوراک و پوشش مہیا کرتا ہوں۔ اور بیشمار قسم کی نعمتیں پانی میں وجود ہیں ۔ مگر پانی میں برائیاں بھی موجود ہیں

ਏਤੇ ਰਸ ਛੋਡਿ ਹੋਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੨॥
aytay ras chhod hovai sani-aasee naanak kahai vichaaraa. ||2||
Forsaking these delicacies, one becomes a true Sannyaasee, a detached hermit. Nanak reflects and speaks. ||2||
Therefore after reflecting, Nanak says that a person can become a true Sanyasi (or renouncer only) after renouncing all (such worldly) relishes (whethervegetarian or non-vegetarian). ||2||
ਸੋ, ਨਾਨਕ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਦੱਸਦਾ ਹੈ (ਕਿ ਜੇ ਸੱਚਾ ਤਿਆਗੀ ਬਣਨਾ ਹੈ ਤਾਂ) ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਚਸਕੇ ਛੱਡ ਕੇ ਤਿਆਗੀ ਬਣੇ (ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਸ ਦੀ ਉਤਪੱਤੀ ਭੀ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਹੈ ਤੇ ਅੰਨ ਕਮਾਦ ਆਦਿਕ ਦੀ ਉਤਪੱਤੀ ਭੀ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਹੀ ਹੈ) ॥੨॥
ایتےرسچھوڈِہوۄےَسنّنِیاسیِنانکُکہےَۄِچارا॥੨॥
ایتے رس۔ اتنے لطف و مزلے
لہذا اتنے لطف اور مزے چھوڑ کر طارق الدنیا ہو جائے ۔

ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پوڑی

ਹਉ ਕਿਆ ਆਖਾ ਇਕ ਜੀਭ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
ha-o ki-aa aakhaa ik jeebh tayraa ant na kin hee paa-i-aa.
What can I say with only one tongue? I cannot find your limits.
(O’ God), what can I say (about You)? I have only one tongue and nobody has ever found Your limit.
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਮੇਰੀ ਇਕ ਜੀਭ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕਿਹੜੇ ਕਿਹੜੇ ਗੁਣ ਬਿਆਨ ਕਰਾਂ? ਤੇਰਾ ਅੰਤ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ;
ہءُکِیاآکھااِکجیِبھتیراانّتُنکِنہیِپائِیا॥
جیبھ ۔ زبان ۔
میری زبان ایک ہے اور تو بیشمار اوصاف کا مالک میں کون کونسے اوصاف کا ذکر کرؤ ن ۔

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸੇ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
sachaa sabad veechaar say tujh hee maahi samaa-i-aa.
Those who contemplate the True Word of the Shabad are absorbed into You, O Lord.
They who have reflected on the true word (of Your praise) have merged in You.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚਾਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਹੀ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
سچاسبدُۄیِچارِسےتُجھہیِماہِسمائِیا॥
سچا سبد۔ حقیقی کلام
جو تیرے اوصاف کو کلام کے ذریعے سمجھتا ہے سوچتا ہے تیرا ہو جاتا ہے

ਇਕਿ ਭਗਵਾ ਵੇਸੁ ਕਰਿ ਭਰਮਦੇ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ik bhagvaa vays kar bharamday vin satgur kinai na paa-i-aa.
Some wander around in saffron robes, but without the True Guru, no one finds the Lord.
There are some who wander around adorning saffron colored clothes, but without (the guidance of) the true Guru no one has realized You.
ਕਈ ਮਨੁੱਖ ਭਗਵਾ ਭੇਖ ਬਣਾ ਕੇ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ (ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਲੱਭਾ,
اِکِبھگۄاۄیسُکرِبھرمدےۄِنھُستِگُرکِنےَنپائِیا॥
سوچ سمجھ کر۔ سمائیا ۔
اے خدا ایکبھگوا پہراوا بنا کر بھٹکتے پھرتے ہیں مگر مرشد کسی کو حاصل نہیں ہوا۔

ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰ ਭਵਿ ਥਕੇ ਤੁਧੁ ਅੰਦਰਿ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥
days disantar bhav thakay tuDh andar aap lukaa-i-aa.
They wander in foreign lands and countries until they grow weary, but You hide Yourself within them.
(Such people) have exhausted themselves wandering in foreign lands, however You have hidden Yourself within (their bodies.
ਇਹ ਲੋਕ (ਬਾਹਰ) ਦੇਸਾਂ ਦੇਸਾਂਤਰਾਂ ਵਿਚ ਭਉਂਦੇ ਖਪ ਗਏ, ਪਰ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ (ਜੀਵ ਦੇ) ਅੰਦਰ ਲੁਕਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ।
دیسدِسنّتربھۄِتھکےتُدھُانّدرِآپُلُکائِیا॥
دیس دنتر۔ دیس بدیس ۔
دیس بدیس بھٹکتے تیری جستجو میں ماند ہوئے مگر اے خدا تو نے اپنے آپ کو انکے اندر چھپا رکھا ہے ۔

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਆਪਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
gur kaa sabad ratann hai kar chaanan aap dikhaa-i-aa.
The Word of the Guru’s Shabad is a jewel, through which the Lord shines forth and reveals Himself.
However Gurbani) the Guru’s word is like a jewel, (to whom God has gifted this gem), spreading its light (God) has shown Himself (to that person).
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਸਬਦੁ (ਮਾਨੋ) ਇਕ ਚਮਕਦਾ ਮੋਤੀ ਹੈ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਇਹ ਮੋਤੀ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ (ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ) ਆਪ ਚਾਨਣ ਕਰ ਕੇ (ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪ) ਵਿਖਾਇਆ ਹੈ;
گُرکاسبدُرتنّنُہےَکرِچاننھُآپِدِکھائِیا॥
پوشیدہ ۔ رتبن ۔ قیمتی ۔
کالم مرشد ایک قیمتی ہیرا ہے جو اسے روشنی میں لاکر دکھاتا ہے

ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥
aapnaa aap pachhaani-aa gurmatee sach samaa-i-aa.
Realizing one’s own self, following the Guru’s Teachings, the mortal is absorbed into Truth.
Then one has recognized oneself and following Guru’s instruction has merged in the eternal (God).
(ਉਹ ਵਡ-ਭਾਗੀ ਮਨੁੱਖ) ਆਪਣਾ ਅਸਲਾ ਪਛਾਣ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
آپنھاآپُپچھانھِیاگُرمتیِسچِسمائِیا॥
روشن ۔ آپ ۔ خوئش ۔ گرمتی ۔
خوش قسمت ہے وہ انسان جس نے اپنی اوقات و حقیقت کی پہچان کرلی سبق مرشد سے خدا کا ہوگیا۔

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਬਜਾਰੀਆ ਬਾਜਾਰੁ ਜਿਨੀ ਰਚਾਇਆ ॥
aavaa ga-on bajaaree-aa baajaar jinee rachaa-i-aa.
Coming and going, the tricksters and magicians put on their magic show.
But those hypocrites who have created a false show (of divine knowledge) keep coming and going (in and out of this world).
(ਪਰ) ਜਿਨ੍ਹਾਂ (ਭੇਖੀਆਂ ਨੇ) ਵਿਖਾਵੇ ਦਾ ਢੌਂਗ ਰਚਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਪਖੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਮਰਨ (ਦਾ ਗੇੜ) ਮਿਲਦਾ ਹੈ;
آۄاگئُنھُبجاریِیاباجارُجِنیِرچائِیا॥
آواگون ۔ تناسخ ۔ بجاریا۔
مگر جنہوں نے دکھاوے کا بازار لگا ہے وہ تناسخ میں پڑے رہیں گے ۔

ਇਕੁ ਥਿਰੁ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਭਾਇਆ ॥੨੫॥
ik thir sachaa salaahnaa jin man sachaa bhaa-i-aa. ||25||
But those whose minds are pleased by the True Lord, praise the True One, the Ever-stable Lord. ||25||
They to whose mind the eternal God seems pleasing keep praising that eternal (God). ||25||
ਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨ ਵਿਚ ਸੱਚਾ ਪ੍ਰਭੂ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਹਨ ॥੨੫॥
اِکُتھِرُسچاسالاہنھاجِنمنِسچابھائِیا॥੨੫॥
محو ومجذب ہوگیا۔
جنکو خدا سے دلی محبت ہے جنکا خدا محبوب ہو گیا ہے وہ حمدوچناہ خدا کی کرتے ہیں۔

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, First Mehl:
سلوک مہلا1

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਰਮ ਬਿਰਖੁ ਫਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਵਿਸੁ ॥
naanak maa-i-aa karam birakh fal amrit fal vis.
O Nanak, the tree of actions done in Maya yields ambrosial fruit and poisonous fruit.
O’ Nanak, according to the worldly deeds the tree (of man’s body) bears fruits which could be (sweet or pleasing like) nectar, or (bitter and painful like) poison.
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਕੀਤੇ) ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ (ਮਨੁੱਖਾ ਸਰੀਰ-ਰੂਪ) ਮਾਇਆ ਦਾ (ਰਚਿਆ) ਰੁੱਖ (ਉੱਗਦਾ) ਹੈ (ਇਸ ਨੂੰ) ਅੰਮ੍ਰਿਤ (ਭਾਵ, ਨਾਮ ਸੁਖ) ਤੇ ਜ਼ਹਰ (ਭਾਵ, ਮੋਹ-ਦੁੱਖ) ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਫਲ ਲੱਗਦੇ ਹਨ।
نانکمائِیاکرمبِرکھُپھلانّم٘رِتپھلۄِسُ॥
کرم۔ اعمال
اے نانک دنیاوی اعمال ایک درخت کی طرح ہیں جسے دو طرح کے پھل لگتے ہیں ایک آپ حیات جو زندگی کو روحانی واخلاقی طور پر آسودہ حال بناتے ہیں دوسرے زہر جو زندگی کو اچرن اور مصیبوں میں ڈالتے ہیں۔

ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਖਵਾਲੇ ਤਿਸੁ ॥੧॥
sabh kaaran kartaa karay jis khavaalay tis. ||1||
The Creator does all deeds; we eat the fruits as He ordains. ||1||
But it is the Creator who creates all the circumstances, which become the reasons behind all deeds and one has to eat whatever (fruit God wants one to eat, whether it is the sweet fruit of peace and comforts or the bitter fruit of pain and suffering). ||1||
ਕਰਤਾਰ ਆਪ (ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇ ਵਿਹੁ ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਫਲਾਂ ਦੇ) ਸਾਰੇ ਵਸੀਲੇ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਜੀਵ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਫਲ ਖਵਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ (ਉਹੀ ਖਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ) ॥੧॥
سبھکارنھکرتاکرےجِسُکھۄالےتِسُ॥੧॥
سیت۔ کرتا ۔ کارساز۔ کرتار ۔ خدا۔
مگر اس کا سبب بنانے والا ہے خود خدا۔

ਮਃ ੨ ॥
mehlaa 2.
Second Mehl:
مہلا2

ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਕੀਆਂ ਵਡਿਆਈਆਂ ਅਗੀ ਸੇਤੀ ਜਾਲਿ ॥
naanak dunee-aa kee-aaN vadi-aa-ee-aaN agee saytee jaal.
O Nanak, burn worldly greatness and glory in the fire.
O’ Nanak, cast the glories of the world into fire.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਦੁਨੀਆ ਦੀਆਂ ਵਡਿਆਈਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਨਾਲ ਸਾੜ ਦੇਹ।
نانکدُنیِیاکیِیاۄڈِیائیِیااگیِسیتیِجالِ॥
وڈیائیاں۔ ناموری ۔
اے نانک دنیاوی ناموریوں کو آگ میں جلا دو

ਏਨੀ ਜਲੀਈਂ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਇਕ ਨ ਚਲੀਆ ਨਾਲਿ ॥੨॥
aynee jalee-eeN naam visaari-aa ik na chalee-aa naal. ||2||
These burnt offerings have caused mortals to forget the Naam, the Name of the Lord. Not even one of them will go along with you in the end. ||2||
These accursed things make us forget (God’s) Name and not even one (of these praises) accompanies us (after death). ||2||
ਇਹਨਾਂ ਚੰਦਰੀਆਂ ਨੇ (ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ) ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਭੁਲਵਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ (ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ) ਇੱਕ ਭੀ (ਮਰਨ ਪਿਛੋਂ) ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ॥੨॥
اینیِجلیِئیِںنامُۄِسارِیااِکنچلیِیانالِ॥੨॥
نام وساریا۔ خدا اور حقیقت بھلائی ۔
انہوں نے الہٰی نام ست سچ وحقیقت کو بھلا دیا اور بوقت اخرتایک بھی ساتھ دینے والی نہیں۔

ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پوڑی

ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਇਆ ॥
sir sir ho-ay nibayrh hukam chalaa-i-aa.
He judges each and every being; by the Hukam of His Command, He leads us on.
(O’ God), You are running the world as per Your command and You judge each one individually, (according to one’s own deeds).
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਤੂੰ) ਆਪਣੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਤੋਰ ਰਿਹਾ ਹੈਂ (ਕਿਤੇ ਭੇਖੀ ਵਿਖਾਵੇ ਦਾ ਢੌਂਗ ਰਚਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਤੇ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ; ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ‘ਆਵਾਗਾਉਣ’ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ ਤੇਰੇ ਹੀ ਹੁਕਮ ਵਿਚ) ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰਾ ਫ਼ੈਸਲਾ (ਹੁੰਦਾ ਹੈ),
سِرِسِرِہوءِنِبیڑُہُکمِچلائِیا॥
سیر سیر ۔ علیحدہ علیحہد۔
اے خدا تیرا فرمان کہ ہر ایک کا جدا جدا فیصلہ ہونا ہے

ਤੇਰੈ ਹਥਿ ਨਿਬੇੜੁ ਤੂਹੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
tayrai hath nibayrh toohai man bhaa-i-aa.
Justice is in Your Hands, O Lord; You are pleasing to my mind.
In Your hands is (one’s ultimate) destiny and it is You who sounds pleasing to my mind.
ਸਾਰਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਤੇਰੇ ਹੀ ਹੱਥ ਵਿਚ ਹੈ, ਤੂੰ ਹੀ (ਮੇਰੇ) ਮਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈਂ।
تیرےَہتھِنِبیڑُتوُہےَمنِبھائِیا॥
نیڑ ۔ فیصلہ ۔
فیصلہ کرنا تیری توفیق ہے تو میرے دل کو پیارا ہے

ਕਾਲੁ ਚਲਾਏ ਬੰਨਿ ਕੋਇ ਨ ਰਖਸੀ ॥
kaal chalaa-ay bann ko-ay na rakhsee.
The mortal is bound and gagged by Death and lead away; no one can rescue him.
Binding us down, the demon of death would drive away everyone and no one would be able to save us.
ਜਦੋਂ ਮੌਤ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ (ਜੀਵ ਨੂੰ) ਤੋਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਕੋਈ ਇਸ ਨੂੰ ਰੱਖ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ;
کالُچلاۓبنّنِکوءِنرکھسیِ॥
ہتھ ۔ طاقت۔
جب موت آتی ہے تو کوئی بچا نہیں سکتا ۔

ਜਰੁ ਜਰਵਾਣਾ ਕੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ਚੜਿਆ ਨਚਸੀ ॥
jar jarvaanaa kaNniH charhi-aa nachsee.
Old age, the tyrant, dances on the mortal’s shoulders.
Old age (would so trouble each of us, as if) it is dancing while riding on our shoulders.
ਜ਼ਾਲਮ ਬੁਢੇਪਾ (ਹਰੇਕ ਦੇ) ਮੋਢੇ ਉਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਨੱਚਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਮੌਤ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਅੱਗੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ)।
جرُجرۄانھاکنّن٘ہ٘ہِچڑِیانچسیِ॥
بیڑ۔ بناکر۔
ظالم برھاپا کندہوں پر سوار ہو کر نا چتا ہے ۔

ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਬੇੜੁ ਸਚਾ ਰਖਸੀ ॥
satgur bohith bayrh sachaa rakhsee.
So climb aboard the boat of the True Guru, and the True Lord will rescue you.
The true Guru alone is like a ship and a barge who can save one (from the fear of death.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੀ ਸੱਚਾ ਜਹਾਜ਼ ਹੈ ਸੱਚਾ ਬੇੜਾ ਹੈ ਜੋ (ਮੌਤ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ) ਬਚਾਂਦਾ ਹੈ।
ستِگُرُبوہِتھُبیڑُسچارکھسیِ॥
اگن ۔ آگ۔ بھکمے ۔
سچا مرشد جہاز ہے اور بیڑا ہے وہ ہی بچاتا ہے ۔

ਅਗਨਿ ਭਖੈ ਭੜਹਾੜੁ ਅਨਦਿਨੁ ਭਖਸੀ ॥
agan bhakhai bharhhaarh an-din bhakhsee.
The fire of desire burns like an oven, consuming mortals night and day.
In this world) the fire of desire is burning like an oven which is consuming the mortals daily,
(ਜਗਤ ਵਿਚ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦੀ) ਅੱਗ ਦਾ ਭਾਂਬੜ ਮਚ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹਰ ਵੇਲੇ ਮਚਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
اگنِبھکھےَبھڑہاڑُاندِنُبھکھسیِ॥
اگن ۔ آگ۔ بھکمے ۔
آگ کے بھانبڑ جلرہے ہیں۔ اور ہر روز جلتے ہیں۔

ਫਾਥਾ ਚੁਗੈ ਚੋਗ ਹੁਕਮੀ ਛੁਟਸੀ ॥
faathaa chugai chog hukmee chhutsee.
Like trapped birds, the mortals peck at the corn; only through the Lord’s Command will they find release.
-because like a bird trapped in the net, the mortal is pecking on the feed (of worldly enticements). Only by God’s command, would) one be released (from this net.
(ਇਸ ਭਾਂਬੜ ਵਿਚ) ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਜੀਵ ਚੋਗਾ ਚੁਗ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ ਇਸ ਵਿਚੋਂ ਬਚ ਸਕਦਾ ਹੈ,
پھاتھاچُگےَچوگہُکمیِچھُٹسیِ॥
بھگسی ۔ جلتی ہے ۔
ان خواہشات کی گرفت میں دن گذرا رہا ہے ۔ جو مل رہا ہے اس پر گذارہ کر رہا ہے ۔

ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੁ ਕੂੜੁ ਨਿਖੁਟਸੀ ॥੨੬॥
kartaa karay so hog koorh nikhutsee. ||26||
Whatever the Creator does, comes to pass; falsehood shall fail in the end. ||26||
In short) whatever the Creator does comes to pass. Falsehood would (ultimately) lose (and truth would prevail). ||26||
ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਕੁਝ ਕਰਤਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੂੜ (ਦਾ ਵਪਾਰ, ਭਾਵ, ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ-ਅਧੀਨ ਹੋ ਕੇ ਮਾਇਕ ਪਦਾਰਥਾਂ ਪਿਛੇ ਦੌੜਨਾ) ਜੀਵ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਨਿਭਦਾ ॥੨੬॥
کرتاکرےسُہوگُکوُڑُنِکھُٹسیِ॥੨੬॥
کوڑ ۔ نکھٹسی ۔ کفر مت جائیگا۔
کارساز کرتار کدا جو کرتا ہے وہی ہوتا ہے اور جھوٹ و کفر مٹ جاتا ہے ۔

error: Content is protected !!